«Θα βρίσκομαι παντού μέσα στο σκοτάδι. Θα βρίσκομαι εκεί όπου δίνουν μάχη για να φάνε οι πεινασμένοι. Θα βρίσκομαι εκεί όπου ο μπάτσος δέρνει τον ανήμπορο. Θα βρίσκομαι εκεί όπου οι άνθρωποι φωνάζουν επειδή είναι έξαλλοι και δεν αντέχουν άλλο. Αλλά θα βρίσκομαι και εκεί όπου τα παιδιά γελούν επειδή πεινούν μα ξέρουν ότι το δείπνο τα περιμένει. Και θα βρίσκομαι εκεί όταν οι άνθρωποι θα τρώνε τους δικούς τους καρπούς και θα ζουν στα σπίτια που οι ίδιοι έφτιαξαν. Θα βρίσκομαι εκεί…»

Τα σταφύλια της οργής, Τζον Ερνστ Στάινμπεκ

Στις 2 Ιανουαρίου του 2021 έφυγε από τη ζωή, σε ηλικία 50 ετών, ο αναρχικός αγωνιστής Κώστας Σταμάτης, πιο γνωστός ως Μετάλλικα. Ο Κώστας Σταμάτης συνέβαλε με συνεπή και καθοριστικό τρόπο, πάνω από 20 χρόνια, σε πλήθος πρωτοβουλιών, ομάδων, συλλογικοτήτων, χώρων, δράσεων κ.λπ. στο Αγρίνιο, αποτελώντας σημαντικό παράγοντα στην ανάπτυξη του αναρχικού χώρου στην πόλη -και όχι μόνο. Από το πρώτο αυτοοργανωμένο εγχείρημα στην πόλη, το «Αυτοδοαχειριζόμενο Στέκι Αγρινίου-Studio Overground» (που λειτούργησε από το 1996 έως τις αρχές του 2002), την «Αντιεξουσιαστική Ομάδα Αγρίνιου» και μετέπειτα την «Πρωτοβουλία Αντιεξουσιαστών Αγρινίου» έως το «Αυτοδιαχειριζόμενο Στέκι» που συμμετείχε από το ξεκίνημά του (2006) έως και την ημέρα που έφυγε για πάντα από κοντά μας. Εξίσου καθοριστική ήταν η συμμετοχή του στο «Αυτοοργανωμένο Ραδιόφωνο Αγρινίου-Ραδιουργία FM» και στην «Ανοιχτή Συνέλευση για την Προστασία και την Αναζωογόνηση του Δημοτικού Πάρκου Αγρινίου». Παράλληλα συμμετείχε σε διάφορα κοινωνικά μέτωπα αγώνα κάνοντας ανιδιοτελώς εκατοντάδες επανασυνδέσεις ρεύματος, δημιουργώντας αναχώματα ενάντια στα χαράτσια, σταματώντας τις μπουλντόζες και την κοπή των δέντρων στο Δημοτικό Πάρκο Αγρινίου, συνεισφέροντας στις τοπικές αντιστάσεις στη Μεσοχώρα Τρικάλων ενάντια στα φράγματα και την εκτροπή του ποταμού Αχελώου. Και πόσα ακόμη θα μπορούσαμε να αναφέρουμε… Ήταν σε όλα εκεί: σε κάθε συγκέντρωση αλληλεγγύης έξω από το Δικαστικό Μέγαρο -πρώτος έρχονταν, τελευταίος έφευγε-, σε κάθε πορεία -κουβαλώντας ηχεία, στήνοντας μικροφωνικές-, σε κάθε αντιφασιστική δράση, σε κάθε κοινωνικό αγώνα και σύγκρουση, ενώ μέχρι και πρόσφατα είχε να αντιμετωπίσει διώξεις από το κράτος λόγω της αγωνιστικής του δράσης.

Πάντα κόντρα στις επιλογές της συντηρητικοποίησης, στη μιζέρια της απραξίας. Συντάχθηκε με τους αδύναμους και τους «καταραμένους», με τις στιγματισμένες κοινωνικές ομάδες επιμένοντας πως η αλληλεγγύη πρέπει να εκπέμπεται προς όλες τις κατευθύνσεις, για να διατηρηθεί ανοιχτός ο ορίζοντας της γενίκευσης της ανατρεπτικής δράσης. Με τους μετανάστες στην Κατοχή Αγρινίου, στον καταυλισμό της Ηγουμενίτσας, τους φυλακισμένους. Ακόμα και στην τελευταία πορεία που πραγματοποιήθηκε στην πόλη στις 6 Δεκέμβρη 2020, παρά τα προβλήματα υγείας του, ήταν εκεί. Εκεί στον δρόμο, στο κοινό μας σημείο. Με την πίστη ότι αυτόν τον κόσμο μπορούμε να τον αλλάξουμε, να τον ανατρέψουμε.

Όλα αυτά τα χρόνια συμμετοχής μας στο κίνημα, με τον Μετάλλικα, -παρά τις διαφορετικές μας πολιτικές οπτικές στις διάφορες εκφράσεις του αγώνα-, συναντηθήκαμε, συμφωνήσαμε, διαφωνήσαμε, συνδιαμορφώσαμε, συμπορευτήκαμε, αγωνιστήκαμε αμέτρητες φορές σε εκδηλώσεις, συνελεύσεις, σε όλα τα κεντρικά γεγονότα, σε κάθε είδους δράση. Η αφοσίωση και η συνέπειά του ήταν αυτά που τον διέκριναν. Στοιχεία που σήμερα δύσκολα μπορείς να συναντήσεις. Αποτελούσε ενωτικό παράγοντα για τον αναρχικό, αντιεξουσιαστικό, αντιφασιστικό χώρο. Για την κοινωνία ήταν ένα αγωνιστικό σήμα αφύπνισης. Ένας ανιδιοτελής εργάτης του κινήματος και ταυτόχρονα ένας άνθρωπός που φρόντιζε με αυταπάρνηση τους φίλους του και την οικογένεια του. Πάντα με σεμνότητα. Πάντα ανυποχώρητος. Πάντα στο δρόμο. Για την κοινωνική επανάσταση, για την αναρχία.

Αντίο σύντροφε. Το κενό που αφήνεις είναι τεράστιο. Είθε οι επερχόμενοι αγώνες να μην επιτρέψουν το κενό αυτό να μεγαλώσει.

ΚΩΣΤΑΣ ΣΤΑΜΑΤΗΣ

ΑΝΑΡΧΙΚΟΣ ΑΓΩΝΙΣΤΗΣ

ΠΑΝΤΑ ΠΑΡΩΝ

Κατάληψη Apertus

Ελεύθερος κοινωνικός χώρος στο Αγρίνιο

Καλυβίων 70

ΥΓ1: Tο τελευταίο αντίο δόθηκε στη Λεπενού Αιτωλοακαρνανίας, όπου και κατάγονταν. Εκεί ένα μεγάλο πλήθος κόσμου από το Αγρίνιο και από αλλού, με αισθητή την παρουσία νέων ανθρώπων, τον συνόδευσε αψηφώντας τα περιοριστικά μετρά, τις χιλιομετρικές αποστάσεις αλλά και την καταρρακτώδη βροχή.

ΥΓ2: Η πρώτη φωτογραφία είναι από γλέντι του Studio Overground (Οδός Καρπενησίου, Απρίλης 2001), η επόμενη από εκδήλωση αλληλεγγύης (Δημοτικό Πάρκο Αγρινίου, καλοκαίρι 2003).