18 ΓΕΝΑΡΗ 2015 – ΑΝΑΚΑΤΑΛΗΨΗ ΤΗΣ ΑΝΤΙΒΙΩΣΗΣ
Από τότε που οι άνθρωποι άρχισαν να χρησιμοποιούν τη γη για προσωπικό όφελος και κέρδος και όχι για τη συλλογική κάλυψη αναγκών, παίρνει μορφή η έννοια της ιδιοκτησίας, η οποία στη συνέχεια, εκτός από τη γη επεκτείνεται σε αγαθά, κτίρια, μέσα παραγωγής, ζώα, ακόμα και ανθρώπους. Οριοθετείται με νοητά ή υπαρκτά σύνορα και υπερασπίζεται με κάθε μορφή βίας απ’αυτούς που την κατέχουν. Μέσω της ιδιοκτησίας γίνεται εφικτή η συσσώρευση πλούτου και εξουσίας, γίνεται εφικτή μια κοινωνία βασισμένη σε ανισότητες και χωρισμένη σε τάξεις, αυτές των δυνατών και των αδύναμων, των καταπιεστών και των καταπιεσμένων, των προνομιούχων και των μη προνομιούχων. Καθ’αυτό τον τρόπο, η έννοια της ιδιοκτησίας είναι η θεμέλια δομή του καπιταλιστικού συστήματος.
Το κράτος για να προστατέψει αυτή τη συσσώρευση πλούτου και εξουσίας λειτουργεί με διάφορους μηχανισμούς αφόπλισης της σκέψης και της δράσης της κοινωνίας. Μέσω, κυρίως, της εκπαίδευσης, της θρησκείας, του στρατού και της συνεχής προπαγάνδας από τα μέσα μαζικής ενημέρωσης προσπαθεί να δημιουργήσει πειθαρχημένα και υπάκουα άτομα, που δεν θα παρεκκλίνουν από τα εθνικιστικά, μιλιταριστικά, ρατσιστικά, θρησκευτικά, έμφυλα και σεξιστικά ιδεώδη, με απώτερο σκοπό να ανταποκρίνονται στις κυρίαρχες προσδοκίες, να δρούν ατομικιστικά, να είναι παραγωγικά και να μη σηκώνουν κεφάλι στο αφεντικό, να μην αμφισβητούν αυτό το σύστημα ιεράρχησης των ανθρωπίνων ζωών. Για όποιον δεν συμβιβάζεται με αυτό το μοντέλο ζωής και αντιδρά, για όποιον δε θέλει να είναι ούτε καταπιεστής αλλά ούτε καταπιεσμένος και αγωνίζεται ενάντια σ’αυτή τη καπιταλιστική μορφή της κοινωνίας, υπάρχει ο πιο εκδικητικός μηχανισμός του κράτους, οι μπάτσοι και οι δικαστές, οι φυλακές, ‘κανονικές’ ή υψίστης ασφαλείας.
Εμείς αντιλαμβανόμενοι/ες τους εαυτούς/ές μας ως αγωνιζόμενα κομμάτια της κοινωνίας ενάντια σε όλα αυτά, δεν μπορούμε παρά να αμφισβητούμε έμπρακτα την έννοια της ιδιοκτησίας. Γι’αυτό, επιλέξαμε να κάνουμε κατάληψη, μέσα στην οποία θα μπορούμε καθημερινά να στεγάσουμε τις ανάγκες και επιθυμίες μας, αντιτιθέμενοι/ες στην καπιταλιστική συνθήκη, ανάγκες όπως αυτή της στέγασης τόσο ατόμων όσο και συλλογικοτήτων ή ομάδων που θα εκφράζουν λόγο, θα πραγματοποιούν εκδηλώσεις και δράσεις εχθρικές προς την υπάρχουσα δομή της κοινωνίας και του κράτους. Επιτακτική, για μας, είναι και η ανάγκη ύπαρξης ενός χώρου συνεύρεσης όσων πλήττονται και ταυτόχρονα αγωνίζονται ενάντια στο σύστημα και σε κάθε μορφή εκμετάλλευσης και εξουσίας. Έτσι, δεν θέλουμε αυτή η κατάληψη να χρησιμοποιηθεί ως μια επίπλαστη νησίδα ελευθερίας και για εσωτερική κατανάλωση των ανθρώπων που θα υπάρχουν μέσα σ’αυτή, αλλά ως ένα κέντρο αγώνα που θα έχει καθημερινή αλληλεπίδραση με τη γειτονιά και την τοπική κοινωνία, με στόχο την ατομική και κοινωνική απελευθέρωση.
Μέσα απ’αυτή τη κατάληψη, προτάσσουμε την συλλογική και συντροφική διαβίωση μακριά από τα διαμερίσματα – κλουβιά που μας απομακρύνουν, την αλληλεγγύη μεταξύ των καταπιεσμένων έναντι του ατομικισμού και την αυτοοργάνωση των διαδικασιών και των αγώνων μας, χωρίς ιεραρχίες, ανάθεση και διαμεσολαβητές –κάθε είδους. Θέλουμε να αντιπαρατεθούμε στις εμπορευματικές σχέσεις και τη λογική του κέρδους που αλλοτριώνουν την καθημερινότητά μας. Δεν θέλουμε η ανθρώπινη ύπαρξη να ζυγιάζεται σύμφωνα με την καταγωγή, το φύλο, την εμφάνιση, την σεξουαλικότητα, τη μόρφωση ή τις ικανότητες, γι’αυτό και οποιαδήποτε ρατσιστική, ηγετική, έμφυλη, σεξιστική συμπεριφορά δεν χωρά σε αυτή την κατάληψη.
Σε μια προσπάθεια επανοικειοποίησης του χαμένου χώρου και χρόνου, που σύντροφοι και συντρόφισσες αγωνίστηκαν για να κερδίσουν, επιλέξαμε να κάνουμε ανακατάληψη του κτιρίου του παλιού νοσοκομείου «Χατζηκώστα» όπου για πέντε περίπου χρόνια υπήρχε η κατάληψη Αντιβίωση μέχρι και τις 29 Αυγούστου 2013 που εκκενώθηκε μέσα σε ένα κλίμα καταστολής των καταλήψεων πανελλαδικά, στοχοποιώντας τες ως εστίες ανομίας. Αν και οι εκκενώσεις κατάφεραν να αφήσουν πίσω τους ερειπωμένα κτίρια, δεν κατάφεραν να εκκενώσουν το νόημα των κοινωνικών σχέσεων που αναπτύχθηκαν μέσα σ’αυτά και αποτελούν την αφετηρία για νέα εγχειρήματα. Δε μας απασχολούν οι διάφορες εξαγγελίες περί αξιοποίησης των κτιρίων του παλιού νοσοκομείου «Χατζηκώστα» ως πρότυπο κέντρο υγείας, νηπιαγωγεία ή γραφεία αποκεντρωμένης διοίκησης, ούτε τα πολιτικά παιχνίδια εντυπωσιασμού που στήνει, είτε αυτά εκφράζονται με δεξιό είτε με αριστερό λόγο. Ιδιαίτερα, σήμερα και σ’αυτή τη συγκυρία, δε μας ενδιαφέρει ποιος έχει στα χέρια του την εξουσία. Εμείς, απέναντι μας έχουμε το κράτος, τους καπιταλιστές και τους υπηρέτες τους και συνεχίζουμε να παλεύουμε εναντίον τους.
Η ΑΝΤΙΒΙΩΣΗ ΚΑΤΑΛΗΨΗ ΘΑ ΜΕΙΝΕΙ!
μπελογιάννη & παπανδρέου γωνία
κατάληψη Αντιβίωση, 18/01/2015