Author Archives: apertus

Αφίσα για την εργασία και τον νέο αντεργατικό νόμο

Κράτος και κεφάλαιο αναβαθμίζουν τη διαρκή επίθεση στον κόσμο της εργασίας και την κοινωνία με νέους αντεργατικούς νόμους που αποτελούν κομμάτι της συνολικότερης καπιταλιστικής αναδιάρθρωσης.

Δεν περιμένουμε τίποτα από τον γραφειοκρατικό-κομματικό συνδικαλισμό, όπως δεν τρέφουμε καμία αυταπάτη πως μέσα στον καπιταλισμό μπορεί να πάψει η εκμετάλλευση ανθρώπου από άνθρωπο ή πως θα μπορέσει η εργασία να εξανθρωπιστεί. Διότι η εργασία μέσα στη σύγχρονη παραγωγική διαδικασία, αποτελεί μια θεσμοθετημένη συνθήκη εκμετάλλευσης και καταναγκασμού, έναν μισθωτό εκβιασμό, μια διαδικασία αλλοτρίωσης και αποξένωσης του ατόμου. Μια συνθήκη που για το κέρδος των αφεντικών λεηλατεί και αποκτηνώνει τις ζωές μας και μετατρέπει τον πλανήτη σε ένα απέραντο εργοτάξιο.

Η διαδικασία χειραφέτησης της κοινωνίας θα προαχθεί, μόνο όταν έννοιες όπως «ανταγωνισμός», «εργασιακή ηθική», «πειθαρχία», «παραγωγικότητα», «καταναλωτισμός» κ.ά., αποτελέσουν παρελθόν στην κοινωνική συνείδηση. Η κοινωνική χειραφέτηση θα θεμελιωθεί, όταν οι εκμεταλλευόμενοι ξεπεράσουν την ετεροκαθορισμένη θέση και ταυτότητα που τους έχει επιβληθεί μέσα στον καπιταλισμό (ως εργατική τάξη) και προχωρήσουν στην αυτοπραγμάτωσή τους ως συλλογικό υποκείμενο αγώνα για τον απελευθερωτικό  μετασχηματισμό της εργασίας και της ζωής.

Η ακύρωση στην πράξη των αντεργατικών νόμων είναι κομμάτι του συνολικότερου αγώνα ενάντια στη μισθωτή σκλαβιά και την καπιταλιστική πειθάρχηση.

Ενάντια στο κράτος-έκτακτης ανάγκης που με αφορμή την διαχείριση της νόσου του νέου κορωνοϊού οργανώνει μια νέα υποτίμηση της ζωής μας. ΓΙΑ ΤΗΝ ΑΤΟΜΙΚΗ ΚΑΙ ΚΟΙΝΩΝΙΚΗ ΑΠΕΛΕΥΘΕΡΩΣΗ.

  • ΑΠΕΡΓΙΑΚΑ ΤΑΜΕΙΑ
  • ΚΑΤΑΛΗΨΕΙΣ ΣΤΕΓΗΣ
  • ΣΧΕΣΕΙΣ ΑΛΛΗΛΕΓΓΥΗΣ
  • ΔΙΚΤΥΑ ΑΛΛΗΛΟΒΟΗΘΕΙΑΣ
  • ΑΠΕΡΓΙΕΣ ΔΙΑΡΚΕΙΑΣ
  • ΣΥΓΚΡΟΥΣΕΙΣ-ΔΙΑΔΗΛΩΣΕΙΣ
  • ΑΚΗΔΕΜΟΝΕΥΤΟΙ ΑΔΙΑΜΕΣΟΛΑΒΗΤΟΙ ΑΓΩΝΕΣ
  • ΑΥΤΟ-ΟΡΓΑΝΩΜΕΝΑ ΣΩΜΑΤΕΙΑ ΒΑΣΗΣ
  • ΑΤΟΜΙΚΕΣ ΚΑΙ ΣΥΛΛΟΓΙΚΕΣ ΑΠΑΛΛΟΤΡΙΩΣΕΙΣ
  • ΣΥΛΛΟΓΙΚΕΣ ΚΟΥΖΙΝΕΣ
  • ΧΑΡΙΣΤΙΚΑ-ΑΝΤΑΛΛΑΚΤΙΚΑ ΠΑΖΑΡΙΑ
  • ΑΥΤΟΟΡΓΑΝΟΜΕΝΕΣ ΔΟΜΕΣ ΠΑΡΑΓΩΓΗΣ

 

Κατάληψη Apertus

Ελεύθερος κοινωνικός χώρος στο Αγρίνιο

Καλυβίων 70

Σχετικά με το περιστατικό σεξουαλικής κακοποίησης από παπά στο Αγρίνιο

Σχετικά με το περιστατικό σεξουαλικής κακοποίησης από παπά στο Αγρίνιο

Με αφορμή τα περιστατικά έμφυλης βίας που έλαβαν χώρα το τελευταίο διάστημα σε πολλές περιοχές του ελλαδικού χώρου, περιστατικά που αφορούν τόσο βία με σεξουαλικά κίνητρα απέναντι σε γυναίκες μέχρι και γυναικοκτονίες, χαρακτηρισμένες απλά από τα ΜΜΕ σαν «ανθρωποκτονίες», στο παρακάτω κείμενο θα αναφερθούμε στα γεγονότα τα οποία συνέβησαν πρόσφατα στο Αγρίνιο, για τα οποία αρκετοί άνθρωποι (αλληλέγγυοι/-ες, αναρχικοί/-ες, αντιεξουσιαστές/-τριες, αντιφασίστες, καθώς και νέοι/-ες/-@),  δεν έμειναν απαθείς, ένωσαν τη φωνή τους και κατέβηκαν στο δρόμο.

Τα γεγονότα λοιπόν έχουν  ως εξής: Μια γυναίκα 27 χρονών με την 22χρονη αδελφή της κατήγγειλαν τον 49χρονο παπά Θόδωρο Δροσοπαναγιώτη για σεξουαλική κακοποίηση όταν εκείνες ήταν μόλις 13 και 8 ετών αντίστοιχα. Ακόμα μια καταγγελία είχε γίνει και πριν κάποια χρόνια από την ίδια τη σύζυγο του παπά, η οποία και μετέπειτα τον εγκατέλειψε. Όσο αυτός κακοποιούσε συστηματικά τα κορίτσια το 2007, η μητέρα των κοριτσιών φαίνεται να το γνώριζε αλλά εμπιστεύονταν σε τόσο μεγάλο βαθμό τον «καλό παππούλη» που το ανέχονταν, ενώ μέχρι και σήμερα κατέθεσε στα δικαστήρια υπέρ του ίδιου του βιαστή των παιδιών της! Πρόσφατα επίσης βρέθηκε στο σπίτι του και φωτογραφικό υλικό παιδικής πορνογραφίας, ενώ κατά την έφοδο των μπάτσων μια 19χρονη κοπέλα βρισκόντανε κρυμμένη μέσα σε μια ντουλάπα στο σπίτι όπου διέμενε μαζί με τις μητέρες και τα παιδιά τους τα τελευταία χρόνια στην οδό Ακτίου στην πόλη. Όταν βρήκαν την κοπέλα, εκείνη ούσα τρομοκρατημένη, αποκαλούσε τον παπά «πατερούλη» και από σημειώσεις της φαίνεται να ασελγούσε σε κορίτσια με το πρόσχημα ότι ήθελε να διώξει τη «μαγεία», αφού αυτός είχε την «ευλογία».

Η πίστη σε «μάγια», αλλά κι η προαναφερόμενη αντίδραση της μητέρας, μας δείχνουν για ακόμη μια φορά, το πόσο έχουν αφομοιωθεί από την κοινωνία οι σκοταδιστικές προκαταλήψεις που διαδίδει μέσω της ψυχολογικής τρομοκρατίας που έχει δημιουργήσει η ελληνορθόδοξη χριστιανική εκκλησία εδώ και αιώνες, ειδικότερα στην επαρχία. Εξάλλου, αυτή η μορφή βίας συνάδει με την πάγια θέση της εκκλησίας να τοποθετεί τη γυναικεία φύση και τη θηλυκότητα κάτω από την αδιαμφησβήτητη εξουσία του κάθε άντρα και του κάθε «πατερούλη», χρησιμοποιόντας διαχρονικά εικόνες, σύμβολα και μύθους που με σαφήνεια προσομοιάζουν τις γυναίκες σαν τον ενοχλητικό πειρασμό που ευθύνεται για το «προπατορικό αμάρτημα», τις «σαλωμές» που με τους προκλητικούς χορούς σαγηνεύουν για αυτό πρέπει να ποδοπατηθούν, να βιαστούν, να σταλούν στο «πυρ το εξώτερο»,  ενισχύοντας κάθε είδους ανδρικής εξουσίας – επίγειας και «επουράνιας». Είναι, εν τέλει, η ίδια ελληνορθόδοξη εκκλησία που διαποτίζεται από ρατσισμό, σεξισμό, εθνικισμό, φασισμό και που προς τιμήν της πραγματοποιούνται αναρίθμητές εκδηλώσεις βίας, μίσους, απειλής, φόβου, απαξίας, σωματικής και ψυχολογικής εξόντωσης, που δεν απέχουν καθόλου από την απομόνωση του γυναικείου σώματος, την καύση μαγισσών, τον λιθοβολισμό γυναικών που σε κάποιες περιοχές του πλανήτη υφίστανται μέχρι και σήμερα.

Τη Δευτέρα 28/06, λοιπόν, ο παπάς καλείται στα Δικαστήρια της πόλης, με πολλούς/ες (γύρω στα 100 άτομα) να δίνουν ηχηρό «παρών» μετά από τη διάδοση άτυπου καλέσματος από ένα συντονισμό γυναικών. Εκεί φτάνει ο κατά συρροή βιαστής με τη συνοδεία των μπάτσων από άλλη είσοδο των δικαστηρίων (από εκείνη την είσοδο βέβαια που δεν υπήρχε καθόλου κόσμος) και γιουχάρεται έντονα. Εν τέλει το αίτημα για ακύρωση της διαδικασίας απορρίφθηκε και η ανάκρισή του μεταφέρθηκε για την ακριβώς επόμενη μέρα. Άξιο αναφοράς είναι πως τη στιγμή που υπήρχε τηλεοπτική κάλυψη από όλα κανάλια της χώρας, ο τοπικός τηλεοπτικός σταθμός «Αχελώος Τ.V.» που αποτελεί προέκταση  της  «Χριστιανικής Ένωσης Αγρινίου» και της «Ιεραποστολικής Αδελφότης Αγρινίου “Αγία Φιλοθέη”» δεν  παραβρέθηκε ούτε καν να καλύψει το γεγονός δημοσιογραφικά, δίνοντας με το τρόπο αυτό κάλυψη και άφεση αμαρτιών στον παπά.

Την Τρίτη 29/06, από νωρίς το πρωί, ο κόσμος βρέθηκε στα Δικαστήρια ξανά. Αν και ήταν αριθμητικά πολύ λιγότερος, είχε τον ίδιο δυναμισμό με την προηγούμενη μέρα. Αλληλέγγυοι/ες, νέοι/ες/@ ερχόμενοι σε διαμάχη τόσο με τον δικηγόρο του παπα-βιαστή Δημήτρη Νικάκη όσο και με άτομα από τα κανάλια, φωνάζαμε όλες μαζί με παλμό: «ΕΙΜΑΣΤΕ ΕΔΩ, ΕΙΜΑΣΤΕ ΠΟΛΛΕΣ ΠΑΡΤΕ ΤΟ ΧΑΜΠΑΡΙ ΞΕΦΤΙΛΕΣ ΒΙΑΣΤΕΣ», «Ο ΒΙΑΣΤΗΣ ΔΕΝ ΕΙΝΑΙ ΡΑΤΣΑ ΕΙΔΙΚΗ ΜΠΟΡΕΙ ΝΑ ‘ΝΑΙ ΠΑΠΑΣ ΣΤΟ ΔΙΠΛΑ ΜΑΓΑΖΙ»

Μέχρι να τελειώσει η ανάκρισή του, το ασφαλίτικο το οποίο τον συνόδευε, άλλαξε τρεις φορές θέση και τελικά ο παπάς φυγαδεύτηκε από το υπόγειο πάρκινγκ του Δικαστικού Μεγάρου. Η απόφαση του αστικού δικαστηρίου ήταν να προφυλακιστεί. Εμείς παρ’ όλα αυτά συνεχίζουμε να επιμένουμε στην καταδίκη όλων των κακοποιητών, (παρα)βιαστών στην κοινωνική συνείδηση γιατί δεν εμπιστευόμαστε την απόδοση δικαιοσύνης από τα αστικά δικαστήρια, αφού επανειλημμένα τους ξεπλένουν όπως κάνουν άλλωστε η κυβέρνηση και τα ΜΜΕ.

Θα θέλαμε να τονίσουμε τέλος πως για τις εγκληματικές συμπεριφορές ανά τα χρόνια απέναντι σε γυναίκες, μετανάστες/-τριες και άτομα από τη ΛΟΑΤΚΙ+ (LGBTQI+) κοινότητα, η υπαιτιότητα βρίσκεται τόσο στη βαθιά ρίζωση της πατριαρχίας, του ρατσισμού και της ομοφοβίας στην κοινωνία, που διαιωνίζονται από τη μια γενιά στην επόμενη, όσο και στους θεσμούς-τέρατα όπως είναι το Κράτος και οι θρησκείες.

Οι διαρκείς αγώνες μας ενάντια σε αυτούς τους θεσμούς, ενάντια σε κράτος και κεφάλαιο είναι άμεσα συνυφασμένοι με τους αγώνες μας ενάντια στο σεξισμό, την έμφυλη βία και την πατριαρχία, με τους αγώνες για αυτοδιάθεση και κοινωνική χειραφέτηση, αναδεικνύοντας ότι τα συστήματα εξουσίας, εκμετάλλευσης και καταπίεσης αλληλοδιαπλέκονται και αλληλοεπιδρούν .

ΝΑ ΚΥΚΛΟΦΟΡΟΥΜΕ ΕΛΕΥΘΕΡΕΣ ΚΑΙ ΝΑ ΕΙΜΑΣΤΕ ΖΩΝΤΑΝΕΣ

ΚΑΜΙΑ ΜΟΝΗ ΤΗΣ ΑΠΕΝΑΝΤΙ ΣΤΗΝ ΠΑΤΡΙΑΡΧΙΑ

ΤΡΙΤΗ 6/7 ΠΛΑΤΕΙΑ ΔΗΜΑΔΗ

ΣΥΓΚΕΝΤΡΩΣΗ-ΠΟΡΕΙΑ

ενάντια στην έμφυλη βία, τις γυναικοκτονίες και την πατριαρχία

Συγκέντρωση-μικροφωνική: 19:30

Πορεία: 20:30

 

Κατάληψη Apertus

Ελεύθερος κοινωνικός χώρος στο Αγρίνιο

Καλυβίων 70

 

ΥΓ: Η πατριαρχία σηματοδοτείται από την υποταγή των γυναικών, των θηλυκοτήτων  και αυτών των οποίων η ταυτότητα φύλου ή το σώμα τους αψηφούν την κατηγοριοποίηση άντρας/γυναίκα. Επίσης, σηματοδοτείται από την υποταγή και των παιδιών στην αντρική εξουσία. Έτσι, ένα άλλο περιστατικό βίας ως απόρροια των πατριαρχικών σχέσεων εξουσίας, συντελέστηκε στο χωριό Άγιος Ανδρέας Μακρυνείας στην Αιτωλοακαρνανία, στις 7/6, όταν ένα ανήλικο παιδί τραυματίστηκε στην πλάτη από τα σκάγια ενός 55χρονου, ο οποίος δε δίστασε να πυροβολήσει μια παρέα παιδιών που τον ενοχλούσαν παίζοντας –όπως ο ίδιος παραδέχτηκε. Προς συμπαράσταση του θύτη κάποιοι από το χωριό προχώρησαν σε κίνηση για τη συγκέντρωση χρηματικού ποσού για τα δικαστικά του έξοδα, καθιστώντας τους συνένοχους στην εν λόγω ενέργεια.

Παρεμβάσεις για τις γυναικοκτονίες & ενάντια στην πατριαρχία

Παρεμβάσεις με πανό που αναρτήθηκε στην Πλατεία Δημάδη, συνθήματα  και τρικάκια

Oι αγώνες ενάντια στην πατριαρχία και τη γυναίκεια καταπίεση αποτελούν αναπόσπαστο μέρος του αγώνα για την κοινωνική χειραφέτηση, του αγώνα ενάντια σε κράτος και καπιταλισμό.

ΔΕΝ ΕΙΝΑΙ «ΕΓΚΛΗΜΑΤΑ ΠΑΘΟΥΣ», ΔΕΝ ΕΙΝΑΙ «ΟΙΚΟΓΕΝΕΙΑΚΕΣ ΤΡΑΓΩΔΙΕΣ» ΕΙΝΑΙ ΓΥΝΑΙΚΟΚΤΟΝΙΕΣ. ΝΑ ΓΙΝΟΥΜΕ ΑΠΕΙΛΗ ΓΙΑ ΚΑΘΕ ΚΑΤΑΠΙΕΣΤΗ, ΣΕΞΙΣΤΗ, ΒΙΑΣΤΗ

 

 

Έντυπο με αφορμή τα 11 χρόνια της κατάληψης Apertus

Το παρόν κείμενο αποτελεί μια σύντομη παρουσίαση της λειτουργίας και των βασικών αρχών και θέσεων της κατάληψης Apertus. Κατεβάστε το σε μορφή pdf:

Περιεχόμενα:

  1. Η κατάληψη Apertus ως απελευθερωτικό εγχείρημα μέσα στην πόλη…………………4
  2. Δομές και διαδικασίες στην κατάληψη…………………………………………………….4
  • Η συνέλευση της κατάληψης
  • Αυτοδιαχειριζόμενο καφενείο και εκδηλώσεις
  • Ταμείο αλληλεγγύης της κατάληψης
  • Δανειστική βιβλιοθήκη και κινηματικό αρχείο
  • Συλλογική κουζίνα-Παραδοσιακός ξυλόφουρνος
  • Πρωτοβουλίες μέσα από τη συνέλευση
  1. Αδιαμεσολάβητη δράση. Η στάση μας απέναντι σε Κόμματα, ΜΜΕ και ΜΚΟ……….8
  2. Για την καταστολή……………………………………………………………………………9
  3. Η αλληλεγγύη ως στάση ζωής και αγώνα……………………………………….….……..10
  4. Τι προτάσσουμε…………………………………………………………………..….….……11
  5. Εδώ και τώρα………………………………………………………………………..……….16

ΠΑΡΑΡΤΗΜΑ

  • Ποιοι & ποιες είμαστε. Από που προερχόμαστε…………………………………17
  • Για ποιον κόσμο αγωνιζόμαστε…………………………………………………….………20
  • 1η Μαΐου 2010, το πρώτο κείμενο της κατάληψης……………………………….22

Ποιοι & ποιες είμαστε, από που προερχόμαστε. (Κείμενο με αφορμή τα 11 χρόνια της κατάληψης Apertus.)

ΠΟΙΟΙ & ΠΟΙΕΣ ΕΙΜΑΣΤΕ. ΑΠΟ ΠΟΥ ΠΡΟΕΡΧΟΜΑΣΤΕ.

Η καρδιά μας χτυπά σε κάθε εξέγερση που ξεσπά. Μαζί με κάθε άνθρωπο που πολεμά την εξουσία και τους δογματισμούς. Εμπνεόμαστε και αντλούμε δύναμη από τους αγώνες του παρελθόντος, ακόμη κι αν αυτοί έχουν χαθεί στη δίνη του χρόνου. Όσο και αν έχουν αποσιωπηθεί ή διαστρεβλωθεί από τους νικητές, ο απόηχός τους φτάνει μέχρι το σήμερα.

Από τα χρόνια του Μεσαίωνα που οι ευρωπαϊκοί δρόμοι ήταν δρόμοι αναταραχών, με τις εξεγέρσεις των χωρικών στα φέουδα, ύστερα τον βίαιο διωγμό από τη γη τους, την περίφραξη και τη διάλυση των κοινοτήτων τους. Κι αν η καπιταλιστική πειθάρχηση κατάφερε να επιβληθεί μετά από κατάπνιξη εξεγέρσεων, φυλακίσεις, άσυλα υποχρεωτικής εργασίας, με χιλιάδες γυναίκες να οδηγούνται στην αγχόνη και την πυρά ως μάγισσες, το νήμα των αγώνων το πιάνουν οι ινδιάνοι στις ευρωπαϊκές αποικίες που πολεμούν τους αποικιοκρατικούς στρατούς του λευκού ανθρώπου, προκειμένου να διατηρήσουν τη ζωή και την ελευθερία τους. Αλλά δεν είναι μόνο αυτοί: σε όλα τα μήκη και τα πλάτη του πλανήτη ιθαγενείς, «άγριοι» και «αυτόχθονες» που ζουν έξω από τον αυτοαποκαλούμενο πολιτισμό, έχουν τα πόδια τους βαθιά ριζωμένα στο χώμα της μητέρας γης, υψώνοντας ανάστημα στα σιδερένια σαγόνια της προόδου.

Εμπνεόμαστε και παίρνουμε δύναμη από τους κομμουνάριους και τους αβράκωτους της κομμούνας του Παρισίου το 1871, που αρνήθηκαν την κρατική οργάνωση, που μίλησαν για μια νέα κοινωνία, αφήνοντας πίσω τους μια παρακαταθήκη που θα στοιχειώνει για πάντα την κρατική εξουσία. Από τους εργάτες και τις εργάτριες της Πρωτομαγιάς του 1886 που η υψωμένη τους γροθιά φάνηκε σε όλο τον κόσμο, που τροφοδοτεί με λύσσα μέχρι σήμερα τις ταξικές συγκρούσεις. Από τα πρώτα βήματα της Ρωσικής Επανάστασης του 1917 πριν συνθλιφτεί από το γραφειοκρατικό σοσιαλιστικό πρόγραμμα. Από τους εξεγερμένους ναύτες της Κροστάνδης το 1921 που αποκάλυψαν τη δικτατορική φύση του μπολσεβίκικου καθεστώτος και τη Μαχνοβτσίνα, το αναρχικό κίνημα στην Ουκρανία, που ρίχτηκε στη μάχη για μια κοινωνία χωρίς εκμετάλλευση. Από τους αναρχικούς και αναρχικές στην Ισπανία του 1936 που απελευθέρωναν τα εδάφη τους κοινωνικοποιώντας τα μέσα παραγωγής, μοιράζοντας τη γη, απαλλοτριώνοντας εκκλησίες, ιδρύοντας κολεκτίβες, ελευθεριακά σχολεία και βιβλιοθήκες.

Κοιτάμε το παρελθόν, με τη ματιά του παρόντος. Για να μη χαθεί η παρακαταθήκη περασμένων αγώνων. Η παρακαταθήκη από τις συλλογικές διαπραγματεύσεις μέσω απεργιών και ταραχών των καπνεργατών/-τριών του Αγρίνιου -και όλης της ελληνικής περιφέρειας- ενάντια στο άγριο ξεζούμισμα του ντόπιου ή προσφυγικού πληθυσμού από τον «καπνέμπορα». Από την εργατική εξέγερση του Μάη του 1936 στη Θεσσαλονίκη. Από τις μικρές ή μεγάλες μάχες των αγωνιστών και αγωνιστριών στην Κατοχή και τον Εμφύλιο, από τα εργατικά συμβούλια στην Ουγγαρία το 1956, από τις ακηδεμόνευτες κοινωνικές-ταξικές συγκρούσεις σε όλα τα μήκη και τα πλάτη του πλανήτη.

Η σκέψη μας δεν εγκλωβίζεται. Πλουταίνει από την επαναστατημένη φαντασία των λυσσασμένων του Μάη του 1968 που δε σαγηνεύτηκαν από το μειλίχιο τέρας του καπιταλισμού και της αποικιοκρατίας, που έδωσαν ορμή στην επαναστατική σκέψη σε όλο τον κόσμο. Από τα κινήματα αμφισβήτησης που επιχείρησαν την έφοδο στον ουρανό με την ανυποταγή να κυκλοφορεί από τα εργοστάσια και τα σχολεία, στις κουζίνες και τις κρεβατοκάμαρες. Από τους ριζοσπαστικούς φεμινιστικούς αγώνες για οικιακό μισθό, έλεγχο γονιμότητας και ισοτιμία, το κίνημα αντικουλτούρας των γκέτο που γύρισε την πλάτη στον συμβιβασμό και τον καθωσπρεπισμό. Από τα ανεκπλήρωτα αιτήματα της πολύμορφης εξέγερσης του Πολυτεχνείου τον Νοέμβρη του 1973. Από τα αντάρτικα πόλης σε όλο τον κόσμο που δε διστάζουν να διαβούν το δρόμο της ένοπλης σύγκρουσης.

Ο κόσμος για τον οποίον παλεύουμε βλασταίνει στις ζούγκλες του Μεξικού όπου οι εξεγερμένες κοινότητες των Ζαπατίστας ανακοινώνουν ξεκάθαρα πως η επανάσταση δεν είναι κάτι το μακρινό. Αρθρώνεται στις καθημερινές κουβέντες των επαναστατών και των επαναστατριών στις ελευθεριακές κοινότητες της Ροζάβα στη Βόρεια Συρία.

Όσο ο έλεγχος και η καταστολή αυξάνονται, τόσο πιο αινιγματικές γίνονται οι κοινωνικές αντιδράσεις. Τόσο πιο απρόβλεπτες γίνονται στον χώρο και τον χρόνο. Η ανυποταγή, ο αγώνας για ελευθερία και αυτοδιάθεση, ήταν, είναι και θα είναι μέρος της ιστορίας. Γι’ αυτό και η ιστορία δε λέει να τελειώσει. Γράφεται κάθε μέρα και από εμάς. Γράφεται από τους μαθητές, τους μετανάστες, τους εξεγερμένους, τους περιθωριακούς, τις «αισχρές μειοψηφίες» που έστησαν τα οδοφράγματα οργής και αντίστασης του Δεκέμβρη του 2008 μετά τη δολοφονία του αναρχικού μαθητή Αλέξη Γρηγορόπουλου. Γράφεται από τον κόσμο του αγώνα, που κατά τη διάρκεια της κρίσης, πήρε τη ζωή του στα χέρια του, από τους αντιφασίστες που κρατούν ζωντανή τη μνήμη του Παύλου Φύσσα και του Σαχζάτ Λουκμάν τσακίζοντας τον φασισμό στον δρόμο, από τα άτομα της ΛΟΑΤΚΙ+ κοινότητας -και όχι μόνο- που δεν ξέχασαν ούτε στιγμή τον Ζακ Κωστόπουλο/Zackie Oh, που κάθε μέρα ελευθερώνουν με πάθος τις φυλακισμένες και υπονομευμένες επιθυμίες από μια παγερή και θλιβερή κανονικότητα. Γράφεται από τους φυλακισμένους που βάζουν φωτιά στα κελιά τους, από τους μετανάστες που καίνε τους καταυλισμούς τους. Από αυτούς που δεν κάθονται σπίτι τους, που νοιάζονται για τους άλλους, που στέκονται εμπόδιο σε παλιές και νέες πειθαρχήσεις.

Είμαστε αυτοί που επιζητούν την καταστροφή κάθε μηχανισμού που διοχετεύει τη σκέψη της εξουσίας. Είμαστε μαζί με όλους αυτούς που θέλουν να στήσουν ένα μεγάλο γλέντι πάνω στις στάχτες των υπουργείων, των κυβερνητικών κέντρων, των βιλών των αφεντικών, των εργοστασίων, των εργασιακών κάτεργων, των αστυνομικών τμημάτων, των κρατητηρίων, των στρατοπέδων, των φυλακών, των ψυχιατρείων.

Με τη ζωή & τους αγώνες του σήμερα.

Για την καθολική ανατροπή του κόσμου της εξουσίας.

Για τις λεύτερες μέρες του αύριο.

 

Κατάληψη Apertus

Ελεύθερος κοινωνικός χώρος στο Αγρίνιο

Καλυβίων 70

11 χρόνια κατάληψη Apertus

1η Μαΐου 2010 – 1η Μαΐου 2020

11 ΧΡΟΝΙΑ ΚΑΤΑΛΗΨΗ APERTUS

Με τη ζωή & τους αγώνες του σήμερα.

Για τις λεύτερες μέρες του αύριο.

Συλλογικά και μαχητικά. Αυτοοργανωμένα, αντι-ιεραρχικά και ισότιμα.

Για μια κοινωνία ελευθερίας, ισότητας, αλληλεγγύης και κοινοκτημοσύνης.

κατάληψη Apertus

Ελεύθερος κοινωνικός χώρος στο Αγρίνιο

Καλυβίων 70 

Αντεθνική παρέμβαση στην πόλη

Τις προηγούμενες μέρες πραγματοποιήθηκε αντεθνική-αντιμιλιταριστική παρέμβαση στην πόλη (με αφίσες, αυτοκόλλητα και διακίνηση εντύπων) ενάντια στις εθνικές φιέστες και στο κυρίαρχο αφήγημα για τα 200 χρόνια από το 1821.

Για περισσότερα για το υλικό της παρέμβασης ακολουθήστε τους παρακάτω συνδέσμους:

200 χρόνια

Αντεθνικοί αστερισμοί

Αντεθνικά αυτοκόλλητα

Casus Rebelli

 

Ενημέρωση κινηματικού βιβλιοπωλείου & δανειστικής βιβλιοθήκης

 

Ενημέρωση κινηματικού βιβλιοπωλείου & δανειστικής βιβλιοθήκης

  • Ελεύθεροι στη Μυλόπετρα
  • Εκτός -Περιοδική έκδοση του εγχειρήματος «εκδόσεις των άλλων»

Επίσης στην δανειστική βιβλιοθήκη προστέθηκαν οι τίτλοι τον ίδιων εκδόσεων:

  • Οι μπάτσοι δεν μπορούν να χορέψουν
  • Καιρός της Προσμονής

Πανό από τη συγκέντρωση αλληλεγγύης στον αναρχικό Β. Σταθόπουλο

Πανό από τη συγκέντρωση αλληλεγγύης στον αναρχικό Β. Σταθόπουλο, που αναρτήθηκε στην πλατεία Δημάδη στις 10/ο4.

ΣΥΓΚΕΝΤΡΩΣΗ-ΜΙΚΡΟΦΩΝΙΚΗ ΑΛΛΗΛΕΓΓΥΗΣ

ΝΙΚΗ ΣΤΟΝ ΑΓΩΝΑ ΤΟΥ ΕΠΑΝΑΣΤΑΤΗ ΑΠΕΡΓΟΥ ΠΕΙΝΑΣ ΔΗΜΗΤΡΗ ΚΟΥΦΟΝΤΙΝΑ (από 08/01)

ΑΜΕΣΗ ΙΚΑΝΟΠΟΙΗΣΗ

του αιτήματος του για μεταγωγή στις φυλακές Κορυδαλλού

ΣΥΓΚΕΝΤΡΩΣΗ-ΜΙΚΡΟΦΩΝΙΚΗ ΑΛΛΗΛΕΓΓΥΗΣ

Τετάρτη 10/03/2021

Πλατεία Δημάδη, ώρα: 17:00

 

Κατάληψη Apertus

Ελεύθερος κοινωνικός χώρος στο Αγρίνιο

Καλυβίων 70

ΥΓ: Ανήμερα 10 Μάρτη, τη στιγμή που το κράτος επιδιώκει να εξοντώσει τον Δημήτρη Κουφοντίνα που βρίσκεται σε απεργία πείνας από 8/01,  πριν 11 χρόνια, ένας άλλος ένοπλος αντάρτης, ο Λάμπρος Φούντας, έπεσε νεκρός από σφαίρα μπάτσου, σε συμπλοκή με την αστυνομία στη Δάφνη, κατά τη διάρκεια προετοιμασίας ενέργειας του Επαναστατικού Αγώνα, δίνοντας τη ζωή του, από τη δική του αναρχική σκοπιά, στον αγώνα για την κοινωνική απελευθέρωση.

O ΛΑΜΠΡΟΣ ΦΟΥΝΤΑΣ ΖΕΙ ΣΤΟΥΣ ΑΓΩΝΕΣ ΜΑΣ

Ο αναρχικός Λάμπρος Φούντας (23/5/1975 – 10/3/2010),  έπεσε νεκρός από σφαίρα μπάτσου, σε συμπλοκή με την αστυνομία στη Δάφνη, κατά τη διάρκεια προετοιμασίας ενέργειας του Επαναστατικού Αγώνα.

Ο Λάμπρος Φούντας, με καταγωγή από το Κεφαλόβρυσο της Αιτωλοακαρνανίας, από μικρό παιδί συμμετείχε ως αναρχικός στους κοινωνικούς αγώνες της εποχής του (είχε συλληφθεί στην κατάληψη του πολυτεχνείου το 1995), αγωνίστηκε και έδωσε τη ζωή του ενάντια σε αυτό το βίαιο, ψυχρό και εκμεταλλευτικό σύστημα που με αφορμή την παρούσα κρίση θέλει να επιβάλλει σε παγκόσμια κλίμακα έναν νέο ολοκληρωτισμό.

Ο Λάμπρος Φούντας είναι ένας από εμάς, γιατί μοιραζόμασταν το ίδιο όραμα για ένα κόσμο ελευθερίας. Ο αγώνας του αποτελεί κομμάτι των πολύμορφων κοινωνικών-ταξικών αγώνων των κολασμένων όπου γης, των εξεγερσιακών και επαναστατικών εστιών ενάντια στα σύμβολα της εξουσίας, της καταστολής και του πλούτου

Επιλέγουμε να κρατάμε τη μνήμη του ζωντανή μέσα από τους αγώνες μας για την ατομική και κοινωνική απελευθέρωση, ανοίγοντας τον δρόμο για μια αταξική και ακρατική κοινωνία ελευθερίας, ισότητας και αλληλεγγύης. Για την ατομική και κοινωνική απελευθέρωση, για την αναρχία.

ΟΣΟ Η ΕΞΕΓΕΡΣΗ ΚΑΙΕΙ ΣΤΙΣ ΚΑΡΔΙΕΣ

Η ΜΝΗΜΗ ΤΟΥ ΛΑΜΠΡΟΥ ΦΟΥΝΤΑ ΠΑΡΑΜΕΝΕΙ ΖΩΝΤΑΝΗ

Κατάληψη Apertus

Ελεύθερος κοινωνικός χώρος στο Αγρίνιο

Καλυβίων 70