Την Τρίτη 18/09 καλέστηκε στην πόλη –όπως και κάθε χρόνο- συγκέντρωση και πορεία για τα πέντε χρόνια από την δολοφονία του Π. Φύσσα από τα Τάγματα Εφόδου της Χρυσής Αυγής. Η συγκέντρωση πραγματοποιήθηκε στην Πλατεία Δημάδη, όπου είχε στηθεί μικροφωνική εγκατάσταση κατά την οποία διαβάστηκαν κείμενα τα οποία μοιράζονταν και στους διερχόμενους. Μετά τις 20:30 ξεκίνησε η πορεία με συμμετοχή 200 περίπου ατόμων σε κεντρικά σημεία της πόλης όπου φωνάχτηκαν συνθήματα αντιφασιστικά, αντικρατικά, αλληλεγγύης σε μετανάστες, πολιτικούς κρατούμενους κ.α., ενώ παράλληλα γινόταν παρέμβαση με φέιγ-βολάν και μοίρασμα κείμενων.
Στην περιοχή των τρένων πραγματοποιήθηκε σύγκρουση με τις δυνάμεις καταστολής. Οι μπάτσοι απάντησαν με δακρυγόνα και χειροβομβίδες κρότου-λάμψης. Η πορεία διαλύθηκε και ο κόσμος κατευθύνθηκε προς την Πλατεία Παναγοπούλου (Σιντριβάνι). Από εκείνη την στιγμή η πορεία προσπαθούσε να ανασυγκροτηθεί, αλλά η λυσσαλέα και επικίνδυνη επίθεση της αστυνομίας δεν το επέτρεπε. Τα δακρυγόνα και οι χειροβομβίδες κρότου-λάμψης από την πλευρά της αστυνομίας συνέχιζαν να εκτοξεύονται ασταμάτητα ακόμα και μέσα στην Πλατεία Δημοκρατίας που εκείνη την στιγμή ήταν κατάμεστη από ανθρώπους όλων των ηλικιών.
Η εκδίωξη του κόσμου της πορείας συνεχίστηκε μέχρι την Πλατεία Δημάδη. Η πρωτοφανής αγριότητα και καταστολή της αστυνομίας, με λεκτικές επιθέσεις, απειλές, τραμπουκισμούς και αναβαθμισμένη βίαιη επίθεση, είχε διπλό στόχο: Εκδικητικότητα για τον κόσμο που επέλεξε να κατέβει στο δρόμο και εκφοβισμός για την υπόλοιπη τοπική κοινωνία. Αποτέλεσμα ήταν περίπου τριάντα προσαγωγές και οκτώ συλλήψεις (έξι μετά την πορεία και δυο που ακολούθησαν τις επόμενες μέρες). Το κατηγορητήριο των συλληφθέντων είναι από την πρώτη μέχρι τη τελευταία του λέξη στημένο από τους μπάτσους. Τις επόμενες μέρες πραγματοποιήθηκαν συγκεντρώσεις αλληλεγγύης στα Δικαστήρια, μέχρι και ο τελευταίος σύντροφος να αφεθεί ελεύθερος με αυστηρούς όμως περιοριστικούς όρους.
Αυτό όμως που σημάδεψε τη βραδιά ήταν ο σοβαρός τραυματισμός της 19χρονης κοπέλας στην Πλατεία Δημοκρατίας. Παρόλο που η κοινωνία γνωρίζει το διαχρονικό ρόλο της αστυνομίας, το ιστορικό τραυματισμών και δολοφονιών -ακόμη και στον καιρό της «δημοκρατίας»-, επιχειρήθηκε μονομερής σύνδεση αυτού του γεγονότος με τα αντιστεκόμενα κομμάτια της πόλης. Μια σύνδεση που δεν συνάδει με τον λόγο, τα περιεχόμενα και την δράση που προάγουν τα κομμάτια αυτά. Εναντία στο κρατικό μονοπώλιο της βίας και την υπεροπλία της αστυνομίας, η αντι-βία ως επιλογή του κόσμου του αγώνα, πολλές φορές είναι μονόδρομος, αν και ο χώρος, τα μέσα της άμυνας και ο τρόπος χρήσης τους οφείλουν να διασφαλίζουν, στο μέτρο του δυνατού, ώστε να μην πλήττονται συμμετέχοντες, αλληλέγγυοι ή διερχόμενοι. Ευχόμαστε στην 19χρονη κοπέλα καλή ανάρρωση και δύναμη σε αυτόν τον δύσκολο προσωπικό της αγώνα.
Από τη στιγμή του τραυματισμού γίνεται μια προσπάθεια αποπολιτικοποίησης και συκοφάντησης του αναρχικού-αντιεξουσιαστικού και αντιφασιστικού χώρου, αλλά και εν δυνάμει οποιουδήποτε επιλέγει να κατέβει στο δρόμο. Οι επίδοξοι μελλοντικοί δήμαρχοι-περσόνες που χρησιμοποιούν το γεγονός για μικροπολιτικούς λογούς, η άφαντη από τους κοινωνικούς και εκπαιδευτικούς αγώνες τοπική ΕΛΜΕ, ο κάθε δημοσιογράφος (ανώνυμος, επώνυμος ή με αρχικά) που συστηματικά χειραγωγεί και συσκοτίζει τις συνειδήσεις για μερικά «κλικ», ο κάθε μπάτσος που ανεβοκατεβάζει το γκλομπ του στα κεφάλια των διαδηλωτών και εκτοξεύει δακρυγόνα μες το κόσμο, ούτε μας πείθουν με τον επιλεκτικό ανθρωπισμό τους, αλλά ούτε θα καταφέρουν να διαγράψουν με μια μονοκοντυλιά μια παρουσία αγώνα με βαθιά κοινωνικά ριζώματα, με πολυπληθείς ιστορικές αναφορές και κοινωνικές αφετηρίες. Κάτι που επιχειρείται να γίνει και στον νέο κόσμο που εμπλούτισε δυναμικά τους κοινωνικούς αγώνες μετά την εξέγερση του Δεκέμβρη του 2008, αλλά και στον κόσμο του αντιφασισμού και της αντιεξουσίας που αναδύθηκε στη συνέχεια.
Παρόλα τα κροκοδείλια δάκρυα όλων όσων σχεδιάζουν την κοινωνική λεηλασία από την καπιταλιστική μηχανή και την κοινωνική πειθάρχηση από το κράτος, παρόλη την λασπολογία που χρησιμοποιείται για να νομιμοποιηθεί η επιθετικότητα των κατασταλτικών μηχανισμών και με δεδομένο το πείσμα και την αποφασιστικότητα των αντιστεκόμενων κομματιών της κοινωνίας, ο αγώνας ενάντια στην κρατική και καπιταλιστική βαρβαρότητα συνεχίζεται. Με αυτή τη λογική κατεβαίνουμε στο δρόμο όλα αυτά τα χρόνια και έτσι θα συνεχίσουμε. Ενισχύοντας τις πολιτικές διαδικασίες, οικοδομώντας σχέσεις αμοιβαίας εμπιστοσύνης, αλληλοσεβασμού και συντροφικότητας. Συλλογικά και μαχητικά, αυτοοργανωμένα, αντιιεραρχικά και ισότιμα. Ραντεβού στο δρόμο, στους χώρους αγώνα, στις κοινότητες αντίστασης και αλληλεγγύης.
ΑΛΛΗΛΕΓΓΥΗ ΣΤΟΥΣ ΔΙΩΚOΜΕΝΟΥΣ ΑΓΩΝΙΣΤΕΣ
ΚΑΤΩ ΤΑ ΧΕΡΙΑ ΑΠΟ ΤΟΝ ΚΟΣΜΟ ΤΟΥ ΑΓΩΝΑ
κατάληψη Apertus
Ελεύθερος κοινωνικός χώρος στο Αγρίνιο
Καλυβίων 70
