Monthly Archives: November 2014

ΕΚΔΗΛΩΣΗ ΕΝΑΝΤΙΑ ΣΤΙΣ ΦΥΛΑΚΕΣ ΤΎΠΟΥ Γ.

unnamedΓ

 

Στους φυλακισμένους επιβάλλουν ειδικές συνθήκες κράτησης. Για τους εκτός των τειχών επιβάλλουν ειδικές συνθήκες επιβίωσης. Με μερικά νομοσχέδια το κράτος επιφυλάσσει να καταργήσει δικαιώματα που κατακτήθηκαν με πολύχρονους αγώνες, μέσα και έξω από τις φυλακές. Η αντίσταση στην βαρβαρότητα του εγκλεισμού, αποτελεί αναπόσπαστο κομμάτι των κοινωνικών και ταξικών αγώνων, για ένα κόσμο ελευθερίας, ισότητας και αλληλεγγύης.

Ο ΔΡΟΜΟΣ ΓΙΑ ΤΗΝ ΕΛΕΥΘΕΡΙΑ ΠΕΡΝΑ ΠΑΝΩ ΑΠΟ ΤΑ ΣΥΝΤΡΙΜΜΙΑ  ΚΑΘΕ ΦΥΛΑΚΗΣ

Εκδήλωση – συζήτηση: «Ενάντια στις φυλακές υψίστης ασφαλείας τύπου Γ». 

Παρασκευή 28/11, ώρα 19:00

Τηλεφωνικη επικοινωνια με αναρχικούς κρατουμένους.

και εισήγηση από τη συνέλευση της κατάληψης ”Σύντομη ιστορική αναδρομή για τις φυλακές :από τις απαρχές του καπιταλισμού έως σήμερα”.

Σάββατο 29/11, ώρα 19:00

Ρεμπέτικη βραδιά οικονομικής στήριξης του ταμείου αλληλεγγύης της κατάληψης

Στο χώρο θα υπάρχουν και βιβλία για την ενίσχυση του ταμείου αλληλεγγύης φυλακισμένων και διωκώμενων αγωνιστών.

                                                                             

Προβολή και καφενείο στην κατάληψη

10556389_663694923745232_7802794153186232234_n

 

Καφενείο – μπαρ και προβολή για την οικονομική ενίσχυση του ταμείου αλληλεγγύης της κατάληψης apertus.

Παρασκευή 14 Νοεμβρίου ,ώρα 20:00.

Προβολή του ντοκιμαντέρ:«30 χρόνια πίσω… Κίνημα χωρίς μνήμη – κίνημα χωρίς προοπτική. Δίκη των βασανιστών. Δίκη του πολυτεχνείου. Ατιμωρησία. Κοινωνικοί αγώνες ’74-‘77».

Το ντοκιμαντέρ αποτελεί μια ανεξάρτητη παραγωγή της αναρχικής  συλλογικότητας «Εν Πλω» από την Αθήνα (Πετράλωνα). Παρουσιάστηκε τον Ιούνη του 2004 σε εκδήλωση της συλλογικότητας με αφορμή τη συμπλήρωση 30 ετών από την αποκατάσταση της αστικής δημοκρατίας. Στα πλαίσια αυτής της εκδήλωσης κυκλοφόρησε και μια μπροσούρα (40 σελίδων), με τον ίδιο τίτλο.

Το ντοκιμαντέρ καταπιάνεται με την πρώτη μεταπολιτευτική περίοδο, 1974-1977. Έμφαση δίνεται στις δυναμικές αγωνιστικές διεκδικήσεις που καταγράφηκαν εκείνη την εποχή από μεγάλα κομμάτια της ελληνικής κοινωνίας. Χρόνια που σημαδεύτηκαν από σχεδόν καθημερινές κινητοποιήσεις όπως πορείες, απεργίες, συγκρούσεις, καταλήψεις. Παράλληλα ξεκινά η δίκη των λεγόμενων πρωταίτιων της χούντας (1975), οι δίκες των υπευθύνων για την νύχτα του πολυτεχνείου (17 Νοέμβρη 1973) και οι δίκες των βασανιστών της χούντας, αυτών της ΕΣΑ και αυτών της Ασφάλειας Αθηνών. Τελικά όμως, η περιβόητη αποχουντοποίηση παρέμεινε μια ιδέα, αφού στο σκαμνί του κατηγορουμένου δεν έκατσαν ποτέ όλοι οι ηθικοί αυτουργοί, αλλά ακόμα λιγότερο οι φυσικοί αυτουργοί των εγκλημάτων της περιόδου εκείνης.

 

Aφίσα για την Yγεία με αφορμή την υποβάθμιση του Nοσοκομείου Αγρινίου.

ygeia2

 

Η ΥΓΕΙΑ Δεν είναι εμπόρευμα,

είναι κοινωνικό αγαθό.

Δεν είναι ατομικό «προνόμιο»,

είναι κοινωνικό δικαίωμα.

Το Γενικό Νοσοκομείο Αγρινίου

Το κράτος επιβάλλει την κατάρρευση των δημόσιων – κοινωνικών δομών (πχ νοσοκομεία), για να τα αντικαταστήσει στην συνέχεια από αντίστοιχες ιδιωτικές πρωτοβουλίες, οι οποίες μάλιστα φαντάζουν σωτήριες. Αυτή η τακτική είναι προσφιλής στους κρατικούς μηχανισμούς ιδιαίτερα σε περιόδους οικονομικής ύφεσης ή κρίσης. Σήμερα, η τακτική αυτή επιχειρείται στο Γενικό Νοσοκομείο Αγρίνιου. Τα κενά στο ιατρικό, νοσηλευτικό και άλλο προσωπικό, η μη κάλυψη αναγκών σε βασικές λειτουργίες κι υλικοτεχνική υποδομή, η υπολειτουργία της Μονάδας Τεχνικού Νεφρού, το κλείσιμο της Καρδιολογικής Κλινικής (καθώς και το επικείμενο κλείσιμο της ΜΕΘ) οδηγούν το Νοσοκομείο Αγρίνιου στην αχρηστία. Παράλληλα στην περιοχή, νέα διαγνωστικά κέντρα κάνουν τα εγκαίνια τους…

Κάποιοι και κάποιες περισσεύουν…

Όσο το κράτος και τα αφεντικά ελέγχουν τις ζωές μας, η πορεία της κοινωνίας διαγράφει ένα δυστοπικό ορίζοντα. Το ήδη εμπορευματοποιημένο σύστημα υγείας (φακελάκια, διαφήμιση ιδιωτικών ιατρειών, φαρμακοβιομηχανίες σε ρόλο κουμανταδόρων κτλ) ξεπερνά τους οποιοδήποτε ενδοιασμούς και δείχνει το πραγματικό του πρόσωπο. Η Υγεία μετατρέπεται από δημόσιο – κοινωνικό αγαθό σε εμπόρευμα και από κοινωνικό δικαίωμα σε ατομικό προνόμιο μόνο όσων έχουν ένα γεμάτο πορτοφόλι. Οι υπόλοιποι περισσεύουν. Και όσο περνά ο καιρός ο περισσευούμενος πληθυσμός όλο και αυξάνει. Αρχικά ήταν οι μετανάστες και οι πρόσφυγες -που μάλιστα κατά τον Λοβέρδο σε αυτούς οφείλεται η κατάρρευση του συστήματος υγείας. Σήμερα, ο πληθυσμός που εκδιώχνεται -και τυπικά πλέον- από την Υγεία, περιλαμβάνει ακόμα περισσότερους: άνεργοι, ανασφάλιστοι, επισφαλείς εργαζόμενοι, άτομα με αναπηρία, χρόνια πάσχοντες από ψυχικά ή σωματικά νοσήματα, άτομα με προβλήματα εθισμού και εξάρτησης σε ουσίες και πόσοι ακόμη έρχονται να προστεθούν στην λίστα. Το επιλεκτικό σύστημα υγείας δηλώνει ξεκάθαρα: όλοι αυτοί, όλοι εμείς, που περισσεύουμε, είμαστε ασύμφοροι για την κερδοφορία του κεφαλαίου. Όσοι έχουν να πληρώσουν καλώς… Οι υπόλοιποι ας κόψουμε το κεφάλι μας. Έτσι αποκαλύπτεται το ταξικό περιεχόμενο του συστήματος υγείας.

Υποτίμηση για μας, λεφτά σε μπάτσους, καραβανάδες και δικαστές

Το Κράτος λεηλατεί τον δημόσιο και κοινωνικό χαρακτήρα της Υγείας και τα αφεντικά τρίβουν τα χέρια τους. Ένας νέος κύκλος συσσώρευσης κεφαλαίου ξεκινά. Παράλληλα μια νέα υποτίμηση προορίζεται για τους από τα κάτω αυτού του κόσμου, ενώ οι δαπάνες σε Αστυνομία, Δικαστικούς Υπαλλήλους και Στρατιωτικούς αυξάνονται. Ας κλείσουν όλα τα νοσοκομεία, λοιπόν, αρκεί να υπάρχει ένα μπάτσος να μας δείρει, ένας δικαστικός να μας τιμωρήσει και ένας στρατηγός να μας στείλει να σκοτωθούμε… Η υπεράσπιση της Υγείας αφόρα όλη την κοινωνία, αφορά την ίδια μας την ζωή. Αυτήν την επέλαση της κρατικής και καπιταλιστικής βαρβαρότητας μπορούμε να την αναχαιτίσουμε μόνο μέσα από μαζικούς κοινωνικούς και ταξικούς αγώνες.

 

Ενάντια στην κοινωνικό εκφασισμό και την υποτίμηση των ζωών μας,

για μια Υγεία χωρίς αποκλεισμούς και διακρίσεις,

για ένα κόσμο που το μόνο θα περισσεύει θα είναι το κράτος και το κεφάλαιο.

 

κατάληψη Apertus

Ελεύθερος κοινωνικός χώρος στο Αγρίνιο