Τετάρτη 26 Σεπτέμβρη: Γενική Απεργία

 

 

ΔΕΝ ΧΩΡΑΝΕ ΔΙΑΧΩΡΙΣΜΟΙ

ΑΝΑΜΕΣΑ ΣΤΟΥΣ ΕΚΜΕΤΑΛΛΕΥΟΜΕΝΟΥΣ

 

Μετά από μια φαινομενικά ήρεμη περίοδο που διασφάλισε η εκλογική διαδικασία και τις αυταπάτες που μοιράστηκαν στους εκμεταλλευομένους από μια πιθανή αλλαγή του πολιτικού σκηνικού, βρισκόμαστε για άλλη μια φορά στους δρόμους. Τώρα που το κεφάλαιο εισέρχεται σε νέα πεδία εκμετάλλευσης, το κράτος θωρακίζει αυτήν την κοινωνική αφαίμαξη και η φασιστοσυμμορία της χρυσής αυγής αυτοπαρουσιάζεται σαν διακεκριμένος σωτήρας, εμείς διεκδικούμε πλέον τα αυτονόητα για μια αξιοπρεπή ζωή.

Δε θα μιλήσουμε για αυτά που σχεδιάζουν οι κυβερνήσεις συνεργασίας με το Δ.Ν.Τ.,  ούτε για την αδράνεια της αριστεράς μπροστά στον αναδυόμενο νέο φασισμό της χρυσής αυγής.

Θα μιλήσουμε όμως για το τι μπορούμε να κάνουμε όλοι εμείς που βιώνουμε τη πιο σκληρή νεοφιλελεύθερη επίθεση. Όχι μόνο για να σταματήσουμε να πορευόμαστε σε συνθήκες ζωής περασμένων δεκαετιών (όπως σοκαριστικά μας ενημερώνουν τα μέσα μαζικής εξαπάτησης- λες και εμείς οι ίδιοι δεν το καταλαβαίνουμε στη καθημερινότητά μας), αλλά γιατί πρέπει όλοι να ενεργοποιηθούμε ώστε να μην αποκτηνωθούμε, για να σταματήσουμε να μετράμε θύματα από τις γραμμές μας.

Γίνεται πλέον φανερό ότι δεν φτάνει να κινητοποιούμαστε κάθε φορά που νέα μέτρα έρχονται στο προσκήνιο. Πρέπει να αντιληφθούμε ότι η ουσιαστική αλλαγή θα έρθει όταν πάρουμε τις ζωές μας στα χέρια μας. Να ξεμπερδέψουμε με την λογική της ανάθεσης και να συνειδητοποιήσουμε πως από μόνοι μας μπορούμε να οργανώσουμε  με συλλογικούς και αδιαμεσολάβητους όρους την καθημερινότητα μας και τις ζωές μας. Να συνειδητοποιήσουμε πως οι μετανάστες είναι τα αδύναμα ταξικά μας αδέλφια, μια εικόνα από το μέλλον της δικής μας ζωής. Να δημιουργήσουμε σχέσεις και δομές αλληλεγγύης και αλληλοβοήθειας, κοινότητες αγώνα και αντίστασης ενάντια στην υποτίμηση των ζωών μας.

 

ΚΟΙΝΟΙ ΑΓΩΝΕΣ ΝΤΟΠΙΩΝ & ΜΕΤΑΝΑΣΤΩΝ

ΑΝΤΙΣΤΑΣΗ – ΑΛΛΗΛΕΓΓΥΗ – ΑΥΤΟΟΡΓΆΝΩΣΗ

ΣΥΓΚΕΝΤΡΩΣΗ – ΠΟΡΕΙΑ

 

Τετάρτη 26 Σεπτέμβρη

Πλατεία ειρήνης, ώρα 10:30πμ

 

Κατάληψη Apertus

Καλυβίων 70


Αλληλεγγύη στην κατάληψη Δέλτα στην Θεσσαλονίκη

 

ΑΝΑΚΟΙΝΩΣΗ ΤΗΣ ΚΑΤΑΛΗΨΗΣ ΔΕΛΤΑ ΣΧΕΤΙΚΑ ΜΕ ΤΑ ΓΕΓΟΝΟΤΑ ΕΚΚΕΝΩΣΗΣ

 

ΕΝΑ ΧΡΟΝΙΚΟ

 

Στις 12/09 στις 6:30 το πρωί επιστρατεύεται όλος ο συρφετός της αστυνομίας για την εκκένωση της κατάληψης Δέλτα. Εκαμ και Ματ εισήλθαν στα δωμάτια που κοιμόντουσαν οι σύντροφοι και φορώντας τους χειροπέδες, τους έριξαν στο πάτωμα. Καθ’ όλη τη διάρκεια της επιχείρησης ασκήθηκε τόσο λεκτική όσο και σωματική βία. Ένας σύντροφος κρατήθηκε ώστε να είναι παρών στην έρευνα των μπάτσων οι οποίοι όμως του είχαν το κεφάλι στραμμένο στον τοίχο καθιστώντας του αδύνατο να δει οτιδήποτε. Αργότερα αρνήθηκε να υπογράψει την έκθεση έρευνας σε κατοικία και κατάσχεσης. Αργότερα όλοι οι σύντροφοι οδηγήθηκαν στη γαδθ.      

 Αλληλέγγυος κόσμος συγκεντρώθηκε έξω από το χώρο της κατάληψης και κινούμενος προς αυτήν φωνάζοντας συνθήματα, οι μπάτσοι προσπάθησαν να τον απωθήσουν και ακολούθησε συμπλοκή. Ακολούθησαν τέσσερις προσαγωγές συντρόφων και μετά από πολύωρη αναμονή αφέθηκαν ελεύθεροι.

Οι σύντροφοι που μεταφέρθηκαν στη γαδθ οδηγήθηκαν στο υπόγειο του κτηρίου όπου και παρέμειναν εννέα ώρες. Για πολλές ώρες δεν είχανε την παραμικρή ιδέα σχετικά με το κατηγορητήριο και δεν τους επέτρεπαν να πάρουν τηλέφωνα. Όταν τους ανέβασαν στα γραφεία τους ενημέρωσαν για τις εξής κατηγορίες: διατάραξη οικιακής ειρήνης, οπλοκατοχή σε ορισμένους από αυτούς, ψευδορκία σ’έναν και πλαστογράφηση διαβατηρίου σ’εναν απο αυτούς επίσης. Εν συνεχεία οι κατηγορίες αναβαθμίστηκαν από την εισαγγελέα.

 Στην απολογία  αρνήθηκαν την όποια συνεργασία και δήλωσαν πως ό,τι έχουν να πουν θα το πουν στο δικαστήριο. Στους συντρόφους που δε γνωρίζουν την ελληνική γλώσσα οι μπάτσοι δυσκόλευαν τη διαδικασία μετάφρασης.

Στην συνεχή άρνηση των συντρόφων να δώσουν αποτυπώματα και παρά το ότι οι κατηγορίες ήταν πλημμεληματικού χαρακτήρα   ο εισαγγελλέας διέταξε ρητά ν’ αποκομισθούν τα αποτυπώματα με κάθε μέσο ασκώντας όση βία χρειαστεί αρκεί να μην τους σπάσουν τα χέρια. Ένας από τους συντρόφους, στο δελτίο συμπλήρωσης αποτυπωμάτων σημείωσε πως τα αποτυπώματα του πάρθηκαν κατόπιν άσκησης βίας. Παρά το γεγονός ότι δεν υφίσταται διάταξη για την άσκηση βίας προς λήψη αποτυπωμάτων, εισαγγελέας και μπάτσοι  επικαλέστηκαν την δικαιολογία ότι κάνουν ανάλογη εφαρμογή της διάταξης για την υποχρεωτική λήψη DNA.

 Την ίδια μέρα εκτός των τειχών καλέστηκε συνέλευση αλληλεγγύης η οποία αποφάσισε μικροφωνική το απόγευμα που συγκεντρώθηκαν 150 άτομα όπως και συγκέντρωση έξω από τη γαδθ η οποία δεν πραγματοποιήθηκε καθώς η αστυνομία με εντολή της σταμάτησε την κυκλοφορία των λεωφορείων σχεδόν σε όλο το κέντρο της πόλης.

Την επομένη, οι συλληφθέντες οδηγήθηκαν στα δικαστήρια, όπου οι μπάτσοι απαγόρευαν την είσοδο των συντρόφων εντός του δικαστηρίου με εντολή εισαγγελέα και την είσοδός τους στην αίθουσα της δίκης λόγω της πολιτικής τους ταυτότητας ως αναρχικοί, καθώς και των συγγενών των κατηγορουμένων. Παρόλαυτα, μεγάλος αριθμός ατόμων συγκεντρώθηκε έξω από τα δικαστήρια εκφράζοντας την αλληλεγγύη του φωνάζοντας συνθήματα. Η απόφαση του προεδρίου στην αίτηση των συντρόφων για τριήμερη αναβολή, απορρίφθηκε καθώς και διατηρήθηκε η κράτησή τους μέχρι και την επομένη. Το βράδυ της ίδιας ημέρας, πραγματοποιήθηκε συγκέντρωση έξω από τη γαδθ με τη συμμετοχή περίπου 70 ατόμων, οι οποίοι παρέμειναν γύρω στα είκοσι λεπτά φωνάζοντας αδιάκοπα συνθήματα. Ακούγοντας τα συνθήματα, οι σύντροφοι μαζί με ποινικούς κρατούμενους εντός της γαδθ, ανταποκρίθηκαν προκαλώντας ένταση μέσα στα κελιά.

 Την επόμενη μέρα, η δίκη ξεκίνησε κατά τις 2μιση η ώρα, κατά την οποία ο γενικός γραμματέας του τει ψευδώς κατέθεσε ότι το 2007 όταν και ξεκίνησε η κατάληψη ΔΕΛΤΑ, λειτουργούσαν υπηρεσίες του ΤΕΙ εντός αυτής κι όταν ρωτήθηκε από τη δικηγόρο ποιες υπηρεσίες λειτουργούσαν και για σαφείς ημερομηνίες, ο ίδιος με μια επίσης ψευδή κατάθεση δήλωσε ότι τελικά για κάποιον καιρό γινόντουσαν εργασίες στο κτήριο. Ο επόμενος μάρτυρας κατηγορίας  ήταν ένας μπάτσος που δε βρισκόταν την ώρα της εκκένωσης στο κτήριο, αλλά εισήλθε αργότερα. Ο ίδιος και ενώ δεν είχε καμία σχέση με το αλλοδαπών  δήλωσε με βεβαιότητα  ότι το διαβατήριο του συντρόφου είναι πλαστό κάτι το οποίο δεν ισχύει. Εν συνεχεία οι σύντροφοι έκαναν μία πολιτική τοποθέτηση και μετά από κάποιες διακοπές το προεδρείο αποφάνθηκε την ενοχή των κατηγορούμενων προσδίδοντας τους τις εξής κατηγορίες: διατάραξη οικιακής ειρήνης από κοινού, οπλοκατοχή από κοινού, ψευδορκία, πλαστογράφηση, απείθια, παράβαση νόμου περί βεγγαλικών και οι ποινές έχουν ως εξής: σε δύο συντρόφισσες αναγνωρίστηκε μετεφηβικό ελαφρυντικό και δόθηκε η ποινή των τριών μηνών φυλάκισης , σε τέσσερις συντρόφους δόθηκε η ποινή των οκτώ μηνών, στον ένα από αυτούς έντεκα μήνες και δέκα μερες , σε έναν από αυτούς οχτώ μήνες και δέκα μέρες, σε έναν από αυτούς εννέα μήνες, και σε έναν από αυτούς δεκαέξι μήνες. Το συνολικό ποσό του προστίμου ανέρχεται στα 7950 ευρώ και όλοι έχουν τριετή αναστολή.

 

ΓΙΑ ΤΗΝ ΥΠΕΡΑΣΠΙΣΗ ΤΗΣ ΔΡΑΣΗΣ ΚΑΙ ΤΗΝ ΣΥΝΕΧΙΣΗ ΤΗΣ

 

Η κατάληψη αποτελεί μία κοινωνική πρακτική διεκδίκησης. Το κτίριο της κατάληψης Δέλτα κουβαλάει μια τέτοια μακρά ιστορία καταλήψεων και διεκδικήσεων. Οι εργαζόμενοι του άλλοτε ξενοδοχείου δέλτα προέβησαν σε κατάληψη του κτιρίου όταν η διοίκηση του είχε κηρύξει κατάσταση διακοπής της λειτουργίας της επιχείρησης, μετά από τον αγώνα τους κέρδισαν κάποιες θέσεις στο υπηρεσιακό προσωπικό του τει. Εν συνεχεία κατά την περίοδο που το κτίριο λειτουργούσε σαν εστίες, ο φοιτητικός σύλλογος οικοτρόφων “πραξη” είχε προβεί σε κατάληψη το 2004 με τα εξής αιτηματα: εισδοχή φοιτητών, άμεση συντήρηση των δωματιων και εγκαταστάσεων (υδραυλικά, αποχέτευση, θέρμανση, βάψιμο) και επιτροπή διαφάνειας για τους εισαχθέντες. Το τει αδιαφορώντας για τα αιτήματα των οικοτρόφων φοιτητών και θέλοντας να περάσει την ιδιωτικοποίηση της εστίας αποφάσισε να μην μπουν άλλοι φοιτητές και να δώσει στους ηδη διαμένοντες ένα επίδομα στέγασης, επίδομα το οποίο τελικά τους δόθηκε μερικώς.

  Απο το 2005 εως το 2007 το κτίριο ήταν εγκαταλελημένο απο το τει. Το 2007 μετά τις φοιτητικές κινητοποιήσεις για τον νόμο πλαίσιο και έπειτα από μαζικές συνελεύσεις αποφασίστηκε από αγωνιζόμενους φοιτητές και άτομα από τον ελευθεριακό και αναρχικό χώρο η επαναλειτουργία του κτιρίου μέσω μιας κατάληψης η οποία θα πήγαινε και ένα βήμα παραπέρα, δηλαδή δεν θα στέγαζε μόνο τις ανάγκες των συμμετεχόντων αλλά και τις επιθυμίες τους. Το τει 7 χρόνια μετά την εγκατάλειψη του κτιρίου κατηγορεί την κατάληψη Δέλτα για τις ζημιές τις οποίες είχαν καταγγείλει φοιτητές τόσα χρόνια πριν. Η εγκατάλειψη κατηγορεί την κατάληψη η οποία όχι μόνο επιδιόρθωσε τις ζημιές του κτιρίου και το έκανε βιώσιμο αλλά στέγασε και πολιτικά εγχειρήματα, εργαστήρια δημιουργίας και στάθηκε δίπλα σε κοινωνικές ομάδες των δυσμενέστερων ταξικά. Ένας χώρος ο οποίος πάντοτε πρωοθούσε την κοινωνική αλληλεγγύη αντιπαραβάλοντας την μπροστά στον κοινωνικό κανιβαλισμό και έδρασε με βάση τις αρχές της αντιιεραρχίας και της αντιεμπορευματικότητας ενάντια στον καπιταλισμό και στο κράτος του.

 Όντας λοιπόν η κατάληψη Δέλτα ένα πολιτικό εγχείρημα με πολυεπίπεδη δράση και ως μέρος του ριζοσπαστικού κινήματος αποτελεί για το κράτος έναν απο τους στοχοθετημένους εχθρούς του που θέλει να αφανίσει. Επιδιώκοντας αυτό μέσω της εκκένωσης της βρήκε τον τρόπο να δείξει πόσο καλά ξέρει να παίζει το παιχνίδι του αποπροσαναταλισμού της κοινωνίας, στήνοντας ένα ‘’φθηνό’’ σόου αλλά κατά τα άλλα ακριβοπληρωμένο. Με αναρτημένα βίντεο της εισβολής των κάθε λογής μπάτσων στο επίσημο διαδικτιακό τόπο της αστυνομίας, με διμοιρίες των ΜΑΤ οι οποίες φυλάνε εδώ και 4 μερες το κτίριο περιμετρικά, μια φαντασμαγορική επιχείρηση της αστυνομίας  χωρίς να έχει τα αποτελέσματα που ανέμενε, παρουσιάζοντας σαν όπλα αντικείμενα τα οποία είχαν συγκεκριμένη χρήση μέσα στο κτίριο όπως π.χ το τσεκούρι το οποίο παρουσιάζεται στα κατασχεμένα αντικείμενα, η χρήση του οποίου ήταν για τις ξυλόσομπες, κατι το οποίο είναι καταφανές και από τις φωτογραφίες των ίδιων των μπάτσων, ένα τσεκούρι ανάμεσα σε χώματα και πριονίδια.

 Όλο αυτό το θέατρο του παραλόγου παρέλασε από την κατάληψη και εσπασε, κατέσχεσε κουμπαράδες σε σχήμα γουρουνιού (πιθανόν για να φλερτάρει), γομολάστιχες και ξύστρες, εισέβαλε στο παιδικό δωμάτιο και χόρεψε τσιγκολελέτα. Πέρα τώρα από αστεϊσμούς αυτό το κρεσέντο αστυνομικής διάνοιας απήγαγε συντρόφους μας και τους οδήγησε σε δίκη κατ΄ εντολή μάλιστα του υφισταμένου των κεφαλαιοκρατών και πρωθυπουργού αντώνη Σα(χλα)μαρά προβάλλοντας το δόγμα της μηδενικής ανοχής και πάταξης της ανομίας. Από την πλευρά μας εμείς έχουμε να πούμε πως δεν πρέπει να προετοιμαζόμαστε για τον ολοκληρωτισμό, ο ολοκληρωτισμός είναι ήδη εδώ με την πιο άγρια μορφή, αν ο Σα(χλα)μαράς  δηλώνει μηδενική ανοχή σε όποιον αντιτίθεται πολιτικά στα συμφέροντα των ευηπόληπτων μεγαλοεπιχειρηματιών φοροφυγάδων αφεντικών του, εμείς δηλώνουμε μηδενική ανοχή στις συνθήκες εξαθλίωσης, άγριας φτωχοποίησης και του θανάτου που προσφέρει απλόχερα ο ολοκληρωτικός καπιταλισμός και το κράτος. Μηδενική ανοχή στις προσπάθειες καταστολής καταλήψεων και αυτοοργανομένων αναρχικών εγχειρημάτων και ανομία όσον αφορά τη δράση μας προς υπεράσπιση αυτών.

 Δεν είμαστε διατεθιμένοι να παζαρέψουμε για τα αυτονόητα, το δικαίωμα του ανθρώπου στην στέγη είναι κάτι το οποίο παραμένει αδιαπραγμάτευτο όσο και αν αυτοί οι χαλεποί καιροί που ζούμε και οι ινστρούχτορες τους το αμφισβητούνε, όταν τόσος κόσμος εξωθείται στην αυτοκτονία από την φτώχεια, όταν τόσοι άστεγοι πεθαίνουν κάθε χειμώνα από το κρύο και όσο αυτά τα φαινόμενα οξύνονται, δεν νοείται να υπάρχουν κτίρια άδεια τα οποία να στέκουν και να ρημάζουν καταμεσής, σε αυτήν την δραστηριότητα της κρίσης και στο αλισβερίσι της αναδιανομής του κοινωνικού πλούτου από τα κάτω προς τα πάνω. Αυτήν ακριβώς την δραστηριότητα της κρίσης πρέπει να την εκμεταλευτούμε και με βάση την ταξική αλληλεγγύη των καταπιεσμένων και των απόκληρων αυτού του κόσμου να αυτοοργανωθούμε, να πάρουμε τις ζωές μας στα χέρια μας χτίζοντας ουσιαστικές σχέσεις που θα γίνουν επικίνδυνες για το υπάρχον. Και αυτό είναι το στοίχημα να πάρουμε τις ζωές μας στα χέρια μας αλλά να μπορούμε να τις εμπιστευτούμε και στους συντρόφους μας. Η κατάληψη είναι μία πρακτική κοινωνικά νομιμοποιημένη και όταν δεν προσπαθείς να στεγάσεις μόνο το κεφάλι σου αλλά και τις ιδέες σου είναι ένας από τους τρόπους να επιτεθείς στην οδηνηρή πραγματικότητα του καπιταλισμού.

 

ΜΙΑ ΔΙΚΗ ΜΕ ΕΝΤΟΛΗ ΣΑΜΑΡΑ…( κατά τα άλλα μια δίκη χωρίς πολιτικά χαρακτηριστικά )

 

 Όσον αφορά τη δίκη των συντρόφων μας ήτανε για εμάς η αρχή ενός καινούργιου εκδικητικού κύκλου αντιμετώπισης του κράτους απέναντι σε ανθρώπους που πορεύοναι ενάντια σ’ αυτό και σπάνε τον κοινωνικό καθωσπρεπισμό του. Απροκάλυπτα, ζητώντας ο δικηγόρος που ορίστηκε από το τει, να αποδοθούν οι βαρύτερες δυνατές ποινές ως προς παραδειγματισμό για να μην ξαναγίνουν καταλήψεις(!), καθώς και με τη συνέχιση της κράτησης των συντρόφων μας μετά την αναβολή της δίκης. Αντιλαμβανόμενοι όλο αυτό το πλαίσιο δε μας προξενεί καμία εντύπωση το γεγονός ότι κατά τη διάρκεια της δίκης μέσα στην αίθουσα βρισκόταν όλη η ηγεσία της ελ.λας βορείου ελλάδος, όπως επίσης και ότι με εντολή εισαγγέλεα δεν επιτρεπόταν η είσοδος αλληλέγγυου κόσμου όχι μόνο στην αίθουσα αλλά ακόμα και στο κτίριο. Τέλος, η κεκαλυμμένη αγόρευση της εισαγγελέος ως προς το γεγονός ότι δεν δικάζονται οι ιδέες παρόλο που πρότεινε την κατηγορία της οπλοκατοχής από κοινού – επειδή όπως είπε μοιράζονται τα πάντα από κοινού και παίρνουν όλες τις αποφάσεις από κοινού, εμάς το μόνο που μας δείχνει είναι ότι μας γίνεται για ακόμα μια φορά ξεκάθαρη η αναξιοπρέπεια και η ξεφτίλα τους.

 Είμαστε ένοχοι για το γκρέμισμα των τοιχών της αποξένωσης, για την θέρμη που πηγάζει από την αυτοοργάνωση και τη συλλογική ζωή, και για το κατα συρροή έγκλημα της πορείας μας προς τα αχαρτογράφητα της ελευθερίας.

 Και με αυτή την ενοχή θα πορευτούμε.

 Ό,τι και να γίνει η Δέλτα για πάντα κατάληψη θα μείνει

 

ΚΑΤΑΛΗΨΗ ΔΕΛΤΑ, ΘΕΣΣΑΛΟΝΙΚΗ 16/9/12


Κείμενο αυτοδιαχειριζόμενου στεκιού Πανεπιστημίου Ρεθύμνου

 

ΟΙ ΚΑΤΑΛΗΨΕΙΣ ΕΙΝΑΙ ΑΓΚΑΘΙΑ

 ΚΑΙ ΤΟ ΚΡΑΤΟΣ ΘΑ ΜΑΤΩΣΕΙ ΓΙΑ ΝΑ ΤΙΣ ΠΑΡΕΙ!

 

Το αυτοδιαχειριζόμενο στέκι πανεπιστημίου Ρεθύμνου, καταστράφηκε ολοσχερώς από εμπρηστική επίθεση της νεοναζιστικής οργάνωσης Ο.Ε.Ρ. τον Οκτώβριο του 2010. Ξαναφτιάχτηκε με τον ιδρώτα και το χρόνο των ανθρώπων που δραστηριοποιούνταν σε αυτό, καθώς και με τη στήριξη των αλληλέγγυων από όλη την Ελλάδα (και από καμία πανεπιστημιακή αρχή).

 

Στις 06-09-2012 δεχτήκαμε για δεύτερη φορά ανάλογη επίθεση. Αυτή τη φορά, δυστυχώς για τα σκουλήκια του παρακράτους καθώς και για όσους εποφθαλμιούσαν και εποφθαλμιούν να κάνουν το στέκι μαγαζάκι τους, οι ζημιές που προκλήθηκαν ήταν μηδαμινές. Οποιαδήποτε πληροφορία δόθηκε στις εφημερίδες και τα καθεστωτικά ΜΜΕ σε σχέση με τις ζημιές, που ανέρχονται σε χιλιάδες ευρώ είναι κατάπτυστη, στοχευμένη και δεν έχει καμία σχέση με την πραγματικότητα.

 

Τη στιγμή που ολόκληρη η κοινωνία βιώνει στο πετσί της την εξτρεμιστική διάσταση του ούτως ή άλλως φασιστικού καθεστώτος και οι ναζιστικές πρακτικές αναπαράγονται διαρκώς από την κυριαρχία, δε μας εκπλήσσει καθόλου, που η απάντηση της πρυτανείας του πανεπιστημίου σε μία φασιστική επίθεση ήταν η σφράγιση αυτού του ελεύθερου κοινωνικού χώρου.

 

Οι καταλήψεις και οι αυτοδιαχειριζόμενοι χώροι αποτελούν κύτταρα ελευθερίας και ισότητας, δημιουργικότητας κι έκφρασης και παράλληλα θέτουν τις βάσεις για κοινωνικές δομές, όπου δεν χωρούν εκμετάλλευση και καταπίεση. Η καθημερινή λειτουργία και η κάθε επιμέρους δράση γίνονται μέσα από διαδικασίες αντιιεραρχικές, αδιαμεσολάβητες, αντιεμπορευματικές και η διαχείριση του χώρου μέσω συνδιαμόρφωσης, σεβόμενοι τη διαφορετικότητα του άλλου και όχι της δικτατορικής προς τους λίγους πλειοψηφίας. Την ώρα που επιχειρήσεις (τύπου Γευσήνους και Κλαψινάκης) εκμεταλλεύονται τις ανάγκες του φοιτητή/εργαζόμενου, ακόμα και για σίτιση, οι χώροι όπως το στέκι στεγάζουν ανοιχτά και προς όλους πολιτικά καφενεία, δανειστική βιβλιοθήκη, προβολές ταινιών, συνδικαλιστικές ομάδες, ανταλλακτικά παζάρια κα με ελεύθερη κι όχι υποχρεωτική συνεισφορά με βασικές αρχές την αξιοπρέπεια, την αντίσταση και την αλληλεγγύη, αλλά μάλλον το παραπάνω σύστημα θεώρησης κι αξιών φαίνεται να φοβίζει και να ενοχλεί το κράτος των αφεντικών, του χρυσοπληρωμένου ακαδημαϊσμού και της δήθεν “δημόσιας” παιδείας.

 

Έχουμε δηλώσει σε πολλά κείμενα μας στο παρελθόν ότι το πανεπιστήμιο δεν είναι το ξεχωριστό τσιφλίκι κάπου αλλά αποτελεί αναπόσπαστο κομμάτι της κοινωνίας, μέσα στο οποίο υπάρχουν και αναπαράγονται οι ίδιοι ταξικοί διαχωρισμοί και ανισότητες που αναπαράγονται και στην κοινωνία. Όταν λοιπόν, στην κοινωνία τα στοιχειώδη κεκτημένα και δικαιώματα των καταπιεσμένων όσων αφορά στην εργασία, την παιδεία και την υγεία έχουν συρρικνωθεί και τείνουν να εξαφανιστούν με τις καινούριες αλλαγές που έρχονται, το μόνο δικαίωμα που θα μας αφήσουν θα είναι το διακαίωμα να υποδουλωθούμε ολοκληρωτικά στα αφεντικά μας, ντόπια και ξένα. Έτσι, η κοινωνία χωρίζεται σε δούλους(σαν αυτούς που ήρθαν να βάλουν φωτιά) που σκύβουν το κεφάλι προσκυνώντας ναζιστικά κι εθνικά σύμβολα, νομίζοντας πως έτσι θα σωθούν και σε ανθρώπους που αγωνίζονται με κάθε μέσο για την αξιοπρέπεια, για την υπεράσπιση της κοινωνίας και των κοινωνικών αγαθών.

 

Εμείς ήμαστε και θα είμαστε πάντα με την πλευρά των αδικημένων και καταπιεσμένων κι όχι με τους δυνάστες και τα αφεντικά, ούτε με όσους έχουν τις αυταπάτες ότι το καπιταλιστικό σύστημα μπορεί να αλλάξει και να σταματήσει να τρέφεται με ανθρώπους. Γι’ αυτό το λόγο επιλέξαμε να μην έρθουμε σε διάλογο με κανέναν που θεωρεί το πανεπιστήμιο ιδιοκτησία του και την παιδεία υπόθεση του κράτους και να ανακαταλάβουμε το στέκι με τα χέρια μας, με τα οποία θα συνεχίσουμε να αγωνιζόμαστε για μία καλύτερη κοινωνία.

 

Πολλοί θα ήθελαν να φανεί σαν σύγκρουση δύο ακραίων ομάδων (αντιφασίστες- φασιστάκια) όπου η πρυτανεία και το κράτος παίζοντας το ρόλο του διαιτητή θα διευθετήσουν την κατάσταση. Εμείς επαναλαμβάνουμε πως δεν πρόκειται για σύγκρουση των άκρων, αλλά για σύγκρουση 2 ΔΙΑΦΟΡΕΤΙΚΩΝ ΚΟΣΜΩΝ. ΑΠΟ ΤΗ ΜΙΑ Ο ΚΟΣΜΟΣ ΤΗΣ ΕΛΕΥΘΕΡΙΑΣ, ΤΗΣ ΙΣΟΤΗΤΑΣ ΚΑΙ ΤΗΣ ΑΛΛΗΛΕΓΓΥΗΣ, Ο ΚΟΣΜΟΣ ΤΟΥ “ΓΙΝΕ Ο,ΤΙ ΘΕΛΕΙΣ” ΚΙ ΑΠΟ ΤΗΝ ΑΛΛΗ Ο ΚΟΣΜΟΣ ΤΗΣ ΣΚΛΑΒΙΑΣ, ΤΩΝ ΑΝΙΣΟΤΗΤΩΝ, ΤΟΥ ΑΤΟΜΙΚΙΣΜΟΥ, ΔΗΛΑΔΗ Ο ΚΟΣΜΟΣ ΤΟΥ “ΓΙΝΕ Ο,ΤΙ ΣΟΥ ΛΕΝΕ”. ΟΠΟΙΟΣ ΦΕΡΕΙ ΤΟ ΔΕΥΤΕΡΟ ΚΟΣΜΟ ΜΕΣΑ ΤΟΥ ‘Η ΤΟΝ ΑΝΑΠΤΥΣΣΕΙ ΓΙΑ ΤΑ ΜΙΚΡΟΣΥΜΦΕΡΟΝΤΑ ΤΟΥ, ΘΑ ΜΑΣ ΒΡΙΣΚΕΙ ΜΠΡΟΣΤΑ ΤΟΥ, ΕΙΤΕ ΛΕΓΕΤΑΙ ΦΑΣΙΣΤΑΣ-ΕΘΝΙΚΙΣΤΗΣ ΕΙΤΕ ΛΕΓΟΝΤΑΙ ΠΡΥΤΑΝΕΙΣ, ΕΙΤΕ ΛΕΓΕΤΑΙ ΚΡΑΤΟΣ ΕΙΤΕ ΛΕΓΟΝΤΑΙ ΜΠΑΤΣΟΙ!

 

ΜΠΑΤΣΟΙ-ΦΑΣΙΣΤΕΣ-ΚΑΛΟΘΕΛΗΤΕΣ ΟΥΤΕ ΝΑ ΤΟ ΣΚΕΦΤΕΣΤΕ!!!

 

ΚΑΤΩ ΤΑ ΞΕΡΑ ΣΑΣ ΑΠΟ ΤΙΣ ΚΑΤΑΛΗΨΕΙΣ!

ΚΆΤΩ ΤΑ ΧΕΡΙΑ ΑΠΟ ΤΙΣ ΚΑΤΑΛΗΨΕΙΣ

 

Ενάντια σε κρατική και παρακρατική τρομοκρατία

 

Το τελευταίο διάστημα και μετά τη λήξη της εκλογικής φιέστας, ζούμε μέσα σ’ έναν επιταχυντή πολιτικών εξελίξεων. Η εποχή στιγματίζεται από την οικονομική εξαθλίωση του πληθυσμού, την απελπισία, την έλλειψη οράματος και την απογοήτευση ενώ παράλληλα εντείνεται η κρατική τρομοκρατία. Το βασικό χαρακτηριστικό της είναι η απόλυτη κυριαρχία του μίσους προς τους ανθρώπους της μειονεκτικότερης θέσης.

Τώρα που οι υποσχέσεις για ευημερία τελείωσαν, πρέπει το κράτος και οι μηχανισμοί του να επιδείξουν έργο, πουλώντας ασφάλεια και προστασία απέναντι στους παρίες και τους απόκληρους της κοινωνίας.

Επιπλέον, οι νεοναζί νοσταλγοί του Χίτλερ βρήκαν θέση και στρογγυλοκάθισαν ως επίσημοι συνομιλητές του καθεστώτος ενδεδυμένοι με τον «ακίνδυνο» μανδύα του πατριωτισμού και της αντιμνημονιακής αντίστασης. Τα ΜΜΕ σε καθημερινό παροξυσμό, στηρίζουν τη ρητορική του μίσους και την ενδυνάμωση του φόβου. Πάνω σ’ αυτόν το χάρτη, βάφονται με τα πιο μελανά χρώματα σελίδες ιστορίας ντροπής για το ανθρώπινο είδος. Καθημερινά εξαπολύονται ρατσιστικά πογκρόμ απέναντι σε μετανάστες, μικροπωλητές, θύματα trafficking.      H πρόσφατη επιχείρηση «ξένιος δίας» εκτός από το ομολουγουμένως αμήχανο μούδιασμα που μας προκαλεί η κάπως διαστρεβλωμένη αίσθηση φιλοξενίας του καθεστώτος, επικυρώνει και επίσημα την συνολική επίθεση ενάντια στους μετανάστες και την εγκαθίδρυση καθεστώτος αστυνομοκρατίας στις πόλεις. Οι νοικοκυραίοι που χειροκροτούν τις επιχειρήσεις σκούπα -που όπως είπαμε δίνει τη θεσμική κάλυψη- συντάσσονται και ευθυγραμμίζονται πλήρως  με τη δράση των παρακρατικών πολιτοφυλακών που στο δυναμικό τους έχουν ξυλοδαρμούς, βασανισμούς, εμπρησμούς, δολοφονίες.

Παράλληλα με αυτό, το κράτος προσπαθεί να καταλύσει και τα εγχειρήματα αντίστασης με «νόμιμο» η «λιγότερο νόμιμο» τρόπο. Τηλεφωνικές παρακολουθήσεις, όργιο καταστολής ενάντια σε αγωνιστές, αλλά και «άλλου τύπου» επιθέσεις. Σημειώνουμε: στις 11 Ιουλίου πραγματοποιείται εμπρησμός εναντίον της κατάληψης Αpertus στο Αγρίνιο και λίγες μέρες μετά στις 13 Ιουλίου πραγματοποιείται εμπρησμός της κατάληψης Δράκα στην Κέρκυρα. Η κατειλημμένη δημοτική αγορά της Κυψέλης εκκενώνεται, ενώ η κατάληψη Δέλτα στη Θεσσαλονίκη απειλείται με διακοπή ηλεκτροδότησης από τον ιδιοκτήτη του κτιρίου το ΤΕΙ Θεσσαλονίκης.

Αναρωτιόμαστε βέβαια ποιος ανόητος θα μπορούσε να προφασιστεί ότι οι καταλήψεις καταχράζονται τις περιουσίες δημοσίου και ιδιωτών και ότι για αυτό το λόγο πρέπει να αξιοποιηθούν… Τη στιγμή που το κτιριακό δυναμικό του δημοσίου είναι αχρησιμοποίητο, σχολεία και νοσοκομεία λειτουργούν στοιχειωδώς και είναι πολλές φορές επικίνδυνα για τους χρήστες τους, πάρκα και δημόσιοι χώροι είναι πέρα για πέρα υποβαθμισμένα, κτίρια και σύνολα πολιτιστικής κληρονομιάς σαπίζουν κλειδωμένα και αφήνονται να καταρρεύσουν, τίθενται αναγκαστικά το ερώτημα- Αλήθεια ποιος κόπτεται για όλα αυτά; Eίναι ξεκάθαρο ότι με πρόσχημα την εμπορική εκμετάλλευση προσπαθούν να χτυπήσουν τις εστίες της αντίστασης. Αυτό τους ενδιαφέρει κι όλα τα άλλα είναι φούμαρα. Και γιατί; Διότι οι καταλήψεις αποτελούν ένα διαφορετικό μοντέλο ζωής και συνύπαρξης των ανθρώπων, αντι-ιερχικά, αυτοοργανωμένα, αλληλέγγυα.

Και είναι αυτό ακριβώς που τους τρομάζει πέρα και έξω από τα οικονομικά ψευδοδιλλήματα.

Η απάντηση μας πρέπει να δοθεί στους δρόμους, γιατί οι δρόμοι ανήκουν σε εμάς και όχι στην ένστολη μαφία που τους λυμαίνεται. Ανήκει στους χιλιάδες φοιτητές των κινητοποιήσεων το 2007, στους εξεγερμένους νεολαίους του 2008, στις απολυμένες καθαρίστριες της Οικομετ του 2011, στους εκατοντάδες χιλιάδες διαδηλωτές του συντάγματος του Ιούνη του 2011, στους κατοίκους της Κερατέας, στους απεργούς της Χαλυβουργίας και της Βιομηχανικής Μεταλλευτικής. Ανήκει σε όλους και όλες που αμφισβήτησαν, διεκδίκησαν και συγκρούστηκαν τόσο με τους πραιτωριανούς του καθεστώτος, όσο και με την ίδια τη φύση της εξουσίας. Ανήκει σ’ αυτούς, που δημιουργούν την ιστορία σε όλα τα μήκη και τα πλάτη του πλανήτη. Τους εξεγερμένους.

 

ΟΥΤΕ ΒΗΜΑ ΠΙΣΩ!

Κατάληψη Terra_Incognita

 

[ Αναδημοσίευση απο το site της Κατάληψης Terra Incognita ]

 

Αλληλεγγύη στην κατάληψη Δέλτα (Θεσσαλονίκη)

Πανό αλληλεγγύης από την πόλη της Βέροιας στις καταλήψεις Δέλτα, Δράκα και Apertus

 

 

Κείμενο της  Κατάληψης ΔεΛΤΑ σχετικά με την πρόθεση της ΔΕΗ να κόψει το ρεύμα

 Τις τελευταίες ημέρες η Δ.Ε.Η. έχει εκδηλώσει την πρόθεσή της να διακόψει την παροχή ηλεκτρικού ρεύματος στο κτήριο της κατάληψης ΔέΛΤΑ, με συνεχείς επισκέψεις και παρενοχλήσεις. Προφανώς δεν είμαστε οι μόνοι οι οποίοι μπαίνουν στο στόχαστρο αυτής της επιχείρισης, αλλά βρισκόμαστε μ' αυτούς που δεν μπορούν ή αρνούνται να πληρώνουν για ένα αγαθό που είναι απαραίτητο για την ανθρώπινη επιβίωση. Αυτός ο ψευδο-κοινωφελής οργανισμός κινείται βάση των καπιταλιστικών συμφερόντων της κερδοφορίας, συμφέροντα τα οποία εμείς δεν αναγνωρίζουμε. Σε μία περίοδο που το μεγαλύτερο κομμάτι της κοινωνίας αδυνατεί να τα βγάλει πέρα ακόμα και ως προς τα βασικά του έξοδα, δεν διστάζει να κόβει το ρεύμα ακόμα και σε άπορους, ηλικιωμένους, και αρρώστους (ακόμα και με ανίατες ασθένειες). Αυτοί είναι, που με εντολές του κράτους, εκβίαζουν την κοινωνία να πληρώσει το απεχθές χαράτσι, αφού αυτό συνδέθηκε με τον λογαριασμό του ηλεκτρικού. Οι ίδιοι καταστρέφουν το περιβάλλον με υπέρμετρες εξορύξεις, ρύπανση του αέρα και του νερού, εκτροπές ποταμών, κ.α. Φυσικά δεν ξεχνάμε και τον τεράστιο αριθμό εργατικών “ατυχημάτων”, και εδώ θα θέλαμε να εκφράσουμε μία βασική διαφωνία. Το να αδιαφορείς για τις ασφαλείς συνθήκες εργασίας δεν συντελεί σε εργατικό ατύχημα. Συντελεί σε δολοφονία, αφού εν γνώση τους μειώνουν το κόστος (ασφάλεια εργαζομένων) για να μεγιστοποιήσουν το κέρδος. Παρ'ολ'αυτά, τολμούν να ισχυρίζονται πως δρουν προς όφελος του κοινωνικού συμφέροντος. Βέβαια, η κοινωνία που έχουν στο μυαλό τους καμία σχέση δεν έχει μ' αυτή που οραματιζόμαστε εμείς, και τα συμφέροντά μας είναι κάθε άλλο παρά κοινά.

Σε παρόμοιο μοτίβο κινείται και η βιομηχανία παραγωγής φθηνών εργαζομένων. Αυτή που έχουμε στο μυαλό μας φορά τον ψεύτικο μανδύα του εκπαιδευτικού ιδρύματος, είναι περισσότερο γνωστή για σκάνδαλα κακοδιαχείρισης, ρουσφέτια, και τις πελατειακές και κομματικές σχέσεις της, και ονομάζεται Α.Τ.Ε.Ι. Θεσσαλονίκης. Ούτε αυτή η κακοκουρδισμένη λατέρνα λειτουργεί προς κάποιο κοινό όφελος. Απλά θέλει να παράγει χαμηλόμισθο εξειδικευμένο εργατικό δυναμικό καθ' υπόδειξη των εργοδοτών. Με αυτό το σκεπτικό η συνομοταξία τους στήριξε τον “νόμο πλαίσιο” και την ιδιωτικοποίηση της παιδείας. Ώστε οι ανάγκες των αφεντικών και η παραγωγή εργαζομένων που να τις καλύπτουν να αρμονίζονταν πλήρως.

Είναι λογικό οπότε αυτά τα δυο λαμόγια αναγνωρίζουν τον εχθρό τους σ'αυτούς που θέλουν να τους χαλάσουν την γιορτή. Στην ιδιοκτησία του Α.Τ.Ε.Ι.Θ. βρίσκεται το επί 5 χρόνια κατειλημμένο κτίριο της Κατάληψης ΔέΛΤΑ στην Εγνατίας 13. Ένα κτήριο που εγκατέλειψαν στο έλεος της μοίρας του, αλλά πήρε ζωή από όλους εμάς. Έτσι έρημα ντουβάρια μετατράπηκαν σε έναν αυτοοργανωμένο χώρο με ανοιχτά εργαστήρια και υποδομές. Ένα χώρο πολιτικών ζυμώσεων που κλείνει το μάτι στην αυριανή κοινωνία της ισότητας και της αλληλεγγύης. Αυτή η πρόθεση διακοπής της ηλεκτροδότησης είναι στο ευρύτερο πλαίσιο καταστολής ριζοσπαστικών αντιδράσεων, γιατί η κοινωνία δικτυώνεται από τα κάτω και απαντά με απεργίες και μαζικές διαδηλώσεις, επιθέσεις στους μηχανισμούς εκμετάλλευσης, και συγκρούσεις με τους πληρωμένους προστάτες αυτών, τους μπάτσους. Προσπαθούν συνεπώς να απαντήσουν με διώξεις αγωνιστών με φανταστικά στοιχεία, ωμή βία και παραπληροφόρηση, και αναβαθμίζουν το νομικό τους οπλοστάσιο με τον λεγόμενο τρομονόμο. Ένα νομικό πλαίσιο τόσο ευρύ και εύπλαστο που μπορεί ελιχθεί από την ποινικοποίηση προθέσεων, και όχι πράξεων, μέχρι τη δέσμευση οικονομικών στοιχείων ανθρώπων που το κράτος από τη μία κατηγορεί και από την άλλη δεν αναγνωρίζει ως πολιτικούς του αντιπάλους.

Αυτή η καταστολή αφορά όλους μας. Όταν το κράτος χτυπά έναν χώρο ή έναν αγωνιστή με γνώμονα την ανατρεπτική του δράση, τότε χτυπά όλους εμάς. Όσο συνεχίζουν την εκμετάλλευση ανθρώπου από άνθρωπο, όσο ζουν με βάση το κέρδος και όχι την αλληλεγγύη, άλλο τόσο θα πολεμάμε ενάντια σε εξουσιαστικές λογικές και πρακτικές, η ρήξη με το υπάρχον δεν μπορεί παρά να είναι ολοκληρωτική.

 

ΚΑΤΩ ΤΑ ΧΕΡΙΑ ΑΠΟ ΤΙΣ ΚΑΤΑΛΗΨΕΙΣ ΚΑΙ ΤΟΥΣ ΑΥΤΟΟΡΓΑΝΩΜΕΝΟΥΣ ΧΩΡΟΥΣ

ΚΟΜΕΝΟ ΡΕΥΜΑ ΚΑΙ ΝΕΡΟ ΜΟΝΟ ΣΕ ΚΑΘΕ ΑΦΕΝΤΙΚΟ

 

Τη Δευτέρα 6/8 στις 10 το πρωί θα πραγματοποιηθεί μικροφωνική από το χώρο της κατάληψης, και θα ακολουθήσει συνέλευση-ενημέρωση στη 1 το μεσημέρι.

  

Κατάληψη ΔέΛΤΑ, Θεσσαλονίκη, Εγνατίας 13, στάση Κολόμβου


Αλληλεγγύη σε Δράκα και Apertus στην Καβάλα

 

Το Σάββατο 28 Ιουλίου σύντροφοι και συντρόφισσες από το Αυτόνομο Στέκι Καβάλας και την Κατάληψη Βύρωνος 3 μοίρασαν κείμενα αλληλεγγύης για την Κατάληψη Δράκα (Κέρκυρα) και την Κατάληψη Apertus  μετά από τις εμπρηστικές επιθέσεις που δέχτηκαν από φασίστες και ανέβασαν 2 πανό σε κεντρικό σημείο της πόλης.


 

Μικροφωνική αλληλεγγύης από την Κατάληψη Σκαραμαγκά στην Αθήνα

 

 

Την Πέμπτη 26 Ιουλίου το απόγευμα, στήθηκε πάνω στην οδό Πατησίων στο κέντρο της Αθήνας, μικροφωνική αλληλεγγύης στις καταλήψεις "Δράκα" (Κέρκυρα) και Αpertus  που δέχτηκαν πρόσφατα εμπρηστικές επιθέσεις καθώς και σε όλους τους κατειλημμένους πολιτικούς χώρους που στοχοποιούνται και απειλούνται με εκκενώσεις τη στιγμή που τα κοράκια έχουν βγει σεργιάνι προς χαρτογράφηση και δήθεν αναζήτηση κτιρίων προς ιδιοκατοίκηση ή άμεση εκποίηση.

 

KEIMENO ΓΙΑ ΤΙΣ ΚΑΤΑΛΗΨΕΙΣ ΚΑΙ ΤΙΣ ΑΠΕΙΛΕΣ ΕΚΚΕΝΩΣΗΣ

 

Έχει περάσει ένας περίπου μήνας από το πανηγύρι των δύο διαδοχικών εκλογικών διαδικασιών και την παλινόρθωση του καθεστώτος έκτακτης ανάγκης μέσω της συγκυβέρνησης Ν.Δ.-ΠΑΣΟΚ-ΔΗΜΑΡ. Οι νέοι κρατικοί διαχειριστές εξελέγησαν βάση της υπόσχεσης για «εθνική σωτηρία» και αποτροπής της κατάρρευσης της οικονομίας.

 

Οι πρώτες ενέργειες του κράτους σε συνεργασία με την τρόικα είναι να εξασφαλιστούν κονδύλια ύψους 11,5 δις, ώστε να εξασφαλιστούν οι δημοσιονομικοί στόχοι, που περιλαμβάνονταν στη συμφωνία του 2ου μνημονίου, το οποίο ψηφίστηκε στις 12 Φλεβάρη 2012. Για να εξευρεθούν αυτά τα ποσά έχουν σχεδιαστεί νέα εξοντωτικά μέτρα, που περιλαμβάνουν δραστικές μισθολογικές περικοπές, κλείσιμο δημόσιων επιχειρήσεων, νέες φορολογικές επεμβάσεις,  απολύσεις κτλ. Ταυτόχρονα σχεδιάζεται η εκποίηση σημαντικού αριθμού δημοσίων ακινήτων και η χρήση, μέχρι πρότινος, αναξιοποίητων κτιρίων. Σε μια προσπάθεια διασποράς κοινωνικής σύγχυσης από την πλευρά του κράτους, αυτός ο σχεδιασμός έρχεται να παρουσιαστεί ως «αντίβαρο» σε νέες οριζόντιες περικοπές μισθών και συντάξεων, έτσι ώστε να μην υπάρχουν αντιδράσεις και κοινωνικές αντιστάσεις.

 

Αγαστή συνεργασία σε αυτές τις κινήσεις προσφέρει και ο Δήμος της Αθήνας (με δήμαρχο τον θιασώτη της καταστολής, της τάξης και της ασφάλειας Καμίνη), ο οποίος έχει εκπονήσει διάφορα σχέδια ερημοποίησης της ζωής του κέντρου και μετατροπής του σε ζώνη κατανάλωσης και μεταφοράς εμπορευμάτων. Καθόλου τυχαίο δεν είναι ότι ο δήμος κινείται διαρκώς σε κατασταλτική λογική τόσο απέναντι σε μετανάστες-μικροπωλητές, όσο και σε εστίες κοινωνικών αντιστάσεων, σημαντικό μέρος των οποίων αποτελούν και οι αναρχικές-αντιεξουσιαστικές καταλήψεις του κέντρου.

 

Κτίρια που για χρόνια ρήμαζαν ξεχασμένα, μετατράπηκαν από αντιστεκόμενους ανθρώπους σε ζωντανές εστίες αυτοοργάνωσης του αγώνα, με υποδομές αλληλεγγύης, αυτομόρφωσης και δημιουργίας και σε πολλές περιπτώσεις σε στεγαστικά εγχειρήματα. Μέσα στην τρέχουσα συγκυρία, οι καταλήψεις είναι και πάλι στο στόχαστρο τόσο του κράτους όσο και ειδικότερα των Δημοτικών Αρχών που μέσα στην αναμπουμπούλα φροντίζουν να ξεπουλήσουν και το τελευταίο τετραγωνικό δημόσιου χώρου. Με πρόσχημα τα σχέδια εκμετάλλευσης, εκποίησης και επενδύσεων βρίσκουν την ευκαιρία να χτυπήσουν για μια ακόμη φορά τους πολιτικούς κατειλημμένους χώρους. Και μάλιστα, εκεί που δε φτάνει αναίμακτα το χέρι του κράτους φτάνει το χέρι του φασιστικού παρακράτους, όπως δείχνουν και οι πρόσφατοι εμπρησμοί στις καταλήψεις Apertus (Αγρίνιο) και Δράκα (Κέρκυρα). Ταυτόχρονα, κάθε ταξικός αγώνας, χτυπιέται ανελέητα και καταστέλλεται όπως συνέβη με την απεργία στην «Ελληνική Χαλυβουργία» (με τη σύλληψη έξι απεργών) με το πρόσχημα της «ιερότητας» του δικαιώματος της εργασίας τη στιγμή που –τι ειρωνεία!- οι άνεργοι στον ελλαδικό χώρο προσεγγίζουν τα δύο εκατομμύρια.

 

Οι καταλήψεις όμως, αποτελούσαν και αποτελούν ανάχωμα στην επέλαση της κρατικής και καπιταλιστικής βαρβαρότητας και θύλακες αντίστασης στα σχέδια της κοινωνικής εξαθλίωσης. Στις αναρχικές-αντιεξουσιαστικές καταλήψεις σφυρηλατούνται οι αξίες και οι δεσμοί της αλληλεγγύης και της συλλογικοποίησης. «Σκιαγραφούνται» τα όνειρά μας για ένα κόσμο χωρίς αφεντικά, κράτος και εξουσία, για μια κοινωνία ισότητας και αλληλεγγύης. Κάθε σχέδιο επίθεσης στις καταλήψεις θα μας βρει αποφασιστικά και δυναμικά απέναντί του.

 

Να αντισταθούμε σε κάθε νέο μνημόνιο και σχέδιο κοινωνικής λεηλασίας

Αλληλεγγύη στις καταλήψεις Apertus και Δράκα

Κάτω τα ξερά σας από τις καταλήψεις

 

22/07/2012

 

Κατάληψη Πατησίων 61 & Σκαραμαγκά


Σινιάλο αλληλεγγύης από το Αιγάλεω σε Apertus και Δράκα

 

 

από το σάιτ της κατάληψης Σινιάλο στο Αιγάλεω

 

Τις τελευταίες μέρες δύο αυτοδιαχειριζόμενοι χώροι με αντιεξουσιαστικά πολιτικά χαρακτηριστικά, ένας στο Αγρίνιο και ένας στην πόλη της Κέρκυρας έγιναν στόχοι εμπρηστικών επιθέσεων. Και στις δύο περιπτώσεις, χωρίς να παραγνωρίζονται οι επιμέρους ιδιαιτερότητες, όλες οι ενδείξεις για την ταυτότητα των δραστών -τα κίνητρα, ο τρόπος και τα χαρακτηριστικά των επιθέσεων-  αποκλείουν οποιαδήποτε άλλη περίπτωση πέρα από εντόπιες φασιστικές συμμορίες.

 

Η κοινωνική συντηρητικοποίηση -εν μέσω βαθιάς καπιταλιστικής κρίσης- που, πέρα από την πολύμορφη και διάχυτη πιστοποίησή της ανά την επικράτεια, «κεφαλαιοποιείται» και συμπυκνώνεται συμβολικά στην παρουσία της φασιστικής Χ.Α. στην Βουλή, αποτελεί μια επίδοξη βάση υποστήριξης της φασιστικής επιθετικότητας. Ωστόσο, τα ιδεολογικά εργαλεία των φασιστικών συμμοριών είναι πολύ ρηχά και φτηνά για να προσφέρουν οποιαδήποτε ποιότητα αυταξίας στις αιματηρές τους πρακτικές. Η προπαγάνδα «με τις γριούλες να συνοδεύονται από τα ασπόνδυλα στα ΑΤΜ», την «εθνική αποκατάσταση» σε μικροαστικές ιδιοκτησίες και τον επιλεκτικό φιλανθρωπισμό  διανομής τροφίμων στο ελληνικό κουρελοπρολεταριάτο, επιδιώκει την κοινωνική νομιμοποίηση  εκατοντάδων δολοφονικών επιθέσεων που δεν θα περιοριστούν σε μετανάστες αλλά θα απλωθούν σε οποιονδήποτε εχθρεύεται την συνεκτική ουσία του «εθνικού κορμού»… Πρόκειται, προς το παρόν, για «μεγαλεπίβολες απαιτήσεις» από τους περιορισμένους διανοητικούς ορίζοντες των μισανθρώπων κι έτσι, καθώς δεν μπορεί να καλυφθεί η πολιτική ευθύνη για τις δολοφονικές τους πρακτικές… υπεκφεύγουν στο σκοτάδι και στα μισόλογα.

 

Σε αυτό το πλαίσιο, οι αυτοδιαχειριζόμενοι χώροι που, ως προπύργια ατομικής και κοινωνικής απελευθέρωσης ανέκαθεν αποτελούσαν στόχους των εχθρών της ελευθερίας, βρίσκονται μπροστά σε μια συνθήκη επίτασης της γενικευμένης φασιστικής επιθετικότητας που έχει αποκτήσει και βλέψεις σε θεσμικές υπεραξίες. Οι χώροι, ωστόσο, αυτοί δεν αποτελούν τίποτε άλλο πέρα από υλική υπόσταση συγκεκριμένων σχέσεων με συγκεκριμένα χαρακτηριστικά. Αποτελούν μία –εν μέσω άλλων- μορφή συγκεκριμένων περιεχομένων. Η απόπειρα καταστροφής της υλικής τους υπόστασης δεν μπορεί επουδενί να ξεφύγει από τον αυστηρά συμβολικό της  χαρακτήρα, έναν χαρακτήρα που όχι μόνο δεν μπόρεσε ποτέ να επηρεάσει την ουσία των απελευθερωτικών περιεχομένων αλλά αποτέλεσε και πεδίο ήττας των μισάνθρωπων επιθέσεων. Η ιστορία αυτών των επιθέσεων, που κατά δεκάδες και με συγκεκριμένη περιοδικότητα εκδηλώνονται εδώ και 20 ολόκληρα χρόνια, έχει δείξει ότι οι απελευθερωτικοί χώροι δεν έχουν επικαθοριστεί ποτέ από αυτές. Έτσι και αυτές τις μέρες, με σημείο αναφοράς τις τελευταίες επιθέσεις στα συγκεκριμένα εγχειρήματα στο Αγρίνιο και την Κέρκυρα, ενδυναμώνονται συνολικά τα περιεχόμενα της ελευθερίας, ενισχύονται οι δυνάμεις της αλληλεγγύης ανάμεσα στα απελευθερωτικά εγχειρήματα, ανανεώνονται οι αναφορές στα κοινωνικά ριζώματα και μεγαλώνει η αγάπη και το πείσμα για όσα πρέπει να συνεχιστούν.

 

Ο φασισμός δεν έχει άλλη προοπτική πέρα από την συντριβή του.