Tag Archives: ΑΛΛΗΛΕΓΓΥΗ

Καφενείο οικονομικής ενίσχυσης για τους διωκόμενους μετά την κατασταλτική επίθεση στην κοινότητα των κατειλημμένων προσφυγικών.

Η Κοινότητα Κατειλημμένων Προσφυγικών ζει και αναπνέει στο σπουδαίο ιστορικά και αρχιτεκτονικά κτιριακό συγκρότημα Προσφυγικών της Λεωφόρου Αλεξάνδρας, το οποίο στέγασε από το 1933 κυρίως πρόσφυγες από τη Μικρά Ασία. Το συγκρότημα πέρασε στην ιστορία ως καταφύγιο των αντιφασιστών-αντιναζιστών ανταρτών κατά τα Δεκεμβριανά του 1944, με εμφανή στις προσόψεις του τα ανεξίτηλα σημάδια από τις σφαίρες και τους όλμους του αγγλικού κρατικού στρατού, με τον οποίο συνεργάστηκαν τότε οι ντόπιοι πρώην συνεργάτες των γερμανών. Φτάνοντας στο σήμερα, συνεχίζει και στεγάζει και πάλι κυρίως πρόσφυγες-μετανάστες από διάφορες γωνιές του κόσμου. Το αποτέλεσμα ήταν να διαμορφωθεί από τότε μέχρι και σήμερα μια ζωντανή εργατική γειτονιά και κοινότητα και ένας συλλογικός χώρος αυτοοργάνωσης, αλληλεγγύης και αγώνα για ζωή με αξιοπρέπεια και ελευθερία.

Και μάλιστα σε έναν ιστορικά και γεωγραφικά ιδιαίτερα βεβαρυμένο χώρο, ανάμεσα στον άρειο πάγο, κατεξοχήν σύμβολο της άνομης και ξεπουλημένης αστικής-ταξικής-κρατικής δικαιοσύνης, στην τοποθεσία του οποίου έως το 1971 βρίσκονταν οι διαβόητες φυλακές Αβέρωφ, φυλακές πολιτικών κρατουμένων-αιχμαλώτων όλων των, αυταρχικών ανεξαιρέτως, καθεστώτων, και στη γαδα, κατεξοχήν σύμβολο της κρατικής-ταξικής βίας, καταστολής και επιβολής.

Στο πλαίσιο αυτό, η Κοινότητα διεξάγει έναν πολύμορφο αγώνα που δεν σταματά στην επίσημη κρατική βία· κεφάλαιο και κράτος έχουν εξαπολύσει εδώ και πολλά χρόνια κυνηγητό προκειμένου να υφαρπάξουν τον γεωγραφικό χώρο των Προσφυγικών, ώστε να τον καπηλευτούν και να τον εκμεταλλευτούν με σκοπό το καπιταλιστικό κέρδος και παράλληλα να “εξευγενίσουν” και να αποστειρώσουν πολιτικά και πολιτισμικά την ιστορική γειτονιά.

Απέναντι σε αυτήν τη δυστοπία του κράτους και του κεφαλαίου, η Κοινότητα Κατειλημμένων Προσφυγικών συνιστά μια πλήρη και επιτυχημένη ευτοπία της αντιεξουσίας, καλύπτοντας με τις λειτουργούσες της δομές όλες τις εκφάνσεις του προσωπικού και κοινωνικού βίου: συνέλευση, δομή τροφίμων και ειδών προσωπικής υγιεινής, δομή υγείας, συλλογικός φούρνος, παιδικό στέκι, γυναικεία δομή, συλλογική κουζίνα, αυτοοργανωμένες δομές αυτομόρφωσης, βιβλιοθήκη, σινεμά, κοινωνικό κέντρο, τεχνική ομάδα κ.ά.

Τα Προσφυγικά με την Κοινότητά τους στέκουν στο σήμερα και θα στέκουν και στο μέλλον ως ζωντανός οργανισμός και ορμητήριο του κοινωνικού αγώνα ενάντια στον καπιταλισμό, στη βία, στον φασισμό και απέναντι στα σχέδια του κράτους και του κεφαλαίου για πολιτική αποστείρωση, αριστοκρατικοποίηση και “εξευγενισμό” (gentrification), προτάσσοντας έμπρακτα αντίσταση με αξιοπρέπεια, αλληλεγγύη, αυτοθέσμιση, αυτοοργάνωση και αγώνα για την ελευθερία.

Το χρονικό της υπόθεσης:

Στις 30/1/2025 είναι προγραμματισμένη να ξεκινήσει η δίκη για την υπόθεση των δύο συντρόφων της Κοινότητας Κατειλημμένων Προσφυγικών, οι οποίοι απήχθησαν από ομάδα ΟΠΚΕ στις 20/6/2024 από δρόμο των Προσφυγικών. Η κατασταλτική επιχείρηση εκείνης της μέρας είναι συνδεδεμένη με τη δυναμική απάντηση της κοινότητας στις 18/6/2024, όταν άντρες της ομάδας ΔΡΑΣΗ πραγματοποίησαν προληπτικές προσαγωγές σε 4 μέλη της κοινότητας, εντός κι εκτός γειτονιάς. Δύο μέρες μετά, στις 20/6/2024 στις 22:30, σε μια επίδειξη δύναμης, διερχόμενη ομάδα ΟΠΚΕ αποτελούμενη από 3 οχήματα, σταμάτησε προκλητικά εντός των Προσφυγικών και επιτέθηκε στους δύο συντρόφους που περπατούσαν στο δρόμο, χτυπώντας τους, δένοντάς τους πισθάγκωνα και βάζοντάς τους μέσα στα επιχειρησιακά οχήματα. Ακολούθησε ρίψη κροτίδων λάμψης και δακρυγόνων, μια ώρα που η γειτονιά έσφυζε από κίνηση, με παιδιά και ενήλικες, τόσο κατοίκους όσο και επισκέπτες, να πηγαινοέρχονται. Η επίθεση κλιμακώθηκε λίγα λεπτά μετά όταν και άντρες της ομάδας ΔΡΑΣΗ επέδραμαν στα προσφυγικά, αναβαθμίζοντας τη βία και προσπαθώντας –μάταια– να απαγάγουν κι άλλο κόσμο της γειτονιάς. Κι ενώ στο κατηγορητήριο αναφερόταν ένα αόριστο πλήθος 70 ατόμων το οποίο διέφυγε τη σύλληψη και αναζητούνταν, την επόμενη ημέρα, στις 21/6/2025, η σκευωρία συνεχίστηκε με την απαγωγή ενός 15χρονου μαθητή και μέλους της Κοινότητας, ο οποίος πήγε με το ποδήλατό του στο περίπτερο σε παράλληλο δρόμο των Προσφυγικών. Από εκεί, απήχθη από άντρες της ομάδας ΔΡΑΣΗ, οι οποίοι τον οδήγησαν στη ΓΑΔΑ από την πλαϊνή είσοδο, τον χτύπησαν και τον απείλησαν ακόμα και με βιασμό. Τα βασανιστήρια συνεχίστηκαν και πάνω στη ΓΑΔΑ, με τους μπάτσους να του κάνουν 3 φορές σωματικό έλεγχο, να τον γδύνουν, να απειλούν με απέλαση για τον ίδιο και την οικογένειά του και να προσπαθούν να του αποσπάσουν ομολογία, μετά από δήθεν αναγνώρισή του την προηγούμενη μέρα την ώρα της επίθεσης. Παράλληλα του πήραν το κινητό, το οποίο έλεγχαν για ώρα, δεν του επέτρεψαν για ώρες καμία επικοινωνία με την μητέρα του παρά τις επανειλημμένες κλήσεις, που η ίδια επιχείρησε, αλλά και τις αλλεπάλληλες φορές που ο ίδιος ζήτησε από τους μπάτσους να επικοινωνήσει μαζί της, καθώς επίσης δεν του επετράπη και του αρνήθηκαν την επικοινωνία με την δικηγόρο του.

ΑΛΛΗΛΕΓΓΥΗ ΣΤΗΝ ΚΟΙΝΟΤΗΤΑ ΤΩΝ ΚΑΤΕΙΛΗΜΜΕΝΩΝ ΠΡΟΣΦΥΓΙΚΩΝ

ΑΘΩΩΣΗ ΤΩΝ ΔΥΟ ΣΥΝΤΡΟΦΩΝ ΠΟΥ ΣΥΝΕΛΗΦΘΗΣΑΝ ΣΤΗΝ ΚΑΤΑΣΤΑΛΤΙΚΗ ΕΠΙΧΕΙΡΗΣΗ 20/6/2024

ΚΑΜΙΑ ΔΙΩΞΗ ΣΤΟΝ 15ΧΡΟΝΟ ΠΟΥ ΔΙΩΚΕΤΑΙ ΓΙΑ ΤΗΝ ΙΔΙΑ ΥΠΟΘΕΣΗ

Συναυλία στην κατάληψη Apertus.

23 ΝΟΕΜΒΡΗ 2024: ΠΑΝΕΛΛΑΔΙΚΗ ΜΕΡΑ ΥΠΕΡΑΣΠΙΣΗΣ ΤΗΣ ΚΑΤΑΛΗΨΗΣ LIBERTATIA ΚΑΙ ΤΩΝ ΚΑΤΕΙΛΗΜΜΕΝΩΝ ΧΩΡΩΝ ΑΓΩΝΑ

 

Τσακίζω τις λιανές ελιές και συλλογίζομαι

όσά ΄τανε να γίνουν κι απομείναν

σύννεφα, όπου δεν ρίξαν τη βροχή

παρά τα σκόρπισεν ενάντιος άνεμος.

Θα τις γλυκάνω με το βρυσικό νερό

με τ΄άλλαγμα η πικράδα τους θα φύγει

μάραθο και λεμόνι θα τους βάλλω να ευωδιάσουνε

Μα η πίκρα η δικιά μου πως γλυκαίνει;

Ωσάν την πράσινην ελιά να με τσακίζανε

δεν θα ΄φευγα με τους προσκυνημένους

Βικτώρια Θεοδώρου

Στις 28-8-2024 η συμμορία της ΕΛΑΣ εισέβαλε για τέταρτη φορά στην κατάληψη Libertatia στη Θεσσαλονίκη. Στις 24-9 με τη συμβολή δεκάδων συντρόφων, συντροφισσών και αλληλέγγυου κόσμου έγινε ανακατάληψη, κάτι που προκάλεσε την άμεση αντίδραση της ΕΛΑΣ η οποία μπροστά στην αυταπάρνηση των καταληψιών και του αλληλέγγυου κόσμου υποχώρησε, για να επιστρέψει υπεράριθμη στις 5 το επόμενο πρωί, προχωρόντας εκ νέου στην εκκένωση της κατάληψης.Το ιστορικό των επιθέσεων στην κατάληψη Libertatia αποτελεί ένα από τα πιο χαρακτηριστικά παραδείγματα σύμπραξης κράτους και φασιστοειδών. Οι παρακρατικοί επιτέθηκαν στην κατάληψη το Γενάρη του 2018 κι έκτοτε έχουν πραγματοποιηθεί 5 κατασταλτικές επιχειρήσεις της αστυνομίας ενάντια στον αγώνα της ανοικοδόμησης με συνολικά 30 συλλήψεις. Την Τετάρτη 27-11-2024 στις 09.00 εκδικάζεται η υπόθεση της τρίτης κατά σειρά εισβολής της αστυνομίας ενάντια στον αγώνα της ανοικοδόμησης τον Αύγουστο του 2020, που είχε σαν αποτέλεσμα 12 συλλήψεις για το αδίκημα της παράνομης επέμβασης σε διατηρητέο κτίριο και της αντίστασης κατά της αρχής.

Στις 19-7-2024, στο πλαίσιο πανελλαδικής ημέρας υπεράσπισης των καταλήψεων και των κοινοτήτων αγώνα, είχε καλεστεί στην πλατεία Βικτωρίας πορεία αλληλεγγύης από διάφορες καταλήψεις, στέκια και συλλογικότητες της Αθήνας. Στο κάλεσμα ανταποκρίθηκαν πάνω από 300 άτομα, τα οποία συγκεντρώθηκαν στην πλ. Βικτωρίας με σκοπό την πραγματοποίηση της πορείας. Ο σχεδιασμός του κρατικού μηχανισμού μέσω μεγάλου πλήθους αστυνομικών δυνάμεων δεν ήταν άλλος από την καταστολή. Ενώ η πορεία με παλμό και συνθήματα είχε καταφέρει να προχωρήσει κάποιες εκατοντάδες μέτρα, σπάζοντας στη πράξη το κλίμα φόβου και τρομοκρατίας που προσπαθούσαν να επιβάλλουν οι μπάτσοι και ενώ η κεφαλή της είχε στρίψει στην οδό Δεριγνύ, οι αστυνομικές δυνάμεις επιτέθηκαν στην πορεία κατ’ επανάληψη με εμφανή σκοπό τη διάλυσή της και συλλήψεις στο σωρό.. Το αποτέλεσμα αυτής της επίθεσης ήταν 32 συλλήψεις, οι οποίες οδήγησαν σε πενταήμερη κράτηση μέσω παράτασης με εφαρμογή του νέου Κώδικα Ποινικής Δικονομίας, χρησιμοποιώντας το σύνολο των κατηγοριών που συνηθίζουν να κατασκευάζουν και να απαγγέλουν σε τέτοιες περιπτώσεις (απείθεια, οπλοκατοχή/οπλοχρησία, βία κατά υπαλλήλων, απόπειρα σωματικής βλάβης, φθορά ξένης ιδιοκτησίας κ.α.). Στις 7-11-2024 ήταν προγραμματισμένη να ξεκινήσει η δίκη των 32 συλληφθέντων.

Στις 16-3-2024, κατά τη διάρκεια δράσεων επανοικειοποίησης της ΣΘΕ από τον Σ.Φ. Φυσικού, η αστυνομία εισέβαλε στο ΑΠΘ. Απέκλεισε τις παρακείμενες εισόδους και εκκένωσε την ΣΘΕ, η οποία τελούσε υπό κατάληψη από τους Συλλόγους Φοιτητ(ρι)ών Φυσικού, Γεωλογίας και Βιολογικού, συλλαμβάνοντας 49 άτομα, φοιτητές/ριες και αλληλέγγυο κόσμο. Στις 26 Νοεμβρίου 2024 θα πραγματοποιηθεί η δίκη των 49 συλληφθέντων της ΣΘΕ, από την εκκένωση της κατάληψης. Το κράτος έχει πάρει την πολιτική επιλογή να δικάσει τους 49 για δίμηνη κατάληψη κατά συναυτουργία, επιχειρώντας έτσι να ανεβάσει στο εδώλιο ένα πανελλαδικό φοιτητικό κίνημα αφορμώμενο από τον νόμο Πιερρακάκη, ο οποίος προέβλεπε την ίδρυση ιδιωτικών/μη κρατικών πανεπιστημίων.

Στις 11-1-2020, μετά την ανακατάληψη της Παναιτωλίου και της Ματρόζου στην Κοινότητα Καταλήψεων Κουκακίου, τα ΜΑΤ αφού επιτέθηκαν στον αλληλέγγυο συγκεντρωμένο κόσμο πετώντας δακρυγόνα και χτυπώντας, επιχείρησαν με τροχό στη Ματρόζου 45, μια κίνηση που απαντήθηκε με ρίψη αντικειμένων, μπογιές και πυροσβεστήρες, αναγκάζοντας τους εισβολείς να επιχειρήσουν από την πίσω πόρτα. Μετά από ώρες συγκρούσεων τόσο στη Ματρόζου όσο και στην Παναιτωλίου, οι καταλήψεις εκκενώθηκαν και οι μπάτσοι βασάνισαν εκδικητικά καταληψίες και αλληλέγγυους/ες. Στις 22-10-2024 ξεκίνησε η πολιτική δίκη με κατήγορους 7 μπάτσους και με την ακροδεξιά δικηγόρο Εβίτα Βαρελά-υποψήφια βουλεύτρια της ΝΔ να είναι μεταξύ των δικηγόρων της πολιτικής αγωγής. Το δικαστήριο ολοκληρώθηκε στις 29-10-2024 κρίνοντας τους συλληφθέντες συντρόφους πρωτόδικα ένοχους με συνολική ποινή 77 μηνών η οποία έχει ανασταλτικό χαρακτήρα μέχρι το εφετείο. Σε όλη τη διάρκεια της διαδικασίας υπήρχε πλήθος αλληλέγγυου κόσμου.

Στις 22-11-2022 με πρόφαση μια σκευωρία που στήθηκε κατά του συντρόφου Κώστα Δημαλέξη, η οποία τον οδήγησε για ένα χρόνο στη φυλακή μέχρι την αθώωση κι απελευθέρωση του, η Κοινότητα των Κατειλημμένων Προσφυγικών χτυπήθηκε από τις δυνάμεις καταστολής. Τα ένστολα καθάρματα συνέλαβαν με βιαιότητα 79 άτομα που όλοι μαζί αντιστάθηκαν με αξιοπρέπεια στο κρατικό πογκρόμ. Στις 24-10-2024 στα δικαστήρια της οδού Ευελπίδων ξεκίνησε η δίκη της μαχητικής αυτής υπεράσπισης με έντονη τη συνεχή προσπάθεια καταστολής των πολιτικών θέσεων των μαρτύρων υπεράσπισης.

Στις 10-9-2024, η Κατάληψη Παπουτσάδικο στο Χαϊδάρι εκκενώθηκε από τους μπάτσους που ενήργησαν με βάση τις επιδιώξεις των επιχειρηματιών Λολοσίδη, ιδιοκτητών του κτηρίου. Από τις 5.00 τα ξημερώματα, πλήθος αστυνομικών δυνάμεων (ΜΑΤ, ΟΠΚΕ, ΔΕΛΤΑ, ΔΙΑΣ, ασφαλίτες και μια κλούβα) ήταν συγκεντρωμένες έξω από την κατάληψη μαζί με ιδιοκτήτριες του κτηρίου οπότε και εισέβαλαν στο χώρο σπάζοντας και σφραγίζοντας την πόρτα.

Στις 23-9-2024, η τεχνική υπηρεσία εισβάλλει στον χώρο της κατάληψης Ya Basta στο Πανεπιστήμιο Ιωαννίνων, τον αδειάζει και σφραγίζει την είσοδό του. Η εκκένωση αυτή έγινε λίγες μόνο μέρες μετά το τελεσίγραφο από την πρύτανη Άννα Μπατιστάτου. Να σημειωθεί ότι ο μπαμπούλας της πρυτανείας ενεργοποιήθηκε μετά από περιστατικό σε φοιτητική εστία των Ιωαννίνων όπου μέλη της Ο.Κ.Δ.Ε Ιωαννίνων παρενεβησαν σε απόπειρα καταλήψης άδειου δωματίου από φοιτήτρια συντρόφισσα προσπαθώντας να αποτρέψουν την δράση.

Την Παρασκευή 27 / 9 πραγματοποιήθηκε αντιφασιστική εκδήλωση στο χώρο του Διαρκούς Αγώνα. Αφού η εκδήλωση τελείωσε και ενόσω ο χώρος ήταν ανοιχτός, οι παρευρισκόμενοι/ες δέχτηκαν αναίτια και απρόκλητη επίθεση από την κατασταλτική ομάδα ΔΡΑΣΗ που παραμόνευε σε κοντινό σημείο από το χώρο, κάνοντας μάλιστα ελέγχους σε κόσμο που αποχωρούσε από την εκδήλωση. Αποτέλεσμα αυτής της σφοδρής επίθεσης ήταν και η προσαγωγή και σύλληψη μέλους της ομάδας Αδράστεια.

Περίπου τρεις μήνες νωρίτερα, μετά την επανακατάληψη του αναρχικού στεκιού Utopia AD στις 21-6, το πρωί της Τετάρτης 26-6-2024 με εντολή του πρύτανη Δ.Π.Θ Φώτη Μαρή, κάθε λογής μπάτσος της Κομοτηνής (Ο.Π.Κ.Ε, ΔΙ.ΑΣ, Μ.Α.Τ, Ασφάλεια) ύστερα από καταγγελία του φύλακα, συμμετέχει σε μια χολιγουντιανού τύπου επιχείρηση σύλληψης συντρόφου επειδή έπραξε το αυτονόητο. Δηλαδή να παραβρίσκεται στο στέκι. Η ποινή που του αποδόθηκε για διατάραξη της λειτουργίας υπηρεσίας είναι ένας χρόνος φυλάκιση χωρίς αναστολή, δέκα ευρώ για κάθε ημέρα και τα έξοδα της δίκης.

Οι καταλήψεις και οι αυτοοργανωμένοι κοινωνικοί χώροι δεν έπαψαν να βρίσκονται στο στόχαστρο της καταστολής, αντιμετωπίζοντας ένα ποικιλόμορφο φάσμα κρατικών και παρακρατικών επιθέσεων που αποσκοπούν στην αποπολιτικοποίηση, τη συκοφάντηση, την τρομοκράτηση, την περιθωριοποίηση και την καταστροφή τους.

Από την Κομοτηνή και την πέμπτη ανακατάληψη του Utopia A.D. μέχρι την Κρήτη και τη μαχητική υπεράσπιση της κατάληψης Ευαγγελισμού,

ΑΛΛΗΛΕΓΓΥΗ ΣΤΙΣ ΚΑΤΑΛΗΨΕΙΣ ΚΑΙ ΤΟΥΣ ΔΙΩΚΟΜΕΝΟΥΣ ΥΠΕΡΑΣΠΙΣΤΕΣ ΤΟΥΣ

ΕΝΑΝΤΙΑ ΣΤΗΝ ΚΡΑΤΙΚΗ ΚΑΤΑΣΤΟΛΗ – ΟΥΤΕ ΒΗΜΑ ΠΙΣΩ

ΠΡΩΤΟΒΟΥΛΙΑ ΑΝΑΡΧΙΚΩΝ ΑΓΡΙΝΙΟΥ

14 χρόνια κατάληψη Apertus.

1 Μαΐου 2010 – 1 Μαΐου 2024

14 χρόνια κατάληψη Apertus

ΑΝΤΙΣΤΑΣΗ-ΑΥΤΟΟΡΓΑΝΩΣΗ-ΑΛΛΗΛΕΓΓΥΗ

ΤΑ ΚΙΝΗΤΡΑ ΤΟΥ ΛΥΚΟΥ.
Rubén Darío.
Νικαράγουα.

Ο άντρας με την καρδιά του κρίνου,
με ψυχή χερουβείμ, με ουράνια γλώσσα,
ο ταπεινός και γλυκός Φραγκίσκος της Ασίζης,
βρίσκεται μ’ ένα ζώο σκληρό και απαίσιο,
θηρίο φοβερό, του αίματος και της κλεψιάς,
με σαγόνια οργής, με μάτια κακού:
Είν’ ο λύκος του Γκούμπιο, ο τρομερός λύκος!
Λυσσασμένος, έχει ρημάξει τον τόπο,
σκληρός, έχει ξεσκίσει τα κοπάδια·
κατασπάραζε αρνιά, κατασπάραζε βοσκούς,
κι είναι αμέτρητα τα θύματά του κι οι ζημιές.

Δυνατοί κυνηγοί οπλισμένοι με σίδερα
αφανίστηκαν. Για τους σκληρούς του κυνόδοντες,
ακόμη και τα πιο γενναία σκυλιά
έμοιαζαν κατσικάκια κι αρνιά.

Βγήκε ο Φραγκίσκος
κι αναζήτησε τον λύκο στη φωλιά του.
Κοντά στη σπηλιά, βρήκε το τεράστιο θηρίο
κι αυτό, μόλις τον είδε, όρμηξε καταπάνω του.
Ο Φραγκίσκος, με τη γλυκιά φωνή του,
ύψωσε το χέρι,
κι είπε στον εξαγριωμένο λύκο: – Ειρήνη, αδελφέ λύκε!
Το ζώο κοίταξε τον άντρα με τον άτσαλο χιτώνα,
ξεφύσηξε βαρύθυμα,
έκλεισε τα επιθετικά ανοιγμένα του σαγόνια,
και είπε: Εντάξει, αδελφέ Φραγκίσκε!
– Πώς γίνεται, αναφώνησε ο άγιος, είναι νόμος να ζεις
μέσα στον τρόμο και τον θάνατο;
Το αίμα που τρέχει απ’ το σατανικό σου ρύγχος,
η θλίψη κι ο τρόμος που σκορπάς,
το κλάμα των χωρικών, τα ουρλιαχτά κι ο πόνος
όλων των πλασμάτων του Κυρίου Ημών,
δεν μπορούν να συγκρατήσουν την καταχθόνια οργή σου;
Μήπως έρχεσαι από την κόλαση;
Μήπως ο Εωσφόρος ή ο Βέλιαλ
σου έχουν εμφυσήσει την αιώνια πίκρα τους;

Κι ο μεγάλος λύκος, ταπεινός: Είναι σκληρός ο χειμώνας,
και η πείνα είναι φρικτή! Στο παγωμένο δάσος
δεν βρήκα τι να φάω, κι έψαξα για κοπάδια,
και μερικές φορές έφαγα κοπάδια και βοσκούς.
Το αίμα; Δεν είναι λίγοι οι κυνηγοί που είδα
απάνω στ’ άλογό τους, με κυνηγετικά γεράκια,
ή να τρέχουν πίσω απ’ το αγριογούρουνο,
την αρκούδα και το ελάφι· δεν είδα λίγους
να στάζουν αίμα, να πληγώνουν, να βασανίζουν,
από τα τραχιά κέρατα μέχρι τις πνιχτές κραυγές,
τα ζώα του Κυρίου Ημών.
Και δεν ήταν από πείνα που βγαίναν για κυνήγι!

Ο Φραγκίσκος απαντά: – Είναι κακιά
η μαγιά του ανθρώπου.
Όταν γεννιέται, έρχεται με την αμαρτία. Είναι λυπηρό.
Όμως η απλή ψυχή του ζώου είναι αγνή.
Από αυτή τη μέρα και μετά
θα έχεις τι να φας.
Θ’ αφήσεις στην ησυχία τους
τα κοπάδια και τους ανθρώπους αυτού του τόπου.
Ας ευλογήσει ο Θεός την αγριότητά σου!
– Εντάξει, αδελφέ Φραγκίσκε της Ασίζης.

Ενώπιον του Κυρίου, που τα πάντα δένει και λύνει,
με πίστη στην υπόσχεση, δώσ’ μου το πόδι σου.

Ο λύκος άπλωσε το πόδι του στον αδελφό
της Ασίζης, κι αυτός του έτεινε το χέρι.
Πήγανε στο χωριό. Οι άνθρωποι είδαν
κι ήτανε δύσκολο να πιστέψουν στα μάτια τους.
Ο άγριος λύκος ακολουθούσε τον άγιο,
με σκυφτό το κεφάλι και ήσυχος πήγαινε
σαν σκυλί σπιτικό, σαν αρνί.

Ο Φραγκίσκος κάλεσε τον λαό στην πλατεία
κι εκεί κήρυξε.
Είπε: Ιδού, ένα ευγενικό θήραμα.
Ο αδελφός λύκος έρχεται μαζί μου·
μου ορκίστηκε ότι δεν θα ’ναι πια εχθρός σας,
και δεν θα επαναλάβει τις αιματηρές του επιθέσεις.
Όμως κι εσείς να του δίνετε τροφή
στο φτωχό ζώο του Θεού. – Έτσι ας γίνει!
απάντησε όλο το χωριό.
Και τότε, σαν σημάδι ικανοποίησης,
το καλό ζώο κούνησε το κεφάλι και την ουρά του,
και πήγε με τον Φραγκίσκο της Ασίζης στο μοναστήρι.

Για κάποιο διάστημα ο λύκος ήταν ήσυχος
στο ιερό άσυλο.
Τα μεγάλα αυτιά του άκουγαν τους ψαλμούς
και τα καθαρά του μάτια υγραίνονταν.
Έμαθε χίλιες ευχαριστίες κι έπαιξε χίλια παιχνίδια
όταν πήγαινε στην κουζίνα με τους απλούς ανθρώπους.
Και όταν ο Φραγκίσκος έκανε την προσευχή του,
ο λύκος τού έγλειφε τα φτωχικά σανδάλια.
Έβγαινε στους δρόμους,
πήγαινε στο βουνό, κατέβαινε στην κοιλάδα,
κι έμπαινε στα σπίτια και του έδιναν να φάει.
Τον έβλεπαν σαν εξημερωμένο κυνηγόσκυλο.
Μια μέρα, ο Φραγκίσκος έλειπε. Κι ο λύκος
ο γλυκός, ο λύκος ο καλός κι ευγενικός, ο αθώος λύκος
εξαφανίστηκε, γύρισε στο βουνό,
κι άρχισε πάλι το ουρλιαχτό και την οργή του.
Και γι’ άλλη μια φορά ένιωσαν φόβο κι ανησυχία
οι γείτονες και οι βοσκοί·
η φρίκη απλώθηκε παντού,
το θάρρος και τα όπλα δεν μετρούσαν,
αφού η μανία του άγριου θηρίου
δεν είχε ανάπαυλα ποτέ,
σαν να ήταν φωτιά
του Μολώχ και του Σατανά.

Όταν ο άγιος επέστρεψε στο χωριό,
όλοι τον αναζήτησαν με στεναγμούς και κλάματα,
και με χίλιους τσακωμούς έδωσαν μαρτυρία
για όσα υπέφεραν και για όσα έχασαν
από τον άθλιο λύκο του διαβόλου.

Σκοτείνιασε ο Φραγκίσκος της Ασίζης.
Ανέβηκε στο βουνό
να ψάξει για τον ψεύτη τον σφαγέα λύκο.
Και δίπλα στη σπηλιά του το βρήκε το ζουλάπι.

Εις το όνομα του Πατρός του ιερού σύμπαντος,
σε εξορκίζω, είπε, λύκε πονηρέ!
απάντησέ μου: Γιατί επέστρεψες στο κακό;
Μίλα. Σ’ ακούω.
Σαν να παλεύει σιωπηλά, το ζώο μίλησε,
μ’ αφρούς στο στόμα, θανατηφόρο βλέμμα:
– Αδελφέ Φραγκίσκε, μην έρχεσαι τόσο κοντά…
Ήμουνα ήσυχος εκεί στο μοναστήρι·
έβγαινα στο χωριό,
και αν μου έδιναν κάτι, ήμουν ευχαριστημένος
και ταπεινά το έτρωγα.
Αλλ’ άρχισα να βλέπω ότι σε κάθε σπίτι
υπήρχε Φθόνος και Θυμός κι Οργή,
και σ’ όλα τα πρόσωπα έκαιγαν τα κάρβουνα
του μίσους, της λαγνείας, της ατιμίας και του ψέματος.
Τα αδέλφια έκαναν πόλεμο στα αδέλφια,
οι αδύναμοι έχαναν, οι κακοί κέρδιζαν,
το θηλυκό και το αρσενικό ήταν σαν το σκύλο και τη σκύλα,
και μια ωραία μέρα μ’ έδειραν όλοι μαζί.
Με είδαν ταπεινό, που έγλειφα τα χέρια
και τα πόδια τους. Ακολούθησα τους ιερούς σου νόμους·
όλα τα πλάσματα ήταν αδέρφια μου:
αδέρφια οι άνθρωποι, αδέρφια τα βόδια,
αδέρφια τ’ άστρα κι αδέρφια τα σκουλήκια.
Κι έτσι, με χτύπησαν και με πετάξαν έξω.
Και το γέλιο του ήταν σαν βραστό νερό,
και μες στα σπλάχνα μου ξαναγεννήθηκε το άγριο θηρίο,
και ένιωσα σαν κακός λύκος ξαφνικά·
αλλά πάντα καλύτερος από αυτούς τους κακούς ανθρώπους.
Και άρχισα να αγωνίζομαι ξανά εδώ,
για να υπερασπιστώ τον εαυτό μου και να τραφώ.
Όπως κάνει η αρκούδα, όπως το αγριογούρουνο,
που για να ζήσουν πρέπει να σκοτώσουν.
Αφήστε με στο βουνό, αφήστε με στη χαράδρα,
αφήστε με να ζω με ελευθερία,
πήγαινε στη μονή σου, αδελφέ Φραγκίσκε,
ακολούθησε το δρόμο σου και την αγιότητά σου.

Ο άγιος της Ασίζης δεν του είπε τίποτα.
Τον κοίταξε με βλέμμα βαθύ
και έφυγε με δάκρυα και θλίψη,
και μίλησε στον αιώνιο Θεό με την καρδιά του.
Ο άνεμος του δάσους πήρε την προσευχή του,
που ήταν: Πάτερ ημών ο εν τοις ουρανοίς

Δεκέμβριος 1913

Το ποίημα του Rubén Darío που επιλέχθηκε για την αφίσα, αποτέλεσε αυτούσιο το πρώτο από συνολικά 20 ανακοινωθέντα του EZLN και δημοσιεύτηκε στο Enlace Zapatista καθώς επίσης μετά τη μετάφραση του, στο καραβάνι των Ζαπατίστας.

Αλληλεγγύη στις καταλήψεις Rosa Nera, πρώην Πρυτανείας και ΚΑ.Φ.Ε.Π.Α.

Εκφράζουμε την αλληλεγγύη μας σε όσες και όσους αντιστέκονται. Την ώρα αυτή που  το ελληνικό κράτος ταυτόχρονα με την αρωγή και υποστήριξη του στο μακέλεμα του λαού της Παλαιστίνης, ταυτόχρονα  με τη συνεχιζόμενη διέυρυνση των ανισοτήτων και την υπηρεσία που παρέχει στο κεφάλαιο, προφανώς δεν παραβλέπει  να συνεχίζει με όλους τους τρόπους την αντιεξεγερτική του πολιτική. Την ώρα που ο κοινωνικός-ταξικός πόλεμος μαίνεται, τα κάτω κομμάτια της επιβαλλόμενης κοινωνικής πυραμίδας θα αποφασίσουν με τους χρόνους τους, ποιους εχθρεύονται και με ποιούς συμπράττουν

Αλληλεγγύη στις καταλήψεις Rosa Nera και πρώην Πρυτανείας. 

Κάτω τα χέρια από την κατάληψη Φ.Ε.Π.Α.  

Πανό αλληλεγγύης στην κατάληψη UTOPIA AD.

Ως ελάχιστη ένδειξη αλληλεγγύης στις συντρόφισσες και τους συντρόφους της κατάληψης UTOPIA AD στην Κομοτηνή, αναρτήσαμε πανό στο Αγρίνιο, στην περιοχή του γηπέδου Παναιτωλικού. Η εκκένωση του αναρχικού στεκιού UTOPIA AD στις 8-2-2024 αποτέλεσε συνέχεια της  κατασταλτική επίθεσης του κράτους στην κατειλημμένη νομική σχολή Κομοτηνής, η οποία είχε ως αποτέλεσμα προσαγωγές και συλλήψεις φοιτητών και φοιτητριών. Η επί 21 χρόνια παρέμβαση στα κινηματικά δρώμενα της Κομοτηνής και όχι μόνο, θέτει τις συντρόφισσες και τους συντρόφους μόνιμα στο στόχαστρο της κρατικής και παρακρατικής καταστολής.

ΠΙΣΩ ΡΟΥΦΙΑΝΟΙ

ΕΜΠΡΟΣ ΣΥΝΤΡΟΦΙΣΣΕΣ-ΣΥΝΤΡΟΦΟΙ 

Παρέμβαση αλληλεγγύης σε Πόλα Ρούπα και Νίκο Μαζιώτη.

 

Στο πλαίσιο της πανελλαδικής μέρας δράσης αλληλεγγύης ( 9-2-2024) στη συντρόφισσα Πόλα Ρούπα και το σύντροφο Νίκο Μαζιώτη, πραγματοποιήθηκε παρέμβαση σε διάφορες περιοχές του Αγρινίου με τρικάκια, αφίσες της Συνέλευσης αλληλεγγύης στα καταδικασμένα μέλη του Επαναστατικού Αγώνα και πανό.

Οριστική απεμπλοκή της αποφυλάκισης της συντρόφισσας Πόλας Ρούπα. Άμεση αποφυλάκιση του συντρόφου Νίκου Μαζιώτη. Κάθε εξεγερμένη καρδιά κι ένας Επαναστατικός Αγώνας.

Πολιτικό καφενείο.

Άνοιγμα πολιτικού καφενείου,
Σάββατο 16/12/23 μετά τις 21:30,
στο χώρο της κατάληψης Apertus.

Αλληλεγγύη στις καταλήψεις.
Aναδημοσιεύουμε το firefund της Καμπάνιας οικονομικής ενίσχυσης της επανακατειλημμένης κατάληψης Ευαγγελισμού.

https://www.firefund.net/evagelismos

 

Αλληλεγγύη στους 4 Διωκόμενους/η αναρχικούς/η για την υπόθεση σύντροφοι – συντρόφισσες

ΔΙΚΗ 29/11/2023 ΕΦΕΤΕΙΟ ΑΘΗΝΩΝ

Το Μάρτιο του 2020, στην Αθήνα, η κρατική ασφάλεια στήνει ένα κατηγορητήριο για μια υποτιθέμενη τρομοκρατική οργάνωση με την ονομασία “σύντροφοι- συντρόφισσες” και συλλαμβάνει 3 συντρόφους και μια συντρόφισσα. Οι/η 4 σύντροφοι/ισσα διώκονται υπό τον 187Α ποινικό κώδικα, με ελλιπή στοιχεία, γεμάτα ασάφειες και αοριστίες. Το βασικότερο στοιχείο της δικογραφίας καταρρίπτεται, καθώς η ίδια η διεύθυνση εγκληματολογικών ερευνών της αστυνομίας, μετά από έναν ολόκληρο χρόνο αναφέρει ότι το βίντεο που υποτίθεται απεικονίζει έναν εκ των 3 συντρόφων να συμμετέχει σε επίθεση στο ίδρυμα Μητσοτάκη, είναι μέτριας ποιότητας και δεν ενδείκνυται για επιπλέον συμπεράσματα, πόσο μάλλον για αναγνώριση προσώπων. Μάλιστα, το αρχικό κατηγορητήριο αφορούσε 57 επιθέσεις που προέκυπταν από δημόσια κείμενα δημοσιευμένα σε site που χρησιμοποιείται από τον ευρύτερο αντιεξουσιαστικό χώρο, υπογράφοντας με το προσωνύμιο «σύντροφοι- συντρόφισσες» και «αναρχικοί-αναρχικές». Eπιθέσεις που πραγματοποιήθηκαν χρόνια πριν, με τον έναν σύντροφο εκ των 3 να είναι κάτω των 16 ετών!

Οι δηλωμένες δημόσια, από τους ίδιους τους συντρόφους και την συντρόφισσα, φιλικές και συντροφικές τους σχέσεις, καθώς και η αναρχική τους ταυτότητα, αποτελούν την βάση πάνω στην οποία μπάτσοι και δικαστές στήνουν ένα ήδη κατασκευασμένο και προσυμφωνημένο κατηγορητήριο.

Μετά την επιχείρηση της κρατικής ασφάλειας 8-9 Μαρτίου 2020 και τις συλλήψεις , η συντρόφισσα και οι 3 σύντροφοι, έπειτα από μια εβδομάδα κράτησης στη Γ.Α.Δ.Α. αφήνονται ελεύθεροι με σκληρούς περιοριστικούς όρους. Πιο συγκεκριμένα:

-παρών 3 φορές το μήνα σε ΑΤ

-απαγόρευση επικοινωνίας και συναναστροφής μεταξύ τους

-απαγόρευση συμμετοχής σε οποιαδήποτε πολιτική συνάθροιση ή πορεία

-απαγόρευση εισόδου στην περιοχή των Εξαρχείων

-απαγόρευση εξόδου από τη χώρα

-δέσμευση όλων των περιουσιακών τους στοιχείων

ενώ στον σύντροφο Γ.Ι. επιβάλλεται επιπλέον η μετεγκατάσταση του στην γενέτειρα πόλη του.

Σε δεύτερο χρόνο, το Νοέμβριο του 2020, προστέθηκαν οι ακόλουθοι περιοριστικοί όροι στον σύντροφο Γ.Ι.:

-Απαγόρευση εξόδου από τη πόλη που γεννήθηκε.

-Απαγόρευση εισόδου σε οποιαδήποτε περιοχή της Αττικής.

-Απαγόρευση χρήσης οποιουδήποτε δικύκλου οχήματος είτε ως οδηγός, είτε ως συνοδηγός.

Το Νοέμβριο του 2021, η εισαγγελέας πλημμελειοδικών, προτείνει την πλήρη αθώωση των 3 συντρόφων και της συντρόφισσας και την άρση όλων των περιοριστικών όρων. Σύμφωνα με την πρότασή της, δεν επαρκούν τα στοιχεία για να σταλθούν σε δίκη οι 4 κατηγορούμενοι σύντροφοι. Η αθωωτική πρόταση της εισαγγελέως απορρίφθηκε.

Το Νοέμβριο και το Δεκέμβριο του 2022, το αρμόδιο δικαστικό συμβούλιο, απέρριψε τις αιτήσεις άρσης περιοριστικών όρων που είχαν καταθέσει εδώ και μήνες δύο από τους διωκόμενους συντρόφους, χωρίς να δίνεται καμία ουσιαστική απάντηση για την απόρριψη τους.

Τον Αύγουστο του 2023, ο σύντροφος Γ.Ι. αιτείται την μεταρρύθμιση των περιοριστικών του όρων με σκοπό να ξεκινήσει τις σπουδές του στο Πάντειο Πανεπιστήμιο, στη σχολή που πέρασε μέσω πανελλαδικών τον Ιούνιο του 2023. Την Δευτέρα 6 Νοεμβρίου, ύστερα από την εισαγγελική πρόταση για απόρριψη της αίτησης, το δικαστικό συμβούλιο με βούλευμα απορρίπτει την αίτηση του συντρόφου! Η χουντικής έμπνευσης απαγόρευση φοίτησης με βάση τα πολιτικά φρονήματα αποτελεί στην ουσία τον δέκατο περιοριστικό όρο.

Είναι η πρώτη φορά που τίθενται και συμπλέκονται τόσο σκληροί περιοριστικοί όροι στο ελληνικό νομικό πλαίσιο ενώ το επαναλαμβανόμενο μοτίβο της απόρριψης όλων των αιτήσεων άρσης αποδεικνύει την εκδικητική μεταχείριση των συντρόφων. Με την επιβολή των συγκεκριμένων όρων, οι δικαστικές αρχές αποφασίζουν ότι χωροφύλακες θα καθορίζουν μέχρι που θα κινείται γεωγραφικά ο σύντροφος Γ.Ι. και προσπαθούν να εγκαθιδρυθούν ως «κυρίαρχη αρχή» για την λήψη αποφάσεων σχετικά με τη ζωή του. Με την επέκταση του καθεστώτος εξαίρεσης που παρατηρούταν μέχρι σήμερα σε πληθώρα περιπτώσεων πολιτικών κρατουμένων (φυλακή μες τη φυλακή), στήνεται μια φυλακή έξω από τη φυλακή με έκτιση ποινής αορίστου χρόνου χωρίς καμία καταδικαστική απόφαση.

ΝΑ ΣΠΑΣΕΙ ΤΟ ΑΤΥΠΟ ΚΑΘΕΣΤΩΣ ΟΜΗΡΙΑΣ ΤΟΥ ΣΥΝΤΡΟΦΟΥ Γ.Ι.
ΑΜΕΣΗ ΑΡΣΗ ΟΛΩΝ ΤΩΝ ΠΕΡΙΟΡΙΣΤΙΚΩΝ ΟΡΩΝ
ΑΛΛΗΛΕΓΓΥΗ ΣΤΟΥΣ 4 ΔΙΩΚΟΜΕΝΟΥΣ/Η ΑΝΑΡΧΙΚΟΥΣ/Η ΓΙΑ ΤΗΝ ΥΠΟΘΕΣΗ ΣΥΝΤΡΟΦΟΙ ΣΥΝΤΡΟΦΙΣΣΕΣ-ΑΠΑΛΛΑΓΗ ΑΠΟ ΟΛΕΣ ΤΙΣ ΚΑΤΗΓΟΡΙΕΣ ΣΤΗ ΔΙΚΗ ΤΗΣ 29/11/2023.

Αλληλεγγύη στις καταλήψεις.

Η διαρκής και εντεινόμενη επίθεση του κράτους στα απελευθερωμένα εδάφη, συνεχίζεται προσπαθώντας να σβήσει από το χάρτη τις υποδομές που έχουν καταληφθεί από τον κόσμο του αγώνα για να στεγάσουν την επιθυμία έκφρασης αντίστασης στην κρατική καπιταλιστική βαρβαρότητα και αλληλεγγύης σε όσες και όσους αγωνίζονται μέσα και έξω από τα τείχη ενάντια στο σύστημα που γεννά και θρέφει εξαθλίωση,φασισμό, πόλεμο και θάνατο.

Μόνο τους τελευταίους δύο μήνες, μετά την εκκένωση του Ε.Κ.Χ. Βοτανικός κήπος Πετρούπολης, ακολούθησε τα ξημερώματα της Παρασκευής 25/8/2023  η εισβολή στο αυτοδιαχειριζόμενο στέκι ‘Ανω-Κάτω Πατησίων (Νάξου 75 και Κρασσά), και η εκκένωση του μετά από 27 χρόνια συνεχούς λειτουργίας και αδιάληπτης πολιτικής παρουσίας στο κέντρο της Αθήνας. Ταυτόχρονα εκκενώθηκε το κοινωνικό κέντρο Ζιζάνια στη Βικτώρια ( Φυλής και Φερρών) ενώ λίγες μέρες  μετά, τα ξημερώματα της Πέμπτης 31-8-2023 στο πλαίσιο του μπαράζ εκκενώσεων ,αλλά και της επιχείρισης αποστείρωσης και αποπολιτικοποίησης των πανεπιστημιακών ιδρυμάτων οι μπάτσοι εισέβαλαν στο Αυτοδιαχειριζόμενο Στέκι Πολυτεχνείου, στην πολυτεχνειούπολη. Το στέκι που  μετρά πάνω από 30 χρόνια ενεργούς παρουσίας ανακαταλήφθηκε άμεσα και έχει εκκενωθεί και ανακαταληφθεί άλλες δύο φορές με την απειλή τέταρτης ισοπεδωτικής κτηριακά εκκένωσης να εκκρεμεί. Κατά τη διάρκεια των κατασταλτικών επιχειρίσεων στην πολυτεχνειούπολη Ζωγράφου υπήρξαν τραυματισμοί ,προσαγωγές και συλλήψεις αλληλέγγυων. Τη Δευτέρα 4-9-2023 βρέθηκε εκκενωμένο το στέκι της αναρχικής κουηρ συλλογικότητας Καλιαρντά στη Νομική ενώ την ίδια μέρα κόπηκε για άλλη μια φορά το ρεύμα και αφαιρέθηκε πολυγλωσσικό πανό από την κατάληψη στέγης Νοταρά 26. Η κάθε δομή με την προσπάθεια για συμμετοχή και προσφορά στον πολύμορφο αγώνα ενάντια στην εξουσία δέχθηκε την επίθεση κράτους και παρακράτους.

Η επιχείριση εξαπλώθηκε προς την επαρχία. Επιστρατεύεται από κράτος και αφεντικά μια Νικολέττα Μαυροειδή, ώστε να απειλήσει με εκκένωση τους κατοίκους της στεγαστικής και πολιτικής κατάληψης Σαχίνη 3 στα Γιάννινα χωρίς καν να κατέχει  μερίδιο του κτηρίου. Τα ξημερώματα του Σαββάτου 30.09.2023, μπάτσοι διάφορων δυνάμεων κατέκλυσαν τη γειτονιά της Θεοτοκοπούλου στο Ηράκλειο Κρήτης. Η εκκένωση της επί 21 χρόνια κατάληψης Ευαγγελισμός συνοδεύτηκε από 10 συλλήψεις συντρόφων και συντροφισσών ενώ με ευθύνη των ένστολων εισβολέων ένας σύντροφος τραυματίστηκε και στη συνέχεια βασανίστηκε αφού παρότι έχριζε νοσηλείας μεταφέρθηκε από το Βενιζέλειο νοσοκομείο στη Γ.Α.Δ.Η., όπου παρέμεινε για ώρες. Οι κινήσεις αλληλεγγύης που ξέσπασαν τις επόμενες ώρες χτυπήθηκαν από τους βασανιστές-δολοφόνους της ΕΛ.ΑΣ. οπότε και προέκυψε μία ακόμη σύλληψη.

Πέρα από την καταγραφή των γεγονότων η οποία μπορεί να γίνει πιο λεπτομερής με μια απλή αναζήτηση της κάθε περίπτωσης από τα γραφόμενα των ίδιων των δομών που υπέστησαν τις επιθέσεις, η ιστορία αυτή έχει παρελθόν, παρόν και φαίνεται να έχει μέλλον. Η κεντρική πολιτική επιλογή της κυβέρνησης με τη μαφιόζικη σύμπραξη του δούναι και λαβείν μεταξύ κρατικών λειτουργών από το δικαστικό σώμα, τις πρυτανικές και δημοτικές αρχές τους διοικητές δημόσιων οργανισμών ή ακόμη και ιδιώτες στους οποίους ανήκουν ( ή όχι ) τα εγκαταλελειμένα στη φθορά και διασωθέντα από τους καταληψίες κτήρια δεν προκύπτει ότι έχει να κάνει μόνο  με την αξιοποιηση τους. ‘Αλλωστε η συντριπτική πλειοψηφία των εκκενωμένων κτηρίων ρημάζουν εκ νέου πίσω από μπετά και λαμαρίνες. Η ικανοποίηση του αντιαναρχικού ακροατηρίου, που πιστώνεται σε αύξηση εκλογικών ποσοστών όλων των τάσεων από τη μια και ο παραδειγματισμός μέσω της βιομηχανίας διώξεων που προκύπτουν από την έμπρακτη υποστήριξη των καταλήψεων, η απογοήτευση από την απώλεια στεγασμένων δομών συντείνουν στο επιχειρούμενο ξερίζωμα των αντιστάσεων στη μητρόπολη και την επαρχία. Φυσικά όταν και αν αυτό επιτευχθεί το κεφάλαιο είναι έτοιμο ανά πάσα στιγμή να απομυζήσει και το τελευταίο ευρώ κέρδους από τα κτήρια.

Οι καταλήψεις και οι αυτοοργανωμένοι κοινωνικοί χώροι επιδιώκουν να αποτελέσουν ρωγμή στον κορμό της κοινωνικής συναίνεσης. Δεν έπαψαν να βρίσκονται στο στόχαστρο της καταστολής, αντιμετωπίζοντας ένα ποικιλόμορφο φάσμα κρατικών και παρακρατικών επιθέσεων που αποσκοπούν στην αποπολιτικοποίηση, τη συκοφάντηση, την τρομοκράτηση, την περιθωριοποίηση και την καταστροφή τους. Κάτι το οποίο αποτελεί,μέρος του κεντρικού πολιτικού σχεδιασμού του κράτους  ακολουθώντας πιστά το αντί-εξεγερσιακό σχέδιο που υιοθετήθηκε μετά την εξέγερση του Δεκέμβρη του 2008. Οι δύο-τρεις-χίλιοι δεκατρείς που τις υποστηρίζουν ήταν εκεί πριν και θα είναι εκεί και μετά τις εκκενώσεις τους. Στους δρόμους που δίνεται η μάχη απέναντι στο κράτος και το κεφάλαιο. Πέρα από βερμπαλισμούς το κράτος ξέρει καλά ποιους εχθρεύεται και με ποιους συμπράττει. Κι αυτή η δυσανάλογη από άποψη φαινόμενης δυναμικής επίθεση που δέχεται ο κόσμος του αντικρατικού-αντικαπιταλιστικού αγώνα είναι αυτή που μπορεί να φανερώσει τις πραγματικές του δυνατότητες.

ΑΛΛΗΛΕΓΓΥΗ ΣΤΙΣ ΚΑΤΑΛΗΨΕΙΣ

ΑΝΤΙΣΤΑΣΗ-ΑΥΤΟΟΡΓΑΝΩΣΗ-ΑΛΛΗΛΕΓΓΥΗ

Αλληλεγγύη στην κατάληψη Ε.Κ.Χ. βοτανικός κήπος.

Το πρωί της Δευτέρας 24/07 το κράτος και ο δήμος Πετρούπολης προχώρησαν στην εκκένωση και το γκρέμισμα της κατάληψης “Ελεύθερος Κοινωνικός Χώρος Βοτανικός Κήπος”. Η κατάληψη του Βοτανικού, αποτελεί εδώ και 14 χρόνια εστία κοινωνικής αντίστασης και αυτοοργανωμένου αγώνα. Η εκκένωση της ως ένα από τα πρώτα “έργα“ της νέας κυβέρνησης δείχνει ξεκάθαρα τις προτεραιότητες της.

Οι καταλήψεις και οι αυτοοργανωμένοι κοινωνικοί χώροι επιδιώκουν να αποτελέσουν ρωγμή στον κορμό της κοινωνικής συναίνεσης. Μπορούν να αποτελούν ή να αποτελέσουν μελλοντικά ορμητήρια αγώνα, σημεία αναφοράς των κινημάτων αλλά και χώροι διατήρησης της κινηματικής μνήμης, διάχυσης του αναρχικού αντιεξουσιαστικού λόγου, χώροι έμπρακτης αλληλεγγύης καθώς και χώροι κύκλων αυτομόρφωσης. Για όλους αυτούς τους λόγους δεν έπαψαν να βρίσκονται στο στόχαστρο της καταστολής, αντιμετωπίζοντας ένα ποικιλόμορφο φάσμα κρατικών και παρακρατικών επιθέσεων που αποσκοπούν στην αποπολιτικοποίηση, τη συκοφάντηση, την τρομοκράτηση, την περιθωριοποίηση και την καταστροφή τους. Κάτι το οποίο αποτελεί, πλέον, μέρος του κεντρικού πολιτικού σχεδιασμού του κράτους ακολουθώντας πιστά το αντί-εξεγερσιακό σχέδιο που υιοθετήθηκε μετά την εξέγερση του Δεκέμβρη του 2008.

Την ίδια ώρα που το καθεστώς της καταπίεσης, της εξαθλίωσης και της εκμετάλλευσης σκορπά γύρω του φτώχεια, φασισμό, πόλεμο, λεηλασία της φύσης και θάνατο, με τα κρατικά καπιταλιστικά εγκλήματα στα Τέμπη και στα ανοικτά της Πύλου, με τις καταστροφικές πυρκαγιές να αφήνονται να κατακαίουν εκατοντάδες χιλιάδες στρέμματα γης και ανυπεράσπιστα έμβια όντα, δεν παραλείπει να συνεχίσει το σχέδιο εκκένωσης των καταλήψεων προσπαθώντας να διαλύσει εν τη γενέσει τους τις αντιστάσεις των από τα κάτω. Οι αντιστάσεις μας όμως είναι ανεξάντλητες.

ΑΛΛΗΛΕΓΓΥΗ ΣΤΗΝ ΚΑΤΑΛΗΨΗ Ε.Κ.Χ. ΒΟΤΑΝΙΚΟΣ ΚΗΠΟΣ ΠΕΤΡΟΥΠΟΛΗΣ

ΑΝΤΙΣΤΑΣΗ-ΑΥΤΟΟΡΓΑΝΩΣΗ-ΑΛΛΗΛΕΓΓΥΗ

Πανό αλληλεγγύης στις μετανάστριες και τους μετανάστες.

Πανό που τοποθετήθηκε στη συγκέντρωση που καλέστηκε από την  Πρωτοβουλία Αναρχικών Αγρινίου στην πλατεία Δημάδη, ενάντια στο κρατικό καπιταλιστικό έγκλημα στα ανοιχτά της Πύλου.

ΕΝΑΝΤΙΑ ΣΤΑ ΣΥΝΟΡΑ
ΤΟΝ ΠΟΛΕΜΟ ΚΑΙ ΤΟΝ ΕΘΝΙΚΙΣΜΟ
ΑΛΛΗΛΕΓΓΥΗ ΣΤΙΣ ΜΕΤΑΝΑΣΤΡΙΕΣ 
ΚΑΙ ΤΟΥΣ ΜΕΤΑΝΑΣΤΕΣ

Λευτεριά στον αναρχικό απεργό πείνας-δίψας Γιάννη Μιχαηλίδη.

Ο αναρχικός Γιάννης Μιχαηλίδης έχει ξεκινήσει απεργία πείνας από 12/5/2023 και απεργία δίψας από 9/6/2023 διεκδικώντας την ελευθερία του απέναντι στο σάπιο καθεστώς της αστικής δικαιοσύνης. Μπάτσοι, δικαστές και εισαγγελείς, στην υπηρεσία του κράτους και του κεφαλαίου προσπαθούν με κάθε τρόπο να εξοντώσουν τους αγωνιστές.  Εκφράζουμε την αλληλεγγύη στον αναρχικό Γιάννη Μιχαηλίδη. Το βράδυ της Δευτέρας 12/6 τοποθετήθηκε πανό στην πλατεία Δημάδη, την οποία τον τελευταίο καιρό κάποιες/οι έχουν εκλάβει με τις πλάτες της αστυνομίας και της Δημοτικής αρχής ως τσιφλίκι τους.

ΛΕΥΤΕΡΙΑ ΣΤΟΝ ΑΝΑΡΧΙΚΟ ΓΙΑΝΝΗ ΜΙΧΑΗΛΙΔΗ

ΝΙΚΗ ΣΤΗΝ ΑΠΕΡΓΙΑ ΠΕΙΝΑΣ ( από 12/5) – ΔΙΨΑΣ ( από 9/6 )

Η ΑΛΛΗΛΕΓΓΥΗ ΕΙΝΑΙ ΤΟ ΟΠΛΟ ΜΑΣ 

ΝΑ ΣΥΝΤΡΙΨΟΥΜΕ ΤΗΣ ΑΣΤΙΚΗΣ ΔΙΚΑΙΟΣΥΝΗΣ ΤΟ ΤΣΙΦΛΙΚΙ