Category Archives: ΕΦΗΜΕΡΙΔΑ ΤΟΙΧΟΥ

Παρέμβαση για την δολοφονία του Petrit Zifle

Την Δευτέρα 24/12 πραγματοποιήθηκε παρέμβαση στο κέντρο του Αγρινίου για την δολοφονία του εργάτη γης, μετανάστη από την Αλβανία Petrit Zifle.

Στην παρέμβαση έγινε μοίρασμα κειμένων, αφισοκόλληση, ενώ αναρτήθηκαν πανό στην Πλατεία Δημάδη.

ΔΕΝ ΞΕΧΝΑΜΕ – ΔΕΝ ΣΥΓΧΩΡΟΥΜΕ 

ΤΗ ΦΑΣΙΣΤΙΚΗ ΔΟΛΟΦΟΝΙΑ ΤΟΥ PETRIT ZIFLE

Στις 25 Νοεμβρίου 2018, στο χωριό Δραγωτινά στη Λευκίμμη Κέρκυρας δολοφονήθηκε ο 63χρονος εργάτης γης Petrit Zifle, μετανάστης από την Αλβανία. Δολοφόνος του Petrit Zifle είναι ο Δημήτρης Κουρής, ενεργό στέλεχος της τοπικής οργάνωσης των νεοναζί της Χρυσής Αυγής. Η δολοφονία είχε ρατσιστικά κίνητρα και έρχεται να προστεθεί στις δολοφονίες των Σαχζάτ Λουκμάν και Παύλου Φύσσα καθώς και στις εκατοντάδες επιθέσεις σε μετανάστες από τη συγκεκριμένη δολοφονική συμμορία.

Το «Μακεδονικό ζήτημα» και η δολοφονία του εθνικιστή πιστολέρο  Κατσίφα από την αλβανική αστυνομία έχουν στρώσει το έδαφος για τον εθνικιστικό παροξυσμό που προπαγανδίζεται πρωτοφανώς από τα καθεστωτικά Μ.Μ.Ε. Υπό τις συνθήκες αυτές, τα βοθρολύματα της Χρυσής Αυγής, προσπαθούν να ανέλθουν από το φυσικό τους χώρο, τους υπονόμους. Η δολοφονία του Petrit Zifle είναι μια ηχηρή επιστροφή τους κι ως τέτοια πρέπει να αντιμετωπιστεί από το αντιφασιστικό κίνημα.

Όμως δεν είναι μόνο οι  νεοναζί και οι οπαδοί τους. Ένα μεγάλο κομμάτι της κοινωνίας, είτε σιωπά μένοντας αμέτοχο στην εθνικιστική και φασιστική υστερία, είτε βρίσκει επί μέρους πεδία κατανόησης των φασιστικών ιδεών κι ας ισχυρίζεται ότι δε συμφωνεί επί της αρχής. Νοικοκυραίοι, φασίστες  και μπάτσοι λίντσαραν μέχρι θανάτου το Ζακ Κωστόπουλο μπροστά στα μάτια δεκάδων αμέτοχων πολιτών. Στη Ρόδο, οι μάτσο νεαροί  Μανώλης Κούκουρας και Αλέξανδρος Λουτσάι βίασαν και δολοφόνησαν την  Ελένη Τοπαλούδη.

Σε σχέση με τη δολοφονία του Petrit Zifle που αποκρύφτηκε από τα καθεστωτικά Μ.Μ.Ε., οι δολοφονίες των Ζακ Κωστόπουλου και Ελένης Τοπαλούδη έτυχαν μεγάλης προβολής, αλλά υπό το πρίσμα της εξέτασης του προσωπικού προφίλ της ζωής των θυμάτων ρίχνοντας νερό στο μύλο του κοινωνικού κανιβαλισμού και βγάζοντας από την εξίσωση κάθε αναφορά σε όλα όσα γεννούν την επιβολή του ισχυρού απέναντι στον αδύναμο σε κάθε έκφανση της κοινωνικής ζωής.

Την ίδια στιγμή στη γειτονική Κύπρο λαμβάνει χώρα επίθεση τύπου Κου Κλουξ Κλαν σε Νιγηριανό μετανάστη από τον οποίο αφαίρεσαν με πένσα τα δόντια, ενώ στην καρδιά της Ευρώπης  ακροδεξιά κόμματα αναρριχήθηκαν στην εξουσία και στην ατζέντα τους εκτός από την αντιμεταναστευτική πολιτική, προτεραιότητα αποτέλεσαν οι επιθέσεις στα εργατικά δικαιώματα (14ωρη εργασία στην Αυστρία, νομιμοποίηση των απλήρωτων υπερωριών σε βάθος τριετίας στην Ουγγαρία) ρίχνοντας τις μάσκες για τους εντολοδόχους και τις στοχεύσεις των φασιστικών μορφωμάτων.

Σε τοπικό επίπεδο, στην πόλη του Αγρινίου η προσπάθεια ξεπλύματος και επιβολής των εθνικιστικών κύκλων γίνεται όλο και πιο φανερά μέσω της διακονίας του Ιερού Ναού Αγίου Δημητρίου. Για κάθε κοινωνικό φροντιστήριο, διοργανώσεις εκδρομών για τα μακεδονικά συλλαλητήρια όπου μεταξύ άλλων αναπαραγόταν το θεάρεστο σύνθημα «μαχαίρι στην καρδιά του κάθε αντιφά», το οποίο ξεκάθαρα προτρέπει σε δολοφονικές επιθέσεις. Για κάθε κοινωνική φάρμα – τυροκομείο, ένα κυριακάτικο μνημόσυνο για τον Κατσίφα με αναφορές στην ανακοίνωση για ήρωα που έπεσε τιμώντας το σταυρό!  Πρόκληση με κηρύγματα  μισαλλοδοξίας και προσπάθεια συνάθροισης φασιστών με ότι αυτό συνεπάγεται.

Καμία εκεχειρία λόγω εορταστικών εκδηλώσεων

Καμία φασιστική δολοφονία να μην μείνει αναπάντητη

Κοινοί αγώνες ντόπιων και μεταναστών

Για έναν κόσμο χωρίς κράτη, σύνορα, πατρίδες, εκμετάλλευση και καταπίεση

 

Κατάληψη Apertus

Ελεύθερος κοινωνικός χώρος στο Αγρίνιο 

Καλυβίων 70

 

Ανακοίνωση για τα γεγονότα στις 18/09 στο Αγρίνιο

Την Τρίτη 18/09 καλέστηκε στην πόλη –όπως και κάθε χρόνο- συγκέντρωση και πορεία για τα πέντε χρόνια από την δολοφονία του Π. Φύσσα από τα Τάγματα Εφόδου της Χρυσής Αυγής. Η συγκέντρωση πραγματοποιήθηκε στην Πλατεία Δημάδη, όπου είχε στηθεί μικροφωνική εγκατάσταση κατά την οποία διαβάστηκαν κείμενα τα οποία μοιράζονταν και στους διερχόμενους. Μετά τις 20:30 ξεκίνησε η πορεία με συμμετοχή 200 περίπου ατόμων σε κεντρικά σημεία της πόλης όπου φωνάχτηκαν συνθήματα αντιφασιστικά, αντικρατικά, αλληλεγγύης σε μετανάστες, πολιτικούς κρατούμενους κ.α., ενώ παράλληλα γινόταν παρέμβαση με φέιγ-βολάν και μοίρασμα κείμενων.

Στην περιοχή των τρένων πραγματοποιήθηκε σύγκρουση με τις δυνάμεις καταστολής. Οι μπάτσοι απάντησαν με δακρυγόνα και χειροβομβίδες κρότου-λάμψης. Η πορεία διαλύθηκε και ο κόσμος κατευθύνθηκε προς την Πλατεία Παναγοπούλου (Σιντριβάνι). Από εκείνη την στιγμή η πορεία προσπαθούσε να ανασυγκροτηθεί, αλλά η λυσσαλέα και επικίνδυνη επίθεση της αστυνομίας δεν το επέτρεπε. Τα δακρυγόνα και οι χειροβομβίδες κρότου-λάμψης από την πλευρά της αστυνομίας συνέχιζαν να εκτοξεύονται ασταμάτητα ακόμα και μέσα στην Πλατεία Δημοκρατίας που εκείνη την στιγμή ήταν κατάμεστη από ανθρώπους όλων των ηλικιών.

Η εκδίωξη του κόσμου της πορείας συνεχίστηκε μέχρι την Πλατεία Δημάδη. Η πρωτοφανής αγριότητα και καταστολή της αστυνομίας, με λεκτικές επιθέσεις, απειλές, τραμπουκισμούς και αναβαθμισμένη βίαιη επίθεση, είχε διπλό στόχο: Εκδικητικότητα για τον κόσμο που επέλεξε να κατέβει στο δρόμο και εκφοβισμός για την υπόλοιπη τοπική κοινωνία. Αποτέλεσμα ήταν περίπου τριάντα προσαγωγές και οκτώ συλλήψεις (έξι μετά την πορεία και δυο που ακολούθησαν τις επόμενες μέρες). Το κατηγορητήριο των συλληφθέντων είναι από την πρώτη μέχρι τη τελευταία του λέξη στημένο από τους μπάτσους. Τις επόμενες μέρες πραγματοποιήθηκαν συγκεντρώσεις αλληλεγγύης στα Δικαστήρια, μέχρι και ο τελευταίος σύντροφος να αφεθεί ελεύθερος με αυστηρούς όμως περιοριστικούς όρους.

Αυτό όμως που σημάδεψε τη βραδιά ήταν ο σοβαρός τραυματισμός της 19χρονης κοπέλας στην Πλατεία Δημοκρατίας. Παρόλο που η κοινωνία γνωρίζει το διαχρονικό ρόλο της αστυνομίας, το ιστορικό τραυματισμών και δολοφονιών -ακόμη και στον καιρό της «δημοκρατίας»-, επιχειρήθηκε μονομερής σύνδεση αυτού του γεγονότος με τα αντιστεκόμενα κομμάτια της πόλης. Μια σύνδεση που δεν συνάδει με τον λόγο, τα περιεχόμενα και την δράση που προάγουν τα κομμάτια αυτά. Εναντία στο κρατικό μονοπώλιο της βίας και την υπεροπλία της αστυνομίας, η αντι-βία ως επιλογή του κόσμου του αγώνα, πολλές φορές είναι μονόδρομος, αν και ο χώρος, τα μέσα της άμυνας και ο τρόπος χρήσης τους οφείλουν να διασφαλίζουν, στο μέτρο του δυνατού, ώστε να μην πλήττονται συμμετέχοντες, αλληλέγγυοι ή διερχόμενοι. Ευχόμαστε στην 19χρονη κοπέλα καλή ανάρρωση και δύναμη σε αυτόν τον δύσκολο προσωπικό της αγώνα.

Από τη στιγμή του τραυματισμού γίνεται μια προσπάθεια αποπολιτικοποίησης και συκοφάντησης του αναρχικού-αντιεξουσιαστικού και αντιφασιστικού χώρου, αλλά και εν δυνάμει οποιουδήποτε επιλέγει να κατέβει στο δρόμο. Οι επίδοξοι μελλοντικοί δήμαρχοι-περσόνες που χρησιμοποιούν το γεγονός για μικροπολιτικούς λογούς, η άφαντη  από τους κοινωνικούς και εκπαιδευτικούς αγώνες τοπική ΕΛΜΕ, ο κάθε δημοσιογράφος (ανώνυμος, επώνυμος ή με αρχικά) που συστηματικά χειραγωγεί και συσκοτίζει τις συνειδήσεις για μερικά «κλικ», ο κάθε μπάτσος που ανεβοκατεβάζει το γκλομπ του στα κεφάλια των διαδηλωτών και εκτοξεύει δακρυγόνα μες το κόσμο, ούτε μας πείθουν με τον επιλεκτικό ανθρωπισμό τους, αλλά ούτε θα καταφέρουν να  διαγράψουν με μια μονοκοντυλιά μια παρουσία αγώνα με βαθιά κοινωνικά ριζώματα, με πολυπληθείς ιστορικές αναφορές και κοινωνικές αφετηρίες. Κάτι που επιχειρείται να γίνει και στον νέο κόσμο που εμπλούτισε δυναμικά τους κοινωνικούς αγώνες μετά την εξέγερση του Δεκέμβρη του 2008, αλλά και στον κόσμο του αντιφασισμού και της αντιεξουσίας που αναδύθηκε στη συνέχεια.

Παρόλα τα κροκοδείλια δάκρυα όλων όσων σχεδιάζουν την κοινωνική λεηλασία από την καπιταλιστική μηχανή και την κοινωνική πειθάρχηση από το κράτος, παρόλη την λασπολογία που χρησιμοποιείται για να νομιμοποιηθεί η επιθετικότητα των κατασταλτικών μηχανισμών και με δεδομένο το πείσμα και την αποφασιστικότητα των αντιστεκόμενων κομματιών της κοινωνίας, ο αγώνας ενάντια στην κρατική και καπιταλιστική βαρβαρότητα συνεχίζεται. Με αυτή τη λογική κατεβαίνουμε στο δρόμο όλα αυτά τα χρόνια και έτσι θα συνεχίσουμε. Ενισχύοντας τις πολιτικές διαδικασίες, οικοδομώντας σχέσεις αμοιβαίας εμπιστοσύνης, αλληλοσεβασμού και συντροφικότητας. Συλλογικά και μαχητικά, αυτοοργανωμένα, αντιιεραρχικά και ισότιμα. Ραντεβού στο δρόμο, στους χώρους αγώνα, στις κοινότητες αντίστασης και αλληλεγγύης.

 

ΑΛΛΗΛΕΓΓΥΗ ΣΤΟΥΣ ΔΙΩΚOΜΕΝΟΥΣ ΑΓΩΝΙΣΤΕΣ

ΚΑΤΩ ΤΑ ΧΕΡΙΑ ΑΠΟ ΤΟΝ ΚΟΣΜΟ ΤΟΥ ΑΓΩΝΑ

 

κατάληψη Apertus

Ελεύθερος κοινωνικός χώρος στο Αγρίνιο

Καλυβίων 70

 

Εφημερίδα τοίχου, φύλλο 4ο

Άτακτη Εφημερίδα Τοίχου

Φύλλο 4ο, Φθινόπωρο 2013

ef4_fix

Για να την ανοίξετε σε μορφή pdf καντε κλικ στο παρακάτω συνδεσμο:

εφημερίδα τοίχου#4 pdf

Για να διαβάσετε μόνο τα κείμενα καντε κλικ στο παρακάτω σύνδεσμο: 

κείμενα_εφημερίδας τοίχου#4

 

Θέματα:

– Πάλαιρος όπως Λαμπεντούζα: πόσα άψυχα σώματα μεταναστών είναι ο δρόμος;

– Αλληλεγγύη στον αναρχικό Θοδωρή Σίψα 

– Ο αγώνας για το Πάρκο είναι υπόθεση όλων μας

– ΑΛΛΗΛΕΓΓΥΗ στους αγώνες των εκπαιδευτικών, ΑΛΛΗΛΕΓΓΥΗ όλων των αγωνιζόμενων

– Το ανέκδοτο του κρατικού «αντιφασισμού»

– Μαρία, η ξανθιά τσιγγάνα και οι «κακοί» Ρομά