κείμενο της κατάληψης Πατησίων 61 & Σκαραμαγκά

Σήμερα Παρασκευή 29 Ιουλίου στις 10.30 το πρωί, αστυνομικές δυνάμεις εισέβαλλαν στη κατάληψη Πατησίων 61 και Σκαραμαγκά με οργανωμένη επιχείρηση.

Λίγα λεπτά αργότερα ένας σύντροφός μας έφτασε στο σημείο και απαίτησε να είναι παρών στη διαδικασία της έρευνας. Έπειτα από μισή ώρα ο σύντροφος προσήχθη και οδηγήθηκε στο Α.Τ. Ομονοίας. Την ίδια ώρα αλληλέγγυοι και αλληλέγγυες συγκεντρώθηκαν λίγα μέτρα πιο κάτω, μπροστά από το αρχαιολογικό μουσείο, και επιχείρησαν να προσεγγίσουν το κτίριο με σκοπό να μάθουν τα αίτια της εισβολής. Η απάντηση των μπάτσων ήταν άμεση. Ο κόσμος απωθήθηκε βίαια χωρίς καμία εξήγηση και πάλι.

Στη προσπάθειά τους να καλλιεργήσουν ένα τοπίο σύγχυσης και να κερδίσουν περισσότερο χρόνο προκειμένου να βρουν μια αιτιολογία ικανή να στηρίξει την εισβολή αυτή, διαρρέουν άκρως συγκεχυμένες και αντιφατικές μεταξύ τους πληροφορίες.  Αυτό έχει σαν αποτέλεσμα μέχρι στιγμής να μη γνωρίζουμε αν πρόκειται για έρευνα ή εκκένωση της κατάληψης.

Σε μια περίοδο έντονων κοινωνικών και ταξικών αναταραχών και αντιστάσεων, κράτος και κεφάλαιο επιχειρούν την ολοκληρωτική αφαίμαξη των ζωών μας. Η  ρωγμή στον κορμό της κοινωνικής συναίνεσης διαρκώς βαθαίνει και η πολιτική εξουσία στην προσπάθεια της να διασωθεί οργανώνει την αντεπίθεσή της. Η σκλήρυνση της κατασταλτικής στρατηγικής και η ωμή βαρβαρότητα απέναντι σε κάθε αγωνιζόμενο κομμάτι που αμφισβητεί εμπράκτως την κυριαρχία της σιωπής αποτελεί εγγυημένη συνταγή για το κράτος. Έτσι και οι καταλήψεις, ως αναπόσπαστο κομμάτι των ριζοσπαστικών εγχειρημάτων και δράσεων, δεν παύουν να βρίσκονται συνεχώς στο στόχαστρο της καταστολής, είτε με αλλεπάλληλες φασιστικές επιθέσεις είτε με οργανωμένες επιχειρήσεις της ΕΛΑΣ. Στόχος τους παραμένει πάντα η καλλιέργεια ενός κλίματος φόβου και επιδίωξή τους η απομόνωση του αναρχικού/αντιεξουσιαστικού χώρου από το πεδίο των κοινωνικών και πολιτικών συγκρούσεων.

Στις 19 Μαρτίου του 2009 αποφασίσαμε την επανοικειοποίηση του εγκαταλειμμένου κτιρίου της οδού πατησίων 61 και σκαραμαγκά με σκοπό να εδαφικοποιήσουμε στο χώρο αυτό κάποιες από τις διαθέσεις και τις επιθυμίες μας, προκειμένου να το μετατρέψουμε σε ένα ορμητήριο της ζωής που θέλουμε. Να το μετατρέψουμε σε ένα ανοιχτό κοινωνικό χώρο όπου αυτοοργανωμένα, συντροφικά και συλλογικά θα αποτελέσουμε ένα μέρος της συνωμοσίας για την καταστροφή αυτού του κόσμου. Ενάντια σε κάθε μορφή ιεραρχίας και εξουσίας, ενάντια σε κάθε πολιτική και εμπορευματική διαμεσολάβηση. Από τότε μέχρι σήμερα συνεχίζουμε και θα συνεχίσουμε τον αγώνα μας.

Δεν μας φοβίζουν μας εξοργίζουν!

Θα μας βρουν απέναντί τους

Κάτω τα χέρια από τις καταλήψεις και τις ζωές μας

Κατάληψη Πατησίων 61 & Σκαραμαγκά

Για περισσότερη ενημέρωση στον ιστοχώρο της κατάληψης 

Σήμερα, 20 Ιουνίου, η αστυνομία, μετά από αίτημα της εκκλησίας, πραγματοποίησε «έφοδο» στονΕλεύθερο Κοινωνικό Χώρο «Σχολείο» για τη μάθηση της ελευθερίας, με την παράλληλη υποστήριξη μια ομάδας των ΜΑΤ που βρισκόταν έξω από το κτίριο.Θα μπορούσαμε να απορήσουμε γιατί χρειάζεται οποιοσδήποτε την συνδρομή της αστυνομίας για να μπει σε έναν χώρο που είναι ανοιχτός και προσβάσιμος από όλους καθημερινά, καταλαβαίνουμε ωστόσο πολύ καλά γιατί αισθάνεται η εκκλησία αυτήν την ανάγκη, καθώς ο χώρος αυτός βρίσκεται μακριά από τις λογικές και τις πρακτικές της, μακριά από κάθε λογική κέρδους. Είναι φανερό λοιπόν ότι η κίνηση αυτή έγινε για να εκφοβίσει και να στοχοποιήσει κάθε άνθρωπο που θα μπορούσε να βρίσκεται στο χώρο την στιγμή εκείνη.

Το εγχείρημα του «Σχολείου», λειτουργεί αυτοοργανωμένα και αμεσοδημοκρατικά, μέσα από ανοιχτές διαδικασίες, στις οποίες συμμετέχει πλήθος κόσμου, που δεν αποτελεί σε καμιά περίπτωση μια κλειστή ομάδα ανθρώπων, όπως προσπαθεί να το παρουσιάσει η εκκλησία. Μέσα στο «Σχολείο» γίνονται καθημερινά πλήθος δραστηριοτήτωνκαι εκδηλώσεων, από ελεύθερα μαθήματα μέχρι πολιτικές συζητήσεις σε μια προσπάθεια να βρούμε συλλογικά και από τα κάτω, χωρίς διαμεσολαβητές, και αρχηγούς λύσεις στις ανάγκες μας, με προτάγματα μας την αλληλεγγύη, την αξιοπρέπεια και την αντίσταση σε ό,τι εξευτελίζει τις ζωές μας.

Η εκκλησία μην μπορώντας να κατανοήσει πώς ένα τέτοιο εγχείρημα μπορεί να είναι αυθόρμητο, αμεσοδημοκρατικό και υποστηρίζοντας πάντα το οικονομικό της όφελος, εξατομικεύει τις ευθύνες, στοχοποιεί και προσπαθεί να εξοντώσει οικονομικά και νομικά ανθρώπους και μόνο για την παρουσία τους σε έναν τέτοιο χώρο. Και πώς να καταλάβουν αυτοί που σε καιρούς κρίσης διατηρούν την αμύθητη περιουσία τους αλώβητη, ότι είναι ανάγκη πλέον της κοινωνίας σε τέτοιους καιρούςκαι ζήτημα αξιοπρέπειας να αυτοοργανώνεται σε τέτοια εγχειρήματα, να δρα συλλογικά και να πειραματίζεται στην άμεσοδημοκρατία, από ελεύθερους κοινωνικούς χώρους μέχρι τις πλατείες στις γειτονιές.

Τέλος, δεν θεωρούμε καθόλου τυχαίο ότι οι κυρίαρχες λογικές εντείνουν την καταστολή απέναντι σε τέτοιους χώρους και απέναντι στην κοινωνία που αντιστέκεται.

ΚΑΛΟΥΜΕ ΟΛΟΥΣ/ΕΣ ΝΑ ΣΤΑΘΟΥΝ ΔΙΠΛΑ ΣΤΟ ΕΓΧΕΙΡΗΜΑ ΤΟΥ «ΣΧΟΛΕΙΟΥ» ΚΑΙ ΑΠΕΝΑΝΤΙ ΣΕ ΟΠΟΙΟΝ ΠΡΟΣΠΑΘΕΙ ΝΑ ΤΟ ΕΞΟΝΤΩΣΕΙ

ΠΟΡΕΙΑ 21/6 ΣΤΙΣ 10:00 ΣΤΗΝ ΚΑΜΑΡΑ

oΚΑΤΩ ΤΑ ΧΕΡΙΑ ΑΠΟ ΤΟΥΣ ΕΛΕΥΘΕΡΟΥΣ ΧΩΡΟΥΣ ΚΑΙ ΤΙΣ ΚΑΤΑΛΗΨΕΙΣ

oΝΑ ΠΑΡΟΥΜΕ ΤΙΣ ΖΩΕΣ ΜΑΣ ΣΤΑ ΧΕΡΙΑ ΜΑΣ

oΑΠΑΛΛΟΤΡΙΩΣΗ- ΚΟΙΝΩΝΙΚΗ ΔΙΑΧΕΙΡΙΣΗ ΤΗΣ ΕΚΚΛΗΣΙΑΣΤΙΚΗΣ ΠΕΡΙΟΥΣΙΑΣ

ΕΛΕΥΘΕΡΟΣ ΚΟΙΝΩΝΙΚΟΣ ΧΩΡΟΣ «ΣΧΟΛΕΙΟ»ΓΙΑ ΤΗ ΜΑΘΗΣΗ ΤΗΣ ΕΛΕΥΘΕΡΙΑΣ

ΚΕΙΜΕΝΟ ΑΠΟ ΤΟ ΚΑΤΕΙΛΗΜΜΕΝΟ ΠΑΛΙΟ ΚΥΛΙΚΕΙΟ ΣΤΗ ΡΟΔΟ

                         Για την εμπρηστική επίθεση στο Παλιό Κυλικείο, Ρόδος

Στις  5:30 τα ξημερώματα της 24ης Μαΐου 2011 το κατειλημμένο κτίριο του Παλιού Κυλικείου, που βρίσκεται στο χώρο του Πανεπιστημίου Αιγαίου, δέχτηκε εμπρηστική επίθεση. Η πυροσβεστική έσβησε τη φωτιά γύρω στις 7 το πρωί και οι ζημιές που προκλήθηκαν στο χώρο είναι μόνο υλικές.

Τα φασιστοειδή παραβίασαν τον χώρο όταν δεν υπήρχε κανείς. Γέμισαν τους τοίχους με στοχάδια και απειλητικά συνθήματα (ο πόλεμος μόλις άρχισε κ.α) και στη συνέχεια έβαλαν φωτιά. Οι σημαντικότερες ζημιές προκλήθηκαν στους δύο κύριους χώρους του κτιρίου και είναι αρκετά σοβαρές (η οροφή έχει καεί τελείως όπως και τα κουφώματα των παραθύρων, το ρεύμα έχει κοπεί, τα πλακάκια έχουν ξεκολλήσει απο το δάπεδο).

Σε μία περίοδο που σημαδεύεται  από συνεχείς επιθέσεις κατά καταλήψεων και αυτοοργανομένων χώρων, σε μετανάστες και μειονότητες, θέλουμε να τονίσουμε ότι οι ακροδεξιές τρομοκρατικές τακτικές δεν μας τρομάζουν. Είτε με ύπουλες εμπρηστικές επιθέσεις τα ξημερώματα, όταν δεν βρίσκεται  κανείς εκεί, είτε με παρακολουθήσεις όσων συμμετέχουν σε δράσεις που οργανώνονται στο χώρο, είτε με μουλωχτά πεσίματα,  ΔΕΝ ΦΟΒΙΖΟΥΝ ΚΑΝΕΝΑΝ, ΜΟΝΟ ΟΡΓΗ ΣΠΕΡΝΟΥΝ.

Τέτοια χτυπήματα όχι μόνο δεν μας πτοούν, αλλά δυναμώνουν τη θέλησή μας για υπεράσπιση των επιλογών μας, αντιιεραρχικά, αντιεμπορευματικά , αυτοοργανωμένα. Ας είναι βέβαιοι οι ηθικοί και φυσικοί αυτουργοί της επίθεσης πως θα πάρουν την απάντηση που τους αξίζει. Με κάθε τρόπο και κάθε μέσο, όπως άλλωστε επέλεξαν.

ΠΙΣΩ ΣΤΙΣ ΤΡΥΠΕΣ ΣΑΣ ΚΑΘΑΡΜΑΤΑ

Οι εργασίες για την αποκατάστηση του χώρου ξεκινάνε άμεσα.Ζητάμε την αλληλεγγύη των συντρόφων μας και οποιαδήποτε είδους ενίσχυση και βοήθεια είναι εφικτή για την αποκατάσταση των υλικών ζημιών.

ΟΥΤΕ ΣΤΗ ΡΟΔΟ, ΟΥΤΕ ΠΟΥΘΕΝΑ ΤΣΑΚΙΣΤΕ ΤΟΥΣ ΦΑΣΙΣΤΕΣ ΣΕ ΚΑΘΕ ΓΕΙΤΟΝΙΑ

ΕΚΕΙ ΠΟΥ ΔΕΝ ΦΤΑΝΕΙ ΤΟ ΧΕΡΙ ΤΟΥ ΚΡΑΤΟΥΣ ΦΤΑΝΕΙ ΤΟ ΧΕΡΙ ΤΟΥ ΦΑΣΙΣΤΑ…

σχετικά με τα γεγονότα των τελευταίων ημερών

 

 

Εδώ και τρεις μέρες στην ευρύτερη – κατά κύριο λόγο – περιοχή γύρω από τη Villa Amalias διαδραματίζονται γεγονότα, που νοήμονες άνθρωποι ζώντες εν έτη 2011, θα θεωρούσαν ότι πρόκειται για σενάρια επιστημονικής φαντασίας. Δεν ισχύει όμως κάτι τέτοιο. Αυτή είναι η πραγματικότητα, εδώ και τρία χρόνια περίπου, που κάποιοι δεν την έχουν βιώσει, κάποιοι δε θέλουν να τη δουν, κάποιοι αποχαυνώνονται και δε θέλουν να τη δουν, κάποιοι επαναπαύονται και κάποιοι όπως φαίνεται την αποζητούν.

Με αφορμή τον αποτρόπαιο φόνο του 44χρονου Μανώλη Καντάρη, στη συμβολή των οδών 3ης Σεπτεμβρίου και Ηπείρου, κάποιοι θεώρησαν πως έφτασε η ώρα να καθαρίσουν την περιοχή από εκείνα τα παράξενα και μιαρά όντα (κατ’ αυτούς), τους μετανάστες, εξαπολύοντας ένα αδιάκριτο πογκρόμ. Από την πρώτη κιόλας στιγμή, και με τα κανάλια να έχουν στήσει χορό γύρω από το πτώμα (διογκώνοντας όλα τα κακώς κείμενα αυτής της υπόθεσης), βγήκαν ξανά οι γνωστοί μας πλέον γείτονες (άραγε η χρυσή αυγή είναι το καινούργιο όνομα κάποιας περιοχής των αθηνών, που δεν έχει γίνει ακόμη γνωστό, λόγω γραφειοκρατίας στην ταμπέλα;) να βοηθήσουν τους κατοίκους που φοβούνται να βγουν από τα σπίτια τους. Ξαφνικά ο θάνατος ενός ανθρώπου από άγνωστους με σκοπό τη ληστεία, μετατράπηκε στο θάνατο ενός ολόκληρου «έθνους», από τους λαθρομετανάστες που δρουν ανεξέλεγκτα. Το καλύτερο σενάριο για τους φωσκολικούς φασίστες και κατοίκους νοσταλγούς μιας καθαρότητας ελληνικής, που την έχουν χάσει εδώ και τουλάχιστον μισή χιλιετία (αν υπήρχε ποτέ δηλαδή), για να οργανώσουν φιέστες με τρόπαιο οποιονδήποτε μετανάστη βρεθεί στο διάβα τους.

Εν ριπή οφθαλμού, και εκεί όπου όλοι οι αγανακτισμένοι έλληνες πολίτες καταδικάζουν την εγκληματικότητα και την ανεξέλεγκτη βία στις γειτονιές τους, αντιστρέφονται οι όροι και όλα επιτρέπονται, αρκεί να γίνονται από έλληνες. Επιτρέπονται οι προπηλακισμοί, οι μαζικοί ξυλοδαρμοί, τα μαχαιρώματα, παραδειγματικοί και καθ' ομοίωση φόνοι, όπως αυτός του 21χρονου μπαγκλαντεσιανού. Επιτρέπονται τα πάντα, στο όνομα του φόβου, της επιβίωσης, της επιβολής και της εκδίκησης. Επιτρέπεται ο κανιβαλισμός.

Ο κοινωνικός κανιβαλισμός. Απόρροια μιας διαλυμένης κοινωνίας που αρνείται, ηθελημένα ή μη, να συνειδητοποιήσει την πηγή όλων αυτών. Να συνειδητοποιήσει ότι η ανέχεια και η εξαθλίωση δεν ήρθε, δεν έρχεται και θα έρθει ποτέ από τους από κάτω αυτού του κόσμου. Οι από κάτω είναι οι δέκτες (αποδέκτες στο πλείστο από ότι φαίνεται των περιπτώσεων) μια κατάστασης, που θα την τροφοδοτούν αέναα οι από πάνω, οι κατέχοντες το κεφάλαιο και την εξουσία, γιατί έτσι διασφαλίζεται η συνέχειά τους. Η χειραγώγηση και υποδούλωση του κόσμου, με κοινωνικά, οικονομικά και ταξικά κριτήρια, κρατά γι αυτούς την ισορροπία των βάσεων της καπιταλιστικής πυραμίδας.

Με το να χτυπήσεις, μαχαιρώσεις ή επιβληθείς στον κάθε που θεωρείς ότι είναι κατώτερός σου, χωρίς συγκεκριμένη λογική, από το χρώμα του δέρματός του ή από τη χώρα προέλευσής του, δε θα σου λύσει, ούτε το οικονομικό σου πρόβλημα(εκτός αν όλοι ονειρεύονται να δουλεύουν νυχθημερόν σε φανάρια, μπουρδέλα, ως μικροπωλητές, οικοδόμοι, καθαρίστριες για ένα κομμάτι ψωμί), ούτε το κοινωνικό σου, μιας και πάντα θα έχεις το κόμπλεξ – αφού το έχεις και τώρα – κατωτερότητας και απαξίωσης της ζωής σου από κάποιον που θεωρείς ότι είναι ανώτερός σου.

Η λύση θα έρχεται πάντα μέσα από τη συνειδητοποίηση και τις συλλογικές εστίες αντίστασης απέναντι σε εκείνους που ουσιαστικά απομυζούν τις ζωές μας. Σε εκείνους που καταδικάζουν ερήμην, τους από κάτω ταξικά, σε ένα ολοκληρωτικό αλληλοφάγωμα, υπό το πέπλο της τάξης, της ασφάλειας και της ευημερίας. Αυτής της τάξης και της ασφάλειας, που έστειλε και το νεαρό διαδηλωτή Γ.Κ. στην εντατική (και ακόμη 70 διαδηλωτές στα νοσοκομεία τραυματίες), έπειτα από τα πολλαπλά δολοφονικά χτυπήματα που δέχτηκε από τα ένστολα γουρούνια-εκτελεστικά όργανα της χουντοδημοκρατίας τους.

Για την ιστορία:

Τις τελευταίες 3 ημέρες, και σε συνέχεια του αναβρασμού που υπήρξε με το φόνο του Μ.Κ., οι καταλήψεις της περιοχής της πλ. Βικτωρίας δέχθηκαν κάποιες απόπειρες συντεταγμένων επιθέσεων από χρυσαυγίτες, αγανακτισμένους κατοίκους ( και προς θεού τους μην τους πεις ποτέ ρατσιστές) και μπάτσους. Χρονολογικά η πρώτη απόπειρα έγινε στις 10/5 στην κατάληψη Πατησίων και Σκαραμαγκά, με φασιστάκια να προσπαθούν να επιτεθούν στο κτίριο υπό την συνδρομή των μπάτσων, οι οποίοι με τη ρίψη χημικών προς τους καταληψίες τους ώθησαν εντός του κτιρίου.

Αμέσως μετά ήρθε η σειρά της Villa Amalias. Και τις τρεις αυτές ημέρες οι προαναφερόμενοι (φασίστες και μπάτσοι) προσπαθούν να επιτεθούν στην κατάληψη, κάτι που δεν κατάφεραν μιας και η συσπείρωση και η αλληλεγγύη του κόσμου, που βλέπει μέρος του εαυτού του στη Villa, απέτρεψαν αυτή τους την επιδίωξη. Αρωγός πάντα στην προσπάθεια τους, όπως και σε όλες τους τις κινήσεις μέχρι τώρα, η αστυνομία. Άλλοτε χέρι με χέρι στην ίδια ευθεία, άλλοτε οι μπάτσοι μπροστά και πίσω  τα φασιστοειδή σκυλάκια τους, άλλοτε τούμπαλιν, όπως και να έχει αυτή η παράνομη σχέση στοργής και πάθους ελληνικής αστυνομίας και φασιστών, έχει αρχίσει από καιρό να νομιμοποιείται με την εξόφθαλμη συγκάλυψη, πέραν του κράτους, δηλαδή του εργοδότη και των δύο, και των μμε (πιστού εργολάβου και συνεργάτη του κράτους σε ανάληψη δημόσιων έργων κοινωνικής αποχαύνωσης και διαστρέβλωσης γεγονότων), με την παρουσίαση της ιστορίας, είτε μισής, είτε παραποιημένης. Η αλήθεια σε τρεις αράδες είναι ότι ήρθαν, πήραν την απάντησή τους – και όχι μόνο – και λάκισαν, γιατί οι νταβατζήδες τους μας έριξαν χημικά. Τέλος.

Όλοι αυτοί οι «κύριοι» θα πρέπει να βάλουν καλά στο μυαλό τους ότι για εμάς οι άνθρωποι και οι ιδέες μας δεν είναι αναλώσιμα προϊόντα ή μέρος μιας μόδας, που στην πρώτη ευκαιρία θα τους αλλάξουμε ή θα τους πετάξουμε στον κάδο των απορριμμάτων. Οι απαντήσεις, από όποιο μετερίζι δοθούν, θα είναι πάντα συλλογικές, δυναμικές και αυτούσιες, και όχι υποβασταζόμενες ή χειραγωγημένες από τον εκάστοτε που θέλει να πάρει υπεραξία πάνω σε πτώματα, μεταφορικά ή ουσιαστικά. Η ζωή για εμάς δεν έχει «τιμή» για να την παζαρέψουμε στις αγορές των εθνικοτήτων και της ψευδεπίγραφης εθνικής υπερηφάνειας αυτών.

Το έχουμε γράψει κα παλαιότερα, αλλά δεν κουραζόμαστε να το επαναλαμβάνουμε: βρισκόμαστε συνειδητά απέναντι και ενάντια σε κάθε εθνικότητας εκμεταλλευτή, μπράβο, νταβατζή, πρεζέμπορο. Όμως, γνωρίζουμε επίσης ότι αυτό που λείπει δεν είναι ούτε η αστυνομία (αυτή περισσεύει…), ούτε η απαίτηση για τάξη και ασφάλεια, ούτε βέβαια η ρατσιστική προπαγάνδα και η φασιστική βία. Αυτό που λείπει είναι το θάρρος της επαφής και της συναναστροφής με τον διαφορετικό, ο αλληλοσεβασμός και η αξιοπρέπεια, οι απόπειρες για διαπολιτισμική συνύπαρξη και (ουσιαστική και όχι παρακρατική…) αυτοοργάνωση, που μπορούν να επουλώσουν πολλές απ’ τις πληγές των πολυεθνικών-προλεταριακών γειτονιών μας.

 

13/5/2011

Κατάληψη Villa Amalias

Αχαρνών 80 & Χέυδεν

Τα ξημερώματα της Δευτέρας 11/4, η κατάληψη Ελαία δέχθηκε εμπρηστική επίθεση. Οι δράστες εισέβαλαν στο κτίριο, το οποίο την ώρα εκείνη ήταν κλειστό, και έβαλαν φωτιά στο κέντρο του χώρου. Ευτυχώς, η φωτιά έγινε αντιληπτή εγκαίρως από συντρόφους και αποφεύχθηκε η ολοκληρωτική καταστροφή, αν και οι ζημιές που προκλήθηκαν είναι μεγάλες.

Θεωρούμε ότι η συγκυρία της επίθεσης δεν είναι καθόλου τυχαία. Στον ένα (και κάτι) χρόνο ζωής της, η κατάληψη Ελαία αποτελεί ένα ζωντανό πολιτικό χώρο, όπου στεγάζονται πολλές δραστηριότητες (αγροκολεκτίβα, μαθήματα ελληνικών, μαθήματα χορού, θεατρικές ομάδες, χαριστικό παζάρι, δανειστική βιβλιοθήκη) και έχουν πραγματοποιηθεί πολλές πολιτικές εκδηλώσεις. Είναι ένα εγχείρημα που λειτουργεί αυτοοργανωμένα, χωρίς ιεραρχίες και διαμεσολαβήσεις, ενάντια σε κάθε μορφής εξουσία. Η προσπάθεια αυτή έχει επισφραγιστεί τους τελευταίους μήνες με ακόμα μεγαλύτερη μαζικότητα στις συμμετοχικές διαδικασίες της κατάληψης. Είναι το χρονικό σημείο που ένας τέτοιος πολιτικός και κοινωνικός χώρος αρχίζει να ενοχλεί. Να ενοχλεί αυτούς που μας θέλουν έρμαια των αφεντικών, αυτούς που επιδιώκουν και διαιωνίζουν την απάθεια και τη δουλοπρέπεια στην κοινωνία, τους πάσης φύσεως εξουσιαστές και τα δεκανίκια τους.

Οι μαφιόζικες επιθέσεις δεν μπορούν να μας καταστείλουν, αντίθετα μας εξοργίζουν και μας οπλίζουν με πείσμα για να συνεχίσουμε. Άλλωστε, η καρδιά της κατάληψης Ελαία δεν είναι το κτίριο που τη στεγάζει, αλλά οι ίδιοι οι άνθρωποι που συμμετέχουμε σ’ αυτή, αλληλεπιδρούμε, αναπτύσσουμε σχέσεις συντροφικότητας και παίρνουμε τις ζωές μας στα χέρια μας.

Η ΥΛΗ ΑΠΟ ΤΗΝ ΟΠΟΙΑ

ΕΙΝΑΙ ΦΤΙΑΓΜΕΝΑ ΤΑ ΟΝΕΙΡΑ ΜΑΣ ΔΕΝ ΚΑΙΓΕΤΑΙ

ΚΑΤΩ ΤΑ ΧΕΡΙΑ ΑΠΟ ΤΙΣ ΚΑΤΑΛΗΨΕΙΣ

ΣΥΓΚΕΝΤΡΩΣΗ -ΠΟΡΕΙΑ ΤΗΝ ΤΡΙΤΗ 12/4, ΣΤΙΣ 18.00 ΜΕ ΠΡΟΣΥΓΚΕΝΤΡΩΣΗ ΣΤΗΝ ΠΛΑΤΕΙΑ ΓΕΩΡΓΑΚΗ

Κείμενο αλληλέγγυων που κυκλοφορεί στο Ηρακλείο αναφορικά με την εκκένωση της κατάληψης Πικπα

Η Θα Νικήσει Ο Δρόμος ή Θα Νικήσει ο Τρόμος

Χτες τα ξημερώματα, 16/2 εκκενώθηκε ο αυτοδιαχειριζόμενος πολιτικός χώρος της κατάληψης ΠΙΚΠΑ. Μετά την κοινωνική εξέγερση το Δεκέμβρη του 2008 μια ομάδα ανθρώπων είχε αποφασίσει να οικειοποιηθεί το μέχρι πρότινος εγκαταλελειμμένο κτήριο, μετατρέποντάς το σε ένα αγωνιστικό-πολιτικό στέκι.

Μόλις έγινε γνωστή η είδηση της εισβολής των μπάτσων, έφτασαν τρία άτομα στο χώρο τα οποία συνελήφθησαν. Στην συνέχεια πήγαν περίπου 15 άτομα από έξω από το κτήριο, όπου οι αστυνομικές δυνάμεις τους επιτέθηκαν χωρίς καμία πρόκληση από μεριάς των αλληλέγγυων. Έπειτα, περίπου 70 άτομα έκαναν κατάληψη στο κτήριο του παραρτήματος του υπουργείου υγείας, με αίτημα να αφεθούν ελεύθεροι οι σύντροφοι. Οι δύο αφέθηκαν ενώ ο τρίτος κατηγορείται για κλοπή ρεύματος (10.500 ευρώ) από τη ΔΕΗ και για φθορές στο κτήριο από το υπουργείο υγείας (3.500). Του απαγγέλθηκαν οι παραπάνω κατηγορίες και στη συνέχεια αφέθηκε ελεύθερος. Ο σύντροφος που κατηγορείται δεν έμενε στο κτήριο, ούτε τον βρήκαν εκεί την ώρα της εισβολής.

Το βράδυ γίνεται πορεία ενάντια στην καταστολή από περίπου 100 άτομα, όπου γίνεται προσπάθεια να προσεγγιστεί το κτήριο στο οποίο παρέμεναν δύο διμοιρίες. Λίγα μέτρα πιο μακριά γίνεται σύγκρουση με τους μπάτσους, οι οποίοι κυνηγάνε τον κόσμο και συλλαμβάνουν από το σωρό συνολικά 4 άτομα, οι οποίοι χτυπήθηκαν κατά τη σύλληψή τους.

Σήμερα το πρωί οι συλληφθέντες περνούσαν από εισαγγελέα, ώστε να τους απαγγελθούν κατηγορίες. Ο εισαγγελέας αρχικά απέδωσε τα κακουργήματα σε δύο από τους συλληφθέντες με αποτέλεσμα να κινδυνεύουν με προφυλάκιση. Οι σύντροφοι ζήτησαν αναβολή, έως αύριο ώστε ν΄ απολογηθούν. Την ώρα που ετοιμάζονταν να τους βγάλουν από τα δικαστήρια η διμοιρία των ΜΑΤ, προσπάθησε να κλείσει το δρόμο κρατώντας σε απόσταση τους συλληφθέντες από τους αλληλέγγυους, κάνοντας επίθεση στον συγκεντρωμένο κόσμο με γκλοπ και χημικά ώστε να τους απομακρύνει.

Δεν φαίνεται να είναι τυχαία η χρονική επιλογή της εξουσίας για καταστολή, μία εβδομάδα πριν από την πανεργατική απεργία της ερχόμενης Τετάρτης. Το τελευταίο διάστημα με την οικονομική τρομοκρατία που επιχειρεί η εξουσία χρειάζεται αναμφίβολα σαν συμπλήρωμά της και μια νέα “ποιότητα” κρατικής καταστολής. Σήμερα που ο καπιταλισμός δεν μπορεί να κρύψει το πραγματικό του πρόσωπο, η συναίνεση μπορεί να αποσπαστεί μονάχα με τη βία. Άρτιοι υποστηρικτές της κυβερνητικής εξουσίας, η δικαστική εξουσία και οι δημοσιογράφοι.

Είναι πλέον ορατό πως όλο και περισσότερος κόσμος αντιλαμβάνεται την υποκρισία των εξουσιαστικών μηχανισμών και εξοργίζεται με αυτή. Όμως οι φραστικοί αφορισμοί, οι μεγαλοστομίες, τα μπινελίκια και η οργή που υποβόσκει αλλά δεν εκφράζεται δεν φτάνουν και δεν οδηγούν πουθενά, χρειάζεται έμπρακτη αντίσταση στους σχεδιασμούς της εξουσίας σε όλα τα πεδία. Επιβάλλεται να γίνει κοινή συνείδηση η αναγκαιότητα της σύγκρουσης με το σάπιο κόσμο τους, όχι ως κάτι αφηρημένος και μακρινό μα ως μια επιλογή και τακτική αγώνα για το εδώ και το τώρα. Από τους απελευθερωμένους δρόμους της Αιγύπτου και της Τυνησίας μέχρι την αυτόνομη Τσιάπας. Από τα οδοφράγματα της Κερατέας μέχρι τις καταλήψεις υπουργείων και δημοσίων κτηρίων. Από τις σηκωμένες μπάρες των διοδίων και τα χαλασμένα ακυρωτικά μηχανήματα των μ.μ.μ. μέχρι τις δυναμικές ενέργειες ενάντια σε κράτος και κεφάλαιο. Από την καθημερινή στάση ζωής και των αγώνα στους χώρους εργασίας μέχρι τις άγριες απεργίες. Από εκεί που στέκεται ο καθένας από εμάς μέχρι εκεί που θα συναντηθούμε συλλογικά.

ΑΛΛΗΛΕΓΓΥΗ ΣΤΟΝ ΣΥΝΤΡΟΦΟ ΠΟΥ ΔΙΩΚΕΤΑΙ ΓΙΑ ΤΗΝ ΚΑΤΑΛΗΨΗ ΠΙΚΠΑ

ΑΛΛΗΛΕΓΓΥΗ ΣΤΟΥΣ 4 ΣΥΛΛΗΦΘΕΝΤΕΣ ΤΗΣ ΧΘΕΣΙΝΗΣ ΠΟΡΕΙΑΣ

ΠΑΓΚΡΗΤΙΑ ΑΝΤΙΚΑΤΑΣΤΑΛΤΙΚΗ ΠΟΡΕΙΑ ΠΑΡΑΣΚΕΥΗ ΣΤΙΣ 18:00 ΣΤΑ ΛΙΟΝΤΑΡΙΑ

Αλληλέγγυοι/ες

Στις 31 Γενάρη 2010 σύντροφοι και συντρόφισσες έδωσαν άμεση απάντηση σε μπάτσους, εισαγγελείς, δικαστές, δημοσιογράφους, δημάρχους, περιφερειάρχες  προχωρώντας σε ανακατάληψη του κτιρίου Μαραγκοπούλειου στη Πάτρα. 

Το Σάββατο 16 Οκτωβρίου 2010 το εγκαταλελειμμένο, εδώ και 20 χρόνια, κτίριο του πρώην Ικα , στην οδό Γούναρη, γνωστό και ως Μαραγκοπούλειο, καταλαμβάνεται  από συντρόφους και συντρόφισσες, για  να ξαναδώσουν ζωή σε ένα εγκαταλελειμμένο χώρο  και να δημιουργήσουν στο κέντρο της πόλης  έναν ανοιχτό χώρο όπου ελεύθερα, αντιιεραρχικά, αδιαμεσολάβητα θα οργανώσουν τις ζωές,  το χρόνο, τις  καθημερινές αντιστάσεις και θα δημιουργήσουν τρόπους συλλογικής αμφισβήτησης και δράσης.

 Στις 28/12/10 στις 7:30 το πρωί, μπάτσοι και ασφαλίτες, προχωρούν σε εκκένωση  του κατειλημμένου κτιρίου. Εκείνη τη στιγμή στο κτίριο βρίσκονταν 11 σύντροφοι και συντρόφισσες. Μετά την άρνησή τους να εγκαταλείψουν το κτίριο ξεκίνησε η εκκένωση από τους μπάτσους με τη βοήθεια της Πυροσβεστικής. Στη συνέχεια οδηγούνται στην αστυνομική διεύθυνση, όπου αρνούνται να υπογράψουν και να δώσουν οποιοδήποτε στοιχείο. Παράλληλα αλληλέγγυοι που ενημερώθηκαν για το συμβάν κατευθύνθηκαν αρχικά προς την κατάληψη ενώ στη συνέχεια ακολούθησε συγκέντρωση έξω από την Αστυνομική Διεύθυνση στην Ερμού. Έπειτα από 3 ώρες, οι 11 αφήνονται ελεύθεροι-ελεύθερες. Σε βάρος των 9  εκκρεμεί κατηγορία για «διατάραξη οικιακής ειρήνης», ενώ οι άλλοι 2  αφήνονται χωρίς κατηγορίες.

 Από την πλευρά μας, αντιλαμβανόμαστε τις καταλήψεις ως χώρους αυτοοργάνωσης και συλλογικότητας,  απελευθερωμένους  από το ασφυκτικό κλοιό της καθημερινότητάς των μικρών και μεγάλων εξουσιών. Ως χώρους  κριτικής και άρνησης του πολιτισμού της ιδιοκτησίας, του εμπορεύματος, της καβάτζας και της ιδιώτευσης, όπου επιλέγεται να χτίζονται σχέσεις συντροφικότητας και αλληλεγγύης, μακριά και ενάντια σε κάθε μορφή ρατσισμού, σεξισμού και αποκλεισμού. Ως χώρους όπου οι άνθρωποι μπορούν να ανταμώνουν, να μοιράζονται και να ζυμώνονται και όχι να βρίσκονται για να αθροίσουν τις μοναξιές τους.

Οι καταλήψεις, όπως και όλοι οι χώροι συλλογικής και αυ­τοορ­γα­νω­μέ­νης δράσης, που διεκδικούν την θέση τους στα πεδία των καθημερινών μετώπων ενάντια στο κράτος, τα αφεντικά και σε κάθε μορφή εξουσίας, δεν έ­πα­ψαν να στο­χο­ποιού­νται και να α­ντι­με­τωπί­ζουν ένα ποικιλόμορφο φάσμα  κρατικών καθώς και πα­ρα­κρα­τι­κών επιθέσεων που αποσκοπούν στην αποπολιτικοποίηση τους, την τρο­μο­κρά­τη­ση, την συκοφάντηση, την περιθωριοποίηση και την καταστροφή τους.. Η προσπάθεια καταστολής κάθε αυτοοργανωμένου, αντιθεσμικού και συλλογικού  εγχειρήματος, είναι ένα ακόμα μέσο για να θέσουν την κοινωνική ζωή σε μια τροχιά καθολικής επιτήρησης, γύρω από το πεδίο ελέγχου των κυριάρχων.  Οτιδήποτε ξεφεύγει από τους όρους και τα όρια της κυριαρχίας, καταστείλετε και εκμηδενίζεται.

Με το επικοινωνιακό εφεύρημα με το όνομα «εσωτερικός εχθρός», η εξουσία, ανακαλύπτει επιχειρήματα αδιάλειπτος και εκ του μηδενός, για να εφαρμόσει μια ιδιότυπη φασιστική «δικαιοσύνη» προς την καταστολή οτιδήποτε που διασαλεύει την λεγόμενη «κοινωνική γαλήνη».

 Η υπεράσπιση της κατάληψης Μαραγκοπούλειο και όλων των καταλήψεων, δεν μπορεί παρά να είναι κομμάτι του αγώνα για αυτοκαθορισμό, αυτοδιάθεση και ελευθερία.  Αφορά όλους τους αυτοοργανωμένους κοινωνικούς χώρους, γιατί όταν απειλείται ένας, απειλούνται και όλοι οι υπόλοιποι. Αφόρα κάθε ανυπότακτο άνθρωπό που δεν δέχεται τα δεσμά της καθημερινότητας, που αρνείται να φιμωθεί και επιλέγει να σπάσει την παγερή σιωπή της απάθειας. Αφορά κάθε αγωνιζόμενο κομμάτι, που νοιώθει τα δεσμά του όλο και πολύ να το πνίγουν.

 Η κατάληψη apertus, που από την 1 Μάιου του 2010 λειτουργεί στο Αγρίνιο αντι-ιεραρχικά, αντιθεσμικά και αυτοοργανωμένα, στέκεται αλληλέγγυα στην κατάληψη Μαραγκοπούλειο στην Πάτρα καθώς και σε κάθε αυτοοργανωμένο κοινωνικό χώρο. Οι αυτοοργανωμένοι συλλογικοί χώροι κοινωνικής αντίστασης είναι μέρος του αγώνα για έναν κόσμο χωρίς κράτη και αφεντικά, χωρίς καταπίεση και εκμετάλλευση.

Κάτω τα χέρια από τις καταλήψεις!

Αγρίνιο 2/01/2011

 Κατάληψη Apertus