Ένας χρόνος πέρασε και φαίνεται σα χθες η 1^η  Μάη του 2010 που μπήκαμε και καταλάβαμε το παρατημένο κτίριο της οδού καλυβίων 70.                                                      

Ένας χρόνος, λοιπόν, με συνελεύσεις, συζητήσεις, συλλογικές διαδικασίες, κοινές αποφάσεις και δεσμεύσεις…και ατελείωτες ώρες δουλειάς για το φτιάξιμο του χώρου.

Ένας χρόνος με πολλά προβλήματα κτιριακής υποδομής να ξεπεραστούν και να επιλυθούν, μα με αρκετές χάρες αλλά και με λίγο …γκρίνια.

Ένας χρόνος με εκδηλώσεις στο χώρο της κατάληψης (παρουσιάσεις βιβλίων και μπροσούρων, συζητήσεων, θεατρικών δρώμενων…), συμμετοχής σε άλλα τοπικά αυτοοργανωμένα εγχειρήματα αλλά και δράσεων μέσα στην πόλη του Αγρινίου όπως και στην ευρύτερη περιοχή της Δ. Ελλάδας.

Ένας χρόνος αυτοοργάνωσης, αλληλεγγύης, συντροφικότητας κόντρα στα σημεία των καιρών

Επιλέγοντας τα γενέθλια της κατάληψης να πλαισιωθούν από εκδηλώσεις και σε ανοιχτό δημόσιο χώρο σε κεντρικό σημείο της πόλης, κάνουμε λίγη υπομονή να ανοίξει ο καιρός και τα μετακινούμε στις αρχές Ιούνη.

Ραντεβού, λοιπόν, στις αρχές Ιούνη στο διήμερο της κατάληψης αλλά και στο ενδιάμεσο χρονικό διάστημα μιας και η κατάληψη παραμένει ένας ανοικτός κοινωνικός χώρος.

Για την εκτέλεση των 120 αγωνιστών (14/04/1944) στο Αγρίνιο από τους Ναζί και τους ντόπιους γερμανοτσολιάδες. Αφίσα από την αντιφασιστική συνέλευση Αγρινίου.

Τα ξημερώματα της Δευτέρας 11/4, η κατάληψη Ελαία δέχθηκε εμπρηστική επίθεση. Οι δράστες εισέβαλαν στο κτίριο, το οποίο την ώρα εκείνη ήταν κλειστό, και έβαλαν φωτιά στο κέντρο του χώρου. Ευτυχώς, η φωτιά έγινε αντιληπτή εγκαίρως από συντρόφους και αποφεύχθηκε η ολοκληρωτική καταστροφή, αν και οι ζημιές που προκλήθηκαν είναι μεγάλες.

Θεωρούμε ότι η συγκυρία της επίθεσης δεν είναι καθόλου τυχαία. Στον ένα (και κάτι) χρόνο ζωής της, η κατάληψη Ελαία αποτελεί ένα ζωντανό πολιτικό χώρο, όπου στεγάζονται πολλές δραστηριότητες (αγροκολεκτίβα, μαθήματα ελληνικών, μαθήματα χορού, θεατρικές ομάδες, χαριστικό παζάρι, δανειστική βιβλιοθήκη) και έχουν πραγματοποιηθεί πολλές πολιτικές εκδηλώσεις. Είναι ένα εγχείρημα που λειτουργεί αυτοοργανωμένα, χωρίς ιεραρχίες και διαμεσολαβήσεις, ενάντια σε κάθε μορφής εξουσία. Η προσπάθεια αυτή έχει επισφραγιστεί τους τελευταίους μήνες με ακόμα μεγαλύτερη μαζικότητα στις συμμετοχικές διαδικασίες της κατάληψης. Είναι το χρονικό σημείο που ένας τέτοιος πολιτικός και κοινωνικός χώρος αρχίζει να ενοχλεί. Να ενοχλεί αυτούς που μας θέλουν έρμαια των αφεντικών, αυτούς που επιδιώκουν και διαιωνίζουν την απάθεια και τη δουλοπρέπεια στην κοινωνία, τους πάσης φύσεως εξουσιαστές και τα δεκανίκια τους.

Οι μαφιόζικες επιθέσεις δεν μπορούν να μας καταστείλουν, αντίθετα μας εξοργίζουν και μας οπλίζουν με πείσμα για να συνεχίσουμε. Άλλωστε, η καρδιά της κατάληψης Ελαία δεν είναι το κτίριο που τη στεγάζει, αλλά οι ίδιοι οι άνθρωποι που συμμετέχουμε σ’ αυτή, αλληλεπιδρούμε, αναπτύσσουμε σχέσεις συντροφικότητας και παίρνουμε τις ζωές μας στα χέρια μας.

Η ΥΛΗ ΑΠΟ ΤΗΝ ΟΠΟΙΑ

ΕΙΝΑΙ ΦΤΙΑΓΜΕΝΑ ΤΑ ΟΝΕΙΡΑ ΜΑΣ ΔΕΝ ΚΑΙΓΕΤΑΙ

ΚΑΤΩ ΤΑ ΧΕΡΙΑ ΑΠΟ ΤΙΣ ΚΑΤΑΛΗΨΕΙΣ

ΣΥΓΚΕΝΤΡΩΣΗ -ΠΟΡΕΙΑ ΤΗΝ ΤΡΙΤΗ 12/4, ΣΤΙΣ 18.00 ΜΕ ΠΡΟΣΥΓΚΕΝΤΡΩΣΗ ΣΤΗΝ ΠΛΑΤΕΙΑ ΓΕΩΡΓΑΚΗ

Την Παρασκευή 1/04 στις 20.οο θα πραγματοποιηθεί στην κατάληψη apertus η εκδήλωση- συζήτηση  ''H ολική άρνηση στράτευσης ως πολιτική επιλογή εναντίωσης στον μιλιταρισμό'' από την ομάδα Ξυπόλυτο Τάγμα – Ολικοί αρνητές στράτευσης από τα Γιάννινα.

Αφίσα από την κατάληψη Αντιβίωση ( Γιάννινα) και την φοιτητική κατάληψη στέγης Δράκα  ( Κέρκυρα )

Κάλεσμα για το τριήμερο εκδηλώσεων ενάντια στην καταστολή – Αλληλεγγύης & Οικονομικής ενίσχυσης στους 4 συλληφθέντες της 16/2/2011 & τον σύντροφο που διώκεται για τη κατάληψη του ΠΙΚΠΑ , 1-2-3 Απρίλη 2011  

• Η επίθεση που δέχθηκε η κατάληψη του πικπα στις 16/02, η δίωξη του συντρόφου για την κατάληψη του κτηρίου με στοιχεία που στερούνται οποιασδήποτε σοβαρότητας, οι 4 συλλήψεις κατά τη διάρκεια της πορείας και οι κατασκευασμένες κατηγορίες, οι εξοντωτικές εγγυήσεις (45.000 ευρώ), οι παρακολουθήσεις, οι τραμπουκισμοί, η παρουσία διμοιριών ακόμα και κατά τη διάρκεια συλλογικής κουζίνας δεν είναι καθόλου τυχαία γεγονότα. Είναι μια νέα τάξη πραγμάτων για το Ηράκλειο που εντάσσεται σε ένα γενικότερο πλαίσιο καταστολής που ενισχύθηκε κυρίως λίγους μήνες μετά την εξέγερση του Δεκέμβρη και συνεχίζει να ενισχύεται. Είναι κάτι που δεν αφορά μόνο εμάς αλλά κατά τη γνώμη μας ξεπερνάει το τοπικό επίπεδο του ζητήματος.

• Την ίδια στιγμή που το σύστημα παίρνει πίσω κοινωνικά κεκτημένα και κατακτήσεις του παρελθόντος και στέλνει σταδιακά στην εξαθλίωση ολοένα και περισσότερους ανθρώπους, πετάει ένα-ένα τα δημοκρατικά του φτιασίδια, κινούμενο προς τον ολοκληρωτισμό. Η συναίνεση στις κρατικές αποφάσεις αποσπάται πια μόνο με τη βία συνεπικουρούμενη από την προπαγάνδα των ΜΜΕ. Αποφάσεις που παρουσιάστηκαν και θα συνεχίζονται να παρουσιάζονται ως μονόδρομος και κάθε φωνή ή πράξη αμφισβήτησης και αντίστασης πρέπει να απομονωθεί, να δυσφημιστεί και να παταχθεί. Δεν είναι τυχαίο που σχεδόν κάθε απεργία κηρύσσεται παράνομη και οι απεργοί απειλούνται με επιστράτευση και φυλάκιση αν δεν υπακούσουν.

• Το καθεστώς τα παίζει όλα για όλα, προσπαθώντας να προλάβει τις κοινωνικές αναταραχές και να τις καταστείλει εν τη γενέσει τους. Γι αυτό αναβαθμίζει ποσοτικά και ποιοτικά το κατασταλτικό του οπλοστάσιο. Μερικά δείγματα αυτού είναι οι νέοι πιο απολυταρχικοί νόμοι και τρομονόμοι, ο πολλαπλασιασμός του αριθμού και της βιαιότητας των αστυνομικών δυνάμεων και οι ασκήσεις καταστολής πλήθους από στρατιωτικές μονάδες. Ο νούμερο ένα αποδέκτης αυτής της αναβάθμισης είναι τα πιο ακηδεμόνευτα και ριζοσπαστικά κομμάτια της κοινωνίας και φτάνει σε οποιοδήποτε επιχειρεί να σηκώσει κεφάλι, ή μπορεί να το κάνει λόγω της κοινωνικής-ταξικής του θέσης. Ξεκινώντας χρονικά από το σπίτι στο Χαλάνδρι που βαπτίστηκε «γιάφκα» και διώχτηκαν και προφυλακίστηκαν σύντροφοι με μοναδικά στοιχεία δαχτυλικά αποτυπώματα σε βιβλία, κηροπήγια και καπάκια τουαλέτας, και φτάνοντας στις προφυλακίσεις ανθρώπων για τους οποίους δεν κατονομάζονταν καν «τρομοκρατική» ομάδα που να της αποδίδονται συγκεκριμένες ενέργειες. Έχουν ανοίξει το δρόμο στο να «δένουν» συντρόφους σε μια κόλλα χαρτί, χωρίς καν να τηρούν τα προσχήματα, ποινικοποιώντας συντροφικές-φιλικές σχέσεις και πολιτικά φρονήματα.

• Η εκκένωση της κατάληψης του ΠΙΚΠΑ είναι η έκφραση της προαναφερόμενης κεντρικής κατασταλτικής πολιτικής σε τοπικό επίπεδο. Και αυτό γιατί οι καταλήψεις και τα πολιτικά στέκια αποτελούν απειλή για το καθεστώς. Είναι ορμητήρια κοινωνικού αγώνα που δρουν αδιαμεσολάβητα και αυτοοργανωμένα ενάντια στον εξουσιαστικό συρφετό και την εμπορευματοποίηση των πάντων. Προτάσσουν την πολιτική δράση ενάντια στην υποταγή, και τη συλλογικότητα ενάντια στην εξατομίκευση και την ιδιώτευση.

• Η δυσοσμία που απλώνεται παντού μέσα από την κρατική λαίλαπα και έχει σκοπό να μας παρασύρει αναδύει στην ουσία τους φόβους του κράτους, που ξεδιπλώνει απλόχερα το στρατιωτικό και νομικό του οπλοστάσιο σε όσους δεν υποτάσσονται. Σήμερα όσο ποτέ άλλοτε η δράση μέσα σε ένα πλαίσιο κοινωνικού αγώνα οδηγεί στην ανάγκη για κοινή (ως ένα βαθμό) πολιτική στόχευση και στρατηγική, ώστε η ολομέτωπη επίθεση του κράτους προς την κοινωνία να αντιμετωπίζεται σε συλλογικό επίπεδο.

• Με όπλο μας την αλληλεγγύη μπορέσαμε να σταθούμε απέναντι σε όλα αυτά που έγιναν και ήταν πρωτόγνωρα για εμάς. Όχι μόνο γιατί υπήρχε ο κίνδυνος της προφυλάκισης αλλά και λόγω της ποιοτικής και ποσοτικής αναβάθμισης της αστυνομοκρατίας σε συνδυασμό με τις κινήσεις των δικαστικών αρχών και των ΜΜΕ. Είμαστε σίγουροι ότι αυτός ο κύκλος που άνοιξε δεν πρόκειται να κλείσει σε αυτά τα γεγονότα.

• Θεωρούμε τις δράσεις αλληλεγγύης και οικονομικής ενίσχυσης στους συλληφθέντες που έγιναν και συνεχίζονται να γίνονται σε όλη την Ελλάδα υψίστης σημασίας. Όχι μόνο γιατί μας στηρίζουν υλικά και ηθικά, αλλά γιατί δημιουργούν σχέσεις και κοινότητες αγώνα μεταξύ αυτών που βρίσκονται στην από-δω πλευρά του οδοφράγματος, γεφυρώνοντας τις γεωγραφικές αποστάσεις που μας χωρίζουν.

• Έτσι λοιπόν, σε σχέση με τα γεγονότα του ΠΙΚΠΑ και ενάντια στον ολοένα αυξανόμενο ολοκληρωτισμό του κράτους, καλούμε σε τριήμερο αλληλεγγύης και οικονομικής ενίσχυσης των 4 συλληφθέντων στις 1-2-3 Απρίλη με πανελλαδική πορεία και εκδήλωση, και θεωρούμε πολύ σημαντική την παρουσία συντρόφων/ισσών και από τις υπόλοιπες πόλεις του ελλαδικού χώρου.
• Ο αγώνας για εμάς δεν σταματάει ούτε σε αυτά που έγιναν ούτε στο τριήμερο που θα γίνει, αλλά συνεχίζουμε τη δράση μας πιο δυνατοί και πιο αποφασισμένοι.

• Ο ΑΓΩΝΑΣ ΣΥΝΕΧΙΖΕΤΑΙ

• Ανοιχτή Συνέλευση Aναρχικών /Aντιεξουσιαστών  Ηρακλείου Κρήτης   http://saher.espivblogs.net/  

Για να την ανοίξετε σε μορφή pdf (διαβάζεται πιο εύκολα) καν΄τε κλικ εδώ.

ΚΑΤΑΛΗΨΗ ΣΕ ΤΗΛΕΟΠΤΙΚΟ ΣΤΑΘΜΟ ΣΤΟ ΑΓΡΙΝΙΟ ΓΙΑ ΤΗΝ ΑΛΛΗΛΕΓΓΥΗ ΣΤΟΥΣ 300 ΜΕΤΑΝΑΣΤΕΣ – ΕΡΓΑΤΕΣ ΑΠΕΡΓΟΥΣ ΠΕΙΝΑΣ

Κατάληψη στον τοπικό τηλεοπτικό σταθμό Αχελώος tv, στο Αγρίνιο, πραγματοποιήθηκε πριν λίγη ώρα από 30 αλληλέγγυους/ες, ως ένδειξη αλληλεγγύης στον αγώνα των 300 μεταναστών – εργατών απεργών πείνας. Κατά τη διάρκεια της κατάληψης αναρτήθηκε πανό αλληλεγγύης ενώ διαβάστηκε το πρώτο κείμενο των μεταναστών καθώς επίσης και το τελευταίο ιατρικό δελτίο τύπου. Στη συνέχεια προβλήθηκε σύντομο βίντεο με μηνύματα των μεταναστών και φωνάχτηκαν συνθήματα αλληλεγγύης.

ΕΛΛΗΝΕΣ ΚΑΙ ΞΕΝΟΙ ΕΡΓΑΤΕΣ ΕΝΩΜΕΝΟΙ

Η ΑΛΛΗΛΕΓΓΥΗ ΕΙΝΑΙ ΤΟ ΟΠΛΟ ΜΑΣ

Σήμερα, 23 Φλεβάρη, ημέρα γενικής απεργίας.

Στο Αγρίνιο συγκεντρώθηκαν στην κεντρική πλατεία γύρω στα 350 με 400 άτομα, όπου έγινε και παρέμβαση με πανο αλληλεγγύης στους 300 μετανάστες εργάτες απεργούς πείνας. Γύρω στα 150 με  200 άτομα που απάρτιζαν το μπλοκ του ΠΑΜΕ ξεκίνησαν από την κεντρική πλατεία προς την εθνική οδό με σκοπό τον αποκλεισμό του.

Ο υπόλοιπος κόσμος παρέμεινε στην κεντρική πλατεία μέχρι να ξεκίνησε η πορεία στο κέντρο της πόλης. Έτσι πραγματοποιήθηκε πορεία η οποία διέσχισε κεντρικά σημεία της πόλης με την συμμετοχή 200 περίπου ατόμων. Το μπλοκ αυτό απαρτίζονταν από αριστερές οργανώσεις (κοε, ανταρσυα) και σωματεία καθώς και μπλοκ αναρχικού, αντιεξουσιαστικού χώρου το οποίου αριθμούσε γύρω στα 60 με 70 άτομα.

Κατά την διάρκεια της πορείας πετάχτηκαν τρικάκια με αντιρατσιστικό και αντιφασιστικό περιεχόμενο. Επίσης μοιράστηκαν κείμενα για το ζήτημα της κρίσης του κεφαλαίου και για την αλληλεγγύη στους 300 (όχι της βουλής).

Σε γενικές το κλίμα ήταν δυναμικό και με σχετικό παλμό, αλλά αυτό δεν αρκεί. Θα πρέπει η κοινωνία του Αγρινίου επιτέλους να ξεπεράσει την παθητικότητα που του σερβίρουν στην καθημερινότητα. Δεν αρκεί, ούτε μια πορεία, ούτε μια απεργία για να επέλθει αλλαγή και να δούμε αποτελέσματα από τις δράσεις και τους αγώνες μας. Η καθημερινή και αδιαμεσολάβητη δράση είναι το ζήτημα. Επιμένουμε πως η καθημερινότητα απόκτα νόημα με την συλλογικοποίηση των αρνήσεων και των αγώνων μας. Εξάλλου ο αγώνας δεν είναι μόνο το αποτέλεσμα, αλλά και η πορεία που γεμίζει και δίνει νόημα στην ζωή…

Δεν ήμαστε μαριονέτες κανενός. Συνεχίζουμε…