Στo νέο κοινωνικό σφαγείο που έχει εγκαινιάσει η εξουσία με μνημόνια, ξένους επικυρίαρχους και ακραία καταστολή, το σκοτάδι του ολοκληρωτισμού περιλαμβάνει, μεταξύ άλλων, τη νομιμοποίηση και επιβολή της παρουσίας και της δράσης των παρακρατικών φασιστών της χρυσής αυγής. Οι εθνικιστικές φασιστικές ιδεοληψίες αυτής της οργάνωσης (νυν κόμματος) αξιοποιούνται από το σύστημα το οποίο πλέον αναγνωρίζει τη Χ.Α. ως ισότιμο συνομιλητή και τελικά διαμορφωτή του πλαισίου, της κατασταλτικής, αντικοινωνικής και εγκληματικής πολιτικής κράτους – κεφαλαίου.
Η κατασταλτική επίθεση κράτους-παρακράτους στον ευρύτερο αναρχικό – αντιεξουσιαστικό – αντιφασιστικό χώρο όπως αυτή εκφράζεται με μηνύσεις, αυτόφωρα, ξυλοδαρμούς και βασανιστήρια, προφυλακίσεις, εξοντωτικές χρηματικές εγγυήσεις καθώς και οι επιθέσεις σε αυτοοργανωμένες δομές και εγχειρήματα αγώνα, καταδεικνύει το λόγο ύπαρξης των φασιστών και το λόγο ανάσυρσής τους από τον κοινωνικό βυθό, στην εμπροσθοφυλακή της καταστολής ενάντια σε αγωνιζόμενα κομμάτια της κοινωνίας. Με πιο απλά λόγια, αν δεν υπήρχε ένα μαχόμενο και δυναμικό κίνημα αμφισβήτησης και ανατροπής από τη μεριά της κοινωνίας δε θα υπήρχε και λόγος προώθησης και προστασίας της Χρυσής Αυγής από το σύστημα.
Η κοινωνία του Αγρινίου όπως και συνολικά η ελλαδική κοινωνία πλήττονται από την εγκληματική πολιτική κράτους-κεφαλαίου. Κοινωνικές ομάδες όπως οι νέοι (που πλήττονται περισσότερο από την ανεργία) και οι μετανάστες οδηγούνται σταδιακά και συνεχώς προς την εξαθλίωση. Σε αυτή την οργανωμένη από τα αφεντικά συνθήκη η παρουσία και μόνο, της χρυσής αυγής, έστω και εξορισμένης δίπλα από αστυνομικά τμήματα έξω από τον δομικό ιστό της πόλης, ισοδυναμεί με απόπειρα νομιμοποίησης της πρότασης μίσους που απευθύνουν στα διάφορα ¨αγανακτισμένα¨ και όχι μόνο, κοινωνικά κομμάτια. Μια πρόταση μίσους που αποσκοπεί στην όξυνση της ενδοταξικής βίας, της βίας δηλαδή ανάμεσα στα διάφορα αποκλεισμένα και οδηγούμενα στην εξαθλίωση πλατειά κοινωνικά στρώματα.
Μια πρόταση μίσους που τη φρίκη της είδαμε να ξεδιπλώνεται στο πογκρόμ Αστυνομίας – χρυσής αυγής – αγανακτισμένων κατοίκων εναντίον των ρομά στο Αιτωλικό, όπως και στο Παναιτώλιο με τον ξυλοδαρμό Πακιστανών εργατών και τον εμπρησμό του σπιτιού τους. Είδαμε επίσης τα όσα έγιναν στη λαϊκή αγορά στο Μεσολόγγι ενώ στη Γαβαλού μιλήσαμε με την οικογένεια των κινέζων μικροπωλητών τους οποίους τραμπούκισαν και κατέστρεψαν τον πάγκο τους και προσωπικά τους αντικείμενα. Το μεγαλύτερο μέλος της οικογενείας ήταν στα 75 ενώ το μικρότερο 4 ετών. Στο δε Μεσολόγγι προλάβαμε να ακούσουμε στο στημένο βίντεο που κυκλοφόρησε τη φωνή μιας δασκάλας –¨παρακρατικοί σκοτώσαν τον Λαμπράκη¨– για να μας θυμίσει πολλά ακόμα ονόματα και καταστάσεις… κι όσο θυμάσαι τόσο είναι σαν να μας περιγελά η ιστορία.
…ΘΛΙΨΗ ΚΑΙ ΟΡΓΗ.
Οι φασίστες εκτός από γελοίοι είναι και επικίνδυνοι. Είναι κομμάτι του νέου ολοκληρωτισμού της εξουσίας που αποσκοπεί στο τσάκισμα των κοινωνικών – ταξικών αντιστάσεων για την προώθηση της τυραννίας στην κοινωνία.
ΚΑΜΙΑ ΕΛΕΥΘΕΡΙΑ ΣΤΟΥΣ ΕΧΘΡΟΥΣ ΤΗΣ ΕΛΕΥΘΕΡΙΑΣ – ΒΙΑ ΣΤΗ ΒΙΑ ΤΗΣ ΕΞΟΥΣΙΑΣ
Αναφορικά με τα όσα έγιναν (και ειπώθηκαν) για την αντιφασιστική διαδήλωση της 18ης Νοέμβρη στο Αγρίνιο οφείλουμε να κοινοποιήσουμε – καταγγείλουμε ορισμένα γεγονότα κάθε άλλο παρα δεχόμενοι το ρόλο του θύματος, αλλά για να συμβάλουμε στο γκρέμισμα τυχών αυταπατών.
Ως αντιφασίστες – στριες, η συλλογική μας επιλογή για εκείνη τη μέρα (18 Νοέμβρη 2012) ξεκινούσε και τελείωνε στο σημείο να μην μείνουμε θεατές (από σπίτια, καφενεία, κομματικά γραφεία, εργατικά κέντρα) της προκλητικής παρουσίας των φασιστών στην πόλη. Από εκεί και πέρα όλα αφέθηκαν στο δημιουργικό αυθορμητισμό των αγρινιωτών και της νεολαίας. Πράγματι, πολύς κόσμος από την πόλη αλλά και αλληλέγγυοι σύντροφοι ανταποκρίθηκαν στο κάλεσμα μας. Μετά το τέλος της συγκέντρωσης, περίπου 300 με 350 άτομα αποφάσισαν να πορευτούν προς τα γραφεία της χ.α. μέσα σε μια ατμόσφαιρα εξαιρετικά δυναμική! –φασίστες κουφάλες έρχονται κρεμάλες! –μπάτσοι γουρούνια δολοφόνοι! Και η πορεία βγαίνει στον δρόμο.
Οι αντιφασίστες-στριες βρέθηκαν αντιμέτωποι με τον στρατό κατοχής της δημοκρατίας που επιστρατεύτηκε για να προστατέψει την εκδήλωση των νεο-ναζί. 4 διμοιρίες χακί ματ από Αθήνα και άλλες 5 μπλε από το Αγρίνιο και γύρω περιοχές. Αν υπολογίσει κανείς και τον αριθμό των ΟΠΚΕ, αηΔΙΑΣ, ασφ-αλητών τότε μπορεί να δει πως ο αριθμός των πραιτωριανών με τους αντιφασίστες διαφέρει για λίγες δεκάδες. Επίσης είμαστε πεπεισμένοι ότι στις χακί διμοιρίες γουρουνιών από την Αθήνα συγκαταλέγονταν ψηφοφόροι ίσως και μέλη της Χ.Α. οι oποίοι αφού πήραν το πράσινο φως, άδραξαν την ευκαιρία να τρομοκρατήσουν όσους εκείνη τη μέρα επέλεξαν να κατέβουν στο δρόμο. Μόνο έτσι μπορεί να εξηγηθεί η δολοφονική ενέργεια της ρίψης χημικών με δακρυγόνα όπλα σε ευθεία βολή ανάμεσα σε δεκάδες κεφάλια και σώματα διαδηλωτών ακόμη και μέσα στο συγκροτημένο μπλοκ της πορείας. Μόνο έτσι μπορεί να εξηγηθεί ότι μας σημάδευαν στα πόδια από τα 20 μέτρα ενώ το βεληνεκές του δακρυγόνου όπλου είναι τουλάχιστον 150 μέτρα.
Αργότερα, και ενώ ο κόσμος που συμμετείχε στη σύγκρουση διαλύονταν ή οπισθοχωρούσε με το συγκροτημένο μπλοκ, το κυνηγητό μέσα στην πόλη δε σταμάτησε παρά μόνο στον Άγιο Κων/νο (αποκεντρωμένη συνοικία της πόλης).
Εμείς από την πλευρά μας γνωρίζουμε πολύ καλά ότι τα γκλοπ και τα όπλα της αστυνομίας δεν είναι διακοσμητικά, αντίθετα υπάρχουν για να χτυπούν και να δολοφονούν όσους επιλέγουν να έρθουν σε ρήξη. Η αλήθεια είναι ότι δε στεκόμαστε από αφέλεια σχεδόν άοπλοι απέναντι σε έναν κανονικό στρατό. Έχουμε γευτεί στο πετσί μας αρκετές φορές το μένος των γουρουνιών, που είναι μένος ενάντια σε όποιον/α αντιστέκεται. Από το ΜΑΤωμένο Σύνταγμα και την Β.Α. Χαλκιδική, ως το Αγρίνιο και παντού, η δράση και ο εξοπλισμός των κατασταλτικών δυνάμεων γίνονται ολοένα και ποιο βίαια και δολοφονικά. Να ξέρουν όμως ότι όσο υπάρχει το Σύνταγμα άλλο τόσο υπάρχει και η Κερατέα, όσο υπάρχουν αυτοί που γυρνάνε και το άλλο μάγουλο, υπάρχουν και αυτοί που ρίχνουν κλωτσιά στο καλάμι!
Σε αυτό το σημείο δηλώνουμε την ολόψυχη αλληλεγγύη μας στο σύντροφο που έσπασε το πόδι του στο καλάμι από δακρυγόνο όπλο (18-11-2012 Αγρίνιο), καθώς και σε διαδηλωτή στην Πάτρα που κινδυνεύει να χάσει το μάτι του από τον ίδιο λόγο (17-11-2012). Να πούμε ακόμα ότι (αγρινιώτες) ασφαλίτες ως γνήσια θρασύδειλα μαντρόσκυλα έδιωξαν τους γιατρούς (οι οποίοι υπάκουσαν..?) και ανέκριναν μισολιπόθυμο τον χτυπημένο σύντροφο στο νοσοκομείο Αγρινίου, ενώ όταν αυτός αρνήθηκε να συνεργαστεί τον τραμπούκισαν λεκτικά και έκαναν κίνηση να πατήσουν το χτυπημένο πόδι του. Τίποτα δε θα μείνει αναπάντητο, έχουμε πόλεμο και τον κήρυξε το κράτος.
ΟΠΟΙΟΣ ΣΠΕΡΝΕΙ ΑΝΕΜΟΥΣ, ΘΕΡΙΖΕΙ ΘΥΕΛΛΕΣ
Σε αυτό τον άνισο πόλεμο που μας θυμίζει την εικόνα του ανήλικου παλαιστίνιου που πετροβολεί ένα τανκ, υπάρχουν στάσεις και αντιστάσεις, θέσεις και αντιθέσεις, υπάρχει όμως και η σιωπή η οποία είναι συνενοχή. Πόσο μάλλον η σύμπλευση με την καθεστωτική ρητορική και η πολιτική των ίσων αποστάσεων που νομιμοποιεί τη φασιστικού τύπου (παρα)κρατική καταστολή. Έργο, που στο Αγρίνιο για τα γεγονότα στις 18-11, δεν αποτόλμησε κανείς από τους συνήθεις ρουφιάνους (όπως πχ πρεςς – νιους κλπ), άσχετα αν βίντεο-φωτογράφοι τρύπωσαν για να τραβήξουν στα κρυφά υλικό.
Βρεθήκαν όμως κάποιοι άλλοι, επίσης γνώριμοι και γλοιώδεις. Οι εργολάβοι του Εργατικού Κέντρου Αγρινίου (και νεκροθάφτες των κοινωνικών – ταξικών αγώνων) που παραχωρούν αίθουσα του Ε.Κ.Α. σε εργολήπτες δημόσιων έργων ενώ ταυτόχρονα το κρατούν καλά κλειστό από την τοπική κοινωνία και αγωνιζόμενους ανθρώπους. Βάλθηκαν λοιπόν να μας πείσουν ότι κυβέρνηση, ΕΕ, ΔΝΤ, φασίστες, αστυνομία, αντιφασίστες, από κοινού, αποπειράθηκαν να χτυπήσουν το συνδικαλιστικό κίνημα με μια φανταστική απόπειρα κατάληψης του ΕΚΑ. Εμείς να πούμε ότι αν θέλαμε πραγματικά να καταλάβουμε το ΕΚΑ αυτό δε θα ήταν απόπειρα. Οι ίδιοι, αφού επέλεξαν να κλειδωθούν στα σπίτια τους ενώ η νεολαία της πόλης κυνηγιόταν και χτυπιόταν από τα ένστολα σκυλιά, καλά θα κάνουν να μην κατηγορούν όσους επέλεξαν να κατέβουν στο δρόμο με αξιοπρέπεια. Αντίθετα όφειλαν να κρατήσουν το Ε.Κ.Α ανοιχτό για όλη την κοινωνία του Αγρινίου εργαζόμενη ή μη, από το να το έχουν μετατρέψει σε τσιφλίκι καλά προστατευμένο στην αγκαλιά του Περισσού. Επίσης οι ίδιοι είναι που είχαν (μια μέρα πριν) τις ίδιες πληροφορίες με την αστυνομία.. Ας θυμηθούν και οι υπόλοιποι ότι στις 12 Φεβρουαρίου 1944 αυτοί πρόδωσαν τους αγώνες του λάου για ελευθερία και αξιοπρέπεια ενώ από το 1977 όπου ο ¨εθνάρχης¨ νομιμοποίησε το πολιτικό τους γραφείο υιοθετούν άμεσο κατασταλτικό – αντι-εξεργερτικό ρόλο με αποκορύφωμα την καταδίκη της εξέγερσης του Δεκέμβρη του 2008 καθώς και την περιφρούρηση της βουλής από την οργή του κόσμου στις 20 Οκτώβρη 2011. Ας θυμίσουμε επίσης την προσπάθεια αποκλεισμού από την κεντρική πλατειά Αγρινίου άλλων αντιστεκόμενων πολιτικών ή κοινωνικών κομματιών την πρωτομαγιά και στην γενική απεργία της 11ης Μαΐου 2011.
¨Στον τόπο που η ιστορία γράφεται με ξήλωμα πεζοδρομίων, προβοκάτορες δεν είναι οι κοινωνικοί αγωνιστές μα αυτοί που τους απαξιώνουν και τους συκοφαντούν.¨
Όσον αφορά τον περιφερόμενο θίασο των φασιστών που κουβάλησαν νεοναζί μαχαιροβγάλτες από όλη την Ελλάδα για να φτάσουν μερικές εκατοντάδες, ασφυκτικά προστατευμένοι από το στρατό των πραιτοριανών και με τις ευλογίες τις εκκλησίας, να ξέρουν ότι ο αντιφασιστικός αγώνας δεν γνωρίζει ¨μεγάλες μάχες¨ και ¨ραντεβού¨ αλλά διεξάγεται ΚΑΘΕ ΜΕΡΑ. ΟΛΑ ΣΥΝΕΧΙΖΟΝΤΑΙ…
ΤΟ ΦΑΣΙΣΜΟ ΒΑΘΕΙΑ ΚΑΤΑΛΑΒΕ ΤΟΝ ΔΕ ΘΑ ΠΕΘΑΝΕΙ ΜΟΝΟΣ, ΤΣΑΚΙΣΕ ΤΟΝ!
ΥΓ. Όσο για το ευφυολόγημα περί 2 άκρων εμείς έχουμε απλά να πούμε ότι αυτά τα 2 άκρα σχεδόν συστεγάζονται στο περιθώριο της πόλης, ενώ οι αντιφασίστες είναι κομμάτι από τα σπλάχνα της και (είτε το θέλουν – γνωρίζουν είτε όχι) συνεχιστές της πλούσιας αγωνιστικής ιστορίας της. Μιας ιστορίας που έχει γραφτεί με αίμα (νεκροί Αγιας Τριάδας, Καλυβίων) από το πέρασμα του φασισμού και των ντόπιων συνοδοιπόρων του.
Αντιφασίστες-στριες
Αγρίνιο 25-11-2012
