Κείμενο αλληλέγγυων που κυκλοφορεί στο Ηρακλείο αναφορικά με την εκκένωση της κατάληψης Πικπα

Η Θα Νικήσει Ο Δρόμος ή Θα Νικήσει ο Τρόμος

Χτες τα ξημερώματα, 16/2 εκκενώθηκε ο αυτοδιαχειριζόμενος πολιτικός χώρος της κατάληψης ΠΙΚΠΑ. Μετά την κοινωνική εξέγερση το Δεκέμβρη του 2008 μια ομάδα ανθρώπων είχε αποφασίσει να οικειοποιηθεί το μέχρι πρότινος εγκαταλελειμμένο κτήριο, μετατρέποντάς το σε ένα αγωνιστικό-πολιτικό στέκι.

Μόλις έγινε γνωστή η είδηση της εισβολής των μπάτσων, έφτασαν τρία άτομα στο χώρο τα οποία συνελήφθησαν. Στην συνέχεια πήγαν περίπου 15 άτομα από έξω από το κτήριο, όπου οι αστυνομικές δυνάμεις τους επιτέθηκαν χωρίς καμία πρόκληση από μεριάς των αλληλέγγυων. Έπειτα, περίπου 70 άτομα έκαναν κατάληψη στο κτήριο του παραρτήματος του υπουργείου υγείας, με αίτημα να αφεθούν ελεύθεροι οι σύντροφοι. Οι δύο αφέθηκαν ενώ ο τρίτος κατηγορείται για κλοπή ρεύματος (10.500 ευρώ) από τη ΔΕΗ και για φθορές στο κτήριο από το υπουργείο υγείας (3.500). Του απαγγέλθηκαν οι παραπάνω κατηγορίες και στη συνέχεια αφέθηκε ελεύθερος. Ο σύντροφος που κατηγορείται δεν έμενε στο κτήριο, ούτε τον βρήκαν εκεί την ώρα της εισβολής.

Το βράδυ γίνεται πορεία ενάντια στην καταστολή από περίπου 100 άτομα, όπου γίνεται προσπάθεια να προσεγγιστεί το κτήριο στο οποίο παρέμεναν δύο διμοιρίες. Λίγα μέτρα πιο μακριά γίνεται σύγκρουση με τους μπάτσους, οι οποίοι κυνηγάνε τον κόσμο και συλλαμβάνουν από το σωρό συνολικά 4 άτομα, οι οποίοι χτυπήθηκαν κατά τη σύλληψή τους.

Σήμερα το πρωί οι συλληφθέντες περνούσαν από εισαγγελέα, ώστε να τους απαγγελθούν κατηγορίες. Ο εισαγγελέας αρχικά απέδωσε τα κακουργήματα σε δύο από τους συλληφθέντες με αποτέλεσμα να κινδυνεύουν με προφυλάκιση. Οι σύντροφοι ζήτησαν αναβολή, έως αύριο ώστε ν΄ απολογηθούν. Την ώρα που ετοιμάζονταν να τους βγάλουν από τα δικαστήρια η διμοιρία των ΜΑΤ, προσπάθησε να κλείσει το δρόμο κρατώντας σε απόσταση τους συλληφθέντες από τους αλληλέγγυους, κάνοντας επίθεση στον συγκεντρωμένο κόσμο με γκλοπ και χημικά ώστε να τους απομακρύνει.

Δεν φαίνεται να είναι τυχαία η χρονική επιλογή της εξουσίας για καταστολή, μία εβδομάδα πριν από την πανεργατική απεργία της ερχόμενης Τετάρτης. Το τελευταίο διάστημα με την οικονομική τρομοκρατία που επιχειρεί η εξουσία χρειάζεται αναμφίβολα σαν συμπλήρωμά της και μια νέα “ποιότητα” κρατικής καταστολής. Σήμερα που ο καπιταλισμός δεν μπορεί να κρύψει το πραγματικό του πρόσωπο, η συναίνεση μπορεί να αποσπαστεί μονάχα με τη βία. Άρτιοι υποστηρικτές της κυβερνητικής εξουσίας, η δικαστική εξουσία και οι δημοσιογράφοι.

Είναι πλέον ορατό πως όλο και περισσότερος κόσμος αντιλαμβάνεται την υποκρισία των εξουσιαστικών μηχανισμών και εξοργίζεται με αυτή. Όμως οι φραστικοί αφορισμοί, οι μεγαλοστομίες, τα μπινελίκια και η οργή που υποβόσκει αλλά δεν εκφράζεται δεν φτάνουν και δεν οδηγούν πουθενά, χρειάζεται έμπρακτη αντίσταση στους σχεδιασμούς της εξουσίας σε όλα τα πεδία. Επιβάλλεται να γίνει κοινή συνείδηση η αναγκαιότητα της σύγκρουσης με το σάπιο κόσμο τους, όχι ως κάτι αφηρημένος και μακρινό μα ως μια επιλογή και τακτική αγώνα για το εδώ και το τώρα. Από τους απελευθερωμένους δρόμους της Αιγύπτου και της Τυνησίας μέχρι την αυτόνομη Τσιάπας. Από τα οδοφράγματα της Κερατέας μέχρι τις καταλήψεις υπουργείων και δημοσίων κτηρίων. Από τις σηκωμένες μπάρες των διοδίων και τα χαλασμένα ακυρωτικά μηχανήματα των μ.μ.μ. μέχρι τις δυναμικές ενέργειες ενάντια σε κράτος και κεφάλαιο. Από την καθημερινή στάση ζωής και των αγώνα στους χώρους εργασίας μέχρι τις άγριες απεργίες. Από εκεί που στέκεται ο καθένας από εμάς μέχρι εκεί που θα συναντηθούμε συλλογικά.

ΑΛΛΗΛΕΓΓΥΗ ΣΤΟΝ ΣΥΝΤΡΟΦΟ ΠΟΥ ΔΙΩΚΕΤΑΙ ΓΙΑ ΤΗΝ ΚΑΤΑΛΗΨΗ ΠΙΚΠΑ

ΑΛΛΗΛΕΓΓΥΗ ΣΤΟΥΣ 4 ΣΥΛΛΗΦΘΕΝΤΕΣ ΤΗΣ ΧΘΕΣΙΝΗΣ ΠΟΡΕΙΑΣ

ΠΑΓΚΡΗΤΙΑ ΑΝΤΙΚΑΤΑΣΤΑΛΤΙΚΗ ΠΟΡΕΙΑ ΠΑΡΑΣΚΕΥΗ ΣΤΙΣ 18:00 ΣΤΑ ΛΙΟΝΤΑΡΙΑ

Αλληλέγγυοι/ες

Σήμερα, 29 Γενάρη, η Ηγουμενίτσα ήταν μια πόλη κατεχόμενη. Αστυνομικές δυνάμεις κάθε είδους (ματ, ασφαλίτες και λιμενικοί) κατέκλυσαν τους δρόμους. Η αιτία αυτής της ιδιότυπης κατοχής ήταν η πανελλαδική πορεία αλληλεγγύης στους μετανάστες που καλέστηκε με πρωτοβουλία ντόπιων συντρόφων.

Η περιοχή της Ηγουμενίτσας εδώ και αρκετό καιρό, έχει γίνει ένα από τα επίκεντρα της αντιμεταναστευτικής πολιτικής του ελληνικού κράτους. Ένα “γεωγραφικό” διακύβευμα για την Ευρώπη – Φρούριο: τα ανθρωποκυνηγητά, οι αποκλεισμοί, ο ρατσισμός, τα άτυπα και θεσμισμένα απαρτχάιντ γεννάνε όχι μόνο το ξεσάλωμα των αστυνομικών και λιμενικών δυνάμεων πάνω στους “παράνομους” φτωχοδιαβόλους αλλά και οπλίζουν τα χέρια ελληνόψυχων ντόπιων φασιστών.

Από την έναρξη της πορείας δεχθήκαμε την προκλητική πίεση των δυνάμεων καταστολής που είχαν κινητοποιήσει έναν ολόκληρο δημοκρατικό στρατό για να επιβάλλουν τον τρόμο στην τοπική κοινωνία και για να αποτρέψουν την προσέγγιση των αλληλέγγυων στον υπαίθριο καταυλισμό όπου διαμένουν εκατοντάδες μετανάστες. Όμως οι απόπειρες της δημοκρατίας να επιβάλλουν την σιωπή στην τοπική κοινωνία (ιδιαίτερα μετά τα πρόσφατα τοπικά περιστατικά θανάτων και τραυματισμών μεταναστών από τα χέρια μπατσών και από τις σφαίρες γνωστού ντόπιου φασίστα) σημαδεύτηκαν με αποτυχία.

Η σημερινή πορεία αλληλεγγύης στους μετανάστες διέσχισε όλους τους κεντρικούς δρόμους της πόλης. Κατά τη διάρκεια της οποίας φωνάχθηκαν συνθήματα και μοιράστηκαν εκατοντάδες κείμενα. Αρκετοί νεολαίοι και μετανάστες της πόλης ενσωματώθηκαν στην πορεία μέχρι τον υπαίθριο καταυλισμό των μεταναστών όπου εξελίχθηκαν συγκινητικές στιγμές αλληλεγγύης. Δεκάδες μετανάστες του καταυλισμού στη θέα της πορείας, κινήθηκαν προς αυτήν, ώστε να την ενισχύσουν με τη συμμετοχή τους. Στο σημείο εκείνο, τα ματ απέτρεψαν την κίνηση των μεταναστών προς τη πορεία, προχωρώντας στη δημιουργία φραγμού, γεγονός που προκάλεσε αρκετή ένταση. Ύστερα από την παρέμβαση των συντρόφων της περιφρούρησης, καταφέραμε την πρόσβαση σε κάποιους μετανάστες και κατόπιν συνεχίσαμε την πορεία προς το προκαθορισμένο σημείο τερματισμού της. Λίγο πριν το τέλος της πορείας, δεχτήκαμε τη συγκροτιμένη επίθεση της αστυνομίας, με δακρυγόνα, κρότου λάμψης, ξύλο, γκλομπ και κυνηγητό ως τα ΤΕΙ. Εννιά τραυματίες (εξαρθρώσεις ώμων, κρανιοεγκεφαλικές κακώσεις, ρήξη μηνίσκου, σοβαρές αλλεργικές αντιδράσεις στα μάτια…) και εφτά προσαγωγές στο τοπικό Α.Τ. επέβαλαν την παραμονή μας στην πόλη ως αργά το απόγευμα για την αλληλεγγύη στους συντρόφους μας.

ΑΛΛΗΛΕΓΓΥΟΙ – ΕΣ

Ενάντια στο ρατσισμό, την ξενοφοβία και τον αποκλεισμό

Ο κλοιός όλο και πιο πολύ στενεύει, οι αντιθέσεις συνεχώς μεγαλώνουν, τα εργασιακά δικαιώματα που κατακτήθηκαν με δύσκολους και μακροχρόνιους αγώνες περιχαρακώνονται, το αύριο φαντάζει ακόμα πιο δυσοίωνο, ενώ η εικόνα με ένα υπεραυξημένο πλήθος αστέγων δεν φαντάζει πια και τόσο μακρινή… Η κοινωνία μετασχηματίζεται με βίαιο τρόπο: μέσω της εντατικοποίησης της εκμετάλλευσης, της καταπίεσης, της καταστολής και του ελέγχου, η φτώχεια και η ανέχεια διευρύνονται και πλαισιώνουν όλο και περισσότερα κοινωνικά κομμάτια. Από την άλλη μεριά, καλούμαστε να «κάτσουμε στα αυγά μας» και να αντιμετωπίσουμε αυτήν την κατάσταση με μεμψιμοιρία, ηττοπάθεια και περίσσια υπομονή. Μας καλούν να γίνουμε θεατές της ίδιας μας της σφαγής.

Κάποιοι επωφελούνται από αυτήν την κατάσταση και θέλουν στρέψουν το βλέμμα μας από τα πραγματικά προβλήματα σε καλέσματα ρατσιστικού κανιβαλισμού και εθνικιστικής μισαλλοδοξίας. Κάποιοι δημιουργούν πεδία για να κατευθύνουν την αθροισμένη οργή και αγανάκτηση προς τους μετανάστες, που προερχόμενοι από λεηλατημένους και καταστραμμένους τόπους, αναγκάζονται να καταφύγουν στον λεγόμενο «ελληνικό παράδεισο».  Κάποιοι προσπαθούν να πείσουν τους «εγχώριους» καταπιεσμένους και εκμεταλλευομένους, πως για όλα τα δεινά, υπεύθυνοι είναι οι -ακόμα πιο κάτω από αυτούς- μετανάστες: υπεύθυνοι για την ανεργία και τα χαμηλά μεροκάματα, υπεύθυνοι για το παραεμπόριο και την πτώση του τζίρου των καταστημάτων, υπεύθυνοι για εγκληματικές ενέργειες, κλοπές και βανδαλισμούς, υπεύθυνοι για διακίνηση ναρκωτικών… Για άλλη μια φορά, η πραγματικότητα επιχειρείται να αντιστραφεί με την μεταχείριση των ανεδαφικών και πλήρη ατεκμηρίωτων ισχυρισμών της ρατσιστικής προπαγάνδας. 

Αυτοί οι «κάποιοι» δεν είναι άλλοι από τους φασίστες του λα.ο.σ. και της χρυσής αυγής, πλαισιωμένοι από ένα ασαφές νεφέλωμα εθνικοφρονούντων κατοίκων και καταστηματαρχών, μπράβων και νταβάδων, σε συνδυασμό με φαιδρές προσωπικότητες του δεξιού πολιτικού παρασκηνίου. Αυτοί, λοιπόν, οι «κάποιοι» που άλλοτε πυροβολούν και μαχαιρώνουν εις το όνομα «του πατρός, του υιού και του αγίου πνεύματος» και άλλοτε αυτόανακηρύσσονται υπερασπιστές των «φτωχών πλην τίμιων ελλήνων», είναι που θέλουν να χωρίσουν τους ντόπιους και να τους στρέψουν με κάθε τρόπο εναντίον των μεταναστών. Οι γειτονιές του πολυεθνικού προλεταριάτου στην Αθήνα, την Ηγουμενίτσα, την Πάτρα, την Άρτα και αλλού, μετατρέπονται σε πεδία όπου εκδηλώνεται η ρατσιστική και κατασταλτική πολιτική του κράτους και σε τόπους όπου συναντιούνται οι κοινές επιδιώξεις του κράτους και των αφεντικών με τις εθνικοκυριαρχικές φαντασιώσεις των φασιστών. Με λίγα λόγια το ένα χέρι νίβει το άλλο…

Όλα τα παραπάνω, καθώς και άλλα πολλά, εκδηλώνονται με συνεχές τρόπο και στην Ηγουμενίτσα εδώ και αρκετό καιρό -και κυρίως από τότε που πυρπολήθηκε ο καταυλισμός  στην Πάτρα και οι μετανάστες μετακινήθηκαν προς το λιμάνι της Ηγουμενίτσας και το Λαδοχώρι. Στις 10/11/10 το ρατσιστικό μίσος εκδηλώθηκε με συμπυκνωμένο τρόπο: φασίστας και ιδιοκτήτης βενζινάδικου, θέλοντας τάχα να προστατέψει την ιδιοκτησία του από τους «μιαρούς» πυροβόλησε τέσσερις μετανάστες τραυματίζοντας τον ένα από αυτούς αρκετά σοβαρά. (Και δεν ξεχνάμε τις 3-4-2008 όπου ο Αριβάν Οσμάν Αμπντουλάχ δολοφονήθηκε από μπάτσους.. Ενώ στις 12/01/2011 οπλισμένοι «άγνωστοι» προέβησαν σε ασκήσεις ελεύθερης σκοποβολής σε μετανάστες που βρίσκονταν συγκεντρωμένοι στην ευρύτερη περιοχή του Λαδοχωρίου με συνέπεια τον βαρύτατο τραυματισμό ενός από αυτούς.

Η μετανάστευση, ως διευρυμένο ζήτημα, δεν μπορεί να αντιμετωπιστεί με την καταστολή και τις φυλακίσεις στα κέντρα φιλοξενίας-στρατόπεδα συγκέντρωσης, καθώς και τα κρατητήρια στα κατά τόπους Α.Τ. της περιφέρειας. Ο επικείμενος φράχτης στον Έβρο, οι νάρκες, οι περιπολίες, οι συνοριοφύλακες, τα πογκρόμ βαθαίνουν την κατάσταση και κάνουν ακόμα πιο ζοφερή την πραγματικότητα των μεταναστών. Απέναντι στον κοινωνικό αποκλεισμό, την ξενοφοβία και την ρατσιστική βία, προτάσσουμε την αλληλεγγύη ως συνιστώσα του αγώνα των μεταναστών για αξιοπρέπεια και χειραφέτηση. Μια αλληλεγγύη, που αποτελώντας μια βαθμίδα προς συνεύρεση και σύμπραξη, στρέφεται ενάντια σε κάθε είδος ρατσισμό από όπου και αν αυτός πηγάζει ή προέρχεται.

ΑΛΛΗΛΕΓΓΥΗ ΣΤΟΥΣ ΜΕΤΑΝΑΣΤΕΣ

ΓΙΑ ΕΝΑ ΚΟΣΜΟ ΧΩΡΙΣ ΠΑΤΡΙΔΕΣ, ΣΥΝΟΡΑ, ΚΑΤΑΠΙΕΣΗ, ΕΚΜΕΤΑΛΛΕΥΣΗ

Αγρίνιο 14/01/11  

Κατάληψη Apertus

Στις 31 Γενάρη 2010 σύντροφοι και συντρόφισσες έδωσαν άμεση απάντηση σε μπάτσους, εισαγγελείς, δικαστές, δημοσιογράφους, δημάρχους, περιφερειάρχες  προχωρώντας σε ανακατάληψη του κτιρίου Μαραγκοπούλειου στη Πάτρα. 

Το Σάββατο 16 Οκτωβρίου 2010 το εγκαταλελειμμένο, εδώ και 20 χρόνια, κτίριο του πρώην Ικα , στην οδό Γούναρη, γνωστό και ως Μαραγκοπούλειο, καταλαμβάνεται  από συντρόφους και συντρόφισσες, για  να ξαναδώσουν ζωή σε ένα εγκαταλελειμμένο χώρο  και να δημιουργήσουν στο κέντρο της πόλης  έναν ανοιχτό χώρο όπου ελεύθερα, αντιιεραρχικά, αδιαμεσολάβητα θα οργανώσουν τις ζωές,  το χρόνο, τις  καθημερινές αντιστάσεις και θα δημιουργήσουν τρόπους συλλογικής αμφισβήτησης και δράσης.

 Στις 28/12/10 στις 7:30 το πρωί, μπάτσοι και ασφαλίτες, προχωρούν σε εκκένωση  του κατειλημμένου κτιρίου. Εκείνη τη στιγμή στο κτίριο βρίσκονταν 11 σύντροφοι και συντρόφισσες. Μετά την άρνησή τους να εγκαταλείψουν το κτίριο ξεκίνησε η εκκένωση από τους μπάτσους με τη βοήθεια της Πυροσβεστικής. Στη συνέχεια οδηγούνται στην αστυνομική διεύθυνση, όπου αρνούνται να υπογράψουν και να δώσουν οποιοδήποτε στοιχείο. Παράλληλα αλληλέγγυοι που ενημερώθηκαν για το συμβάν κατευθύνθηκαν αρχικά προς την κατάληψη ενώ στη συνέχεια ακολούθησε συγκέντρωση έξω από την Αστυνομική Διεύθυνση στην Ερμού. Έπειτα από 3 ώρες, οι 11 αφήνονται ελεύθεροι-ελεύθερες. Σε βάρος των 9  εκκρεμεί κατηγορία για «διατάραξη οικιακής ειρήνης», ενώ οι άλλοι 2  αφήνονται χωρίς κατηγορίες.

 Από την πλευρά μας, αντιλαμβανόμαστε τις καταλήψεις ως χώρους αυτοοργάνωσης και συλλογικότητας,  απελευθερωμένους  από το ασφυκτικό κλοιό της καθημερινότητάς των μικρών και μεγάλων εξουσιών. Ως χώρους  κριτικής και άρνησης του πολιτισμού της ιδιοκτησίας, του εμπορεύματος, της καβάτζας και της ιδιώτευσης, όπου επιλέγεται να χτίζονται σχέσεις συντροφικότητας και αλληλεγγύης, μακριά και ενάντια σε κάθε μορφή ρατσισμού, σεξισμού και αποκλεισμού. Ως χώρους όπου οι άνθρωποι μπορούν να ανταμώνουν, να μοιράζονται και να ζυμώνονται και όχι να βρίσκονται για να αθροίσουν τις μοναξιές τους.

Οι καταλήψεις, όπως και όλοι οι χώροι συλλογικής και αυ­τοορ­γα­νω­μέ­νης δράσης, που διεκδικούν την θέση τους στα πεδία των καθημερινών μετώπων ενάντια στο κράτος, τα αφεντικά και σε κάθε μορφή εξουσίας, δεν έ­πα­ψαν να στο­χο­ποιού­νται και να α­ντι­με­τωπί­ζουν ένα ποικιλόμορφο φάσμα  κρατικών καθώς και πα­ρα­κρα­τι­κών επιθέσεων που αποσκοπούν στην αποπολιτικοποίηση τους, την τρο­μο­κρά­τη­ση, την συκοφάντηση, την περιθωριοποίηση και την καταστροφή τους.. Η προσπάθεια καταστολής κάθε αυτοοργανωμένου, αντιθεσμικού και συλλογικού  εγχειρήματος, είναι ένα ακόμα μέσο για να θέσουν την κοινωνική ζωή σε μια τροχιά καθολικής επιτήρησης, γύρω από το πεδίο ελέγχου των κυριάρχων.  Οτιδήποτε ξεφεύγει από τους όρους και τα όρια της κυριαρχίας, καταστείλετε και εκμηδενίζεται.

Με το επικοινωνιακό εφεύρημα με το όνομα «εσωτερικός εχθρός», η εξουσία, ανακαλύπτει επιχειρήματα αδιάλειπτος και εκ του μηδενός, για να εφαρμόσει μια ιδιότυπη φασιστική «δικαιοσύνη» προς την καταστολή οτιδήποτε που διασαλεύει την λεγόμενη «κοινωνική γαλήνη».

 Η υπεράσπιση της κατάληψης Μαραγκοπούλειο και όλων των καταλήψεων, δεν μπορεί παρά να είναι κομμάτι του αγώνα για αυτοκαθορισμό, αυτοδιάθεση και ελευθερία.  Αφορά όλους τους αυτοοργανωμένους κοινωνικούς χώρους, γιατί όταν απειλείται ένας, απειλούνται και όλοι οι υπόλοιποι. Αφόρα κάθε ανυπότακτο άνθρωπό που δεν δέχεται τα δεσμά της καθημερινότητας, που αρνείται να φιμωθεί και επιλέγει να σπάσει την παγερή σιωπή της απάθειας. Αφορά κάθε αγωνιζόμενο κομμάτι, που νοιώθει τα δεσμά του όλο και πολύ να το πνίγουν.

 Η κατάληψη apertus, που από την 1 Μάιου του 2010 λειτουργεί στο Αγρίνιο αντι-ιεραρχικά, αντιθεσμικά και αυτοοργανωμένα, στέκεται αλληλέγγυα στην κατάληψη Μαραγκοπούλειο στην Πάτρα καθώς και σε κάθε αυτοοργανωμένο κοινωνικό χώρο. Οι αυτοοργανωμένοι συλλογικοί χώροι κοινωνικής αντίστασης είναι μέρος του αγώνα για έναν κόσμο χωρίς κράτη και αφεντικά, χωρίς καταπίεση και εκμετάλλευση.

Κάτω τα χέρια από τις καταλήψεις!

Αγρίνιο 2/01/2011

 Κατάληψη Apertus

Πάρτυ για την οικονομική ενίσχυση της Ραδιουργίας

στο χώρο της κατάληψης Apertus

O ιστοχώρος του σταθμού είναι: radiourgia.squat.gr

Σήμερα το πρωί (28/12) στις 07:30 μμ, μπάτσοι εισέβαλαν στη κατάληψη στην Πάτρα και την εκκένωσαν. Εκείνη την στιγμή οι 11 σύντροφοι  που βρίσκονταν στο χώρο της κατάληψης οδηγήθηκαν στην ασφάλεια στην Ερμού, οπού αργότερα αφέθηκαν ελεύθεροι με την κατηγορία της διατάραξης οικιακής ειρήνης.

Για συνεχής ενημέρωση και αντιπληροφόρηση μπορείτε να ακούσετε και διαδικτυακά το Ράδιο Κατάληψη στην Πάτρα.

Κείμενο που μάς έστειλαν σύντροφοι από την Πάτρα σχετικά με την εισβολή στο σπίτι τους από πάνοπλους ασφαλίτες στις 5/12/2010.

Μια μέρα πριν τη συμπλήρωση 2 χρόνων απ’ την εν ψυχρώ δολοφονία του Α. Γρηγορόπουλου και τα εξεγερτικά γεγονότα που ακολούθησαν, το κράτος και οι μηχανισμοί του συνεχίζουν να εξαπολύουν την εκδικητική τους μανία σε όσους εξεγέρθηκαν και σε όσους συνεχίζουν να αμφισβητούν το ήδη υπάρχον. Δε μπορούμε και σε καμία περίπτωση δε θέλουμε να ξεχάσουμε το κλίμα τρομολαγνείας που έχει δημιουργηθεί από τους κατασταλτικούς μηχανισμούς σε αγαστή συνεργασία με τα ΜΜΕ. Στοχοποίηση και εισβολή σε ελεύθερους κοινωνικούς χώρους, καταλήψεις, προληπτικές μαζικές προσαγωγές πριν και μετά από πορείες και το δόγμα της μηδενικής ανοχής να πλανάται στην ατμόσφαιρα χωρίς όμως να μπορεί να κάμψει την αγωνιστικότητά μας και το πάθος μας για την καταστροφή της απάθειας και της μιζέριας που επικρατεί στις μεγαλουπόλεις του θανάτου.

Έτσι το μεσημέρι της Κυριακής 5/12 και ώρα 1.30 στην περιοχή της Πάτρας 30 περίπου (ίσως και παραπάνω δε μπόρεσα να συγκρατήσω τον ακριβή αριθμό μέσα στο γενικευμένο κλίμα τρομοκρατίας που είχαν δημιουργήσει) πάνοπλοι ασφαλίτες, σημαδεύοντάς με με όπλα εισβάλλουν στο σπίτι όπου διαμένω παρουσία εισαγγελέα και του διευθυντή της Ασφάλειας. Εκείνη τη στιγμή στο σπίτι βρισκόμουν με τη σύντροφό μου, την οποία φιλοξενούσα, ενώ απουσίαζαν οι 2 συγκάτοικοί μου. Αφού έκαναν κόσκινο τα δωμάτιά μας και τον κοινόχρηστο χώρο του σαλονιού αλλά και τον εξωτερικό χώρο, κατέσχεσαν προσωπικά μας αντικείμενα όπως και της συντρόφου μου. Ανάμεσα σε αυτά ήταν έντυπα και βιβλία του αναρχικού-αντιεξουσιαστικού χώρου, τους προσωπικούς μας Η/Υ, 1 ποτήρι, τηλεκάρτες, εισιτήρια…

 Oι μπάτσοι καθ’ όλη τη διάρκεια της έρευνας-επίδειξης ισχύος έκαναν βλακώδεις ερωτήσεις του στυλ “αν είμαι αναρχικός”, “αν συχνάζω στα Εξάρχεια και στη Μεσολογγίου”. Μετά από τρεισίμιση ώρες έρευνας στο σπίτι και στο αυτοκίνητό μου οι ένοπλοι ράμπο (τρομάρα τους) με τις εξοστρακισμένες σφαίρες τους, αφού με ρώτησαν απ’ την πρώτη στιγμή αν έχω όπλα και εκρηκτικά με οδήγησαν με τη σύντροφο μου στη Γ.Α.Δ.Α. στην Ερμού. Εκεί σε ένα καθεστώς ομηρίας μάς απαγόρευαν να επικοινωνήσουμε με δικούς μας ανθρώπους ή με κάποιο δικηγόρο. Μάλιστα αργότερα έμαθα πως όταν έφτασε ο δικηγόρος και ρώτησε για μας δεν πήρε καμία απάντηση. Έτσι κατά τις 10 το βράδυ “μετά από μια απλή προσαγωγή” όπως μας είπαν μάς άφησαν “ελεύθερους”. Από εκείνη τη στιγμή μέχρι και σήμερα σέρνουμε απόπίσω μας τους υπανθρώπους της Aσφάλειας. Τις επόμενες μέρες τα φερέφωνα της εξουσίας, οι δημοσιογράφοι, έστησαν μια χιλιοπαιγμένη φαρσοκωμωδία γύρω από το σπίτι μας, προβάλλοντας το στα δελτία παραπληροφόρησής τους αποκαλώντας το “το στέκι΄΄.

 Δεν έχουμε να φοβηθούμε τίποτα και κανέναv.

 Απέναντι στα όπλα τους, τις σφαίρες τους, τα γκλομπ τους, τα δακρυγόνα τους, τα σάπια δόγματα και ιδεολογήματά τους…

Η ΑΛΛΗΛΕΓΓΥΗ ΤΟ ΟΠΛΟ ΜΑΣ

ΠΙΣΩ ΤΡΟΜΟΛΑΓΝΟΙ

 Πάτρα 13/12/2010

 Δ.Α. – Ε.Γ.

Αναδημοσιεύουμε το κείμενο απ΄το Αυτοδιαχειριζόμενο Στέκι στο Αγρίνιο…

ΜΠΑΤΣΟΙ – ΔΗΜΟΣΙΟ-ΚΑΦΡΟΙ – ΠΑΡΑΚΡΑΤΙΚΟΙ

ΚΑΤΩ ΤΑ ΞΕΡΑ ΣΑΣ ΑΠΟ ΤΟ ΑΥΤΟΔΙΑΧΕΙΡΙΖΟΜΕΝΟ ΣΤΕΚΙ ΑΓΡΙΝΙΟΥ

Μπρος σε αυτήν, την χωρίς προηγούμενο, επίθεση των ντόπιων και υπερεθνικών αφεντικών, με πρόσχημα την οικονομική κρίση, το κράτος διαχέει την τρομοκρατία και το φόβο προς όλες τις κατευθύνσεις. Η στυγνή καταστολή και τρομοκρατία είναι το τελευταίο τους όπλο στον πόλεμο ενάντια στην κοινωνία. Και αυτό το όπλο σημαδεύει πρώτα, τους αναρχικούς, δηλαδή το πιο ριζοσπαστικό κομμάτι της κοινωνίας, μα στην ουσία στοχεύει όλους όσους αγωνίζονται και αποσκοπεί στην οριστική ήττα του κοινωνικού και ταξικού αγώνα.

Το Σάββατο 4 Δεκεμβρίου 2010, μπάτσοι της αντιτρομοκρατικής εισβάλουν σε διαμέρισμα στην οδό Πραϊδου και Δασκαλοπούλου 54, ενώ η ευρύτερη περιοχή βρίσκεται αποκλεισμένη από πολυάριθμες αστυνομικές δυνάμεις. Παράλληλα τα ΜΜΕ προαναγγέλλουν την επικείμενη εξάρθρωση της Ε.Ο. Σέχτα Επαναστατών ενώ έκτακτα δελτία μιλούν για έφοδο σε γιάφκα ¨τρομοκρατών¨ στο Αγρίνιο.

Στην πρώτη πάροδο της Δασκαλοπούλου λειτούργει από το 2006 το αυτοδιαχειριζόμενο στέκι, ένας ανοιχτός αναρχικός χώρος με αυτοδιαχειριζόμενο καφενείο και βιβλιοθήκη, που έχει πραγματοποιήσει πλήθος πολιτικών και πολιτιστικών εκδηλώσεων, παρεμβάσεων και κινητοποιήσεων που αφορούν διάφορα τοπικά ή κεντρικά ζητήματα, τόσο στο χώρο του στεκιού όσο και σε άλλα σημεία της πόλης.

Η περιοχή γύρω από το στέκι για τις επόμενες δυο μέρες θυμίζει εμπόλεμη ζώνη, με μπλόκα και περιπολίες όλο το εικοσιτετράωρο. Οι σύντροφοι και οι συντρόφισσες αποφασίζουν να μείνουν στο χώρο μέχρι να τελειώσει το πανηγύρι, διαφυλάσσοντας το στέκι από οποιαδήποτε πιθανή επίθεση ή προβοκάτσια.

Στο άκουσμα της είδησης κάθε λογής παρακρατικοί, φασίστες και λοιποί ρουφιάνοι, απομεινάρια της ΕΠΕΝ, ξεχασμένοι στα πιο σκοτεινά λαγούμια της πόλης, από μια άλλη εποχή, ανταποκρίνονται με έκδηλη ευχαρίστηση, στο σινιάλο της αστυνομίας και σπεύδουν να βοηθήσουν στις περιπολίες (πεζοί ή με μηχανάκια και αυτοκίνητα,  φορώντας ακόμη και αστυνομικά τζάκετ). Ήταν σαν να περίμεναν από καιρό τις ευνοϊκές συνθήκες για να ξαναβγούν στους δρόμους και να στήσουν εθελοντικά ενιαίο μέτωπο με το κράτος ενάντια στους κομμουνιστές, τους ¨συμμορίτες¨, τους ¨προδότες¨, τους ¨άπλυτους¨…

Το παρακράτος όμως δεν επιτίθεται μόνο με μαχαίρια αλλά και με πένες. Την Τετάρτη 8 Δεκεμβρίου η τοπική εφημερίδα ¨μαχητής¨, του κύριου Ι. Κανή και ο δημοσιογράφος Ι. Συμψηρής δημοσιεύουν πρωτοσέλιδα, ανάμεσα σε αλλά, την παρακάτω αθλιότητα:«…παράλληλα την ώρα που γράφονται οι γραμμές αυτές έχει αναπτυχτεί έντονη φημολογία και για άλλη γιάφκα που μάλλον αφόρα σε κοντινό στέκι προς την οδό Δασκαλοπούλου και άρα σαν πληροφορία ελέγχεται». Αυτή η χυδαία επίθεση, από τα παπαγαλάκια της ασφάλειας, δε σταματά εκεί. Ο εν λόγω δημοσιογράφος προσπαθεί να συνδέσει άμεσα τους κοινωνικούς αγώνες και συνολικά τον α/α χώρο στο Αγρίνιο με την ένοπλη δράση. Το σκεπτικό του εκδηλώνεται στα παρακάτω αποσπάσματα: «…σε κάθε περίπτωση η σύνδεση του Λάμπρου Φούντα με την περιοχή αλλά και η μεγάλη επιρροή του χώρου στην καθημερινότητα της πόλης δίνουν την εικόνα ενός ¨ευνοϊκού περιβάλλοντος¨ στο Αγρίνιο για την ανάπτυξη τέτοιων φαινομένων», «…η αστυνομία μπορούμε να πούμε έχει εστιάσει πολύ στο Αγρίνιο. Δε θεωρεί τυχαία την επιλογή της πόλης ούτε κάποιες επαφές του χώρου των αντιεξουσιαστών της περιοχής με ομολόγους τους σε όλη τη χωρά». Επίσης σε άλλο άρθρο με τίτλο «φαινόταν το πράγμα» γράφει: «Μεγάλη αστυνομική κινητικότητα, κάποιες ¨ξένες¨ φάτσες στην πόλη, συνεχείς εκδηλώσεις και όμιλοι προβληματισμού από διάφορους χώρους. Ήταν φανερό ότι κάτι ετοιμαζόταν στην πόλη του Αγρινίου. Η γιάφκα της Δασκαλοπούλου μπορεί να συσχετίζεται με την πανελλαδική ¨τρομοκρατία¨ πιστεύουμε όμως ότι είχε να κάνει και με την τοπική κοινωνία. Για παράδειγμα οι σιδερένιες βέργες με την τσιμεντένια επένδυση και τα ενσωματωμένα καρφιά που βρέθηκαν δεν ήταν για τρομοκρατικές πράξεις αλλά για μάχες στο δρόμο… το ερώτημα είναι σε ΠΟΙΑ πόλη και από ποιους ενάντιων ποιων… μήπως τελικά απετράπη ένα γενικότερο σχέδιο μπάχαλου που θα λάμβανε χώρα και στο Αγρίνιο».

Εύγε κύριε Συμψηρή, αποδειχτήκατε αντάξιος του Καραιβάζ, του Σόμπολου, του Προτοσάλτε και των λοιπών καταξιωμένων τηλε-ρουφιάνων, πανελλαδικής εμβέλειας. Καταδείξατε το δίκαιο και το αληθές του συνθήματος: ΑΛΗΤΕΣ – ΡΟΥΦΙΑΝΟΙ – ΔΗΜΟΣΙΟΓΡΑΦΟΙ. Συγχαρητήρια και στα σαΐνια της αντιτρομοκρατικής και της ασφάλειας Αγρινίου… γελάει μαζί σας όλη η πόλη.

Και όντως, ο κόσμος του Αγρινίου αψήφησε την τρομοκρατία και τους super-μπάτσους της αντιτρομοκρατικής. Περίπου 200 άνθρωποι, όλων των χώρων και των ηλικιών, στη συνέλευση μέσα από το κατειλημμένο δημαρχείο Αγρινίου έδωσαν -δια βοής- την πιο αποστομωτική απάντηση… «ΜΠΑΤΣΟΙ – ΓΟΥΡΟΥΝΙΑ – ΔΟΛΟΦΟΝΟΙ».

Η ασφάλεια του Αγρινίου βρίσκει απέναντι της όλους εμάς, τους μαθητές, τους φοιτητές, τους εργάτες, τους ανέργους, την άγρια νεολαία, τους μετανάστες και αδυνατεί να οπλίσει τους πάντα πρόθυμους απόγονους των ταγματασφαλιτών, γερμανοτσολιάδων και δοσίλογων. Δε συμβαίνει όμως το ίδιο με το δημοσιογραφικό συφερτό, που αντλεί ¨πληροφορίες¨ και παίρνει εντολές από την Α.Δ. Ακαρνανίας, στρώνοντας το δρόμο για το βρώμικο παιχνίδι της καταστολής και της προβοκάτσιας, στοχοποιώντας πλέον, όχι αφηρημένα ¨κάποιους αντιεξουσιαστές¨ αλλά συγκεκριμένους χώρους και ανθρώπους, που ζουν, εργάζονται και αγωνίζονται χρόνια στην πόλη του Αγρινίου, και έχουν και αυτοί οικογένειες… και φίλους… και ανθρώπους που τους αγαπούν… κύριοι δημοσιογράφοι.

Δε θα επιτρέψουμε σε κανένα ρουφιάνο (κρατικό ή παρακρατικό) την απόπειρα να απονοηματοδοτήσει, να διαστρεβλώσει και να συκοφαντήσει την παρουσία και τη δράση των αναρχικών στο Αγρίνιο (και παντού), που κοντά τρεις δεκαετίες συμμετέχουν ενεργά και αγωνιστικά πλάι σε όλους τους αγώνες της κοινωνίας και ανοίγουν μέτωπα σύγκρουσης με την εξουσία για την καθολική ανατροπή του σφαγείου που μας εξαναγκάζουν να ζούμε.

ΔΕΝ ΜΑΣ ΦΟΒΙΖΟΥΝ – ΜΑΣ ΕΞΟΡΓΙΖΟΥΝ

Η ΦΩΤΙΑ ΤΗΣ ΕΞΕΓΕΡΣΗΣ ΚΑΙΕΙ ΜΕΣΑ ΜΑΣ

ΑΝΤΙΣΤΑΣΗ – ΑΥΤΟΟΡΓΑΝΩΣΗ – ΑΛΛΗΛΕΓΓΥΗ

Τρομοκρατία είναι η εκμετάλλευση, η καταπίεση, η ανεργία, οι απολύσεις, η λιτότητα, τα πτυχία χωρίς αξία, το αβέβαιο αύριο, η φτωχιά, η εξαθλίωση, η καταστολή, τα ψέματα των δημοσιογράφων

ΤΟ ΚΡΑΤΟΣ ΕΙΝΑΙ Ο ΜΟΝΟΣ ΤΡΟΜΟΚΡΑΤΗΣ

ΤΙΜΗ ΓΙΑ ΠΑΝΤΑ ΣΤΟΝ ΑΝΑΡΧΙΚΟ ΑΓΩΝΙΣΤΗ ΛΑΜΠΡΟ ΦΟΥΝΤΑ

ΣΥΓΚΕΝΤΡΩΣΗ:

ενάντια στη δημοσιογραφική αλητεία και τις κατασταλτικές μεθοδεύσεις της αστυνομίας

ΔΕΥΤΕΡΑ 13 ΔΕΚΕΜΒΡΙΟΥ, στην πλατεία Παναγοπούλου (σιντριβάνι), ώρα 5:00μμ

¨ΑΥΤΟΔΙΑΧΕΙΡΙΖΟΜΕΝΟ ΣΤΕΚΙ¨, ΑΓΡΙΝΙΟ

Θ. Δασκαλοπούλου Ά