Η επίθεση σε χώρους αγώνα με την καταστολή και την εκκένωση των καταλήψεων και η βίαιη υποτίμηση του μεταναστευτικού σώματος με τον εκτοπισμό και το ανελέητο κυνήγι ολόκληρων μεταναστευτικών πληθυσμών, αποτελεί ένα σταθερό στρατηγικό σχεδιασμό του κράτους, ανεξάρτητα από την εκάστοτε κυβέρνηση.

Ενώ η μια κρίση διαδέχεται την άλλη (οικονομική, υγειονομική, ενεργειακή, επισιτιστική) το κράτος με τα πραιτοριανά του σώματα, μετά τη σθεναρή αντίσταση του κινήματος αλληλεγγύης των καταλήψεων στο τελεσίγραφο του Χρυσοχοΐδη,  επανέρχεται για να προχωρήσει σε εκ νέου επιθέσεις σε καταλήψεις («111», «Παλιό Νεκροτομείο»)  ή να απειλήσει με εκκενώσεις («Αντιβίωση»). Τη στιγμή που σχέδια εκκένωσης του camp Ελαιώνα, που εδώ και μήνες έχουν ξεδιπλωθεί από τον Δήμο Αθηνών και το Υπουργείο Μεταναστευτικής Πολιτικής, καταλήγουν στο στόχο τους με τη σταδιακή εκδίωξη δεκάδων μεταναστών σε δυσμενείς συνθήκες, παρά την αντίσταση μεταναστών και αλληλέγγυων. Τη στιγμή που 39 μετανάστες/-τριες που βρίσκονταν εγκλωβισμένοι/-ες σε νησίδα στον Έβρο απειλούνταν με απέλαση, με το θάνατο της πεντάχρονης Μαρίας από τη Συρία να αποτελεί άλλη μια ανυπολόγιστη απώλεια στα σύνορα με τις εκκλήσεις για βοήθεια άλλων 49 εγκλωβισμένων μεταναστών/-τριών σε άλλη νησίδα στον Έβρο (στις εκβολές Ερυθροπόταμου στο Διδυμότειχο) να πέφτουν στο κενό. Η υποτίμηση αυτή των μεταναστών έχει οργανική σχέση με την υποτίμηση ολόκληρου του κόσμου της εργασίας, αφού οι μετανάστες αποτελούν το πιο υποτιμημένο και μαύρο κομμάτι της εργατικής τάξης, τον μόνιμο εφεδρικό στρατό φτηνών εργατών σε όλα τα πεδία της καπιταλιστικής ανάπτυξης.

Παράλληλα, η στρατιωτική διαχείριση των μεταναστών, η δαιμονοποίησή τους, ο εγκλεισμός και ο εκτοπισμός τους είναι μέσο για το χτίσιμο της «εθνικής ενότητας» εμπρός στο «επικίνδυνο Άλλο», τον «ξένο», τη «μεταναστευτική απειλή». Με αυτή τη διαχείριση το κεφάλαιο συνεχίζει να αναπαράγεται είτε μέσω των εξοπλιστικών προγραμμάτων για τη  φύλαξη  των  συνόρων, είτε  μέσω  του ανθρωπιστικού  κεφαλαίου (πχ ΜΚΟ) που συμβάλει στη γενικότερη διαιώνιση των συνθηκών καταπίεσης και εκμετάλλευσης μέσω της «φιλανθρωπίας» από τα πάνω.

Στα πλαίσια του παραπάνω στρατηγικού σχεδιασμού του κράτους η κατάληψη 111, που υπήρχε από το Μάρτιο του 2015, εκκενώθηκε τις πρώτες πρωινές ώρες της 22/07 δίνοντας τέλος στη συγκεκριμένη προσπάθεια αυτοοργάνωσης, αυτοδιαχείρισης και αυτοδιεύθυνσης στην πόλη της Θεσσαλονίκης. Αφού κατέσχεσαν «επικίνδυνα υλικά» (κουζινομάχαιρα, μπουκάλια μπύρας κ.ά.) για να δημιουργήσουν εντυπώσεις παρέα με τα τηλε-παπαγαλάκια, σφράγισαν το κτίριο με θωρακισμένη πόρτα.

Την Τρίτη 16/08 πραγματοποιήθηκε εκκένωση της κατάληψης Παλιού Νεκροτομείου στην  Αλεξανδρούπολη. Η κατάληψη εδώ και έξι χρόνια αποτελεί έναν κοινωνικό χώρο με πολιτικές και πολιτισμικές παρεμβάσεις έχοντας καταφέρει να συνάψει σχέσεις με την τοπική κοινωνία και να συνεισφέρει στους τοπικούς κοινωνικούς –ταξικούς αγώνες μέσα από αντιιεραρχικές και οριζόντιες δομές αυτοοργάνωσης. Έτσι από τις πρώτες πρωινές ώρες το συγκρότημα του παλιού Νοσοκομείου αποκλείστηκε από δυνάμεις της αστυνομίας, που δεν επέτρεπαν την πρόσβαση στο χώρο, παράλληλα προκλήθηκαν φθορές στην είσοδο και ο χώρος σφραγίστηκε. Μάλιστα τις 22 Ιουλίου είχε δοθεί τελεσίγραφο που διέταζε την αποχώρησή των συντρόφων/-ισσών έως τις 27 Ιουλίου.

Η κατάληψη Αντιβίωση στα Γιάννενα για άλλη μια φορά βρίσκεται στο στόχαστρο της διοίκησης του Νοσοκομείο Χατζηκώστα (η οποία είχε συνυπογράψει την εντολή για εκκένωση του κτηρίου το 2013) μέσω του αθλητικού σωματείου ΑμεΑ «ΠΥΡΡΟΣ» στο οποίο έχει παραχωρηθεί το κτήριο. Γίνεται ξεκάθαρο, τη στιγμή που υπάρχουν δεκάδες άδεια και αναξιοποίητα κτήρια στην πόλη, πως ο καθοριστικός  λόγος της επιλογής της Αντιβίωσης για το εν λόγω σωματείο είναι η καταστολή και η εκκένωση. Κάτι το οποίο είναι προφανές σε μια πόλη με ιστορικό αρκετών εκκενώσεων (Αντιβίωση, Acta et Verba, Non Serviam), εκκένωσης και κατεδάφισης (Brooklyn), αλλά και δυναμικών ανακαταλήψεων (Αντιβίωση, Acta et Verba).

Αρωγοί στις παραπάνω επιθέσεις δε θα μπορούσαν να μην είναι τα Μ.Μ.Ε. τα οποία συμμετέχουν επί της ουσίας στον κορμό της καταστολής  ενισχύοντας τον διαχρονικό τους ρόλο απέναντι στους ακηδεμόνευτους αγώνες, τους οποίους σπεύδουν να συκοφαντήσουν και να στιγματίσουν ως «απειλή για το κοινωνικό σύνολο».

Στις παραπάνω κατασταλτικές επιθέσεις του κράτους απέναντι στις δομές αγώνα έρχεται να προστεθεί η επίθεση ομαδοποίησης αγνώστων στην κατάληψη Mundo Nuevo στη Θεσσαλονίκη στις 20/05 όπου έγραψαν συνθήματα και πέταξαν τρικάκια τη στιγμή που στον χώρο υπήρχε κόσμος που συμμετείχε σε εν εξελίξει εκδήλωση (diy drag show–hip hop live με τη συμμετοχή drag queens και μουσικών σχημάτων). Η επίθεση αυτή, πέρα από το αυτονόητο, ότι δηλαδή έθεσε σε κίνδυνο τον κόσμο που βρίσκονταν εντός και εκτός της κατάληψης, όχι μόνο έπληξε τον ίδιο τον χώρο που δέχτηκε την επίθεση αλλά δημιούργησε έντονους προβληματισμούς, δυσπιστία και σύγχυση για τις πολιτικές αφετηρίες της εν λόγω γκρούπας, στιγματίζοντας/αποδυναμώνοντας έτσι τους αγώνες υποκειμένων διαφόρων σεξουαλικών προσανατολισμών, ταυτοτήτων και εκφράσεων/χαρακτηριστικών φύλου για ορατότητα και απελευθέρωση από τα στενά όρια της κυρίαρχης κανονικότητας. Τα υποκείμενα που βρίσκονται πίσω από αυτήν την επίθεση, η οποία προσομοιάζει με παρακρατική, θεωρούμε πως αποτελούν μια σύγχρονη εκδοχή των χωρικών με τους αναμμένους πυρσούς κατά το κυνήγι μαγισσών του Μεσαίωνα και εμφορούνται από το ίδιο πνεύμα με τους μελανοχιτώνες του Μουσολίνι.

ΑΝΤΙΣΤΑΣΗ – ΑΥΤΟΟΡΓΑΝΩΣΗ – ΑΛΛΗΛΕΓΓΥΗ

Η ολοένα αυξανόμενη φτωχοποίηση και εξαθλίωση του ντόπιου πληθυσμού σε αντιδιαστολή με τον εξευγενισμό του αστικού τοπίου σε όλη την επικράτεια (με πιο πρόσφατο παράδειγμα  αυτό της περιοχής των Εξαρχείων και του Λόφου του Στρέφη) καταδεικνύει την κοινή μοίρα ντόπιων και μεταναστών μέσα στα γρανάζια του καπιταλιστικού συστήματος, καταδεικνύει  δηλαδή ότι «είμαστε όλοι μετανάστες». Ταυτόχρονα, η επίθεση στις καταλήψεις είναι επίθεση στον κόσμο που διεκδικεί δημόσια αγαθά,  δημόσιους χώρους και εν τέλει την ίδια του τη ζωή, στον κόσμο που αγωνίζεται, που δημιουργεί σχέσεις αλληλεγγύης και αλληλοβοήθειας, ενάντια στην υποτίμηση και την απαξίωση της ζωής του. Ωστόσο, αυτές οι επιθέσεις δεν μας τρομάζουν.

Στην επέλαση του κεφαλαίου στις ζωές μας, στις διώξεις και την καταστολή του κράτους, στην ανυποχώρητη εκδικητικότητά της αστικής δικαιοσύνης (απεργία πείνας Γ. Μιχαηλίδη, προφυλάκιση Π. Καλαϊτζή) απαντάμε με έμπρακτη κοινωνική αλληλεγγύη από τα κάτω, με κοινούς αγώνες ντόπιων και μεταναστών. Απαντάμε με συντροφικότητα, με περισσότερη θέληση για αγώνα, με περισσότερο πείσμα για όσα πρέπει να συνεχιστούν. Παλεύουμε για  ελεύθερη μετακίνηση για όλους/-ες τους/τις μετανάστες/-τριες. Για δέκα, εκατό, χιλιάδες καταλήψεις.

ΕΙΜΑΣΤΕ ΟΛΟΙ ΜΕΤΑΝΑΣΤΕΣ

ΕΛΕΥΘΕΡΗ ΜΕΤΑΚΙΝΗΣΗ ΓΙΑ ΟΛΟΥΣ/-ΕΣ

ΑΛΛΗΛΕΓΓΥΗΣ ΣΤΙΣ ΚΑΤΑΛΗΨΕΙΣ «111» & «ΠΑΛΙΟΥ ΝΕΚΡΟΤΟΜΕΙΟΥ»

Η «ΑΝΤΙΒΙΩΣΗ» ΚΑΤΑΛΗΨΗ ΘΑ ΜΕΙΝΕΙ

ΚΑΤΩ ΤΑ ΧΕΡΙΑ ΑΠΟ ΤΙΣ ΚΑΤΑΛΗΨΕΙΣ ΚΑΙ ΤΟΥΣ ΑΥΤΟΟΡΓΑΝΩΜΕΝΟΥΣ ΚΟΙΝΩΝΙΚΟΥΣ ΧΩΡΟΥΣ

ΕΝΑΝΤΙΑ ΣΤΟΥΣ ΚΑΝΙΒΑΛΟΥΣ ΑΥΤΟΥ ΤΟΥ ΚΟΣΜΟΥ

ΓΙΑ ΕΝΑΝ ΚΟΣΜΟ ΧΩΡΙΣ ΚΡΑΤΗ, ΣΥΝΟΡΑ, ΙΔΙΟΚΤΗΣΙΑ, ΕΚΜΕΤΑΛΛΕΥΣΗ ΚΑΙ ΚΑΤΑΠΙΕΣΗ.

ΓΙΑ ΜΙΑ ΚΟΙΝΩΝΙΑ ΕΛΕΥΘΕΡΙΑΣ, ΙΣΟΤΗΤΑΣ, ΑΛΛΗΛΕΓΓΥΗΣ ΚΑΙ ΚΟΙΝΟΚΤΗΜΟΣΥΝΗΣ.

Κατάληψη Apertus

Ελεύθερος κοινωνικός χώρος στο Αγρίνιο

Καλυβίων 70

Τη Δευτέρα 6 Ιουνίου 2022,στο Μικτό Ορκωτό Δικαστήριο του Μεσολογγίου , είναι προγραμματισμένη η δίκη των δέκα αντιφασιστών από Αγρίνιο και Μεσολόγγι που συνελήφθησαν στις 18/09/2018 στο Αγρίνιο μετά από την αντιφασιστική πορεία μνήμης και αντίστασης για τη συμπλήρωση των έξι χρόνων από τη δολοφονία του Παύλου Φύσσα από τα Τάγματα Εφόδου της νεοναζιστικής οργάνωσης χρυσής αυγής. Από αυτές τις συλλήψεις, οι έξι προέκυψαν μετά τη διάλυση της εν λόγω πορείας από την αστυνομία, ενώ οι υπόλοιπες τέσσερις πραγματοποιήθηκαν τις επόμενες μέρες ύστερα από την «ταυτοποίηση των υπόπτων» από διάφορους μπάτσους. Μια ταυτοποίηση που προέκυψε από την αναγνωρισιμότητα τους και την συμμετοχή τους σε διάφορους κοινωνικούς αγώνες της πόλης. Φυσικά το κατηγορητήριο είναι στημένο από την αστυνομία λέξη προς λέξη, σε μια προσπάθεια τρομοκράτησης τόσο των ίδιων των διωκόμενων όσο και του κόσμου που κατεβαίνει στο δρόμο και αντιστέκεται.

Πιο συγκεκριμένα, κατά τη διάρκεια της πορείας, στην περιοχή των τρένων η αστυνομία πραγματοποιεί μια λυσσαλέα και αναβαθμισμένη επίθεση με όλα τα μέσα (γκλοπιές, φυσούνες, κρότου-λάμψης, δακρυγόνα κ.ά.) σε όλο το σώμα της πορείας με αποτέλεσμα τη διάλυσή της. Η ανασυγκρότηση του σώματος της πορείας δεν κατέστη εφικτή, μιας και η επίθεση της αστυνομίας ήταν συνεχόμενη και εντεινόμενη. Η επίθεση συνεχίστηκε στην Πλατεία Παναγοπούλου (Συντριβάνι), αλλά και στον πεζόδρομο μπροστά από το Δημαρχείο. Ακολούθως, στην κατάμεστη Πλατεία Δημοκρατίας πραγματοποιήθηκε ένα κρεσέντο αστυνομικής βίας και καταστολής με χειροβομβίδες κρότου-λάμψης και δακρυγόνα, ενώ συνεχίστηκε με τον ίδιο τρόπο στην Πλατεία Δημάδη φτάνοντας μέχρι το Δημοτικό Πάρκο, γεμίζοντας όλη την πόλη με δακρυγόνα. Να σημειώσουμε ότι το σκηνικό έντασης είχε ξεκινήσει από προηγούμενες μέρες όπου αστυνομικοί προέβησαν σε επιθετικές και παραβιάστηκες συμπεριφορές (του τύπου «θα σου βάλω το γκλοπ στον κώλο σου») σε μαθητές και μαθήτριες, κάτι που με βάση των προθέσεων δεν τους διαχωρίζει σε τίποτα από τον «γνωστό σκηνοθέτη»-βιαστή Λιγνάδη, του οποίου η δίκη διεξάγεται αυτές τις μέρες,αλλά η καταδίκη του στην κοινωνική συνείδηση έχει διεξαχθεί..

Μετά τις συλλήψεις, τις επόμενες τρεις μέρες πραγματοποιήθηκαν δυναμικές συγκεντρώσεις αλληλεγγύης στα Δικαστήρια Αγρινίου, μέχρι και ο τελευταίος διωκόμενος να αφεθεί ελεύθερος με αυστηρούς όμως περιοριστικούς όρους. Ανάμεσα στους συλληφθέντες υπήρχαν και δυο ανήλικοι μαθητές των οποίων η επιλογή τους να συμμετέχουν σε πορεία για τον Φύσσα αρκούσε για να μείνουν 48 ώρες στα κρατητήρια με προφανή στόχο τον εκφοβισμό τους και τη νουθεσία για να μη συμμετέχουν ξανά σε κοινωνικές δράσεις. Επίσης, στα κρατητήρια αναδείχθηκε η εμμονή συγκεκριμένου αστυνομικού με προσωπικές υποσχέσεις σε συντρόφους ότι «εγώ θα σας κλείσω φυλακή».

Δε μπορούμε να μην αναφερθούμε στο γεγονός που σημάδευσε την ημέρα, δηλαδή τον τραυματισμό της 19χρονης τότε κοπέλας. Ένας τραυματισμός που όσο και αν πολλοί προσπάθησαν με τον έναν ή τον άλλο τρόπο να τον αποδώσουν στο αντιφασιστικό κίνημα της πόλης, με στόχο τη συκοφάντηση και την αποπολιτικοποίησή του, τρεισήμισι χρόνια μετά, μπορούμε να πούμε με σιγουριά, πως δεν τα κατάφεραν. Από τη μια, όλοι οι άγαρμποι και ασυνάρτητοι ισχυρισμοί έπεσαν στο κενό τις αμέσως επόμενες μέρες, και από την άλλη, το αντιφασιστικό κίνημα δε φοβήθηκε ούτε στιγμή, δεν έπαψε να βρίσκεται στον δρόμο και να ενώνει τη φωνή του με τον κόσμο που αγωνίζεται. Παράλληλα, από την πλευρά μας, ως πολιτικός χώρος, απαντήσαμε με κείμενο που μοιράστηκε και τοιχοκολλήθηκε σε όλη την πόλη, χωρίς να πάψουμε να στοχεύουμε στην ενίσχυση πολιτικών διαδικασιών για τη δημιουργία σταθερών σχέσεων αλληλεγγύης και αμοιβαίας εμπιστοσύνης. Εν κατακλείδι, θεωρούμε πως ο ηθικός και φυσικός αυτουργός που προξένησε αυτό το τόσο οδυνηρό γεγονός, οδηγώντας μια μικρή κοπέλα και τους οικείους της σε μια μεγάλη περιπέτεια υγείας, δεν είναι παρά η ίδια η αστυνομία, η λυσσαλέα και η δολοφονική της επίθεση που πραγματοποίησε εκείνη τη μέρα σε μια πλατεία κατάμεστη από ανθρώπους όλων των ηλικιών, από γονείς με μωρά και μικρά παιδιά, μαθητές/-τριες, μέχρι ανθρώπους μεγάλης ηλικίας.

Αντιτασσόμαστε στον κοινωνικό κατακερματισμό ξεκινώντας από την αναγνώριση της θέσης όλων εμάς, των «από τα κάτω», των «κολασμένων», μέσα στην κυριαρχία ενός κόσμου καταπίεσης, εκμετάλλευσης, αλλοτρίωσης και αποξένωσης. Σε μια περίοδο που το κράτος επιλέγει να επιτεθεί ακόμη περισσότερο στον κόσμο του αγώνα, να αντιμετωπίσει με τον πιο εκδικητικό τρόπο τους πολιτικούς κρατουμένους και τους μετανάστες, να επιτεθεί, να ξυλοκοπήσει και να συλλάβει φοιτητές και διαδηλωτές που αντιστέκονται στην επιβολή του δόγματος νόμος και τάξη στα πανεπιστήμια και παντού, στεκόμαστε αλληλέγγυοι και αλληλέγγυες στους δέκα διωκόμενους αντιφασίστες από Αγρίνιο και Μεσολόγγι. Μια αλληλεγγύη που η πιο ουσιαστική έκφρασή της είναι η συνέχιση και η ενίσχυση των ίδιων των τοπικών αντιφασιστικών αγώνων.

Με τη λεηλασία του δημόσιου και κοινωνικού χαρακτήρα της υγείας και της εκπαίδευσης, με αναδιαρθρώσεις, ιδιωτικοποιήσεις, με τα αδηφάγα σχέδια επιπλέον καταστροφής της φύσης, για δήθεν αντιμετώπιση της ενεργειακής κρίσης και ταυτόχρονα με την αναβάθμιση αστυνομίας, δικαστικών και στρατού το μήνυμα είναι σαφές: Ας διαλυθεί η κοινωνία, αρκεί να υπάρχει ένας μπάτσος να δείρει, ένας δικαστικός να επιβάλλει ποινές και ένας στρατηγός να στείλει κόσμο να σκοτωθεί. Όμως, για άλλη μια φορά, οι αγώνες για ζωή και ελευθερία θα σταθούν εμπόδιο στις επιδιώξεις κράτους και κεφαλαίου. Κόντρα, λοιπόν, στη γενικότερη υποτίμηση των ζωών μας, μέσω οικονομικής , υγειονομικής , ενεργειακής , επισιτιστικής και οποιασδήποτε άλλης κρίσης , σπάμε τους κλοιούς της απομόνωσης διατηρώντας ανοιχτό τον ορίζοντα της γενίκευσης της ανατρεπτικής δράσης και της κοινωνικής απελευθέρωσης.

Να πάρουμε τη ζωή στα χέρια μας

ΑΛΛΗΛΕΓΓΥΗ στους δέκα διωκόμενους αντιφασίστες από Αγρίνιο και Μεσολόγγι

ΔΙΚΗ: 6 Ιουνίου 2022 , ώρα 09:00 π.μ. Μεσολόγγι

Υ.Γ. Εκφράζουμε την αλληλεγγύη μας στον αναρχικό απεργό πείνας από 23-5-2022, Γ.Μιχαηλίδη. Άμεση απελευθέρωση. Ενάντια στο καθεστώς εξαίρεσης για τους πολιτικούς κρατουμένους.

Κατάληψη Apertus Ελεύθερος κοινωνικός χώρος στο Αγρίνιο

Καλυβίων 70 Apertus.squat.gr

ΑΝΤΙΦΑΣΙΣΤΙΚΗ-ΑΝΤΙΚΡΑΤΙΚΗ ΣΥΓΚΕΝΤΡΩΣΗ

ΓΙΑ ΤΑ 9 ΧΡΟΝΙΑ ΑΠO ΤΗ ΔΟΛΟΦΟΝΙΑ ΤΟΥ ΣΑΧΖΑΤ ΛΟΥΚΜΑΝ

17-11-2022: Εννέα χρόνια από τη δολοφονία του μετανάστη εργάτη Σαχζάτ Λουκμάν (Shehzat Luqman) από τους νεοναζί της Χρυσής Αυγής Χρήστο Στεργιόπουλο και Διονύση Λιακόπουλο στα Πετράλωνα. Κράτος και κεφάλαιο γεννούν φασισμό και θάνατο:

Με την εγκατάλειψη μεταναστών στα κέντρα κράτησης και των έγκλειστων στις φυλακές και τα ψυχιατρεία της χώρας ως πολίτες των οποίων οι ζωές δε μετράνε.

Με τη μεταναστευτική πολιτική επαναπροωθήσεων η οποία έχει γεμίσει τις θάλασσες με πτώματα μεταναστών που ξεβράζονται κάθε μέρα στα ελληνικά νησιά καθώς και την προσπάθεια ξεριζωμού των χώρων και χρόνων αγώνα. Κι όταν δε δολοφονεί το κράτος  επιστρατεύονται οι φασιστικές εφεδρείες του.

Ενάντια στον εκφασισμό της κοινωνίας. Στους δρόμους, στις πλατείες, στα σχολεία και στις σχολές, στους χώρους εργασίας δίνεται ο πολυεπίπεδος αντιφασιστικός αγώνας.

ΕΝΑΝΤΙΑ ΣΤΟ ΦΑΣΙΣΜΟ ΚΑΙ ΤΟ ΣΥΣΤΗΜΑ ΠΟΥ ΤΟ ΓΕΝΝΑ ΚΑΙ ΤΟ ΘΡΕΦΕΙ

ΑΛΛΗΛΕΓΓΥΗ ΣΤΙΣ ΜΕΤΑΝΑΣΤΡΙΕΣ ΚΑΙ ΣΤΟΥΣ ΜΕΤΑΝΑΣΤΕΣ

ΚΑΜΙΑ ΜΟΝΗ ΑΠΕΝΑΝΤΙ ΣΤΗΝ ΠΑΤΡΙΑΡΧΙΑ

ΓΙΑ ΝΑ ΓΙΝΕΙ Η ΣΙΩΠΗ ΦΩΝΗ ΚΑΙ ΑΓΩΝΑΣ

Γυναικοκτονία. Μια λέξη που κατακλύζει συχνά την επικαιρότητα το τελευταίο διάστημα. Οι γυναικοκτονίες αποτελούν τον τελευταίο σταθμό μιας μακριάς διαδρομής βίαιων ενεργειών που μπορεί να συναντήσει στη ζωή της μια γυναίκα. Υποτίμηση, διακρίσεις, εκμετάλλευση, υποταγή, βία, κακοποίηση, βιασμοί, είναι κάποιοι από τους σταθμούς αυτούς.

Δεν είναι «μεμονωμένα περιστατικά». Δεν είναι «εγκλήματα πάθους», ούτε «οικογενειακές τραγωδίες». Το χέρι των αντρών οπλίζεται από την πατριαρχία, δηλαδή από την υπάρχουσα κοινωνική δόμηση που στα θεμέλια της θέλει να βρίσκεται η φιγούρα μιας υποταγμένης γυναίκας. Στα θεμέλια αυτά αρθρώνονται οι ανδρικές προσταγές πάνω στα σώματα και τις ζωές των γυναικών. Και όχι μόνο: οι προσταγές αυτές έχουν αποδέκτη τα παιδιά και όσα άτομα δε χωράνε στα καλούπια των κυρίαρχων προτύπων (π.χ. ΛΟΑΤΚΙ+ κ.ά.).

Κράτος και καπιταλισμός ενσωματώνουν τη βία και τις διακρίσεις της πατριαρχίας αξιοποιώντας τες για την εδραίωση των εκμεταλλευτικών και καταπιεστικών σχέσεων, για την πειθάρχηση και τον έλεγχο της κοινωνίας.

Όσοι μιλούν για γυναικοκτονίες χωρίς να μιλήσουν για πατριαρχία, κράτος και καπιταλισμό, αποτινάσουν από πάνω τους την υλικότητα των σχέσεων εκμετάλλευσης και καταπίεσης, επιλέγοντας να μείνουν μακριά από τους αγώνες. Διότι δε μπορούμε να μιλήσουμε για έμφυλη βία και διακρίσεις χωρίς να πούμε κουβέντα για τις μετανάστριες, τις άνεργες, τις εγκύους που απολύονται, τη μαύρη εργασία γυναικών στο χώρο της καθαριότητας και της φροντίδας, τις μητέρες μονογονεϊκών οικογενειών, την καταναγκαστική πορνεία, τις φυλακισμένες, τις τοξικοεξαρτημένες, τις οροθετικές που διαπομπεύτηκαν. Χωρίς να πούμε κουβέντα για το τρίπτυχο «Πατρίς-Θρησκεία-Οικογένεια» που στον ελλαδικό χώρο πυροδοτεί κάθε μορφή έμφυλης, ρατσιστικής και ομοφοβικής βίας.

Δεν περιμένουμε τίποτα από κανέναν μπάτσο ή θεσμό, κόμμα ή γραφειοκρατική πρωτοβουλία. Το μόνο που μπορούν να προσφέρουν είναι εφήμερες και ατομικές λύσεις όσο το θέμα παραμένει στην επικαιρότητα. Κόντρα στην αδράνεια και την απραξία, ενάντια στις επιλογές της συνδιαλλαγής, να προβάλλουμε την αλληλεγγύη και τη γενίκευσή της σε κοινωνικό επίπεδο. Τις σχέσεις αλληλοβοήθειας και αμοιβαίας εμπιστοσύνης, τη συντροφικότητα και τη συλλογικοποίηση. Αντιθεσμικά και αντισυστημικά. Άλλωστε δεν είναι τυχαίο πως στους χώρους αγώνα και αλληλεγγύης, παραβιαστικές συμπεριφορές δε γίνονται ανεκτές και δε συγκαλύπτονται.

Οι ριζοσπαστικοί φεμινιστικοί αγώνες αποτελούν αναπόσπαστο μέρος του συνολικότερου αγώνα για ατομική και κοινωνική απελευθέρωση. Η σύνδεση των αγώνων είναι που αναδεικνύει πως τα συστήματα εξουσίας, εκμετάλλευσης και καταπίεσης αλληλοδιαπλέκονται και αλληλοεπιδρούν. Αυτή η σύνδεση είναι που ταυτόχρονα δυναμώνει τους ίδιους τους κοινωνικούς-ταξικούς αγώνες.

ΑΥΤΟΟΡΓΑΝΩΜΕΝΕΣ ΚΟΙΝΟΤΗΤΕΣ ΑΓΩΝΑ & ΑΛΛΗΛΕΓΓΥΗΣ

ΓΙΑ ΤΗ ΣΥΛΛΟΓΙΚΗ ΧΕΙΡΑΦΕΤΗΣΗ ΚΑΙ ΤΗΝ ΚΟΙΝΩΝΙΚΗ ΑΠΕΛΕΥΘΕΡΩΣΗ

κατάληψη Apertus

Ελεύθερος κοινωνικός χώρος στο Αγρίνιο

Καλυβίων 70

ΔΕΚΕΜΒΡΗΣ 2008 – ΔΕΚΕΜΒΡΗΣ 2021 ΚΡΑΤΟΣ ΚΑΙ ΚΕΦΑΛΑΙΟ ΣΚΟΡΠΟΥΝ ΜΟΝΟ ΘΑΝΑΤΟ

Στις 6 Δεκέμβρη του 2021 συμπληρώνονται 13 χρόνια από την κρατική δολοφονία του αναρχικού μαθητή Αλέξανδρου Γρηγορόπουλου. Ήταν 6-12-2008 όταν ο μπάτσος Κορκονέας με την πλήρη κάλυψη του μπάτσου Σαραλιώτη δολοφόνησαν εν ψυχρώ τον δεκαπεντάχρονο μαθητή Αλέξανδρο Γρηγορόπουλο στην περιοχή των Εξαρχείων. Η σπίθα της εξέγερσης που σιγόκαιγε σε μεγάλο μέρος της ελληνικής κοινωνίας πυροδοτήθηκε από την προφανή αδικία άλλης μιας κρατικής δολοφονίας. Κι ύστερα ήρθαν τα μνημόνια, τα οποία αύξησαν το ποσοστό των φτωχοποιημένων, η ανάθεση της ελπίδας για δήθεν καλύτερη διαχείριση του καπιταλισμού από αριστερή κυβέρνηση, η επιστροφή στην εξουσία του συνονθυλεύματος ακροδεξιών-νεοφιλελευθέρων και πάει λέγοντας… Ένα σύστημα σε απόλυτη σήψη και παρακμή, να δημιουργεί ή να επαναφέρει εφεδρείες για τη διαχείριση του, ενώ ταυτόχρονα να αυξάνει με κάθε κόστος την καταστολή για να περιφρουρήσει τα κέρδη του ή να επεκταθεί σε νέα πεδία κερδοφορίας.

Παράλληλα παντού γύρω μας, με αυξανόμενο ρυθμό συνεχίζει να σκορπιέται ο θάνατος. Από τη λεηλασία της φύσης μέσω της αδηφάγας σχέσης κράτους και κεφαλαίου, από τους πνιγμούς των μεταναστών στη Μεσόγειο αλλά και τις δολοφονίες τους σε άλλα μέρη του πλανήτη μέσω συνεργασίας αστυνομίας-λιμενικού-στρατού, από τις συνεχιζόμενες γυναικοκτονίες , που μέχρι να γραφτεί το κείμενο δεν ξέρουμε ποιου άλλου καθάρματος θα οπλίσει το χέρι η πατριαρχική δόμηση της κοινωνίας. Από τα εργατικά ατυχήματα σε καθημερινή σχεδόν βάση, όπου προλετάριες και προλετάριοι θυσιάζονται στο βωμό της αύξησης των κερδών των αφεντικών. Από τις κρατικές δολοφονίες μέσω των μπάτσων και των παρακρατικών: Στις Η.Π.Α, στις αυτόνομες κοινότητες των Ζαπατίστας στο Μεξικό, στη Χιλή όπου πάνω από 30 άτομα έχουν δολοφονηθεί στις μαζικές κινητοποιήσεις των τελευταίων 3 ετών , στο Wuppertal όπου οι μπάτσοι δολοφόνησαν τον Γιώργο Ζαντιώτη καθώς και 5 ακόμη μετανάστες το 2021 στη Γερμανία, μέχρι την ΕΛΑΣ και το τελευταίο της κατόρθωμα έως το επόμενο, την εν ψυχρώ εκτέλεση με 38 σφαίρες του 18χρονου Νίκου Σαμπάνη με ρατσιστικά κίνητρα.

Τα 2 τελευταία χρόνια με πάνω απο 5,2 εκατομμύρια νεκρούς από COVID παγκοσμίως και πάνω από 18.000 μέχρι στιγμής στην Ελλάδα η μακάβρια λίστα των απωλειών γίνεται δυσθεώρητη. Αν προσθέσουμε και ανθρώπους που θα ζούσαν αλλά κατέληξαν από άλλα νοσήματα λόγω της κατάρρευσης του δημόσιου συστήματος υγείας νεκροί, οι κοινωνικές αντιθέσεις είναι πιο ξεκάθαρες από ποτέ. Σε όσους λένε πως τίποτα δεν αλλάζει και μιλούν για επαναστατική ουτοπία απαντάμε με την ένταση του αγώνα. Προτάσσουμε τη δημιουργία/ενίσχυση αυτοοργανωμένων δομών και δικτύων αλληλοβοήθειας.

Ο ΚΟΣΜΟΣ ΤΗΣ ΑΛΛΗΛΕΓΓΥΗΣ ΘΑ ΝΙΚΗΣΕΙ ΑΠΟ ΤΙΣ ΕΞΕΓΕΡΣΕΙΣ ΤΟΥ ΧΤΕΣ ΣΤΗΝ ΚΟΙΝΩΝΙΚΗ ΕΠΑΝΑΣΤΑΣΗ ΤΟΥ ΑΥΡΙΟ

Για την Όλγα.

Για τον νεκρό μετανάστη εργάτη γης από το εργατικό “ατύχημα” στην Μπούζα Αιτωλικού

Για τον Νίκο Σαμπάνη.

Για την 48χρονη γυναίκα από την Πολίχνη Θεσσαλονίκης με καταγωγή από την Αρμενία.

Για τον Αλέξανδρο Γρηγορόπουλο.

Για όλες/όλους.

ΣΥΓΚΕΝΤΡΩΣΗ-ΠΟΡΕΙΑ: 6-12-2021

Πλ. Δημάδη. ώρα 19:00

ΥΓ. Το επόμενο επεισόδιο στη βιομηχανία διώξεων στην περιοχή, συνεχίζεται στις 6-12-2021 στα δικαστήρια Μεσολογγίου, όπου είναι προγραμματισμένο το μικτό ορκωτό δικαστήριο των 10 διωκόμενων αντιφασιστών από Αγρίνιο και Μεσολόγγι για τα γεγονότα της 18-9-2018 στην πορεία που πραγματοποιήθηκε στο Αγρίνιο για τη δολοφονία του Πάυλου Φύσσα. Περισσότερα για την υπόθεση εδώ: https://apertus.squat.gr/archives/4663

ΑΛΛΗΛΛΕΓΓΥΗ ΣΤΟΥΣ 10 ΔΙΩΚΟΜΕΝΟΥΣ ΑΝΤΙΦΑΣΙΣΤΕΣ ΑΠΟ ΑΓΡΙΝΙΟ ΚΑΙ ΜΕΣΟΛΟΓΓΙ ΔΙΚΗ 6-12-21 ( ΔΙΚΑΣΤΗΡΙΑ ΜΕΣΟΛΟΓΓΙΟΥ )

Κατάληψη Apertus

Ελεύθερος κοινωνικός χώρος στο Αγρίνιο

Καλυβίων 70

ΕΠΕΙΔΗ ΤΟ ΚΑΚΟ ΠΑΡΑΓΙΝΕ…

-Το Σεπτέμβρη του 2020 η διεύθυνση του 7^ου Γυμνασίου Αγρινίου απέβαλε 15 μαθητές για την κατάληψη που πραγματοποιήθηκε για ανεπαρκή μέτρα εν μέσω πανδημίας, ενώ σε κατάληψη για το Μακεδονικό ενισχυμένη φυσικά από φασιστογoνείς, κράτησε ευνοϊκή στάση παρά την αντίδραση μαθητών.

-Τον Οκτώβρη του 2020 η διευθύντρια του Παπαστρατείου Γυμνασίου υπέβαλε μηνύσεις σε ανήλικους μαθητές με την υποστήριξη του Συλλόγου Γονέων έπειτα από κατάληψη. Η διαδικασία προχώρησε το Φεβρουάριο του 2021.

-Καθηγητής του 1^ου ΓΕΛ γνωστός για τη φασιστική του συμπεριφορά, υμνητής της δικτατορίας και αρνητής των νεκρών του Πολυτεχνείου εκτός του δηλητηρίου που ποτίζει καθημερινά τα μυαλά των μαθητών, επιτέθηκε βίαια σ’ έναν από αυτούς. Για τις επόμενες μέρες παρίστανε τον τραυματία. Μέχρι και σήμερα ο συγκεκριμένος καθηγητής συνεχίζει απτόητος το «έργο» του.

-Ο διευθυντής του 5^ου Γυμνασίου εισβάλλει σε τουαλέτες και υποχρεώνει μαθητές και μαθήτριες σε σωματικό έλεγχο.

-Η διεύθυνση του 2^ου ΓΕΛ νουθετεί και εκβιάζει μαθητές οι οποίοι προχώρησαν σε κατάληψη ενάντια στο σεξισμό και την έμφυλη βία να βγάλουν ανακοίνωση στα social media ότι δε συνέβη περιστατικό σεξουαλικής παρενόχλησης στο σχολείο. Γιατί άραγε;

-Καθηγητής του 3^ου ΓΕΛ διαχρονικός φασίστας αντι-αναρχικός, αντί-κομμουνιστής αλλεργικός στα αλφάδια και γνωστός για τη σεξιστική-φασιστική του ρητορική προχώρησε ένα βήμα παραπέρα παρενοχλώντας μαθήτριες. Τώρα απειλεί με μηνύσεις και ζητάει ηχητικά ντοκουμέντα.

– Η διεύθυνση του 6^ου Λυκείου, μετά από κατάληψη που πραγματοποιήθηκε στο πλαίσιο των κινητοποιήσεων ενάντια στην Ε.Β.Ε και την τράπεζα θεμάτων έστειλε μηνύματα εκφοβισμού στα mail των γονιών των μαθητών να νουθετήσουν τα παιδιά τους γιατί η αστυνομία κλήθηκε να περιφρουρεί το σχολείο!

-Η διεύθυνση του 4^ου Γυμνασίου Αγρινίου στη σελίδα της στο facebook δημοσίευσε και έστειλε στη συνέχεια υλικό παραπληροφόρησης στα ΜΜΕ που είναι πάντα πρόθυμα να αναλάβουν την εργολαβία για συκοφάντηση των καταλήψεων, δήθεν βανδαλισμού από την κατάληψη μαθητών. Οι φωτογραφίες που στάλθηκαν περιείχαν μια αναποδογυρισμένη καρέκλα και ένα βγαλμένο καπάκι από κεντρική μονάδα υπολογιστή. Πέρα από το γεγονός ότι αποδείχθηκε ότι ήταν «φώτο αρχείου» περασμένου έτους, η διευθύντρια μετά από κάποιες μέρες έδωσε διήμερες αποβολές σε όσους μαθητές συμμετείχαν στην κατάληψη. Την ίδια κατάληψη ωστόσο, σταμάτησαν «αγανακτισμένοι» γονείς οι οποίοι έσπευσαν στο σχολείο με κόφτη. Ξέρουμε καλά τόσα χρόνια από τέτοιους. Μάλλον ξεχνούν πως ομοϊδεάτες τους σκότωσαν το Νίκο Τεμπονέρα. Εμείς όμως όχι!

Αυτά τα δύσκολα δύο χρόνια της καραντίνας βλέπουμε λοιπόν να συνεχίζονται οι διαχρονικές αυθαιρεσίες από διευθυντές υποτελείς της εκάστοτε κυβερνητικής διαχείρισης και το φασισμό να προσπαθεί να αναδυθεί στην κοινωνία με αποτέλεσμα φασιστικής νοοτροπίας καθηγητές να ξεθαρρεύουν και να αφηνιάζουν. Στα σχολεία της πόλης μας αυτά εκφράζονται όπως αναφέρθηκε με περιστατικά μηνύσεων, απειλών και εκβιασμών προς ανήλικους μαθητές και τους γονείς τους, με συμβάντα σεξουαλικής παρενόχλησης αλλά και με βίαιες συμπεριφορές από μερίδα καθηγητών. Αν και δεχόμαστε ότι για το καλό των μαθητών πολλά περιστατικά μπορούν να λύνονται εσωτερικά από τη σχολική κοινότητα βλέπουμε κυρίως συγκάλυψη από τους συλλόγους καθηγητών με άλλους να υποστηρίζονται και άλλους να αδιαφορούν συμβάλλοντας στη διαιώνιση του προβλήματος. Η απαράδεκτη αυτή στάση δεν είναι βέβαια καινούρια, αφού η καταπίεση των μαθητών στα σχολικά θρανία είχε και έχει πολλές μορφές.

Ευτυχώς βέβαια βλέπουμε και πλήθος εκπαιδευτικών να αγωνίζονται, με τις πρόσφατες κινητοποιήσεις τους ενάντια στα κυβερνητικά νομοσχέδια περί αξιολόγησης, κάποιους από αυτούς να συμπαραστέκονται στους αγώνες των μαθητών, ενώ γίνονται αγώνες της κοινωνίας ενάντια στην επίθεση σε ότι έχει δημόσιο χαρακτήρα. Το κράτος  κάνει περικοπές συνεχώς σε ότι έχει σχέση με την υγεία, την ενέργεια και την εκπαίδευση αφού το ενδιαφέρει κυρίως να δώσει χρήματα στα ΜΜΕ, το στρατό και εξοπλισμούς μπάτσων.

Να πούμε τέλος ότι όσον αφορά τα σχολικά και πανεπιστημιακά τμήματα οι συνθήκες είναι ασφυκτικές ενώ μόνο φέτος χάθηκαν πάνω από 350.000 διδακτικές ώρες. Αυτά για όσους κόπτονται δήθεν για τα λεφτά των φορολογουμένων και τα κλειστά σχολεία συκοφαντώντας τη μορφή  αγώνα της κατάληψης.

Την ίδια ώρα το νομοσχέδιο Κεραμέως , πιστό στο δόγμα της συνέχειας του κράτους και στην υπηρεσία του κεφαλαίου, μέσω της Ελάχιστης Βάσης Εισαγωγής (Ε.Β.Ε) εξοστρακίζει μαθητές από την τριτοβάθμια εκπαίδευση σπρώχνοντάς τους είτε προς τα ιδιωτικά κολλέγια είτε μια ώρα αρχύτερα στη ζούγκλα της αγοράς εργασίας. Ταυτόχρονα μέσω της Τράπεζας θεμάτων κάνουν πολύ δύσκολη την προαγωγή στις λυκειακές τάξεις εντείνοντας τις εξεταστικές διαδικασίες.

Στο Αγρίνιο η μαθητική νεολαία απαντά με δυναμικές κινητοποιήσεις, καταλήψεις στα περισσότερα λύκεια της πόλης και ήδη μια μεγάλη πορεία στο κέντρο της πόλης.

ΕΞΩ ΟΙ ΦΑΣΙΣΤΕΣ ΚΑΙ ΟΙ ΣΕΞΙΣΤΕΣ ΑΠΟ ΤΑ ΣΧΟΛΕΙΑ ΚΙ ΑΠΟ ΠΑΝΤΟΥ

ΚΑΤΩ ΤΑ ΧΕΡΙΑ ΣΑΣ ΑΠΟ ΤΟΥΣ ΜΑΘΗΤΕΣ

ΑΛΛΗΛΕΓΓΥΗ ΣΤΙΣ ΜΑΘΗΤΙΚΕΣ ΚΑΤΑΛΗΨΕΙΣ

Κατάληψη Apertus

Ελεύθερος κοινωνικός χώρος στο Αγρίνιο

Καλυβίων 70

Κράτος και κεφάλαιο αναβαθμίζουν τη διαρκή επίθεση στον κόσμο της εργασίας και την κοινωνία με νέους αντεργατικούς νόμους που αποτελούν κομμάτι της συνολικότερης καπιταλιστικής αναδιάρθρωσης.

Δεν περιμένουμε τίποτα από τον γραφειοκρατικό-κομματικό συνδικαλισμό, όπως δεν τρέφουμε καμία αυταπάτη πως μέσα στον καπιταλισμό μπορεί να πάψει η εκμετάλλευση ανθρώπου από άνθρωπο ή πως θα μπορέσει η εργασία να εξανθρωπιστεί. Διότι η εργασία μέσα στη σύγχρονη παραγωγική διαδικασία, αποτελεί μια θεσμοθετημένη συνθήκη εκμετάλλευσης και καταναγκασμού, έναν μισθωτό εκβιασμό, μια διαδικασία αλλοτρίωσης και αποξένωσης του ατόμου. Μια συνθήκη που για το κέρδος των αφεντικών λεηλατεί και αποκτηνώνει τις ζωές μας και μετατρέπει τον πλανήτη σε ένα απέραντο εργοτάξιο.

Η διαδικασία χειραφέτησης της κοινωνίας θα προαχθεί, μόνο όταν έννοιες όπως «ανταγωνισμός», «εργασιακή ηθική», «πειθαρχία», «παραγωγικότητα», «καταναλωτισμός» κ.ά., αποτελέσουν παρελθόν στην κοινωνική συνείδηση. Η κοινωνική χειραφέτηση θα θεμελιωθεί, όταν οι εκμεταλλευόμενοι ξεπεράσουν την ετεροκαθορισμένη θέση και ταυτότητα που τους έχει επιβληθεί μέσα στον καπιταλισμό (ως εργατική τάξη) και προχωρήσουν στην αυτοπραγμάτωσή τους ως συλλογικό υποκείμενο αγώνα για τον απελευθερωτικό  μετασχηματισμό της εργασίας και της ζωής.

Η ακύρωση στην πράξη των αντεργατικών νόμων είναι κομμάτι του συνολικότερου αγώνα ενάντια στη μισθωτή σκλαβιά και την καπιταλιστική πειθάρχηση.

Ενάντια στο κράτος-έκτακτης ανάγκης που με αφορμή την διαχείριση της νόσου του νέου κορωνοϊού οργανώνει μια νέα υποτίμηση της ζωής μας. ΓΙΑ ΤΗΝ ΑΤΟΜΙΚΗ ΚΑΙ ΚΟΙΝΩΝΙΚΗ ΑΠΕΛΕΥΘΕΡΩΣΗ.

• ΑΠΕΡΓΙΑΚΑ ΤΑΜΕΙΑ
• ΚΑΤΑΛΗΨΕΙΣ ΣΤΕΓΗΣ
• ΣΧΕΣΕΙΣ ΑΛΛΗΛΕΓΓΥΗΣ
• ΔΙΚΤΥΑ ΑΛΛΗΛΟΒΟΗΘΕΙΑΣ
• ΑΠΕΡΓΙΕΣ ΔΙΑΡΚΕΙΑΣ
• ΣΥΓΚΡΟΥΣΕΙΣ-ΔΙΑΔΗΛΩΣΕΙΣ
• ΑΚΗΔΕΜΟΝΕΥΤΟΙ ΑΔΙΑΜΕΣΟΛΑΒΗΤΟΙ ΑΓΩΝΕΣ
• ΑΥΤΟ-ΟΡΓΑΝΩΜΕΝΑ ΣΩΜΑΤΕΙΑ ΒΑΣΗΣ
• ΑΤΟΜΙΚΕΣ ΚΑΙ ΣΥΛΛΟΓΙΚΕΣ ΑΠΑΛΛΟΤΡΙΩΣΕΙΣ
• ΣΥΛΛΟΓΙΚΕΣ ΚΟΥΖΙΝΕΣ
• ΧΑΡΙΣΤΙΚΑ-ΑΝΤΑΛΛΑΚΤΙΚΑ ΠΑΖΑΡΙΑ
• ΑΥΤΟΟΡΓΑΝΟΜΕΝΕΣ ΔΟΜΕΣ ΠΑΡΑΓΩΓΗΣ

Κατάληψη Apertus

Ελεύθερος κοινωνικός χώρος στο Αγρίνιο

Καλυβίων 70

Σχετικά με το περιστατικό σεξουαλικής κακοποίησης από παπά στο Αγρίνιο

Με αφορμή τα περιστατικά έμφυλης βίας που έλαβαν χώρα το τελευταίο διάστημα σε πολλές περιοχές του ελλαδικού χώρου, περιστατικά που αφορούν τόσο βία με σεξουαλικά κίνητρα απέναντι σε γυναίκες μέχρι και γυναικοκτονίες, χαρακτηρισμένες απλά από τα ΜΜΕ σαν «ανθρωποκτονίες», στο παρακάτω κείμενο θα αναφερθούμε στα γεγονότα τα οποία συνέβησαν πρόσφατα στο Αγρίνιο, για τα οποία αρκετοί άνθρωποι (αλληλέγγυοι/-ες, αναρχικοί/-ες, αντιεξουσιαστές/-τριες, αντιφασίστες, καθώς και νέοι/-ες/-@),  δεν έμειναν απαθείς, ένωσαν τη φωνή τους και κατέβηκαν στο δρόμο.

Τα γεγονότα λοιπόν έχουν  ως εξής: Μια γυναίκα 27 χρονών με την 22χρονη αδελφή της κατήγγειλαν τον 49χρονο παπά Θόδωρο Δροσοπαναγιώτη για σεξουαλική κακοποίηση όταν εκείνες ήταν μόλις 13 και 8 ετών αντίστοιχα. Ακόμα μια καταγγελία είχε γίνει και πριν κάποια χρόνια από την ίδια τη σύζυγο του παπά, η οποία και μετέπειτα τον εγκατέλειψε. Όσο αυτός κακοποιούσε συστηματικά τα κορίτσια το 2007, η μητέρα των κοριτσιών φαίνεται να το γνώριζε αλλά εμπιστεύονταν σε τόσο μεγάλο βαθμό τον «καλό παππούλη» που το ανέχονταν, ενώ μέχρι και σήμερα κατέθεσε στα δικαστήρια υπέρ του ίδιου του βιαστή των παιδιών της! Πρόσφατα επίσης βρέθηκε στο σπίτι του και φωτογραφικό υλικό παιδικής πορνογραφίας, ενώ κατά την έφοδο των μπάτσων μια 19χρονη κοπέλα βρισκόντανε κρυμμένη μέσα σε μια ντουλάπα στο σπίτι όπου διέμενε μαζί με τις μητέρες και τα παιδιά τους τα τελευταία χρόνια στην οδό Ακτίου στην πόλη. Όταν βρήκαν την κοπέλα, εκείνη ούσα τρομοκρατημένη, αποκαλούσε τον παπά «πατερούλη» και από σημειώσεις της φαίνεται να ασελγούσε σε κορίτσια με το πρόσχημα ότι ήθελε να διώξει τη «μαγεία», αφού αυτός είχε την «ευλογία».

Η πίστη σε «μάγια», αλλά κι η προαναφερόμενη αντίδραση της μητέρας, μας δείχνουν για ακόμη μια φορά, το πόσο έχουν αφομοιωθεί από την κοινωνία οι σκοταδιστικές προκαταλήψεις που διαδίδει μέσω της ψυχολογικής τρομοκρατίας που έχει δημιουργήσει η ελληνορθόδοξη χριστιανική εκκλησία εδώ και αιώνες, ειδικότερα στην επαρχία. Εξάλλου, αυτή η μορφή βίας συνάδει με την πάγια θέση της εκκλησίας να τοποθετεί τη γυναικεία φύση και τη θηλυκότητα κάτω από την αδιαμφησβήτητη εξουσία του κάθε άντρα και του κάθε «πατερούλη», χρησιμοποιόντας διαχρονικά εικόνες, σύμβολα και μύθους που με σαφήνεια προσομοιάζουν τις γυναίκες σαν τον ενοχλητικό πειρασμό που ευθύνεται για το «προπατορικό αμάρτημα», τις «σαλωμές» που με τους προκλητικούς χορούς σαγηνεύουν για αυτό πρέπει να ποδοπατηθούν, να βιαστούν, να σταλούν στο «πυρ το εξώτερο»,  ενισχύοντας κάθε είδους ανδρικής εξουσίας – επίγειας και «επουράνιας». Είναι, εν τέλει, η ίδια ελληνορθόδοξη εκκλησία που διαποτίζεται από ρατσισμό, σεξισμό, εθνικισμό, φασισμό και που προς τιμήν της πραγματοποιούνται αναρίθμητές εκδηλώσεις βίας, μίσους, απειλής, φόβου, απαξίας, σωματικής και ψυχολογικής εξόντωσης, που δεν απέχουν καθόλου από την απομόνωση του γυναικείου σώματος, την καύση μαγισσών, τον λιθοβολισμό γυναικών που σε κάποιες περιοχές του πλανήτη υφίστανται μέχρι και σήμερα.

Τη Δευτέρα 28/06, λοιπόν, ο παπάς καλείται στα Δικαστήρια της πόλης, με πολλούς/ες (γύρω στα 100 άτομα) να δίνουν ηχηρό «παρών» μετά από τη διάδοση άτυπου καλέσματος από ένα συντονισμό γυναικών. Εκεί φτάνει ο κατά συρροή βιαστής με τη συνοδεία των μπάτσων από άλλη είσοδο των δικαστηρίων (από εκείνη την είσοδο βέβαια που δεν υπήρχε καθόλου κόσμος) και γιουχάρεται έντονα. Εν τέλει το αίτημα για ακύρωση της διαδικασίας απορρίφθηκε και η ανάκρισή του μεταφέρθηκε για την ακριβώς επόμενη μέρα. Άξιο αναφοράς είναι πως τη στιγμή που υπήρχε τηλεοπτική κάλυψη από όλα κανάλια της χώρας, ο τοπικός τηλεοπτικός σταθμός «Αχελώος Τ.V.» που αποτελεί προέκταση  της  «Χριστιανικής Ένωσης Αγρινίου» και της «Ιεραποστολικής Αδελφότης Αγρινίου “Αγία Φιλοθέη”» δεν  παραβρέθηκε ούτε καν να καλύψει το γεγονός δημοσιογραφικά, δίνοντας με το τρόπο αυτό κάλυψη και άφεση αμαρτιών στον παπά.

Την Τρίτη 29/06, από νωρίς το πρωί, ο κόσμος βρέθηκε στα Δικαστήρια ξανά. Αν και ήταν αριθμητικά πολύ λιγότερος, είχε τον ίδιο δυναμισμό με την προηγούμενη μέρα. Αλληλέγγυοι/ες, νέοι/ες/@ ερχόμενοι σε διαμάχη τόσο με τον δικηγόρο του παπα-βιαστή Δημήτρη Νικάκη όσο και με άτομα από τα κανάλια, φωνάζαμε όλες μαζί με παλμό: «ΕΙΜΑΣΤΕ ΕΔΩ, ΕΙΜΑΣΤΕ ΠΟΛΛΕΣ ΠΑΡΤΕ ΤΟ ΧΑΜΠΑΡΙ ΞΕΦΤΙΛΕΣ ΒΙΑΣΤΕΣ», «Ο ΒΙΑΣΤΗΣ ΔΕΝ ΕΙΝΑΙ ΡΑΤΣΑ ΕΙΔΙΚΗ ΜΠΟΡΕΙ ΝΑ ‘ΝΑΙ ΠΑΠΑΣ ΣΤΟ ΔΙΠΛΑ ΜΑΓΑΖΙ»

Μέχρι να τελειώσει η ανάκρισή του, το ασφαλίτικο το οποίο τον συνόδευε, άλλαξε τρεις φορές θέση και τελικά ο παπάς φυγαδεύτηκε από το υπόγειο πάρκινγκ του Δικαστικού Μεγάρου. Η απόφαση του αστικού δικαστηρίου ήταν να προφυλακιστεί. Εμείς παρ’ όλα αυτά συνεχίζουμε να επιμένουμε στην καταδίκη όλων των κακοποιητών, (παρα)βιαστών στην κοινωνική συνείδηση γιατί δεν εμπιστευόμαστε την απόδοση δικαιοσύνης από τα αστικά δικαστήρια, αφού επανειλημμένα τους ξεπλένουν όπως κάνουν άλλωστε η κυβέρνηση και τα ΜΜΕ.

Θα θέλαμε να τονίσουμε τέλος πως για τις εγκληματικές συμπεριφορές ανά τα χρόνια απέναντι σε γυναίκες, μετανάστες/-τριες και άτομα από τη ΛΟΑΤΚΙ+ (LGBTQI+) κοινότητα, η υπαιτιότητα βρίσκεται τόσο στη βαθιά ρίζωση της πατριαρχίας, του ρατσισμού και της ομοφοβίας στην κοινωνία, που διαιωνίζονται από τη μια γενιά στην επόμενη, όσο και στους θεσμούς-τέρατα όπως είναι το Κράτος και οι θρησκείες.

Οι διαρκείς αγώνες μας ενάντια σε αυτούς τους θεσμούς, ενάντια σε κράτος και κεφάλαιο είναι άμεσα συνυφασμένοι με τους αγώνες μας ενάντια στο σεξισμό, την έμφυλη βία και την πατριαρχία, με τους αγώνες για αυτοδιάθεση και κοινωνική χειραφέτηση, αναδεικνύοντας ότι τα συστήματα εξουσίας, εκμετάλλευσης και καταπίεσης αλληλοδιαπλέκονται και αλληλοεπιδρούν .

ΝΑ ΚΥΚΛΟΦΟΡΟΥΜΕ ΕΛΕΥΘΕΡΕΣ ΚΑΙ ΝΑ ΕΙΜΑΣΤΕ ΖΩΝΤΑΝΕΣ

ΚΑΜΙΑ ΜΟΝΗ ΤΗΣ ΑΠΕΝΑΝΤΙ ΣΤΗΝ ΠΑΤΡΙΑΡΧΙΑ

ΤΡΙΤΗ 6/7 ΠΛΑΤΕΙΑ ΔΗΜΑΔΗ

ΣΥΓΚΕΝΤΡΩΣΗ-ΠΟΡΕΙΑ

ενάντια στην έμφυλη βία, τις γυναικοκτονίες και την πατριαρχία

Συγκέντρωση-μικροφωνική: 19:30

Πορεία: 20:30

Κατάληψη Apertus

Ελεύθερος κοινωνικός χώρος στο Αγρίνιο

Καλυβίων 70

ΥΓ: Η πατριαρχία σηματοδοτείται από την υποταγή των γυναικών, των θηλυκοτήτων  και αυτών των οποίων η ταυτότητα φύλου ή το σώμα τους αψηφούν την κατηγοριοποίηση άντρας/γυναίκα. Επίσης, σηματοδοτείται από την υποταγή και των παιδιών στην αντρική εξουσία. Έτσι, ένα άλλο περιστατικό βίας ως απόρροια των πατριαρχικών σχέσεων εξουσίας, συντελέστηκε στο χωριό Άγιος Ανδρέας Μακρυνείας στην Αιτωλοακαρνανία, στις 7/6, όταν ένα ανήλικο παιδί τραυματίστηκε στην πλάτη από τα σκάγια ενός 55χρονου, ο οποίος δε δίστασε να πυροβολήσει μια παρέα παιδιών που τον ενοχλούσαν παίζοντας –όπως ο ίδιος παραδέχτηκε. Προς συμπαράσταση του θύτη κάποιοι από το χωριό προχώρησαν σε κίνηση για τη συγκέντρωση χρηματικού ποσού για τα δικαστικά του έξοδα, καθιστώντας τους συνένοχους στην εν λόγω ενέργεια.

Το παρόν κείμενο αποτελεί μια σύντομη παρουσίαση της λειτουργίας και των βασικών αρχών και θέσεων της κατάληψης Apertus. Κατεβάστε το σε μορφή pdf:

• apertus-entypo

Περιεχόμενα:

1. Η κατάληψη Apertus ως απελευθερωτικό εγχείρημα μέσα στην πόλη…………………4
2. Δομές και διαδικασίες στην κατάληψη…………………………………………………….4

• Η συνέλευση της κατάληψης
• Αυτοδιαχειριζόμενο καφενείο και εκδηλώσεις
• Ταμείο αλληλεγγύης της κατάληψης
• Δανειστική βιβλιοθήκη και κινηματικό αρχείο
• Συλλογική κουζίνα-Παραδοσιακός ξυλόφουρνος
• Πρωτοβουλίες μέσα από τη συνέλευση

3. Αδιαμεσολάβητη δράση. Η στάση μας απέναντι σε Κόμματα, ΜΜΕ και ΜΚΟ……….8
4. Για την καταστολή……………………………………………………………………………9
5. Η αλληλεγγύη ως στάση ζωής και αγώνα……………………………………….….……..10
6. Τι προτάσσουμε…………………………………………………………………..….….……11
7. Εδώ και τώρα………………………………………………………………………..……….16

ΠΑΡΑΡΤΗΜΑ

• Ποιοι & ποιες είμαστε. Από που προερχόμαστε…………………………………17
• Για ποιον κόσμο αγωνιζόμαστε…………………………………………………….………20
• 1η Μαΐου 2010, το πρώτο κείμενο της κατάληψης……………………………….22