Category Archives: ΠΡΟΒΟΛΕΣ
Προβολή ντοκιμαντέρ μικρού μήκους «ΟΥΙ»
Προβολή ντοκιμαντέρ «Memoria Viva»
Προβολή ντοκιμαντέρ «Memoria Viva»
Ντοκιμαντέρ για την ιστορία της αναρχοσυνδικαλιστικής οργάνωσης CNT και του ισπανικού αναρχικού κινήματος από το 1910 έως την δεκαετία του ’70, μέχρι και το σήμερα. Παραγωγή 2014, Διάρκεια 2h.
Υποτιτλισμός – Επιμέλεια: Αυτοδιαχειριζόμενος Χώρος «Επί τα Πρόσω» (περισσότερα Για τον υποτιτλισμό και τη διάθεση του ντοκιμαντέρ εδώ).
Στην αυλή της κατάληψης
Σάββατο 5/9, ώρα 21:30
Προβολή ταινίας: Rio 2096: A Story of Love and Fury
Εκδήλωση για το ζήτημα των μεταναστών
Παρασκευή, 29/05, ώρα 21:00
ΕΚΔΗΛΩΣΗ
- Ενημέρωση – τηλεφωνική επικοινωνία με συντρόφισσα από την Μυτιλήνη
- Ενημέρωση από συντρόφους από το Μεσολόγγι
- Προβολή βίντεο για το πογκρόμ κατά των μεταναστών στην Μυτιλήνη τον Φλεβάρη του 2020
- Προβολή της ταινίας μικρού μήκους «Αιγαίο ή η κωλοτρυπίδα του θανάτου» (Ελένη Γιώτη, Jahra Khalled)
MISS VIOLENCE: Προβολή–συζήτηση στην αυλή της κατάληψης
Προβολή – Συζήτηση στην αυλή της Κατάληψης Apertus
MISS VIOLENCE
Σάββατο 16 Μαΐου 2020, ώρα 21:00
Ποιος μπορεί με βεβαιότητα να πει τι συμβαίνει όταν ο γείτονας του διπλανού σπιτιού κλειδώνει την πόρτα του; Τι κρύβει η γειτόνισσα κάτω από στρώσεις μακιγιάζ; Τι αποκαλύπτει ο μαθητής σου στο σχολείο που εκδηλώνει βίαιες συμπεριφορές; Τα μάτια της κοινωνίας στρέφονται στα κουστούμια και στις γραβάτες, στα αυτοκίνητα και στις ξέγνοιαστες οικογενειακές διακοπές και στο ευγενικό προσωπείο των καθημερινών μάτσο αντρών. Και καμιά φορά ούτε που κοιτάμε, γενικώς. Για αυτό όταν πέφτουν άνθρωποι από τα μπαλκόνια, εμείς πέφτουμε από τα σύννεφα, όταν διαπράττονται, περίπου, 137 γυναικοκτονίες την μέρα, τις ονομάζουμε οικογενειακά δράματα, ή αποδίδουμε την ευθύνη στον υπερβολικό έρωτα ή στη ζήλεια, αλλά ξέρουμε πολύ καλά πως το χέρι το σήκωσε η πατριαρχία. Με την περίοδο της καραντίνας που διανύσαμε, όπου η καμπάνια “Μένουμε σπίτι, μένουμε ασφαλείς” σάρωσε τα καθεστωτικά μέσα, η ταινία αυτή ξεσκεπάζει τη συγκάλυψη κάθε είδους βίας η οποία καλύπτεται με το μανδύα της κανονικότητας και υποδηλώνει πως το σπίτι δεν είναι ασφαλές για όλ@.
Προβολή & μπαρ οικονομικής ενίσχυσης για τους διωκόμενους σχετικά με τις επιθέσεις στα γραφεία της Χ.Α.
Προβολή ταινίας «This is England» & ska/reggae/punk καφενείο.
Προβολή: This is England
Ένα παιδί που έχει χάσει τον πατέρα του στον πόλεμο των Falklands και ζει με την μητέρα του, δέχεται την κοινωνική απόρριψη μέχρι που τελικά βρίσκει την αποδοχή που έψαχνε μέσα στους κύκλους μιας πολυφυλετικής παρέας προλετάριων skinheads. Η όμορφη ατμόσφαιρα της παρέας αρχίζει να διαταράσσεται μετά την αποφυλάκιση ενός φίλου που στην φυλακή στρατολογήθηκε και υιοθέτησε ακροδεξιές και νεοναζιστικές αντιλήψεις. Η ταινία διαδραματίζεται στην ταραγμένη περίοδο των αρχών της δεκαετίας του ’80 που χαρακτηρίζεται από την πρώιμη και όχι ακόμη καλά ριζωμένη πολυπολιτισμικότητα της Αγγλίας, τους άγριους εργατικούς αγώνες, τον πόλεμο στα Falklands που βρίσκεται στο απόγειο του και την προσωρινή άνοδο της ξενοφοβίας και των ακροδεξιών / νεοφασιστικών συμμοριών (όπως το British National Front) μέσα στους κόλπους της Αγγλικής εργατικής τάξης, μια άνοδος που σπονσονάρεται από την Θατσερική Αγγλία και τις αξίες της (εθνική υπερηφάνεια, συντηρητισμός, καταστολή).
Μετά την προβολή θα ακολουθήσει dub/reggae/ska/punk καφενείο: «Punks not rasta but them fight down the babylon system and love black people» (Bob Marley)
H reggae και ska μουσική που έφεραν μαζί με τις αποσκευές του οι Τζαμαϊκανοί (και από την υπόλοιπη Καραϊβική) μετανάστες στην Αγγλία αποτέλεσε βασικό συνδετικό κρίκο μεταξύ των εργατικών τάξεων των Τζαμαϊκανών μεταναστών και των λευκών Άγγλων. Αποτέλεσε βασικό παράγοντα για την πανέμορφη μίξη που θα ακολουθούσε μεταξύ των δυο αυτών προλεταριακών κουλτούρων, μια μίξη που έγινε κυρίως διακριτή κυρίως μέσω της skinhead υποκουλτούρας και της αγάπης της για την Τζαμαϊκανή ska και reggae αλλά και σε αρκετές περιπτώσεις μέσω της rasta παράδοσης και των dub-reggae soundsystems. Κάπως έτσι το punk συνάντησε την reggae και την ska και οι δυο ήχοι και αντίστοιχες υποκουλτούρες αλληλεπίδρασαν και συμπορεύτηκαν στους δρόμους, στις πλατείες και στους ταξικούς και αντιφασιστικούς αγώνες.
Όλες τις μέρες ο χώρος θα είναι ανοιχτός από τις 20.30.
Αντι-εορταστικό αντικαταναλωτικό πρόγραμμα στην κατάληψη
24/12: Απλό καφενείο-μπαρ (20:30)
25/12: Ανοιχτή συνέλευση για την υπεραστική της κατάληψης Apertus (19:30).Θα ακολουθήσει hip –hop καφενείο
26/12: Πανκ-ροκ καφενείο για δικαστικά έξοδα συντρόφου (21:30)
27/12: Rockabilly-Rock and roll-surf -garage αφιέρωμα (21:30)
28/12: Hip-hop live (21:30)
29/12: Προβολή ταινίας « This is England» (20:30). Μετά την προβολή θα ακολουθήσει ska/reggae/punk καφενείο.
Όλες τις μέρες ο χώρος θα είναι ανοιχτός από τις 20.30.
Κατάληψη Apertus
Ελεύθερος κοινωνικός χώρος στο Αγρίνιο
Καλυβίων 70
Προβολή «Matangi/Maya /M.I.A.»
Σε μια εποχή που τα σύνορα εντός κι εκτός της Ευρώπης-φρούριο αυξάνονται συνεχώς και η εφαρμοζόμενη «ανθρωπιστική» πολιτική πετάει πρόσφυγες στο δρόμο για να πετύχει την «ένταξη» τους, ας παρακολουθήσουμε τι έχει να πει μια ράππερ-μετανάστρια γνωστή εκτός των άλλων για θέσεις όπως «Well you know, in my mind, there’s no countries, you know it’s like; we’re all one, we all live on this planet».
Μετά την προβολή θα ακολουθήσει hip-hop bar-καφενείο. Ο χώρος θα είναι ανοιχτός από τις 20.30.
Προβολή: Η Αγέλη των Λευκών Λύκων
- Πριν και μετά την προβολή θα υπάρχουν στον χώρο προτεινόμενα βιβλία σχετικά με το θέμα της ακροδεξιάς και του νεοφασισμού από την δανειστική βιβλιοθήκη της κατάληψης. Ο δανεισμός βιβλίων γίνεται τις μέρες που είναι ανοιχτή η κατάληψη (Παρασκευή, Σάββατο από τις 20:00).
- Μετά την προβολή θα ακολουθήσει bar-καφενείο οικονομικής ενίσχυσης. Ο χώρος θα είναι ανοιχτός από τις 20.00.
Στις 13/11 συμπληρώθηκαν 14 χρόνια από την παρακρατική δολοφονία του 20χρονου Ρώσου αντιφασίστα και punk rock μουσικού Timur Kacharava από μέλη της νεοναζιστικής οργάνωσης “Λευκοί Λύκοι” στο κέντρο της Πετρούπολης. Ο Timur συμμετείχε ενεργά σε αντιφασιστικές δράσεις και φεστιβάλ καθώς και σε εκδηλώσεις αλληλεγγύης προς τους αδύναμους και κατατρεγμένους. Στις 13/11 του 2005, ο Timur μαχαιρώθηκε στον λαιμό από Ρώσους νεοναζί ενώ μοίραζε φαγητό σε άστεγους κατά την διάρκεια της δράσης “Food Not Bombs”.
«Η Αγέλη των Λευκών Λύκων» είναι ένα ανατριχιαστικό ντοκιμαντέρ που καταγράφει τα πογκρόμ και τις θανάσιμες επιθέσεις των Ρώσων νεοναζί οι οποίες στοχεύουν στην διατήρηση της φυλετικής καθαρότητας μέσω της εξολόθρευσης των μεταναστών, των ομοφυλοφίλων, των τοξικομανών και όλων «των άχρηστων ζιζανίων που μολύνουν τη Ρωσική Λευκή Φυλή». Οι ενεργοί ακροδεξιοί σκίνχεντς στη Ρωσία είναι οι πλέον πολυάριθμοι παγκοσμίως, καθώς φτάνουν τις 50.000, τη στιγμή που σε όλο τον υπόλοιπο κόσμο υπολογίζονται συνολικά σε 70.000! Με τον όρο ενεργοί, χαρακτηρίζονται όσοι είναι μέλη σε νεοναζιστικές ομάδες, παραβρίσκονται σε συγκεντρώσεις, συμμετέχουν σε πορείες, κάνουν προπαγάνδα και πάνω απ’ όλα επιδίδονται σε βίαιες ενέργειες κατά μεταναστών, αντιφρονούντων, ομοφυλόφιλων, ανεπιθύμητων γενικώς. Το πιο ανατριχιαστικό όμως είναι ότι στην Ρωσία του 21ου αιώνα αυτοί που υποστηρίζουν τους νοσταλγούς του τρόμου είναι εκατοντάδες χιλιάδες. Το 60% του πληθυσμού όπως δείχνουν οι δημοσκοπήσεις, συμφωνεί με το σύνθημα «Η Ρωσία στους Ρώσους». Πολλοί από αυτούς είναι έτοιμοι να δικαιολογήσουν ακόμα και φόνους μεταναστών, τους οποίους θεωρούν υπεύθυνους για την ανεργία, την εγκληματικότητα και γενικώς για όλα τα κακά της Ρωσικής καθημερινότητας. Είναι χαρακτηριστικό πως στους πρώτους μήνες του 2008 είχαν καταγραφεί 211 επιθέσεις νεοναζί εναντίον ανυπεράσπιστων ανθρώπων στο μετρό, στο δρόμο, στις αγορές. Τα φασιστικά τάγματα θανάτου άφησαν πίσω τους σε αυτές τις επιθέσεις 53 νεκρούς.
Προβολή & συζήτηση για τον σεξισμό και την έμφυλη βία
Παρασκευή 02/08, ώρα 21:00
Στην αυλή της κατάληψης
Το Διαζύγιο: Η Δίκη της Viviane Amsalem (Gett, 115min)
Στην ισραηλινή κοινωνία, όπου η θρησκεία διαχέεται σε όλες τις εξουσίες, η γυναίκα χρησιμοποιείται ως εργαλείο αναπαραγωγής, ενδυνάμωσης της φυλής και ως ανταλλάξιμο. Η πρωταγωνίστρια, Βίβιαν Ανσαλέμ, διεκδικεί από αυτή την συντηρητική κοινωνία, την ελευθερία της όντας ξεκάθαρα φυλακισμένη από το ραβινικό πατριαρχικό σύστημα. Ας μην αυταπατόμαστε όμως, το Ισραήλ έχει δεχθεί αυστηρές κριτικές για τις πολιτικές σχετικά με τη θέση της γυναίκας, ωστόσο παρατηρείται η προσπάθεια απενοχοποίησης των “δυτικών ανεπτυγμένων κοινωνιών” προβάλλοντας την ανωτερότητά τους σε σχέση με τις χώρες της Ανατολής και το πόσο υποτίθεται πως είναι εκσυγχρονισμένες σε σύγκριση με αυτές.
Η ταινία μπορεί να διαπραγματεύεται την υπομονετική και επίμονη μάχη μιας γυναίκας για αυτοδιάθεση, αυτονομία και για άνευ όρων ελευθερία από τον πατριαρχικό εγκλεισμό του Ισραήλ, αλλά τα προβλήματα που αντιμετωπίζει δεν διαφέρουν από τις αντιξοότητες και κριτικές που θα αντιμετωπίσει μια γυναίκα στις “δυτικές ανεπτυγμένες κοινωνίες” όταν αποφασίσει να σπάσει τα δεσμά της πατριαρχικής καταπίεσης.