4 μήνες μετά τη δολοφονία του Παύλου Φύσσα στην Αμφιάλη από τάγμα εφόδου της χρυσής αυγής, τα θρασύδειλα φασιστοειδή έκαναν ξανά την εμφάνισή τους στο Κερατσίνι, 100 περίπου άτομα, στις συνοικίες της Αμφιάλης και των Ταμπουρίων.  Κατεβαίνοντας την οδό Τσαλδάρη, βεβήλωσαν το σημείο θανάτου του Παύλου Φύσσα -τον οποίο οι ίδιοι δολοφόνησαν- σβήνοντας συνθήματα, ποιήματα και αφιερώσεις δεκάδων ανθρώπων και καταστρέφοντας πανό του τοπικού συλλόγου δασκάλων «Πλουμπίδης». Μια ξεκάθαρη «ανάληψη ευθύνης» πλέον της δολοφονίας από πλευράς τους, που μέχρι στιγμής δεν την αποδέχονταν, έχοντας «αδειάσει» τον μαχαιροβγάλτη τους Ρουπακιά.

Στο πέρασμά τους κατέβασαν και άλλα πανό του τοπικού συλλόγου δασκάλων, έσβησαν αντιφασιστικά συνθήματα, λέρωσαν τοίχους με εμετικά φασιστικά-εθνικιστικά συνθήματα ενώ φτάνοντας, στην πλατεία Λαού, στα Ταμπούρια, κινήθηκαν επιθετικά προς τον αυτοοργανωμένο χώρο αλληλεγγύης και ρήξης ΡΕΣΑΛΤΟ (100μ από την πλατεία). Προφανώς, στην προσπάθεια τους να επανεμφανιστούν στις περιοχές του Πειραιά τις τελευταίες βδομάδες, έχουν ενοχληθεί από τη δυναμική αντίσταση που έχουν συναντήσει από τον κόσμο του αγώνα (την προηγούμενη βδομάδα εμφανίστηκαν στις περιοχές της Νίκαιας και του Κορυδαλλού και έγραψαν τον αυτοδιαχειριζόμενο κοινωνικό χώρο Κορυδαλλού Pasamontana).

Οι μισοί περίπου εισήλθαν στην οδό Ερμού και επιτέθηκαν στο στέκι, προκαλώντας ταυτόχρονα ζημιές σε σπίτια, αυτοκίνητα και μηχανάκια περίοικων, ενώ οι υπόλοιποι είχαν αποκλείσει την οδό Κωνσταντινουπόλεως μπλοκάροντας τα διερχόμενα οχήματα και προσφέροντας έτσι κάλυψη στην ομάδα επίθεσης. Οι 15 συντρόφισσες και σύντροφοι που βρίσκονταν στο στέκι εκείνη την ώρα υπερασπίστηκαν τον εαυτό τους και το εγχείρημα και μετά από πεντάλεπτη σύγκρουση κατόρθωσαν να τους απωθήσουν. Αποδεικνύοντας ότι ο συλλογικός συντροφικός αγώνας χωρίς διαβαθμίσεις «ικανότητας» και φύλου είναι σε θέση να αντιμετωπίσει επιτυχώς τα ναζιστικά τάγματα εφόδου, όταν αυτά δεν έχουν την ενεργό στήριξη των δυνάμεων καταστολής. Οι πολλές μηχανές ΔΙΑΣ, βέβαια, που συνόδευσαν τους φασίστες μετά την επίθεσή τους μέχρι την αποχώρησή τους από το Κερατσίνι, δεν προχώρησαν σε καμία προσαγωγή. Παρότι οι πρώτες αστυνομικές δυνάμεις έφτασαν στο σημείο κατά τη διάρκεια της επίθεσης-σύγκρουσης και παρότι αρκετοί φασίστες (αυτοί που ήταν στην πρώτη γραμμή) αποχώρησαν χρωματισμένοι με μπογιά στα ρούχα τους. Έχει ιδιαίτερη σημασία να σημειωθεί ότι το κυριότερο γεγονός που επιβεβαιώνει τον αντικοινωνικό, τραμπούκικο και δολοφονικό χαρακτήρα τους, είναι η καταστροφή με πέτρες των τζαμιών των παραθύρων και της πρόσοψης του διπλανού σπιτιού, παρότι ο ιδιοκτήτης τούς φώναζε ότι είναι σπίτι και μέσα υπάρχει μικρό παιδί. Από τις δεκάδες πέτρες που πετάχτηκαν προς το σπίτι οι περισσότερες έπεσαν στο παιδικό δωμάτιο και αν το κοριτσάκι δεν είχε φυγαδευτεί από τους γονείς της θα είχε τραυματιστεί σοβαρά ή θανάσιμα.

Ακολούθησε άμεσο αντιφασιστικό κάλεσμα στην πλατεία Λαού και αυθόρμητη διαδήλωση στα Ταμπούρια και την Αμφιάλη (στους δρόμους που είχαν περάσει νωρίτερα οι φασίστες) από 400 και πλέον αντιφασίστες και αντιφασίστριες, που έσβησαν παράλληλα τα φασιστικά συνθήματα από τους τοίχους. Με μεγάλη συμμετοχή ανθρώπων της περιοχής και τη στήριξη πολλών αλληλέγγυων-αγωνιζόμενων ανθρώπων από τις γύρω περιοχές του Πειραιά και διάφορες συνοικίες της Αθήνας.

Οι φασίστες είναι τα πιστά σκυλιά του κράτους και του κεφαλαίου -όσο κι αν συνεχίζουν να το παίζουν αντισυστημικοί- που έπεσαν σε δυσμένεια από τα αφεντικά τους (πιθανώς προσωρινή) λόγω τάσεων αυτονόμησης και μιας σειράς ανεξέλεγκτων κινήσεων-επιλογών τους, όπως οι δολοφονικές επιθέσεις κατά των συνδικαλιστών του ΠΑΜΕ στο Πέραμα και του Παύλου Φύσσα στο Κερατσίνι.  Θα το πούμε για άλλη μια φορά: στις γειτονιές της προσφυγιάς, της αντίστασης, της αξιοπρέπειας και της αλληλεγγύης, οι φασίστες, τα τάγματα εφόδου τους και οι υποστηρικτές τους, δεν είναι απλά ανεπιθύμητοι αλλά εχθροί. Φασίστες δολοφόνοι δε χωράτε στις γειτονιές μας. Και αυτό θα το επιβεβαιώνουμε κάθε στιγμή, με κάθε τρόπο

Σάββατο 25/1/2014

αυτοοργανωμένος χώρος, αλληλεγγύης & ρήξης ΡΕΣΑΛΤΟ

Αυτόνομη Αντιφασιστική Συνέλευση Κερατσινίου

Συνέλευση της Πλατείας Κερατσινίου-Δραπετσώνας

Link για βίντεο αντιπληροφόρησης

Αυτήν την Παρασκευή 17/01 στο αυτοδιαχειριζόμενο καφενείο / bar της κατάληψης θα γίνει και η διάθεση των προϊόντων του σωματείου των εργατοϋπαλλήλων ΒΙΟ.ΜΕ. Ο χώρος θα ειναι ανοιχτός μετα τις 7:30 το απόγευμα.

Περισσότερα για τα  προϊόντα της ΒΙΟ.ΜΕ. δείτε προηγούμενη αναρτηση του ιστοχώρου εδώ .

Κείμενο του Σπύρου Στρατούλη

Σε σχέση και σε συνέχεια όσων γνωστοποίησα με προηγούμενη επιστολή μου, δηλώνω πώς, σήμερα, Δευτέρα, 11η Νοεμβρίου, ξεκίνησα απεργία πείνας καταγγέλλοντας την ποινική μεταχείριση μου από τις Αρχές, σχετικά με την εμπλοκή μου με βάση κατασκευασμένες κατηγορίες, που αφορούν την ένταξη μου σε μία δήθεν εγκληματική οργάνωση και τη μη χορήγηση των αδειών εξόδου μου από τη φυλακή, ως επακόλουθο της δίωξης που μου ασκήθηκε.

Επιλέγω το έσχατο αυτό μέσο αγώνα για να διεκδικήσω την έκδοση απαλλακτικού βουλεύματος και την εκ νέου χορήγηση των αδειών μου, καλώντας τις Αρχές να λάβουν θέση άμεσα. Η σχετική δικογραφία που υποβλήθηκε στον Εισαγγελέα Πρωτοδικών Θεσσαλονίκης, τον Ιούλιο του έτους 2012, εκκρεμεί τώρα, στο Συμβούλιο Πλημμελειοδικών Θεσσαλονίκης, το οποίο θα αποφασίσει σχετικά με την παραπομπή μου ή μη, σε δημόσια δίκη.

Οι κατηγορίες που με αφορούν είναι αστήριχτες και οι ενδείξεις ανύπαρκτες. Τηλεφωνικές συνομιλίες είναι το μοναδικό μέσο που χρησιμοποιεί η αστυνομία σε βάρος μου και ειδικότερα, οι ευφάνταστες αξιολογήσεις που προσδίδουν στα λόγια τα δικά μου και τρίτων… Καταγγέλλω την στοχοποίηση των προσωπικών μου σχέσεων και συντροφικών. Οι αγώνες στις φυλακές δεν ποινικοποιούνται, δεν καταστέλλονται. Παρ΄όλα αυτά, κάποιοι σχεδιάζουν, βασιζόμενοι στη σχέση αλληλεγγύης που έχει εκφραστεί από πολιτικές συλλογικότητες στις μάχες εντός των τειχών, να αναβαθμίσουν, ποινικά, την συγκεκριμένη υπόθεση.

Επιπλέον, διαμαρτύρομαι για τη εφαρμογή από τις Αρχές, του άρθρου 55 του Σωφρονιστικού Κώδικα κατά τρόπο που απαγορεύει, στην περίπτωση μου, τη χορήγηση των αδειών που λάμβανα εδώ και δύο χρόνια και ενώ έχω αφεθεί “ελεύθερος” από τον Ανακριτή, εξαιτίας των παραπάνω. Οι Αρχές ερμηνεύουν το νόμο έτσι ούτως ώστε, να αρνούνται τη χορήγηση αδειών σε κρατούμενους που εκκρεμεί σε βάρος τους κακούργημα ακόμη και στην περίπτωση που δεν τους έχει επιβληθεί προσωρινή κράτηση ή περιοριστικοί όροι, προκαλώντας έτσι, την πολυετή ομηρία τους, μέχρι την έκβαση της δίκης.

Θα απαντήσω δραστικά ενάντια στην εκδικητικότητα του κράτους που προσπαθεί να λυγίσει όσους αντιστέκονται∙ ενάντια στο μονοπώλιο του να αποφασίζει και να λεηλατεί τις ζωές μας και στην αδιαφορία του κάθε λογής ανδρείκελου απέναντι στη ζωή, την ελευθερία και την αξιοπρέπεια.

ΤΟ ΠΑΘΟΣ ΓΙΑ ΤΗ ΛΕΥΤΕΡΙΑ

ΕΙΝΑΙ ΔΥΝΑΤΟΤΕΡΟ ΑΠΟ ΟΛΑ ΤΑ ΚΕΛΙΑ!

Σπύρος Στρατούλης, κρατούμενος στη φυλακή της Λάρισας

ΣΧΕΤΙΚΑ  ΜΕ  ΤΟ ΤΑΜΕΙΟ ΑΛΛΗΛΕΓΓΥΗΣ ΣΤΗΝ ΚΑΤΑΛΗΨΗ  APERTUS

Σε αυτή την περίοδο που διανύουμε ο ένας αγώνας ξεπηδάει μετά τον άλλο θέτοντας σε επαγρύπνηση τους μηχανισμούς των αφεντικών. Εξαιτίας αυτής της παγκόσμιας καπιταλιστικής κρίσης, όπου φτωχοποιούνται και περιθωριοποιούνται τεράστια τμήματα του πληθυσμού, η κοινωνική ανυπακοή μεταδίδεται από πόλη σε πόλη και από χώρα σε χώρα, δίνοντας κουράγιο, δύναμη και ελπίδα στους καταπιεσμένους και τους εκμεταλλευομένους αυτού του κόσμου.

Για να διασφαλιστούν τα συμφέροντα του κεφαλαίου, το κράτος δεν θα μπορούσε παρά να επιβάλλει πιο ολοκληρωτικές πολιτικές, να αναβαθμίσει το θεσμικό του οπλοστάσιο, να σκληρύνει ακόμη περισσότερο την αυταρχική του στάση και την καταστολή του. Έτσι, αναλαμβάνει αποφασιστικά την αντιμετώπιση της κοινωνικής ανυπακοής μοιράζοντας απλόχερα ξύλο, χρηματικές ποινές, διώξεις και φυλακίσεις σε όσους/ες αντιστέκονται. Το κράτος με αυτόν τον τρόπο επιδιώκει να διασφαλίσει την κοινωνική ειρήνη, αποτρέποντας να εκφραστεί η γενικευμένη αντίδραση με οργανωμένες εξεγερτικές μορφές.

Στο Αγρίνιο, από τις αρχές του καλοκαιριού του ’13, έχει ξεκινήσει μια βιομηχανία κλήσεων και διώξεων σε αναρχικούς, αντιεξουσιαστές, αντιφασίστες και νεολαίους σε μια προσπάθεια εκφοβισμού και τρομοκράτησης των τοπικών κοινωνικών και αντιφασιστικών αγώνων. Όλες αυτές οι κλήσεις και οι διώξεις προέρχονται από γεγονότα των τελευταίων δυο χρόνων, όπου παρέμεναν ξεχασμένες στα συρτάρια της ασφάλειας. Είναι σημαντικό να σημειωθεί ότι διάφορες κλήσεις για προανακριτικές διαδικασίες απευθύνονται στα ίδια άτομα, χωρίς το παραμικρό αποδεικτικό στοιχείο, κάτι που προδίδει την προχειρότητα και την εκδικητική τους σκοπιμότητα. Οι κλήσεις και διώξεις αναφέρονται σε γεγονότα μαχητικού αντιφασισμού, σε συγκρούσεις με της δυνάμεις της καταστολής που διασφάλιζαν το «μοίρασμα» φυλλαδίων της Χ.Α., όπως επίσης και σε  συγκρούσεις μετά το ψήφισμα του 2ου Μνημονίου το Φλεβάρη του ’12. 

Βρισκόμαστε στην πλευρά των αγωνιζόμενων, των καταπιεσμένων, των εκμεταλλευομένων, των ανυπότακτων, της άγριας νεολαίας που αντιστέκεται. Μέσα σε αυτόν τον κοινωνικό χειμώνα που θέλουν να μας επιβάλλουν, προτάσσουμε την συντροφικότητα, τις κοινωνικές δομές αλληλεγγύης, τις σχέσεις αλληλοβοηθείας και αμοιβαίας εμπιστοσύνης. Σε αυτήν την κατεύθυνση κινείται και η επιλογή μας να δημιουργήσουμε στην κατάληψη Apertus το Ταμείο Αλληλεγγύης για την οικονομικής στήριξη διωκόμενων για γεγονότα αντίστασης στο Αγρίνιο, καθώς επίσης και συντρόφων που έχουν υποστεί υλικές ζημιές από το φασιστικό παρακράτος. Ένα ταμείο, που παράλληλα με τις τοπικές υποθέσεις, θα στηρίζει και διωκόμενους ή φυλακισμένους αγωνιστές από κάθε περιοχή του ελλαδικού χώρου. Με την δημιουργία του Ταμείου επιδιώκουμε αυτήν την συνεισφορά να την ανοίξουμε κοινωνικά, να την δυναμώσουμε και να την καταστίσουμε και πιο αποτελεσματική. Το Ταμείο θα ενισχύεται τακτικά από εισφορές, από το αυτοδιαχειριζόμενο καφενείο/bar της κατάληψης, καθώς επίσης και από εκδηλώσεις/ συναυλίες που θα γίνονται στο χώρο. Η ενημέρωση και ο έλεγχος του θα γίνεται στις εβδομαδιαίες συνελεύσεις της κατάληψης.

Ευελπιστούμε να στηριχτεί για να μπορέσει να στηρίξει!

Η ΑΛΛΗΛΕΓΓΥΗ ΕΙΝΑΙ ΤΟ ΟΠΛΟ ΜΑΣ!

Κατάληψη Apertus

Ελεύθερος κοινωνικός χώρος στο Αγρίνιο

Το κείμενο σε μορφή pdf εδώ.