Η ολομέτωπη επίθεση του κράτους και των αφεντικών, δεν χρειάζεται πλέον προσχήματα.
Διευρύνεται με κάθε τρόπο εντείνοντας ακόμη περισσότερο τον έλεγχο και την καταστολή. Η τριτοβάθμια εκπαίδευση δεν θα μπορούσε να μείνει απ΄ έξω. Με τις νέες διατάξεις, ακόμα και οι πιο τυπικές δεσμεύσεις για «δημόσια και δωρεάν παιδεία», εξανεμίστηκαν.
Ο νέος νόμος για την τριτοβάθμια εκπαίδευση περιγράφει την πλήρη ιδιωτικοποίηση της ανώτερης και ανώτατης εκπαίδευσης. Η διοίκηση των πανεπιστημίων και των ΤΕΙ θα γίνεται από μάνατζερ, η κατάργηση των δωρεάν συγκραμάτων θα επιφέρει και τα δίδακτρα σπουδών, ενώ η επιστημονική έρευνα θα γίνεται συμφώνα με τις ανάγκες του κέρδους και όχι σύμφωνα με τις κοινωνικές ανάγκες. Ο νέος νόμος καταργεί επίσης την νομική υπόσταση του πανεπιστημιακού ασύλου.
Δεν τρέφαμε ποτέ αυταπάτες για το πανεπιστήμιο και την επίδραση του στην κοινωνία ως ένας ακόμη θεσμός που φέρει την καταστολή στην σκέψη για την δημιουργία ενός ρομποτοποιημένου τύπου ανθρώπου-γρανάζι στην καπιταλιστική μηχανή. Το πανεπιστήμιο είναι που αναπαράγει και προωθεί τον διαχωρισμό και τον έλεγχο απέναντι στην κοινωνία της εξειδίκευσης, της συστηματοποίησης, του μερικού και της αλλοτρίωσης της αστικής ιδεολογίας. Το πανεπιστήμιο, που αποτελεί ένα ακόμη μοχλό για την κυριαρχία της εξουσίας, εναρμονισμένο πλήρως με την τωρινή και μέλλουσα πραγματικότητας του κράτους και του κεφαλαίου, παραμένει με έναν χαρακτήρα επιλεκτικό: κάποιους θα αφήσει έξω, κάποιους θα πάρει μαζί του.
Παράλληλα, από την μία οι γονείς από κεκτημένη ταχύτητα πειθαναγκάζουν τα παιδία τους να μπουν σε κάποια σχόλη «για να έχουν ένα χαρτί», και από την άλλη οι φοιτητές επιθυμούν την «ανεμελιά της φοιτητικής ζωής», παρατείνοντας την εφηβεία τους για 5-6 χρόνια ακόμη «για να περάσουν καλά», μέχρι να μπουν με βλέψεις στην παραγωγή. Κάτι που απορρέει από την συνολική απαξίωση της συμμετοχής στην λήψη αποφάσεων, καθώς και την προώθηση της ιδέας του ατομικισμού και του βολέματός.
Το πανεπιστημιακό παρόν, δεν αποτελεί «όαση» και έτσι δεν θα διεκδικήσουμε την «επιστροφή στα παλιά». Ωστόσο, οι αλλαγές στην τριτοβάθμια επιφέρουν αλλαγές στο συνολικότερο κοινωνικό πεδίο και δεν μπορούν να μην εγγραφούν ιστορικά σε αυτό.
Το πανεπιστημιακό άσυλο μπορεί να καταργήθηκε θεσμικά. Όμως, οι κοινωνική νομιμοποίηση του παραμένει. Το κοινωνικό άσυλο, το οποίο πλαισιώθηκε «από τα κάτω», δεν στηρίζεται σε νόμους, αλλά μόνο σε σχέσεις των υποκειμένων που δραστηριοποιούνται εντός και εκτός του πανεπιστημίου. Εξέχουσα σημασία έχει, πως διάφοροι πανεπιστημιακοί χώροι αποτέλεσαν αιχμή αντιθεσμικών αγώνων και ξεπερνώντας τους πλαστούς διαχωρισμούς των ρόλων (όπως αυτούς του φοιτητή, καθηγητή, εργάτη, ανέργου κτλ), συνδέθηκαν με ευρύτερα κοινωνικά κομμάτια. Το πανεπιστημιακό άσυλο αποτελεί μια διαχρονική κοινωνική κατοχύρωση. Η προάσπισή του είναι υπόθεση κοινωνική, όχι συντεχνιακή και οπωσδήποτε όχι κρατική. Η μοναδική αποτελεσματική διασφάλιση είναι αυτή που προκύπτει από τους κοινωνικούς συσχετισμούς. ( Όπως πχ και ένας κατειλημμένος κοινωνικός χώρος δεν καλύπτεται από κανένα νομικά κατοχυρωμένο άσυλο, αλλά εξαρτάται μόνο από εξωνομικούς παράγοντες όπως κοινωνική απεύθυνση, συμπαράσταση, μαζικότητα κτλ)
Η Ραδιουργία FM, ως κοινωνικό ραδιόφωνο, θεμελιώνει την λειτουργία του στην κοινωνική δράση και την αντιπληροφόρηση. Επιδιώκει την σύνδεση της με κοινωνικές ομάδες και άτομα, έξω από το κρατικό, κομματικό και επιχειρησιακό μονοπώλιο. Προωθεί την δημιουργία σχέσεων αλληλοσυμπλήρωσης, εμπλουτισμού και σύνθεσης ανάμεσα στα διαφορετικά υποκείμενα. Με αυτήν την προοπτική δεν μπορεί παρά να σταθεί αλληλέγγυα στους αγώνες των φοιτητών –που αποδεσμεύονται από ρόλους και ετεροκαθορισμούς-και να προσφέρει όσο ραδιοφωνικό χρόνο χρειαστεί για να αρθρώσουν το δικό τους αυτόνομο λόγο και να προτάξουν τις δικές τους αυτοκαθοριζόμενες ανάγκες στα ερτζιανά της πόλης.
Η Ραδιουργία FM, ως αυτοοργανομένο συλλογικό εγχείρημα, που λειτουργεί στο κοινωνικό πεδίο της πόλης του Αγρινίου (συμπεριλαμβανομένου και του Πανεπιστημίου), προασπίζεται το κοινωνικό άσυλο που στηρίζεται στην συντροφικότητα, την αλληλεγγύη καθώς και την οικειοποίηση του πανεπιστημιακού χώρου.
Δεν χαρίζουμε κανένα κοινωνικό κατεκτημένο σε κανέναν.
ΑΝΤΙΣΤΑΣΗ – ΑΥΤΟΟΡΓΑΝΩΣΗ – ΑΛΛΗΛΕΓΓΥΗ
Αυτοοργανωμένο Κοινωνικό Ραδιόφωνο Αγρινίου
Ραδιουργία 88FM