Εργατική Πρωτομαγιά 2020: Κάλεσμα για συγκέντρωση
Μαυροκόκκινη εργατική πρωτομαγιά
Καμία ειρήνη με τα αφεντικά
Μπάτσοι, φασίστες, ρουφιάνοι
Κάτω τα χέρια από τους/τις μετανάστες/τριες
ΣΥΓΚΕΝΤΡΩΣΗ ΠΛΑΤΕΙΑ ΔΗΜΑΔΗ, 11:00
Κατάληψη Apertus
Eλεύθερος κοινωνικός χώρος στο Αγρίνιο
Καλυβίων 70
Apertus.squat.gr
Πανό που αναρτήθηκε έξω από την Δημοτική Βιβλιοθήκη Αγρινίου
HELIN BOLEK έπεσε αλύγιστη μετά από απεργία πείνας 288 ημερών
ΖΩΝΤΑΝΗ ΣΤΗΝ ΜΝΗΜΗ ΚΑΙ ΤΟΥΣ ΑΓΩΝΕΣ ΜΑΣ
ΑΠΕΡΓΙΑ ΠΕΙΝΑΣ: IBRAHIM GOKCEK (από 17/05/19) & MUSTUFA KOCAK (από 3/07/19)
Αλληλεγγύη στο GRUP YORUM και τους φυλακισμένους/-ες αγωνιστές/-τριες στην Τουρκία
Εν μέσω της πανδημίας του κορονοϊού παρακολουθούμε τις κυβερνήσεις σε κάθε γωνιά του πλανήτη να προσπαθούν να επιβάλλουν στους «υπηκόους» τους τη λογική της ατομικής ευθύνης και ατομικής αντιμετώπισης ζητημάτων που αυτονόητα άπτονται στις παρεχόμενες υπηρεσίες. Ενώ λοιπόν ξέραμε μέχρι σήμερα πως αν είσαι άρρωστος πας στο γιατρό τώρα μαθαίνουμε πως αν είσαι άρρωστος μείνε σπίτι και βλέπουμε!
Το κράτος αποδεικνύεται ξεκάθαρα ως αναξιόπιστος και αναποτελεσματικός τρόπος οργάνωσης της κοινωνίας. Σε περιόδους μεγάλων καταστροφών (πλημμύρες, πυρκαγιές) όπως και τώρα στην πανδημία ανεξαρτήτως ποια σχολή πολιτικών επιστημών ακολουθούν οι κρατικοί αξιωματούχοι, μετράμε τους νεκρούς κι έπειτα ακούμε για αναβολές φορολογικών ή άλλων οικονομικών υποχρεώσεων και χορήγηση επιδομάτων μόνο για τους φορολογικά ορατούς και με χρονική διάρκεια ίση με το χρόνο που ο προβολέας της επικαιρότητας φωτίζει τα γεγονότα. Αυτό δε σημαίνει πως η κοινωνία αποκτά αμέσως συνείδηση και θάρρος μπροστά στο ταξικά πεδία των μαχών. Θα έπρεπε να σημαίνει όμως την πλήρη και έμπρακτη αποκαθήλωση των υποκριτικών και δολοφονικών αυτών πολιτικών στην κοινή συνείδηση.
Για ακόμα μια φορά, οι μονίμως στοχοποιημένες κοινωνικές ομάδες, οι πρόσφυγες-μετανάστες, οι φυλακισμένοι, οι άστεγοι, οι τοξικοεξαρτημένοι, οι Pομά, οι πομάκοι κ.α. μένουν παντελώς εκτεθειμένοι όχι μόνο στον ιό, αλλά και στην κοινωνική αποστροφή, θεωρούμενοι υγειονομικές βόμβες. Αλλά οι κανιβαλιστικές μικροαστικές συμπεριφορές επεκτάθηκαν και μεταξύ διάφορων κοινωνικών κομματιών δείχνοντας πως το βαρέλι της ηθικής παρακμής και ο αυτοεξευτελισμός μεγάλου μέρους του πληθυσμού δεν έχει πάτο. Έτσι βλέπουμε ρουφιάνους να φωτογραφίζουν από τα μπαλκόνια ανθρώπους που βγήκαν έξω, να «καταγγέλλουν» οικογένειες των οποίων τα παιδιά ήρθαν από εξωτερικό, ενώ μαθαίνουμε ότι επαρχιώτες βρίζουν Αθηναίους ότι ήρθαν να τους κολλήσουν! Μια κοινωνία όπου ζάμπλουτοι και μαϊντανοί ανακοινώνουν κάθε μέρα ότι έχουν τον ιό, ενώ την ίδια στιγμή στην επαρχία οικογένειες βγάζουν ανακοινώσεις του τύπου: «Μη μας στιγματίζετε , το παιδί μας δεν έχει τίποτα!».
Η κωμικοτραγική νότα της υπόθεσης είναι βεβαίως ξανά οι ελληνόψυχοι πατριώτες μπροστάρηδες κατά φαντασίαν εθνικοαπελευθερωτικών μαχών, οι περισσότεροι εκ των οποίων άφησαν το λάβαρό τους και έπιασαν τα χαρτιά υγείας. Φυσικά η απάνθρωπη κατάσταση των εθνικιστικών αλληλοφαγωμάτων στα σύνορα με μπαλάκι τους ξεριζωμένους δε σταμάτησε, απλώς εκτονώθηκε και πλέον συνεχίζεται στο πεδίο των αόρατων ειδήσεων.
Η διαχείριση αυτής της κρίσης, λοιπόν, φαίνεται ότι θα επιφέρει μια μεγαλύτερη κρίση η οποία μακροπρόθεσμα θα σημαδέψει ξανά στα πόδια και τον νου τα χαμηλότερα οικονομικά κοινωνικά στρώματα. Η μερική παράλυση του συστήματος με τον τρόπο αυτό, σημαίνει περισσότερες υπερωρίες, καταπίεση και ανασφάλιστη εργασία, όταν η «κανονικότητα» επιστρέψει, όπως και για αυτούς που εργάζονται τώρα. Περισσότερη ψυχολογική αποδυνάμωση και συνήθεια στην πολιτική υπακοή και υποταγή όπως και περισσότερη καταστολή στις επικείμενες κοινωνικές διεκδικήσεις. Υποτιθέμενα αναβαθμισμένες τεχνολογικές συστημικές διεξόδους που έρχονται με αφορμή την παρούσα κοινωνική υστερία να ποδηγετήσουν τα υποκείμενα στη νέα εργασιακή και κοινωνική δυστοπία.
Ως άνθρωποι με ταξική και κοινωνική συνείδηση εκφράζουμε την αλληλεγγύη μας στους ανθρώπους που αναγκάζονται να εργάζονται ακόμη, εκτεθειμένοι τόσο στον ιό όσο και στην εργασιακή βία. Στους εργαζόμενους στα δημόσια νοσοκομεία (καθαρίστριες/στες, νοσηλεύτριες/τες, μαίες, γιατρίνες και γιατρούς) οι οποίοι λαμβάνουν εντολές για σωστή χρήση των μέσων αυτοπροστασίας τα οποία δεν υπάρχουν καν! Φυσικά παραμένουμε ενάντια στους επίορκους φακελάκηδες πολλοί από τους οποίους έχουν πάρει σβάρνα τα κανάλια για να μας πείσουν για την αποτελεσματικότητα της κυβέρνησης, ή καβατζώνουν Μ.Ε.Θ. για να μην τύχει και πεθάνει κάποιος πλούσιος.
Είναι τετριμμένο να αναφερθούμε στο βρώμικο ρόλο των Μ.Μ.Ε. αλλά αυτή τη φορά η προπαγάνδα τους για τη βίαιη απόσπαση της κοινωνικής συναίνεσης, όσον αφορά την επιβολή των φασιστικών μέτρων ελέγχου της κυκλοφορίας, έχει ξεπεράσει κάθε προηγούμενο.
Αυτές τις μέρες, ο στόχος της εξουσίας είναι να εμπεδωθεί το δόγμα «ο καθένας μόνος του». Η καπιταλιστική πειθάρχηση και ο κρατικός έλεγχος θα επιβληθούν με αφορμή την κοινή ανησυχία και ανασφάλεια που διασπείρεται σαν κορονοϊός στις μητροπόλεις και τις επαρχίες. Την ίδια στιγμή που ο περισσότερος κόσμος έχει τουλάχιστον δύο βδομάδες με μηδενικό εισόδημα το κράτος έχει το θράσος να μαζεύει 150 ευρώ από αόριστα νομολογήματα που μας κάνουν έρμαια σε μπάτσους, βισματοδημοτόμπατσους και λιμενικούς.
Η μόνη ορθολογική απάντηση και τα μόνα αποτελεσματικά μέτρα προστασίας είναι η κοινωνική αλληλεγγύη, οι δομές αλληλοβοήθειας και αλληλουποστήριξης, η ενδυνάμωση των σχέσεων των εκμεταλλευόμενων και καταπιεσμένων, ντόπιων και μεταναστών.
Κατάληψη Apertus
Eλεύθερος κοινωνικός χώρος στο Αγρίνιο
Καλυβίων 70
Apertus.squat.gr
“Λευτεριά στους πολιτικούς κρατούμενους της δικτατορίας της Χιλής”
Φωτογραφία που τραβήχτηκε στα πλαίσια της εκδήλωσης για την εξέγερση στην Χιλή που πραγματοποιήθηκε στις 21/02 στην κατάληψη (δηλαδή πριν ένα μήνα από την σημερινή δημοσίευση…) με τη συμμετοχή συντρόφισσας από το Valparaíso της Χιλής, η οποία μοιράστηκε μια αναρχική οπτική της εξέγερσης.
Πανό αναρτημένο έξω από την Δημοτική Βιβλιοθήκη Αγρινίου
Αλληλεγγύη στους 4 αγωνιστές που διώκονται με τον τρομονόμο 187Α
Είμαστε όλοι-ες σύντροφοι-συντρόφισσες
Κείμενο που μοιράστηκε στην συγκέντρωση-πορεία αλληλεγγύης στους μετανάστες (7/03/2020). Η αφίσα εδώ.
Αλληλεγγύη στους μετανάστες
Η σύγκρουση συμφερόντων του διεθνούς κεφαλαίου για την εκμετάλλευση των υδρογονανθράκων στην Ανατολική Μεσόγειο, επιβάλλει στους πολιτικούς διαχειριστές της ευρύτερης περιοχής να παίζουν παιχνίδια στις πλάτες των κατατρεγμένων που μεταναστεύουν προς αναζήτηση μιας καλύτερης ζωής.
Κι ενώ ο πόλεμος μαίνεται σε πολλές γωνιές του πλανήτη οι εικονικές κοκορομαχίες Μητσοτάκη–Ερντογάν, (όπως διαχρονικά συμβαίνει με τους πρωθυπουργούς Ελλάδας– Τουρκίας), έχουν εγκλωβίσει χιλιάδες ανθρώπους στα σύνορα. Σε αυτή τη συγκυρία, στον ελλαδικό χώρο με ενορχηστρωμένη, παραληρηματική προπαγάνδα των Μ.Μ.Ε. και φυσικά πρόθυμων δεκτών αυτής, επιχειρείται η επιστροφή–επιβολή στη δημόσια σφαίρα κάθε λογής φασιστοειδών.
Η ακροδεξιά κυβέρνηση της Νέας Δημοκρατίας στον πόλεμο που κήρυξε εξαρχής σε μετανάστες, εργαζόμενους και αγωνιστές, επιχειρεί εκτός από τους κρατικούς κατασταλτικούς μηχανισμούς να χρησιμοποιήσει και τους παρακρατικούς. Φυσικά κάτι τέτοιο δε μας εκπλήσσει όταν κατά το πρόσφατο παρελθόν παρακρατικοί τραμπούκοι έφτασαν μέχρι και σε δολοφονίες αγωνιστών. Όπως επίσης για εμάς οι αγριότητες των σωμάτων καταστολής και ασφάλειας δεν αποτελούν κάποια υπερβολή, αλλά την επικύρωση του λόγου ύπαρξης τους.
Κι ενώ η επιδρομή των Μ.Α.Τ. σε Λέσβο και Χίο είχε ως αποτέλεσμα λεηλασίες και βασανισμό κατοίκων (οι οποίοι να τονιστεί πως βγήκαν στο δρόμο με διαφορετικά κίνητρα), αυτή τη στιγμή στα νησιά το ρόλο των Μ.Α.Τ. έχουν αναλάβει διάφορα φασιστοειδή τα οποία επιτίθενται σε μετανάστες και αλληλέγγυους. Παράλληλα ,με τις εξελίξεις των τελευταίων ημερών το φαινόμενο εξαπλώθηκε προς τα βορειοανατολικά σύνορα. Στην περιοχή του Έβρου φασίστες και παρακρατικοί φαντασιώνονται πόλεμο, και βοηθούν το κράτος στη βρώμικη δουλειά του ενώ σε όλη την Ελλάδα προσπαθούν να επανεμφανιστούν φασιστάκια, κρυμμένα σε διάφορους συλλόγους εφέδρων, λοκατζήδων και συνταξιούχων μπάτσων–στρατιωτικών.
Κατάληψη Apertus
Eλεύθερος κοινωνικός χώρος στο Αγρίνιο
Καλυβίων 70
ΑΛΛΗΛΕΓΓΥΗ ΣΤΟΥΣ ΜΕΤΑΝΑΣΤΕΣ
ΕΝΑΝΤΙΑ ΣΤΟΝ ΠΟΛΕΜΟ, ΤΑ ΣΥΝΟΡΑ ΚΑΙ ΤΟΝ ΕΘΝΙΚΙΣΜΟ
Εγκλωβισμένοι στα σύνορα, την θάλασσα και στα νησιά, μετανάστες και μετανάστριες, διεκδικούν την μετακίνησή τους. Δίπλα τους αλληλέγγυοι-ες και αγωνιστές-στριες. Απέναντί τους στρατός, αστυνομία, ΜΜΕ και ένα εξαγριωμένο πλήθος φασιστών και ρατσιστών. Αλληλεγγύη στους μετανάστες σημαίνει πως αντιλαμβανόμαστε την κοινή μας μοίρα στην καπιταλιστική βαρβαρότητα. Σημαίνει σύνδεση με τους αγώνες τους με απαίτηση την ελεύθερη μετακίνηση για όλους και για όλες. Ντόπιοι και μετανάστες να συναντηθούμε ισότιμα στου επερχόμενους ταξικούς και κοινωνικούς αγώνες, αφού πρώτα εμείς οι ίδιοι αρνηθούμε την εθνική μας ταυτότητα.
ΕΛΕΥΘΕΡΗ ΜΕΤΑΚΙΝΗΣΗ ΓΙΑ ΟΛΟΥΣ ΤΟΥΣ ΜΕΤΑΝΑΣΤΕΣ
ΣΥΓΚΕΝΤΡΩΣΗ-ΠΟΡΕΙΑ
ΣΑΒΒΑΤΟ 7/03
ΠΛΑΤΕΙΑ ΔΗΜΑΔΗ, 18:Ο0
Κατάληψη Apertus
Ελεύθερος κοινωνικός χώρος στο Αγρίνιο
Καλυβίων 70
apertus.squat.gr
ΛΑΜΠΡΟΣ ΦΟΥΝΤΑΣ ΖΕΙ ΣΤΟΥΣ ΑΓΩΝΕΣ ΜΑΣ
Ο αναρχικός Λάμπρος Φούντας (23/5/1975 – 10/3/2010), έπεσε νεκρός από σφαίρα μπάτσου, σε συμπλοκή με την αστυνομία στην Δάφνη, κατά τη διάρκεια προετοιμασίας ενέργειας του Επαναστατικού Αγώνα.
Ο Λάμπρος Φούντας, με καταγωγή από το Κεφαλόβρυσο της Αιτωλοακαρνανίας, από μικρό παιδί συμμετείχε ως αναρχικός στους κοινωνικούς αγώνες της εποχής του (είχε συλληφθεί στην κατάληψη του πολυτεχνείου το 1995), αγωνίστηκε και έδωσε την ζωή του ενάντια σε αυτό το βίαιο, ψυχρό και εκμεταλλευτικό σύστημα που με αφορμή την κρίση θέλει να επιβάλλει σε παγκόσμια κλίμακα ένα νέο ολοκληρωτισμό.
Ο Λάμπρος Φούντας είναι ένας από εμάς, γιατί μοιραζόμασταν το ίδιο όραμα για ένα κόσμο ελευθερίας. Ο αγώνας του αποτελεί κομμάτι των πολύμορφων κοινωνικών-ταξικών αγώνων των κολασμένων όπου γης, των εξεγερτικών και επαναστατικών εστιών ενάντια στα σύμβολα της εξουσίας, της καταστολής και του πλούτου
Επιλέγουμε να κρατάμε την μνήμη του ζωντανή μέσα από τους αγώνες μας για την ατομική και κοινωνική απελευθέρωση, ανοίγοντας τον δρόμο για μια αταξική και ακρατική κοινωνία ελευθερίας, ισότητας και αλληλεγγύης. Για τον ελευθεριακό κομμουνισμό και την αναρχία.
ΟΣΟ Η ΕΞΕΓΕΡΣΗ ΚΑΙΕΙ ΣΤΙΣ ΚΑΡΔΙΕΣ
Η ΜΝΗΜΗ ΤΟΥ ΛΑΜΠΡΟΥ ΦΟΥΝΤΑ ΠΑΡΑΜΕΝΕΙ ΖΩΝΤΑΝΗ
Τρίτη 10 Μάρτη
Συγκέντρωση-μικροφωνική
Πλατεία Δημάδη, ώρα 18:00
Κατάληψη Apertus
Ελεύθερος κοινωνικός χώρος στο Αγρίνιο
Καλυβίων 70
Η ομάδα διακίνησης εντύπων «Βιβλία Ανομίας» (Ιωάννινα) και η ομάδα βιβλιοθήκης της κατάληψης «Apertus» (Αγρίνιο) με τη συμμετοχή μιας χιλιανής συντρόφισσας διοργανώνουν εκδήλωση – συζήτηση με θέμα την εξέγερση στη Χιλή.
Μια συντρόφισσα από το Valparaíso της Χιλής, η οποία εργάζεται σε διάφορα ραδιοφωνικά προγράμματα (Señal Liberada και raraenvivo. wordpress.com ), έρχεται να μοιραστεί μια αναρχική οπτική της επανάστασης στη Χιλή.
Κατά τη διάρκεια της εκδήλωσης θα μιλήσει για την πολιτική-κοινωνική διαδικασία που βιώνεται αυτή τη συγκεκριμένη στιγμή στην περιοχή κάποτε ονομαζόταν Χιλή. Ξεκινώντας από μια πολιτική και ιστορική ανασκόπηση μέχρι το πώς άρχισε η εξέγερση και πώς έχει εξελιχθεί μέσα στα πλαίσια μιας δικτατορίας, σε γεγονότα, αλλά και σε μια επαναστατική διαδικασία γεμάτη από κοινοτική οργάνωση μέσα από συνέλευση και αυτοδιαχείριση της ζωής τους.
Η εξέγερση εξακολουθεί να βρίσκεται στους δρόμους, στη λαϊκή οργάνωση και πλέον δεν υπάρχει επιστροφή.
Κατάληψη Apertus
Eλευθερος κοινωνικός χώρος στο Αγρίνιο
Καλυβίων 70
Βιωματικό εργαστήρι: Θεραπεύοντας την πατριαρχία μέσα μας και γύρω μας
Ο τρόπος να καταστρέψουμε την πατριαρχία στις κοινωνίες μας περνάει από τη σχέση με τ@ς εαυτ@ς μας και τα κοντινά μας πρόσωπα
Σάββατο 25/01, ώρα 20:00
Κατάληψη Apertus
Ελεύθερος κοινωνικός χώρος στο Αγρίνιο
Καλυβίων 70
Apertus.squat.gr
