Party για την οικονομική στήριξη του Ταμείου Αλληλεγγύης της κατάληψης

Παρασκευή, 26 Δεκεμβρίου, μετά τις 9μμ

* ΣΧΕΤΙΚΑ  ΜΕ  ΤΟ ΤΑΜΕΙΟ ΑΛΛΗΛΕΓΓΥΗΣ ΣΤΗΝ ΚΑΤΑΛΗΨΗ  APERTUS

Σε αυτή την περίοδο που διανύουμε ο ένας αγώνας ξεπηδάει μετά τον άλλο θέτοντας σε επαγρύπνηση τους μηχανισμούς των αφεντικών. Εξαιτίας αυτής της παγκόσμιας καπιταλιστικής κρίσης, όπου φτωχοποιούνται και περιθωριοποιούνται τεράστια τμήματα του πληθυσμού, η κοινωνική ανυπακοή μεταδίδεται από πόλη σε πόλη και από χώρα σε χώρα, δίνοντας κουράγιο, δύναμη και ελπίδα στους καταπιεσμένους και τους εκμεταλλευομένους αυτού του κόσμου.

Για να διασφαλιστούν τα συμφέροντα του κεφαλαίου, το κράτος δεν θα μπορούσε παρά να επιβάλλει πιο ολοκληρωτικές πολιτικές, να αναβαθμίσει το θεσμικό του οπλοστάσιο, να σκληρύνει ακόμη περισσότερο την αυταρχική του στάση και την καταστολή του. Έτσι, αναλαμβάνει αποφασιστικά την αντιμετώπιση της κοινωνικής ανυπακοής μοιράζοντας απλόχερα ξύλο, χρηματικές ποινές, διώξεις και φυλακίσεις σε όσους/ες αντιστέκονται. Το κράτος με αυτόν τον τρόπο επιδιώκει να διασφαλίσει την κοινωνική ειρήνη, αποτρέποντας να εκφραστεί η γενικευμένη αντίδραση με οργανωμένες εξεγερτικές μορφές.

Στο Αγρίνιο, από τις αρχές του καλοκαιριού του ’13, έχει ξεκινήσει μια βιομηχανία κλήσεων και διώξεων σε αναρχικούς, αντιεξουσιαστές, αντιφασίστες και νεολαίους σε μια προσπάθεια εκφοβισμού και τρομοκράτησης των τοπικών κοινωνικών και αντιφασιστικών αγώνων. Όλες αυτές οι κλήσεις και οι διώξεις προέρχονται από γεγονότα των τελευταίων δυο χρόνων, όπου παρέμεναν ξεχασμένες στα συρτάρια της ασφάλειας. Είναι σημαντικό να σημειωθεί ότι διάφορες κλήσεις για προανακριτικές διαδικασίες απευθύνονται στα ίδια άτομα, χωρίς το παραμικρό αποδεικτικό στοιχείο, κάτι που προδίδει την προχειρότητα και την εκδικητική τους σκοπιμότητα. Οι κλήσεις και διώξεις αναφέρονται σε γεγονότα μαχητικού αντιφασισμού, σε συγκρούσεις με της δυνάμεις της καταστολής που διασφάλιζαν το «μοίρασμα» φυλλαδίων της Χ.Α., όπως επίσης και σε  συγκρούσεις μετά το ψήφισμα του 2ου Μνημονίου το Φλεβάρη του ’12.

Βρισκόμαστε στην πλευρά των αγωνιζόμενων, των καταπιεσμένων, των εκμεταλλευομένων, των ανυπότακτων, της άγριας νεολαίας που αντιστέκεται. Μέσα σε αυτόν τον κοινωνικό χειμώνα που θέλουν να μας επιβάλλουν, προτάσσουμε την συντροφικότητα, τις κοινωνικές δομές αλληλεγγύης, τις σχέσεις αλληλοβοηθείας και αμοιβαίας εμπιστοσύνης. Σε αυτήν την κατεύθυνση κινείται και η επιλογή μας να δημιουργήσουμε στην κατάληψη Apertus το Ταμείο Αλληλεγγύης για την οικονομικής στήριξη διωκόμενων για γεγονότα αντίστασης στο Αγρίνιο, καθώς επίσης και συντρόφων που έχουν υποστεί υλικές ζημιές από το φασιστικό παρακράτος. Ένα ταμείο, που παράλληλα με τις τοπικές υποθέσεις, θα στηρίζει και διωκόμενους ή φυλακισμένους αγωνιστές από κάθε περιοχή του ελλαδικού χώρου. Με την δημιουργία του Ταμείου επιδιώκουμε αυτήν την συνεισφορά να την ανοίξουμε κοινωνικά, να την δυναμώσουμε και να την καταστίσουμε και πιο αποτελεσματική. Το Ταμείο θα ενισχύεται τακτικά από εισφορές, από το αυτοδιαχειριζόμενο καφενείο/bar της κατάληψης, καθώς επίσης και από εκδηλώσεις/ συναυλίες που θα γίνονται στο χώρο. Η ενημέρωση και ο έλεγχος του θα γίνεται στις εβδομαδιαίες συνελεύσεις της κατάληψης.

Ευελπιστούμε να στηριχτεί για να μπορέσει να στηρίξει!

Η ΑΛΛΗΛΕΓΓΥΗ ΕΙΝΑΙ ΤΟ ΟΠΛΟ ΜΑΣ!

Κατάληψη Apertus

Ελεύθερος κοινωνικός χώρος στο Αγρίνιο

Με αφορμή την έναρξη λειτουργίας καταστήματος Public εδώ και λίγο καιρό στο πεζόδρομο της Παπαστράτου στο Αγρίνιο, αναδημοσιεύουμε κείμενο – ανακοίνωση του Συλλόγου Υπαλλήλων Βιβλίου -Χάρτου Αττικής για την εργασιακή πραγματικότητα στα εν λόγο καταστήματα.

"Προς τους συναδέλφους και τις συναδέλφισσες στα Public

Ορθοστασία, στόχοι, συμπληρωματικές πωλήσεις, μυστηριώδεις πελάτες, remodelling, νυχτερινές υπερωρίες για μηνιαίες απογραφές. Αυτά είναι κάποια από τα στοιχεία που συνθέτουν την καθημερινότητα των συναδέλφων μας στα Public. Και επειδή στη συγκεκριμένη επιχείρηση αρέσει πολύ το «μυστήριο», θα δανειστούμε ένα απόφθεγμα από τον μετρ των αστυνομικών μυθιστορημάτων: «Ο κόσμος είναι γεμάτος από προφανή πράγματα, τα οποία ουδέποτε παρατηρεί κανείς» (Σερ Άρθουρ Κόναν Ντόυλ, Το σκυλί των Μπάσκερβιλ).

Πράγματι, πίσω από τα πορτοκαλί μπλουζάκια και τα χαμόγελα βρίσκεται ένα ολόκληρο εργασιακό πρότυπο, το οποίο δοκιμάζει τις αντοχές των εργαζομένων. Βρίσκεται καταρχάς η απουσία σκαμπό και η υποχρέωση των υπαλλήλων να δουλεύουν 8ωρα όρθιοι ακόμα και μπροστά από τον υπολογιστή. Στους εργαζόμενους και στις εργαζόμενες τίθενται υπέρογκοι και ανέφικτοι στόχοι, οι οποίοι πολλές φορές παίρνουν τον χαρακτήρα των συμπληρωματικών και ετερόκλητων πωλήσεων. Έτσι σε όλους τους τομείς των πωλήσεων από την τεχνολογία, την κινητή και το gaming έως τον «πολιτισμό», οι υπάλληλοι αναγκάζονται πολύ συχνά να προωθούν στον πελάτη προϊόντα κατά πολύ διαφορετικά από το αντικείμενο της εργασίας τους και μάλιστα να αξιολογούνται για αυτά είτε με μπόνους είτε με απολύσεις (με χαρακτηριστικό παράδειγμα την πίεση για συνδέσεις wind). Η λογική της επιβράβευσης ή της απόλυσης δημιουργεί ένα εργασιακό περιβάλλον ανταγωνισμού μεταξύ των συναδέλφων τόσο μεταξύ των καταστημάτων, όσο πολλές φορές και στο ίδιο κατάστημα από όροφο σε όροφο.

Η εντατικοποίηση της εργασίας και η συνεχής ψυχολογική πίεση για επιθετικές πωλήσεις απογειώνεται από το περίφημο θεσμό του mystery shopper. Κοινώς πρόκειται για κατάσκοπο που παριστάνει τον πελάτη για λογαριασμό της επιχείρησης και αξιολογεί εν αγνοία του/της εργαζόμενου/ης τις «επιδόσεις» του/της. Πιο κοινώς πρόκειται για ρουφιάνο που παραπέμπει σε πρακτικές άλλων εποχών. Μέσα από αυτήν την πρακτική, οι συνάδελφοι στα Public είναι διαρκώς υπό το φόβο ότι ο οποιοσδήποτε πελάτης είναι εν δυνάμει ένας mystery shopper που καταγράφει και φακελώνει την οποιαδήποτε κίνησή τους.

Το πιεστικό καθεστώς εργασίας στα Public δεν εξαντλείται φυσικά μόνο στους υπαλλήλους της εταιρείας στη λιανική πώληση. Το διοικητικό προσωπικό της επιχείρησης στα γραφεία της εργάζεται επίσης με χαμηλούς μισθούς και συχνά με απλήρωτες υπερωρίες.

Το έδαφος για όλα τα παραπάνω, που αναγκάζονται να δέχονται οι συνάδελφοι, βρίσκεται φυσικά στην πολιτική της επιχείρησης που πολεμά κάθε δυνατότητα πραγματικής αλληλεγγύης μεταξύ των συναδέλφων και συλλογικής διεκδίκησης: Οι ατομικές συμβάσεις, οι απολύσεις ακόμα και κατά τη διάρκεια άδειας, η κακοπληρωμένη εργασία, οι μειώσεις μισθών και η εργοδοτική αυθαιρεσία δημιουργούν ένα καθεστώς, στο οποίο ο κάθε εργαζόμενος και εργαζόμενη νιώθει ανήμπορος/η να παλέψει ώστε να μπει ένα φρένο στις «εξυπνάδες» που σκαρφίζονται κάθε φορά τα «επιτελεία» της επιχείρησης.

Ακριβώς όμως επειδή σε κάθε επιχείρηση οι διεκδικήσεις των εργαζομένων καρποφορούν μόνο όταν τα δικαιώματά τους γίνονται αντικείμενο συλλογικής και οργανωμένης πάλης, πιστεύουμε ότι οι συνάδελφοι στα Public έχουν μόνο να κερδίσουν ερχόμενοι στο Σύλλογο Υπαλλήλων Βιβλίου-Χάρτου Αττικής. Πρόκειται για ένα Σύλλογο που δίνει καθημερινά μάχες για τα εργατικά συμφέροντα και παλεύει ενάντια σε κάθε είδους εργοδοτική αυθαιρεσία. Από τα στοιχειώδη, όπως η καταβολή αποζημιώσεων σε περιπτώσεις απολύσεων (όπως έχει πετύχει για απολυμένους συναδέλφους ακόμα και στα Public), το δικαίωμα στην απεργία, έως και τα συλλογικά συμφέροντα του κλάδου όπως η διεκδίκηση συλλογικών συμβάσεων και η υπεράσπιση της κυριακάτικης αργίας.

Η συλλογικότητα και η αλληλεγγύη είναι το όπλο των εργαζομένων απέναντι στις ασυδοσίες των εργοδοτών. Τα συμφέροντά μας είναι κοινά και είμαστε εμείς οι ίδιοι αυτοί που καλούμαστε να τα υπερασπιστούμε. Δε δεχόμαστε να δουλεύουμε με μειωμένους μισθούς, ούτε ανεχόμαστε την καταπάτηση της αξιοπρέπειάς μας ως εργαζόμενοι για χάριν των κερδών του κάθε αφεντικού. Θέλουμε ανθρώπινες συνθήκες εργασίες με δικαιώματα για να κάνουμε τη δουλειά μας με αξιοπρέπεια. Ακριβώς επειδή «παρατηρούμε τα προφανή», παλεύουμε καθημερινά και καλούμε τους συναδέλφους μας στα Public να παλέψουν μαζί μας. Γιατί, το μόνο πραγματικό άλυτο «μυστήριο» αφορά την πλευρά της εργοδοσίας, είτε είναι στα Public είτε οπουδήποτε αλλού: γιατί υπάρχουν ακόμα εργαζόμενοι που παλεύουν και επιμένουν; γιατί υπάρχουν ακόμα συλλογικοί αγώνες των εργαζομένων; Όλοι και όλες εμείς, ο κόσμος της εργασίας, γνωρίζουμε την απάντηση."

Σύλλογος Υπαλλήλων Βιβλίου – Χάρτου Αττικής

Λόντου 6, Εξάρχεια, 10681, Αθήνα | 210-3820537

Κυκλοφόρησε το ημερολόγιο της Ανοιχτής Συνέλευσης για την Προστασία και Αναζωογόνηση του Παπαστράτειου Πάρκου Αγρινίου. Το ημερολόγιο διανέμεται για την ενίσχυση των δράσεων της Συνέλευσης, καθώς το μικρό κέρδος που θα προκύψει θα διατεθεί για να καλύψουμε μέρος των εξόδων μας (δικαστικοί αγώνες, εκδηλώσεις, κλπ).

Το ημερολόγιο του Πάρκου υπάρχει και στο χώρο της κατάληψης.

Περισσότερα για το ημερολόγιο και την Ανοιχτη Συνέλευση του Πάρκου εδώ. 

ΕΞΩ Η ΜΠΑΤΣΟΚΡΑΤΙΑ ΑΠΟ ΤΟ ΑΓΡΙΝΙΟ ΚΑΙ ΑΠΟ ΠΑΝΤΟΥ.

Το πρωί της 6ης Δεκέμβρη και μετά από μαθητική – φοιτητική πορεία στο κέντρο του Αγρίνιου, οι δυνάμεις καταστολής επιτέθηκαν εντελώς απρόκλητα σε συγκεντρωμένους έξω από το Δημαρχείο της πόλης. Οι συγκεντρωμένοι/ες έκαναν ότι τους αναλογούσε για να αμυνθούν στην επίθεση των μπάτσων. Οι μπάτσοι από την μεριά τους συνέχιζαν με γκλοπίες, έσπρωχναν τους συγκεντρωμένους πάνω σε τζαμωτά διαχωριστικά των παρακείμενων καφετεριών, έβριζαν, χυδαιολογούσαν… Το αποτέλεσμα ήταν τρεις συλλήψεις και τρία άτομα στο Νοσοκομείο. Οι δυνάμεις της καταστολής, παρά το γιουχάισμα και την κοινωνική αποδοκιμασία από κατοίκους της πόλης, όχι μόνο δεν αποχώρησαν από το σημείο, αλλά διαχύθηκαν και σχεδόν σε όλα τα σημεία της, θέλοντας να εκφοβίσουν με την παρουσία τους την τοπική κοινωνία.

Όμως ο κόσμος του αγώνα δεν κάμπτεται τόσο εύκολα. Αμέσως καλέστηκε συγκέντρωση αλληλεγγύης στην Κεντρική Πλατεία από νωρίς το μεσημέρι, όπου και μεταφέρθηκαν και όλα τα καλέσματα των απογευματινών συγκεντρώσεων –πορειών (Πλ. Δημάδη και Ταχυδρομείο). Το απόγευμα της 6ης Δεκέμβρη, 450 άτομα, διαδήλωναν με κεντρικό πανό «άμεση απελευθέρωση των 3 συλληφθέντων» και φωνάζοντας συνθήματα  για την αλληλεγγύη στον αναρχικό απεργό πείνας Νίκο Ρωμανό και ενάντια στην καταστολή και την τρομοκρατία του κράτους. Την επόμενη ημέρα (7/12) αλληλέγγυοι και αλληλέγγυες, έδωσαν δυναμικό παρών από νωρίς το πρωί στο Δικαστικό Μέγαρο Αγρινίου απαιτώντας την άμεση απελευθέρωση των συλληφθέντων, με δυνάμεις καταστολής να έχουν περικυκλώνει την περιοχή, θέλοντας να εκφοβίσουν και πάλι τους συγκεντρωμένους. Τελικά μετά από αρκετές ώρες παραμονής, οι συλληφθέντες αφέθηκαν ελεύθεροι (Δίκη 29/01/15). Να επισημάνουμε πως το κατηγορητήριο των τριών συντρόφων, περιλαμβάνει άτομο που δεν βρίσκονταν καν στην πόλη του Αγρινίου, κάτι που αποδεικνύει την σαθρή του υπόσταση.

Αντίστοιχη σαθρότητα στα πλαίσια μιας σκευωρίας, όπως αυτής που έστησαν οι κατασταλτικοί μηχανισμοί στη περίπτωση του αναρχικού αγωνιστή Γ.Σ. στο Μεσολόγγι . Ο αναρχικός Γ.Σ. βρίσκεται προφυλακισμένος στα κάτεργα του Αγ. Στεφάνου , καθώς οι ψευδομαρτυρία ασφαλιτών αποτελεί ακλόνητο μέσο για την αστική δικαιοσύνη ώστε να φυλακιστούν αγωνιστές. Ο σύντροφος από τις 3/12 έχει ξεκινήσει απεργία πείνας με αίτημα την αποφυλάκισή του, μέσω της μετατροπής της ποινής .

Το Αγρίνιο και τα περίχωρά του, έχει μια μακρά ιστορία από πολύμορφους κοινωνικούς και ταξικούς αγώνες. Αν οι «προστάτες του πολίτη» της περιοχής νομίζουν πως μπορούν να ξεριζώσουν «με εντολή Σαμαρά» μια αγωνιστική ιστορία και ένα αγωνιστικό παρόν, με σπασμωδικές κινήσεις εκφοβισμού, τότε είναι βαθιά νυχτωμένοι. Απέναντι τους θα βρουν όλες και όλους εμάς.

Στήνουμε οδοφράγματα απέναντι στην κρατική καταστολή ενώνοντας την φωνή και την δράση μας με όλο τον κόσμο του αγώνα. Του κόσμου αυτού που κατεβαίνει στο δρόμο και  βρίσκεται απέναντι στα σχέδια του κεφαλαίου που με αφορμή τη κρίση έχει στήσει γλέντι πάνω στις ζωές μας. Του κόσμου που αντιστέκεται στον φασισμό, το ρατσισμό, τις διακρίσεις και στέκεται αλληλέγγυος στους μετανάστες, όπου αντιδρά στο σύγχρονό ολοκληρωτικό καθεστώς με τα στρατόπεδα συγκέντρωσης μεταναστών, τις φυλακές υψίστης ασφαλείας, τα πογκρόμ κατά των οροθετικών, των τοξικοεξαρτημένων και των αστέγων. Του κόσμου που διεκδικεί τη πρόσβαση στα κοινωνικά αγαθά (ρεύμα, νερό, υγεία). Του κόσμου που αγωνίζεται  -εντός και εκτός των τειχών- για μια ζωή με αξιοπρέπεια.

ΚΑΜΙΑ ΔΙΩΞΗ ΣΤΟΥΣ 3 ΣΥΛΛΗΦΘΕΝΤΕΣ ΤΗΣ 6Ης ΔΕΚΕΜΒΡΗ ΣΤΟ ΑΓΡΙΝΙΟ.

ΔΙΚΗ 29/01/2015

ΑΜΕΣΗ ΑΠΕΛΕΥΘΕΡΩΣΗ ΤΟΥ ΑΝΑΡΧΙΚΟΥ ΑΓΩΝΙΣΤΗ Γ.Σ.

Συνέλευση Αλληλεγγύης

Η πρωινή πορεία που είχε καλεστεί από μαθητές/φοιτητές-τριες χτυπήθηκε σφοδρά και απρόκλητα από περισσότερες από 4 διμοιρίες των υ.μ.ε.τ στο πεζόδρομο έξω από το δημαρχείο. Κατά τη διάρκεια της επίθεσης των δυνάμεων της αστυνομίας χτυπήθηκαν πολλά άτομα από τα γκλομπ της “δημοκρατίας” ενώ πραγματοποιήθηκαν και τρεις προσαγωγές, οι οποίες αργότερα μετατράπηκαν σε συλλήψεις. Άμεσα στήθηκε μικροφωνική στη πλατεία Δημοκρατίας ενώ όλα τα απογευματινά καλέσματα μεταφέρθηκαν για τη πλατεία Δημάδη και ώρα 18.00. Ήδη η μικροφωνική είχε πλαισιωθεί από δεκάδες κόσμο ενώ με το πέρασμα του χρόνου όλο και περισσότερος κόσμος συνέρεε για να απαιτήσει την άμεση απελευθέρωση των τριών προσαχθέντων και να εκφράσει την αλληλεγγύη του στον αναρχικό απεργό πείνας Ν. Ρωμανό.

Οι συγκεντρωμένοι στη πλατεία Δημοκρατίας πραγματοποίησαν στη συνέχεια πορεία σε όλο το κέντρο της πόλης. Στη πορεία συμμετείχαν 450 περίπου άτομα, με το μαζικότερο μπλοκ να είναι αυτό του Α/Α χώρου το οποίο είχε πλαισιωθεί και από πολλούς νεολαίους/έες. Το αριστερό μπλοκ (Α.Ν.Τ.Α.Ρ.Σ.Υ.Α και Σ.Υ.Ρ.Ι.Ζ.Α) είχε αξιοσημείωτη παρουσία με το Α.Ν.Τ.Α.Ρ.Σ.Υ.Α να σχηματίζει δικό του μπλοκ.

Η πορεία εκτός της μαζικότητας της είχε και πολύ παλμό ενώ σε όλη τη διάρκεια της φωνάζονταν συνθήματα αλληλεγγύης στον απεργό πείνας Νίκο Ρωμανό, συνθήματα κατά της κρατικής καταστολής και των μπάτσων καθώς και αντιφασιστικά. Διμοιρίες υ.μ.ε.τ/ο.π.κ.ε ακολουθούσαν από μακρινη απόσταση τη πορεία στη μεγαλύτερη διάρκεια της. Η πορεία αφού διένυσε το μεγαλύτερο κομμάτι του κέντρου της πόλης κατέληξε στη πλατεία Δημοκρατίας όπου πολύς ήταν ο κόσμος που παρέμεινε εκεί για αρκετή ώρα.

 Την Κυριακή 07/12, έγινε συγκέντρωση από νωρίς  στο δικαστικό μέγαρο Αγρινίου , αλληλεγγύης στους τρεις συλληφθέντες. Τελικά οι τρεις συλληφθέντες αφέθηκαν ελεύθεροι με τις κατηγορίες να αφορουν πλημμεληματα κατηγορίες ενώ ορίστηκε δική για τις 29 Γενάρη του 2015.
Η παρουσία τις αστυνομίας κατά τη διάρκεια της συγκέντρωσης στο Δικαστικό Μέγαρο ήταν πάλι προκλητική. Μάλιστα, αφού οι 3 συλληφθέντες αφέθηκαν ελεύθεροι, πραγματοποιήθηκεπορεία από τους συγκεντρωμένους αλληλέγγυους από το Δικαστικό Μέγαρο προς το κέντρο της πόλης με τις δυνάμεις των υ.μ.ε.τ/ο.π.κ.ε να ακολουθούν από κοντινή απόσταση και για κάποιο χρονικό διάστημα τους πορευόμενους κάτι που αγανάκτησε ακόμη και  κατοίκους της περιοχής που άρχισαν να φωνάζουν ενάντια στις δυνάμεις της κρατικής καταστολής.

αναδημοσίευση από Ραδιουργία Fm

Aλληλεγγύη στον αναρχικό απεργό πείνας N. Ρωμανό.

ΑΛΛΗΛΕΓΓΥΗ ΣΤΟΥΣ ΑΓΩΝΕΣ ΓΙΑ ΑΞΙΟΠΡΕΠΕΙΑ.

Από τις 10/11 ο αναρχικός Νίκος Ρωμανός χορεύει με το θάνατο με οδόφραγμα το τελευταίο οχυρό της αξιοπρέπειάς του, το ίδιο του το σώμα. Οι αλλεπάλληλες αρνήσεις των κρατικών μηχανισμών για τη χορήγηση εκπαιδευτικής άδειας δηλώνουν το μένος και την εκδικητική σκοπιμότητα απέναντι σε κάθε διεκδίκηση και αγώνα. Δίπλα του στέκονται αλληλέγγυοι, περνώντας σε απεργία πείνας, οι Γ.Μιχαηλίδης (από17/11).Α. Μπουρζούκος και Δ. Πολίτη (από1/12).

Παράλληλα Σύριοι πρόσφυγες απεργοί πείνας που παζαρεύουν με τη ζωή τους ένα ψίχουλο αποδοχής από το ελληνικό κράτος, η αυτοκτονία της Κατερίνας, μιας από τις 27 οροθετικές που δε άντεξε τη μηντιακή διαπόμπευση του Λοβέρδου, ο Γ.Σ. που ξεκίνησε απεργία πείνας με αίτημα την αποφυλάκισή του, η ένταση της καταστολής σε όλες τις πόλεις του ελλαδικού χώρου, όπως και στο Αγρίνιο (επιθετικές κινήσεις των μπάτσων προς τη διαδήλωση της 17 Νοέμβρη) συμπληρώνουν το σκηνικό πολέμου. Μαζί με αυτά, όλοι και όλες εμείς που βιώνουμε μια ζωή γεμάτη υποτίμηση, εκμετάλλευση και καταπίεση.

                Η απάντηση δε μπορεί να είναι παρά μια : ΟΛΟΙ ΚΑΙ ΟΛΕΣ ΣΤΟ ΔΡΟΜΟ

 ΝΑ ΣΤΗΣΟΥΜΕ ΟΔΟΦΡΑΓΜΑΤΑ ΑΠΕΝΑΝΤΙ ΣΤΗ ΚΡΑΤΙΚΗ ΚΑΤΑΣΤΟΛΗ

ΣΥΓΚΕΝΤΡΩΣΗ

6 ΔΕΚΕΜΒΡΗ, 6ΜΜ, ΤΑΧΥΔΡΟΜΕΙΟ

Κατάληψη APERTUS

Ελεύθερος κοινωνικός χώρος στο Αγρίνιο

Ολόκληρο το κείμενο για την έναρξη της απεργίας πείνας από τον Νίκο Ρωμανό βρίσκεται στο παρακάτω σύνδεσμο: Ασφυξία για μια ανάσα ελευθερίας.

Γ

Στους φυλακισμένους επιβάλλουν ειδικές συνθήκες κράτησης. Για τους εκτός των τειχών επιβάλλουν ειδικές συνθήκες επιβίωσης. Με μερικά νομοσχέδια το κράτος επιφυλάσσει να καταργήσει δικαιώματα που κατακτήθηκαν με πολύχρονους αγώνες, μέσα και έξω από τις φυλακές. Η αντίσταση στην βαρβαρότητα του εγκλεισμού, αποτελεί αναπόσπαστο κομμάτι των κοινωνικών και ταξικών αγώνων, για ένα κόσμο ελευθερίας, ισότητας και αλληλεγγύης.

Ο ΔΡΟΜΟΣ ΓΙΑ ΤΗΝ ΕΛΕΥΘΕΡΙΑ ΠΕΡΝΑ ΠΑΝΩ ΑΠΟ ΤΑ ΣΥΝΤΡΙΜΜΙΑ  ΚΑΘΕ ΦΥΛΑΚΗΣ

Εκδήλωση – συζήτηση: «Ενάντια στις φυλακές υψίστης ασφαλείας τύπου Γ». 

Παρασκευή 28/11, ώρα 19:00

Τηλεφωνικη επικοινωνια με αναρχικούς κρατουμένους.

και εισήγηση από τη συνέλευση της κατάληψης ”Σύντομη ιστορική αναδρομή για τις φυλακές :από τις απαρχές του καπιταλισμού έως σήμερα”.

Σάββατο 29/11, ώρα 19:00

Ρεμπέτικη βραδιά οικονομικής στήριξης του ταμείου αλληλεγγύης της κατάληψης

Στο χώρο θα υπάρχουν και βιβλία για την ενίσχυση του ταμείου αλληλεγγύης φυλακισμένων και διωκώμενων αγωνιστών.

Καφενείο – μπαρ και προβολή για την οικονομική ενίσχυση του ταμείου αλληλεγγύης της κατάληψης apertus.

Παρασκευή 14 Νοεμβρίου ,ώρα 20:00.

Προβολή του ντοκιμαντέρ:«30 χρόνια πίσω… Κίνημα χωρίς μνήμη – κίνημα χωρίς προοπτική. Δίκη των βασανιστών. Δίκη του πολυτεχνείου. Ατιμωρησία. Κοινωνικοί αγώνες ’74-‘77».

Το ντοκιμαντέρ αποτελεί μια ανεξάρτητη παραγωγή της αναρχικής  συλλογικότητας «Εν Πλω» από την Αθήνα (Πετράλωνα). Παρουσιάστηκε τον Ιούνη του 2004 σε εκδήλωση της συλλογικότητας με αφορμή τη συμπλήρωση 30 ετών από την αποκατάσταση της αστικής δημοκρατίας. Στα πλαίσια αυτής της εκδήλωσης κυκλοφόρησε και μια μπροσούρα (40 σελίδων), με τον ίδιο τίτλο.

Το ντοκιμαντέρ καταπιάνεται με την πρώτη μεταπολιτευτική περίοδο, 1974-1977. Έμφαση δίνεται στις δυναμικές αγωνιστικές διεκδικήσεις που καταγράφηκαν εκείνη την εποχή από μεγάλα κομμάτια της ελληνικής κοινωνίας. Χρόνια που σημαδεύτηκαν από σχεδόν καθημερινές κινητοποιήσεις όπως πορείες, απεργίες, συγκρούσεις, καταλήψεις. Παράλληλα ξεκινά η δίκη των λεγόμενων πρωταίτιων της χούντας (1975), οι δίκες των υπευθύνων για την νύχτα του πολυτεχνείου (17 Νοέμβρη 1973) και οι δίκες των βασανιστών της χούντας, αυτών της ΕΣΑ και αυτών της Ασφάλειας Αθηνών. Τελικά όμως, η περιβόητη αποχουντοποίηση παρέμεινε μια ιδέα, αφού στο σκαμνί του κατηγορουμένου δεν έκατσαν ποτέ όλοι οι ηθικοί αυτουργοί, αλλά ακόμα λιγότερο οι φυσικοί αυτουργοί των εγκλημάτων της περιόδου εκείνης.