Πολιτικό Κάλεσμα Αλληλεγγύης με τους 35 Διωκόμενους Μετανάστες της Μόριας

 

Μετά και την ολοκλήρωση της προανακριτικής διαδικασίας το δικαστήριο για τους 35 κατηγορούμενους μετανάστες για τα εξεγερσιακά γεγονότα που έλαβαν μέρος στο κέντρο κράτησης της Μόριας στις 18 Ιουλίου 2017, η δικάσιμος ορίστηκε για τις 20 Απριλίου στο Μικτό Ορκωτό Δικαστήριο της Χίου.

Λίγα λόγια για το ιστορικό της εξέγερσης

Από την Δευτέρα 17-07 είχε ανακοινωθεί από μερίδα μεταναστών, κυρίως αφρικανικής καταγωγής, ότι θα ξεκινούσαν επαναλαμβανόμενες διαμαρτυρίες λόγω των μεγάλων καθυστερήσεων για την εξέταση των αιτημάτων ασύλου τους, αλλά και για τις κάκιστες συνθήκες στις οποίες εξαναγκάζονται να διαβιούν στο κέντρο κράτησης της Μόριας. Η διαμαρτυρία αυτή ήταν συνέχεια ενός αριθμού μικρότερων και σπασμωδικών διαμαρτυριών που λάμβαναν μέρος κατά διαστήματα στο κέντρο κράτησης της Μόριας και συνήθως είχαν τη μορφή καθιστικής διαμαρτυρίας αποκλείοντας τα γραφεία της ευρωπαϊκής υπηρεσίας ασύλου (EASO). Καθ’ όλο αυτό το διάστημα, πολλοί από τους μετανάστες που λάμβαναν μέρος στις διαμαρτυρίες είχαν απειληθεί από τους αστυνομικούς ότι σύντομα «θα τους έδειχναν ποιος κάνει κουμάντο στο κέντρο» ενώ υπάλληλοι των ΜΚΟ τους παρότρυναν να παραιτηθούν των διαμαρτυριών.

Την Τρίτη (18/07) και ενώ η διαμαρτυρία είχε ξεκινήσει ξανά ως καθιστική έξω από τα γραφεία της EASO, οδηγώντας τους υπαλλήλους της να εγκαταλείψουν τα γραφεία τους, οι αρχές υπέδειξαν τους-τις διαμαρτυρόμενους-ες μετανάστες-ριες ως υπαίτιους για τις καθυστερήσεις στις εξετάσεις ασύλων στρέφοντάς εναντίον τους, μερίδα άλλων μεταναστών. Οι διαμαρτυρόμενοι-ες μετανάστες-ριες προχώρησαν τότε έξω από το κέντρο κράτησης αποκλείοντας τον κεντρικό δρόμο. Ενόσω βρίσκονταν μπροστά από το κέντρο φωνάζοντας συνθήματα, δέχθηκαν επίθεση από τις αστυνομικές δυνάμεις μέσα και έξω από το κέντρο κράτησης με πέτρες, δακρυγόνα και χειροβομβίδες κρότου λάμψης. Από μέρους τους, οι μετανάστες-ριες απάντησαν με πετροπόλεμο ενώ παράλληλα μπήκαν φωτιές για την καταπολέμηση των χημικών που είχαν πέσει.

Αρκετή ώρα μετά την ολοκλήρωση των συγκρούσεων και ενώ το εσωτερικό του κέντρου είχε επιστρέψει σε «κανονικούς ρυθμούς», οι αστυνομικές δυνάμεις πραγματοποίησαν επιχείρηση “σκούπα” στο εσωτερικό. Οι μετανάστες-ριες που βρίσκονταν μέσα δέχθηκαν την μανία των ΜΑΤ που εισέβαλαν ακόμα και στο εσωτερικό των κοντέινερ ξυλοκοπώντας αδιακρίτως όποιους έβρισκαν μπροστά τους και συλλαμβάνοντας εν τέλει 35 άτομα στο σωρό, με μοναδικό κριτήριο το χρώμα του δέρματος, αφού είχαν στοχοποιηθεί άτομα αφρικανικής καταγωγής. Οι συλληφθέντες οδηγήθηκαν στα κρατητήρια της Αστυνομικής Διεύθυνσης Λέσβου όπου και κρατήθηκαν, χωρίς να τους χορηγηθεί καμία ιατρική βοήθεια παρόλα τα χτυπήματα που είχαν δεχθεί και ενώ πολλοί εξακολουθούσαν να αιμορραγούν. Στο νοσοκομείο οδηγήθηκε μόνο ένας από τους συλληφθέντες ο οποίος είχε παραλειφθεί λιπόθυμος από ασθενοφόρο κατευθείαν από το κέντρο κράτησης της Μόριας, μετά από δολοφονικό χτύπημα που είχε δεχθεί στον αυχένα. Στο μήνα που ακολούθησε, κυκλοφορούσαν συνεχώς φήμες για συμπληρωματικές συλλήψεις από την αστυνομία, τρομοκρατώντας ακόμα περισσότερο τους εγκλωβισμένους μετανάστες και οδηγώντας πολλούς να εγκαταλείψουν τις σκηνές και τα κοντέινερ τους υπό το φόβο στοχοποίησής τους, δημιουργώντας παράλληλα μία ατμόσφαιρα παθητικότητας και παραίτησης από πλευράς μεταναστών.

Τα δικαστικά δεδομένα

Σοβαρά χτυπημένοι και τρομοκρατημένοι, οι 35 διωκόμενοι οδηγήθηκαν στον ανακριτή όπου είδαν να τους απαγγέλλονται σοβαρότατες κατηγορίες, με κυριότερη αυτή του «εμπρησμού με κίνδυνο ζωής», που μπορεί να επισείει πολυετή κάθειρξη αλλά και εξαίρεση από τις διαδικασίες παροχής καθεστώτος διεθνούς προστασίας. Πιο συγκεκριμένα οι 4 συνολικά κατηγορίες που τους απαγγέλθηκαν είναι οι εξής:

  1. Εμπρησμός από πρόθεση από τον οποίο μπορεί να προκύψει κίνδυνος για άνθρωπο, από κοινού.
  2. Επικίνδυνη σωματική βλάβη από κοινού, κατά συρροή, τετελεσμένη και σε απόπειρα, σε βάρος αστυνομικών και πυροσβεστικών υπαλλήλων.
  3. Φθορά ξένης ιδιοκτησίας από κοινού και κατά συρροή, τελεσθείσα και με φωτιά και αντικειμένου που χρησιμεύει για κοινό όφελος.
  4. Αντίσταση τελεσθείσα από περισσοτέρους από κοινού, που είχαν καλυμμένα τα χαρακτηριστικά του προσώπου τους και έφεραν αντικείμενα από τα οποία μπορεί να προκληθεί σωματική βλάβη.

Για τους 30 από αυτούς διατάχθηκε προφυλάκιση, ενώ οι υπόλοιποι 5 (ο σοβαρά τραυματισμένος και 4 μετανάστες που δεν τους παρείχε το δικαστήριο διερμηνέα στη μητρική τους γλώσσα επί ενάμιση μήνα) είδαν να τους ορίζονται περιοριστικοί όροι παραμονής στο νησί και παρουσίας στο τμήμα 2 φορές το μήνα.

Από τους 30 προφυλακισμένους οι 10 βρίσκονται στις φυλακές της Χίου, 13 στον Κορυδαλλό, 6 στις φυλακές ανήλικων στον Αυλώνα κι ένας μεταφέρθηκε με μεταγωγή από την Αυλώνα στις φυλακές Μαλανδρίνου. Σοβαρά ζητήματα προκύπτουν από την επιλογή διασποράς τους, καθώς η κράτησή τους σε καταστήματα μακριά από τους δικηγόρους ή φιλικά τους πρόσωπα, επιτείνει σημαντικά τα αισθήματα απομόνωσης και αβεβαιότητας που τους διακατέχουν θέτοντας παράλληλα σημαντικά εμπόδια στην προετοιμασία τους για την επικείμενη δίκη. Η πρακτική αυτή άλλωστε δεν είναι πρώτη φορά που εφαρμόζεται καθώς την έχουμε δει στο παρελθόν να εφαρμόζεται σε πολιτικούς κρατούμενους αλλά και στην συγγενή υπόθεση των 8 διωκόμενων μεταναστών της Πέτρου Ράλλη.

Την υπεράσπισή τους αρχικά στον ανακριτή είχαν αναλάβει δικηγόροι που δραστηριοποιούνται σε ΜΚΟ στο νησί, ενώ στην συνέχεια και ενώ η υπόθεση είχε κινήσει το ενδιαφέρον της «κοινής γνώμης» εμφανίστηκαν και διάφορες άλλες ΜΚΟ που δήλωσαν επιθυμία να αναλάβουν υποθέσεις για το δικαστήριο. Στην πορεία πάντως, λίγες μόλις μέρες πριν την ανακοίνωση της ημερομηνίας της δίκης, οι ΜΚΟ Solidarity Now, Μετάδραση και Συνύπαρξη Λέσβου ανακοίνωσαν ότι αποσύρονται από τη διαδικασία και οι διωκόμενοι θα έπρεπε να βρουν νέους δικηγόρους, γεγονός που επιτείνει μια ήδη προβληματική κατάσταση. Πέρα από τους διωκόμενους που θα εκπροσωπηθούν από δικηγόρους ΜΚΟ, 9 από τους κατηγορούμενους θα εκπροσωπηθούν από αλληλέγγυους δικηγόρους.

Ο ρόλος που διαδραματίζουν οι δικαστικές αρχές στις αντιεξεγερτικές πρακτικές διαφαίνεται και στην επιλογή της έδρας του δικαστηρίου. Καθώς, η μεταφορά του δικαστηρίου στη Χίο, έρχεται σε αντίθεση ακόμα και με τις ίδιες του τις αποφάσεις για τους περιοριστικούς όρους που έχουν επιβληθεί στους 5 από τους κατηγορούμενους. Πέρα από τους περιοριστικούς όρους που έχουν επιβληθεί, είναι γνωστή στους δικαστές η οικονομική αδυναμία για τους 5 κατηγορούμενους που βρίσκονται στο νησί και διαμένουν στο κέντρο κράτησης της Μόριας, να παρευρεθούν και να παραμείνουν σε άλλο νησί. Η δίκη αναμένεται να διαρκέσει αρκετές ημέρες δημιουργώντας ένα αξεπέραστο κόστος διαμονής, πέρα από το κόστος των μετακινήσεών τους. Πέρα όμως από τα εμπόδια για την παρουσία τους στη δίκη τους, η απόφαση αυτή είναι καταδικαστική όσον αφορά την παρουσία των μαρτύρων υπεράσπισής τους. Καθώς τα γεγονότα για τα οποία κατηγορούνται έλαβαν μέρος στο εσωτερικό του κέντρου κράτησης της Μόριας, οι περισσότεροι από τους αυτόπτες μάρτυρες είναι μετανάστες-ριες που βρίσκονται με διοικητικούς περιοριστικούς όρους στο νησί της Λέσβου, μην έχοντας τη δυνατότητα να φύγουν. Το ίδιο όμως συμβαίνει και με πολλούς ντόπιους μάρτυρες οι οποίοι καλούνται να εγκαταλείψουν τις εργασίες τους για απροσδιόριστο διάστημα και με όποιο κόστος, εάν επιθυμούν να καταθέσουν, καθώς λόγω της συγκοινωνίας μεταξύ των δύο νησιών δεν υπάρχει η δυνατότητα αυθημερόν παρουσίας. Η ουσιαστική αφαίρεση από την υπεράσπιση τόσο σημαντικών καταθέσεων, έρχεται να προϊδεάσει για την εκδικητική και προειλημμένη στάση της δικαστικής εξουσίας απέναντι στους κατηγορούμενους.

Για τις αντιμεταναστευτικές πολιτικές

Καθώς οι παγκόσμιες γεωπολιτικές συγκρούσεις συνεχίζονται αμείωτες, ο οικονομικός επεκτατισμός λαμβάνει όλο και μεγαλύτερες διαστάσεις και διάφορα αυταρχικά και φονταμελιστικά καθεστώτα εμφανίζονται σε κάθε γωνιά της Γης, η ευρώπη-φρούριο εντείνει τη στρατιωτικο-αστυνομική διαχείριση των μεταναστών που φθάνουν στα εδάφη της. Ίσως πιο οργανωμένα από ποτέ, υλοποιείται η απόφαση για τη δημιουργία χώρων εξαίρεσης στα ευρωπαϊκά σύνορα, όπου όσοι-ες μετανάστες-ριες δεν πεθάνουν στα θαλάσσια και χερσαία περάσματά θα στοιβάζονται και θα υποτιμούνται βίαια. Μέσα από ένα σύστημα συνεχόμενης υποτίμησης οι μετανάστες στη συνέχεια θα διαχωριστούν στους επιθυμητούς και στους ανεπιθύμητους. Οι πρώτοι, αφενός θα αποτελούν το απαραίτητο νέο εργατικό δυναμικό της Ευρώπης και αφετέρου θα προσφέρουν το άλλοθι απέναντι στις αντιμεταναστευτικές πολιτικές θανάτου. Οι δε υπόλοιποι θα οδηγηθούν στη βίαιη παρανομοποίησή τους διαφεύγοντας χωρίς χαρτιά στο εσωτερικό της Ευρώπης για να αποτελέσουν το φθηνό και άμεσα εκμεταλλεύσιμο εργατικό δυναμικό, απαραίτητο για την αναπαραγωγή του ντόπιου και διεθνούς κεφαλαίου ή θα απελαθούν πίσω στις χώρες από τις οποίες διέφυγαν ή ακόμα και σε τρίτες.

Την ίδια ώρα οι μεταναστευτικοί πληθυσμοί θα αποτελέσουν το νέο «εσωτερικό εχθρό».  Τα ΜΜΕ αναλαμβάνουν να κατασκευάσουν με θεαματικούς όρους μια πραγματικότητα που κάνει την ύπαρξη του ολοκληρωτισμού «κοινωνικά αναγκαία». Ο μετανάστης εικονίζεται σαν βιολογικά και πολιτισμικά κατώτερος ενώ την ίδια στιγμή που τους εναποθέτουν σε χώρους χωρίς καμία  υγιεινή, τους προβάλουν ως φορείς ασθενειών και υγειονομικές βόμβες. Με στρατιωτική διάλεκτο οι μετανάστες παρουσιάζονται σαν εισβολείς ενταγμένοι σε οργανωμένο σχέδιο και ο ελληνικός και ευρωπαϊκός στρατός λαμβάνει θέσεις μάχης στα σύνορα αλλά και στις πλατείες της Ευρώπης για την αναχαίτησή τους. Ένα καθεστώς έκτακτης ανάγκης θεσπίζεται σε όλο και μεγαλύτερα κομμάτια της επικράτειάς της Ευρώπης. Ένα καθεστώς που να έρχεται εκμαιεύσει την απαραίτητη εθνική συνοχή και συναίνεση για τη συνέχιση και εντατικοποίηση των πολιτικών υποτίμησης των «από κάτω» της κοινωνίας.

Ο «πόλεμος ενάντια στους μετανάστες» όμως είναι και χρήμα. Καθόλου αμελητέα και άσχετη δεν είναι η βιομηχανία που έχει στηθεί γύρω από τη διαχείριση των μεταναστευτικών πληθυσμών. Το κεφάλαιο συνεχίζει να αναπαράγεται είτε μέσω των στρατιωτικών εξοπλισμών  για  τη  φύλαξη  και  επιτήρηση  των  συνόρων,  είτε  μέσω  του ανθρωπιστικού  κεφαλαίου  που  έρχεται  μέσα  από  το  πλέον  διαδεδομένο δόγμα  του  στρατιωτικού  ανθρωπισμού.

Μέσα σε αυτό το πλαίσιο η Λέσβος, επιλέχθηκε για δεύτερη φορά στη σύγχρονή της ιστορία, ως το βασικό πεδίο εφαρμογής των συνοριακών αντιμεταναστευτικών πολιτικών στο λεγόμενο «Πέρασμα της Ανατολικής Μεσογείου». Είδαμε να αναπτύσσονται νέα στρατιωτικο-αστυνομικά σώματα,  διαφόρων  τύπων  κέντρα  κράτησης  αλλά  και  να  χτίζεται  σταδιακά όλη η απαραίτητη κοινωνική αδιαφορία και συναίνεση για τις θανατοπολιτικές που ξεδιπλώνονται.  Πολιτικές που οδήγησαν σε δεκάδες νεκρούς να ξεβράζονται στις ακτές του νησιού αλλά και σε 14 νεκρούς μέσα στα ίδια τα κέντρα κράτησης που κατασκευάστηκαν. Ένα  πέπλο  ολοκληρωτισμού  ήρθε  να  καλύψει  όλο και  μεγαλύτερα  κομμάτια  της  ζωής  του  νησιού,  με μοναδικές  ρωγμές  τους αγώνες που αναπτύχθηκαν και αναπτύσσονται από τους μετανάστες αλλά και κομμάτια ενός ευρύτατου και διεθνούς ανταγωνιστικού κινήματος που με τη σειρά του έχει επιδείξει μία πολύμορφη και συνεχή δράση. Αυτές τις ρωγμές επιδιώκουν να καταστείλουν τρομοκρατώντας όσους-ες μετανάστες-ριες ορθώνουν ανάστημα και απομονώνοντάς τους από τον αλληλέγγυο κόσμο.

Αλληλεγγύη για όλους τους λόγους του κόσμου

Η απόφαση να σταθούμε στο πλευρό των 35 διωκόμενων μεταναστών δεν αφορά κανένα κριτήριο αθωότητας ούτε αποτελεί ένα μονοδιάστατο αντιρατσιστικό αγώνα. Η δίωξή τους μπορεί να γίνει αντιληπτή μόνο ως ακόμα μία έκφανση της αντιεξεγερτικής βεντάλιας που θεμελιώθηκε από τις προηγούμενες κυβερνήσεις και συνεχίζεται αμείωτα και από την κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ. Μέσα από την ύφεση που παρουσιάζουν τα κοινωνικοταξικά κινήματα στην νέα περίοδο αριστερής διακυβέρνησης, η επίθεση στους «από κάτω» λαμβάνει μόνιμο και τελικό χαρακτήρα. Ένα πλήθος εργαλείων καταστολής: αστυνομικών, δικαστικών, διοικητικών και οικονομικών χρησιμοποιούνται εναντίον όσων επιλέγουν τη συνέχιση και τη μη διαμεσολάβηση των αρνήσεων και των αντιστάσεών τους.

Η εντεινόμενη στρατιωτικοποίηση των αστυνομικών σωμάτων. Η δημιουργία χώρων εξαίρεσης όπως αυτοί των στρατοπέδων συγκέντρωσης μεταναστών. Οι κρατικές και παρακρατικές επιθέσεις σε στέκια και καταλήψεις. Ο νέος σωφρονιστικός κώδικας και οι επιθέσεις στους κρατούμενους των φυλακών που αντιστέκονται. Η χρήση οικονομικών προστίμων ως μέθοδο εκβιασμού, όπως στους ολικούς αρνητές στράτευσης. Η θέσπιση αυτεπάγγελτου αδικήματος για την παρεμπόδιση των πλειστηριασμών. Η ποινική δίωξη των συνδικαλιστικών αγώνων. Η περιβαλλοντική καταστροφή ολόκληρων τόπων και οι δίωξη όσων αντιστέκονται σε αυτή. Όλα αποτελούν εκφάνσεις της ίδιας κρατικο-καπιταλιστικής επίθεσης στους «από κάτω».

Επιθέσεις που έρχονται να ξεπεράσουν τα παραδοσιακά σύνορα των εθνών-κρατών. Μέσα από την αναδιαμόρφωση των νομικών πλαισίων γίνεται όλο και εντονότερη η προσπάθεια της διακρατικής συνεργασίας με σκοπό την κάμψη των αντιστάσεων. Η δημιουργία ευρωπαϊκών στρατιωτικών και αστυνομικών σωμάτων ασφαλείας, οι διακρατικές δικαστικές συνεργασίες, και η ανάπτυξη κοινών ευρωπαϊκών πολιτικών διαχείρισης πληθυσμών αποτελούν τη νέα πραγματικότητα. Οι απαντήσεις όμως θα δοθούν σε όλα τα επίπεδα. Απέναντι στους εθνικισμούς του κάθε έθνους, στην κρατική βαρβαρότητα του κάθε κράτους, στον επεκτατισμό του κεφαλαίου, τα αντιστεκόμενα κομμάτια αναπτύσσουν τα δικά τους δίκτυα αγώνα. Αγώνες πέρα από τα σύνορα, τα κράτη, τα έθνη και τους εθνικισμούς.

Έτσι λοιπόν η δίκη των 35 μεταναστών δεν μπορεί παρά να ιδωθεί ως μία δίκη εναντίον όλων των κομματιών που αντιστέκονται στη συνεχιζόμενη υποτίμηση και καταστολή.

Ένα δικαστήριο που πέραν των άλλων προσπαθεί να διενεργηθεί σε κενό τόπο και χρόνο, περιορίζοντας την όποια δυνατότητα αλληλεγγύης. Για αυτόν ακριβώς το λόγο, ίσως πιο επιτακτικά από ποτέ, η ανάδειξη μίας ακόμα κρατικής αυθαιρεσίας απέναντι σε ένα από τα πιο υποτιμημένα κοινωνικά κομμάτια, είναι παραπάνω από αναγκαία.

Καλούμε τον αλληλέγγυο κόσμο, συλλογικότητες και οργανώσεις να αναλάβουν πρωτοβουλίες αλληλεγγύης. Απέναντι στην επιλογή των δικαστικών αρχών να προσπαθήσουν να εξαφανίσουν το δικαστήριο μεταφέροντάς το στη Χίο, η ανάδειξή αυτού του αγώνα από συντρόφους-ισσες στην υπόλοιπη ελλάδα και όχι μόνο, είναι μία πρώτη απάντηση.

Για τις ανάγκες προπαγάνδισης της υπόθεσης και των κινήσεων αλληλεγγύης έχει δημιουργηθεί λογαριασμός στο twitter @freethemoria35 και το #freethemoria35, ενώ παράλληλα θα χρησιμοποιούνται τα κινηματικά μέσα αντιπληροφόρησης για πιο συγκεκριμένες ενημερώσεις.

 

Συνέλευση Αλληλεγγύης για τους 35 Διωκόμενους Μετανάστες της Μόριας

#freethemoria35

 

Aντικατασταλτική παρέμβαση στην πόλη

Αφίσα της Συνέλευσης ενάντια στην κρατική τρομοκρατία, που κολλήθηκε κατά την διάρκεια αντικατασταλτικής παρέμβασης στην πόλη. Περισσότερη ενημέρωση εδώ.

Τα σώματα ασφαλείας στην πόλη του Αγρινίου επαληθεύουν συνεχώς τον αντικοινωνικό τους ρόλο: κατασταλτικοί μηχανισμοί του κράτους, ένστολοι νταήδες της εξουσίας, θεματοφύλακες της κοινωνικής πειθάρχησης.

Η αστυνομία ανήκει στο περιθώριο της κοινωνικής ζωής. Κάτω τα χέρια από τον κόσμο του αγώνα, τους αυτοργανωμένους κοινωνικούς χώρους και τις καταλήψεις!

ΣΥΝΕΛΕΥΣΗ ΕΝΑΝΤΙΑ ΣΤΗ  ΚΡΑΤΙΚΗ ΚΑΤΑΣΤΟΛΗ

 

Αντιμιλιταριστικό Hip Hop Live

ΟΙ ΠΑΡΕΛΑΣΕΙΣ ΒΡΩΜΑΝΕ ΦΑΣΙΣΜΟ!

Αντιμιλιταριστικό Hip Hop Live στις 24/3

Μαζί μας οι : 

  • TheReunion 
  • Οπλιστής
  • 45
  • Προμηθευτής

Ανοιχτά από τις 20:00

  • Στο χώρο της κατάληψης θα υπάρχει κουτί οικονομικής ενίσχυσης για τις εγγυήσεις και τα δικαστικά έξοδα των 6 διωκόμενων στην Πάτρα.

 

Άμεση απελευθέρωση σε Ηριάννα και Περικλή

Παρακάτω αναδημοσιεύουμε το κείμενο που μοιράζεται και στην πόλη του Αγρινίου.

  • Για περισσότερα για την υπόθεση της Ηριάννας και του Περικλή επισκεφτείτε το site της Συνέλευσης για την απελευθέρωση της Ηριάννας και του Περικλή.
  • Παλιότερη ενημέρωση από την συγκέντρωση αλληλεγγύης της κατάληψης Apertus για την υπόθεση Ηριάννας & Περικλή (που είχε συνδεθεί με την υπόθεση του αναρχικού κομμουνιστή Τάσου Θεοφίλου) εδώ και εδώ.

“13 ΧΡΟΝΙΑ ΦΥΛΑΚΗ ΓΙΑ:

Φιλικές και προσωπικές σχέσεις που ποινικοποιήθηκαν.

Αμφίβολα μίγματα DNA που δεν ήταν αρκετά ούτε για επανεξέταση.

Έναν δήθεν μάρτυρα που εξαφανίστηκε.

Μία εκδρομή στην “αναρχική” Βαρκελώνη.

Να επιβεβαιωθούν τα ραβασάκια της αντιτρομοκρατικής και οι ιδεοληπτικοί δικαστές και
εισαγγελείς.

Με βάση τα παραπάνω, η Ηριάννα και ο Περικλής βρίσκονται έγκλειστοι στην φυλακή μετά την καταδίκη τους τον Ιούνη του 2017 με βάση τις επιβαρυντικές διατάξεις του τρομονόμου (187Α), περιμένοντας την έναρξη του εφετείου τους στις 21 Μαρτίου 2018.

Στα πρόσωπα τους, ο μηχανισμός της Αντιτρομοκρατικής και του Τρομονόμου βρήκε δυο από τους πολλούς “ενόχους” του.

Η σύλληψή τους έγινε την εποχή του δόγματος “νόμος και τάξη” της  κυβέρνησης Σαμαρά και το κατηγορητήριο τους περιελάμβανε όλα τα βασικά συστατικά των τρομοϋποθέσεων: επικοινωνιακά show, δήθεν συμμετοχή σε οργάνωση, δείγματα DNA επισφαλή και σε τόσο μικρή ποσότητα που δεν μπορούσαν να επανεξεταστούν και να διασταυρωθούν, σκιαγράφηση ενός αόριστα ύποπτου και με αναρχικές τάσεις κοινωνικού περιβάλλοντος.

Η καταδίκη τους ήρθε, ενάντια στην κοινή λογική και την προφανή έλλειψη στοιχείων, λίγο μετά την επίθεση στον πρώην πρωθυπουργό Λ. Παπαδήμο και σε μια περίοδο που το κράτος και οι μηχανισμοί του επιζητούσαν μια ρεβανς. Βασικό δομικό στοιχείο του πλέγματος καταστολής τόσο στην συγκεκριμένη υπόθεση όσο και ενάντια σε όλο και μεγαλύτερα κοινωνικά κομμάτια αποτελεί ο αντιτρομοκρατικός νόμος 187Α.

Ένας νόμος που στοχεύει σε όλες και όλους μας. Με τα ειδικά δικαστήρια, τις ειδικές συνθήκες κράτησης, τις υπερεξουσίες των διωκτικών αρχών και τις φασιστικές διατάξεις της συλλογικής ευθύνης και της ποινικοποίησης των προσωπικών και πολιτικών σχέσεων, φανερώνει το πραγματικό πρόσωπο της αστικής δημοκρατίας. Σε αυτόν τον άξονα κινείται και η κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ που όχι μόνο δεν προχώρησε σε κατάργηση του τρομονόμου αλλά ετοιμάζεται να ψηφίσει την αυστηροποίηση του Σωφρονιστικού Κώδικα.

Η δυνατότητα της αντιτρομοκρατικής να κατασκευάζει υποθέσεις από έναν τεράστιο κύκλο αγωνιστών “υπόπτων” καθώς και από το φιλικό και συγγενικό τους περιβάλλον, βασίζεται στην χρήση του DNA ως αποδεικτικού μέσου. Ο εξαναγκασμός, άμεσος ή έμμεσος, λήψης του από τους συλληφθέντες και η υιοθέτηση των αμφίβολης αξιοπιστίας αποτελεσμάτων του από τις δικαστικές αρχές, αποτελούν ένα από τα πιο ισχυρά όπλα στα χέρια του κράτους ενάντια στον κόσμο του αγώνα.

Γνωρίζουμε ότι αυτού του είδους οι υποθέσεις αποτελούν έναν ακόμη τρόπο επιβολής της κοινωνικής ειρήνης σε συνθήκες κρίσης και ακραίας εκμετάλλευσης. Ότι έχουν ως στόχο να χρησιμεύσουν στην εμπέδωση του φόβου και την καταστολή των αγώνων.

Το μήνυμα του τρόμου γίνεται σαφές:
‘Ενοχοι όσες/οι αγωνίζονται, ένοχοι όσες/οι έχουν σχέση μαζί τους.
Η επίθεση του κράτους στις επιλογές, τις ελευθερίες και τους αγώνες μας είναι συνεχής και ολομέτωπη.
Με όπλο μας την αλληλεγγύη οφείλουμε να εμποδίσουμε την επέλαση της καταστολής, του ελέγχου και την διάχυση του φόβου.

Ενόψει του Εφετείου της Ηριάννας και του Περικλή,αγωνιζόμαστε συλλογικά και με όλες μας τις δυνάμεις για να τους πάρουμε πίσω.

Ο αγώνας των δύο είναι αγώνας:

Ενάντια στην αυθαίρετη χρήση του DNA ως αποδεικτικού μέσου.
Ενάντια στον τρομονόμο και την ενίσχυση του.

Η απελευθέρωσή τους να είναι μια νίκη του κινήματος, ενάντια στο καθεστώς εξαίρεσης.

ΠΑΝΕΛΛΑΔΙΚΗ ΗΜΕΡΑ ΔΡΑΣΗΣ 15 ΜΑΡΤΙΟΥ
ΑΘΗΝΑ: ΠΟΡΕΙΑ 18:00 – ΠΡΟΠΥΛΑΙΑ
ΔΙΚΗ: 21 ΜΑΡΤΙΟΥ, 09:00 – Εφετείο Λουκάρεως

Λευτεριά στην Ηριάννα και τον Περικλή
Λευτεριά σε όλες και όλους μας

Συνέλευση για την απελευθέρωση της Ηριάννας και του Περικλή”

 

Αλληλεγγύη στους διωκόμενους & τις διωκόμενες στην Πάτρα

ΑΛΛΗΛΕΓΓΥΗ ΣΤΟΥΣ ΔΙΩΚΟΜΕΝΟΥΣ & ΤΙΣ ΔΙΩΚΟΜΕΝΕΣ ΣΤΗΝ ΠΑΤΡΑ

Την Πέμπτη 1/3 στη Πάτρα μετά το πέρας αντικρατικής – αντιεθνικιστικής πορείας ξεσπούν συγκρούσεις με τους μπάτσους στο κέντρο της πόλης ως ένδειξη αλληλεγγύης στον αναρχικό απεργό πείνας-δίψας Ντ. Γιαγτζόγλου. Οι μπάτσοι προχωρούν σε 6 συλλήψεις με τις εισαγγελικές αρχές να αποδίδουν βαριές κατηγορίες στους συλληφθέντες (2 κακουργήματα κατά συναυτουργία και 4 πλημμελήματα) σε μια προσπάθεια τρομοκράτησης των κοινωνικών-ταξικών αγώνων. Τη Δευτέρα 5/3 περνούν από ανακριτή και εισαγγελέα και αφήνονται ελεύθεροι/ες με εκδικητικούς περιοριστικούς όρους μέχρι να γίνει η δίκη τους.

ΑΠΕΝΑΝΤΙ ΣΤΗΝ ΚΡΑΤΙΚΗ ΚΑΤΑΣΤΟΛΗ ΝΑ ΣΤΗΣΟΥΜΕ ΟΔΟΦΡΑΓΜΑΤΑ ΚΟΙΝΩΝΙΚΗΣ ΑΛΛΗΛΕΓΓΥΗΣ

Παρασκευή 9/03, 21:30

ΚΑΦΕΝΕΙΟ ΕΝΗΜΕΡΩΣΗΣ & ΟΙΚΟΝΟΜΙΚΗΣ ΣΤΗΡΙΞΗΣ

για τις εγγυήσεις και τα δικαστικά έξοδα της υπόθεσης

 

Κατάληψη Apertus

Ελεύθερος κοινωνικός χώρος στο Αγρίνιο

Καλυβίων 70

 

Αλληλεγγύη στον απεργό πείνας–δίψας αναρχικό Ντ. Γιαγτζόγλου

[Πανό που αναρτήθηκε στην Δημοτική Βιβλιοθήκη Αγρινίου.]

ΚΑΤΩ ΤΑ ΧΕΡΙΑ ΑΠΟ ΤΟΥΣ ΑΓΩΝΙΣΤΕΣ

ΑΜΕΣΗ ΙΚΑΝΟΠΟΙΗΣΗ ΤΩΝ ΑΙΤΗΜΑΤΩΝ

ΤΟΥ ΑΠΕΡΓΟΥ ΠΕΙΝΑΣ-ΔΙΨΑΣ ΑΝΑΡΧΙΚΟΥ ΝΤΙΝΟΥ ΓΙΑΓΤΖΟΓΛΟΥ

 

ΣΥΝΑΥΛΙΑ οικονομικής ενίσχυσης

ΚΑΤΩ ΤΑ ΞΕΡΑ ΣΑΣ ΑΠΟ ΤΙΣ ΚΑΤΑΛΗΨΕΙΣ

ΣΥΝΑΥΛΙΑ οικονομικής ενίσχυσης

  • Καταχνιά (Θεσσαλονίκη)
  • Μελίγκρα (Αγρίνιο )
  • Requiem (Αγρίνιο)

Παρασκευή 2 Μάρτη, 21:30

κατάληψη Apertus

Ελεύθερος κοινωνικός χώρος στο Αγρίνιο

Καλυβίων 70

 

Punk-rock καφενείο οικονομικής ενίσχυσης

Αυτοοργανώνουμε τις ανάγκες μας και την καθημερινότητά μας μέσα από συλλογικές διαδικασίες. Συναντιόμαστε μακριά από τους κανόνες του κέρδους και της μαζικής κουλτούρας των μαγαζιών. Ενισχύουμε οικονομικά την κατάληψη και το Ταμείο Αλληλεγγύης της κατάληψης. Στηρίζουμε τις καταλήψεις.

 

Προβολή της ταινίας “Βροχή”

Ένας νεαρός οικοδόμος αντιμετωπίζει εχθρικά το γιο ενός Αφγανού μετανάστη που του «έκλεψε» ένα εύκολο πόστο δουλειάς στην οικοδομή. Αλλάζει όμως στάση όταν διαπιστώνει πως πρόκειται για μεταμφιεσμένο κορίτσι, που βρήκε αυτό τον τρόπο για να βοηθήσει οικονομικά την οικογένειά της. Ρεαλισμός και ποίηση της καθημερινότητας σε ένα μικρό διαμάντι του ιρανικού σινεμά.

Παρασκευή 16/02, ώρα 21:00

ΠΡΟΒΟΛΗ

Βροχή (Baran)

(διάρκεια: 96min)