ΑΛΛΗΛΕΓΓΥΗ ΣΤΟΥΣ 6 ΔΙΩΚΟΜΕΝΟΥΣ ΓΙΑ ΤΑ ΓΕΓΟΝΟΤΑ ΣΤΗ ΜΟΡΙΑ

ΑΛΛΗΕΓΓΥΗ ΣΤΟΥΣ ΕΞΕΓΕΡΜΕΝΟΥΣ ΜΕΤΑΝΑΣΤΕΣ

ΦΩΤΙΑ ΣΤΑ ΚΕΝΤΡΑ ΚΡΑΤΗΣΗΣ

ΔΙΚΑΣΤΗΡΙΑ ΧΙΟΥ 11/6/21

Εκδήλωση – βιβλιοπαρουσίαση «Η κριτική σκέψη απέναντι στην καπιταλιστική Λερναία Ύδρα»

Σάββατο 05/06 ώρα 20:00

Στο χώρο της κατάληψης διατίθενται τις μέρες και ώρες που ο χώρος είναι ανοιχτός κοντομάνικα μπλουζάκια, τσάντες και κονκάρδες για την οικονομική ενίσχυση του ταξιδιού των ζαπατίστας στην Ευρώπη

Το παρόν κείμενο αποτελεί μια σύντομη παρουσίαση της λειτουργίας και των βασικών αρχών και θέσεων της κατάληψης Apertus. Κατεβάστε το σε μορφή pdf:

• apertus-entypo

Περιεχόμενα:

1. Η κατάληψη Apertus ως απελευθερωτικό εγχείρημα μέσα στην πόλη…………………4
2. Δομές και διαδικασίες στην κατάληψη…………………………………………………….4

• Η συνέλευση της κατάληψης
• Αυτοδιαχειριζόμενο καφενείο και εκδηλώσεις
• Ταμείο αλληλεγγύης της κατάληψης
• Δανειστική βιβλιοθήκη και κινηματικό αρχείο
• Συλλογική κουζίνα-Παραδοσιακός ξυλόφουρνος
• Πρωτοβουλίες μέσα από τη συνέλευση

3. Αδιαμεσολάβητη δράση. Η στάση μας απέναντι σε Κόμματα, ΜΜΕ και ΜΚΟ……….8
4. Για την καταστολή……………………………………………………………………………9
5. Η αλληλεγγύη ως στάση ζωής και αγώνα……………………………………….….……..10
6. Τι προτάσσουμε…………………………………………………………………..….….……11
7. Εδώ και τώρα………………………………………………………………………..……….16

ΠΑΡΑΡΤΗΜΑ

• Ποιοι & ποιες είμαστε. Από που προερχόμαστε…………………………………17
• Για ποιον κόσμο αγωνιζόμαστε…………………………………………………….………20
• 1η Μαΐου 2010, το πρώτο κείμενο της κατάληψης……………………………….22

Νέα έντυπα και βιβλία:

• Η υγεία ως βιομηχανία που παράγει νέα αξία, Φάμπρικα Υφανέτ
• Σημειώσεις από το δωμάτιο της χημειοθεραπείας, Φάμπρικα Υφανέτ
• 1821, Ιστορικά ζητήματα στις απαρχές του ελληνικού κρατικού και καπιταλιστικού σχηματισμού, Project21, Traverso Antifa

ΠΟΙΟΙ & ΠΟΙΕΣ ΕΙΜΑΣΤΕ. ΑΠΟ ΠΟΥ ΠΡΟΕΡΧΟΜΑΣΤΕ.

Η καρδιά μας χτυπά σε κάθε εξέγερση που ξεσπά. Μαζί με κάθε άνθρωπο που πολεμά την εξουσία και τους δογματισμούς. Εμπνεόμαστε και αντλούμε δύναμη από τους αγώνες του παρελθόντος, ακόμη κι αν αυτοί έχουν χαθεί στη δίνη του χρόνου. Όσο και αν έχουν αποσιωπηθεί ή διαστρεβλωθεί από τους νικητές, ο απόηχός τους φτάνει μέχρι το σήμερα.

Από τα χρόνια του Μεσαίωνα που οι ευρωπαϊκοί δρόμοι ήταν δρόμοι αναταραχών, με τις εξεγέρσεις των χωρικών στα φέουδα, ύστερα τον βίαιο διωγμό από τη γη τους, την περίφραξη και τη διάλυση των κοινοτήτων τους. Κι αν η καπιταλιστική πειθάρχηση κατάφερε να επιβληθεί μετά από κατάπνιξη εξεγέρσεων, φυλακίσεις, άσυλα υποχρεωτικής εργασίας, με χιλιάδες γυναίκες να οδηγούνται στην αγχόνη και την πυρά ως μάγισσες, το νήμα των αγώνων το πιάνουν οι ινδιάνοι στις ευρωπαϊκές αποικίες που πολεμούν τους αποικιοκρατικούς στρατούς του λευκού ανθρώπου, προκειμένου να διατηρήσουν τη ζωή και την ελευθερία τους. Αλλά δεν είναι μόνο αυτοί: σε όλα τα μήκη και τα πλάτη του πλανήτη ιθαγενείς, «άγριοι» και «αυτόχθονες» που ζουν έξω από τον αυτοαποκαλούμενο πολιτισμό, έχουν τα πόδια τους βαθιά ριζωμένα στο χώμα της μητέρας γης, υψώνοντας ανάστημα στα σιδερένια σαγόνια της προόδου.

Εμπνεόμαστε και παίρνουμε δύναμη από τους κομμουνάριους και τους αβράκωτους της κομμούνας του Παρισίου το 1871, που αρνήθηκαν την κρατική οργάνωση, που μίλησαν για μια νέα κοινωνία, αφήνοντας πίσω τους μια παρακαταθήκη που θα στοιχειώνει για πάντα την κρατική εξουσία. Από τους εργάτες και τις εργάτριες της Πρωτομαγιάς του 1886 που η υψωμένη τους γροθιά φάνηκε σε όλο τον κόσμο, που τροφοδοτεί με λύσσα μέχρι σήμερα τις ταξικές συγκρούσεις. Από τα πρώτα βήματα της Ρωσικής Επανάστασης του 1917 πριν συνθλιφτεί από το γραφειοκρατικό σοσιαλιστικό πρόγραμμα. Από τους εξεγερμένους ναύτες της Κροστάνδης το 1921 που αποκάλυψαν τη δικτατορική φύση του μπολσεβίκικου καθεστώτος και τη Μαχνοβτσίνα, το αναρχικό κίνημα στην Ουκρανία, που ρίχτηκε στη μάχη για μια κοινωνία χωρίς εκμετάλλευση. Από τους αναρχικούς και αναρχικές στην Ισπανία του 1936 που απελευθέρωναν τα εδάφη τους κοινωνικοποιώντας τα μέσα παραγωγής, μοιράζοντας τη γη, απαλλοτριώνοντας εκκλησίες, ιδρύοντας κολεκτίβες, ελευθεριακά σχολεία και βιβλιοθήκες.

Κοιτάμε το παρελθόν, με τη ματιά του παρόντος. Για να μη χαθεί η παρακαταθήκη περασμένων αγώνων. Η παρακαταθήκη από τις συλλογικές διαπραγματεύσεις μέσω απεργιών και ταραχών των καπνεργατών/-τριών του Αγρίνιου -και όλης της ελληνικής περιφέρειας- ενάντια στο άγριο ξεζούμισμα του ντόπιου ή προσφυγικού πληθυσμού από τον «καπνέμπορα». Από την εργατική εξέγερση του Μάη του 1936 στη Θεσσαλονίκη. Από τις μικρές ή μεγάλες μάχες των αγωνιστών και αγωνιστριών στην Κατοχή και τον Εμφύλιο, από τα εργατικά συμβούλια στην Ουγγαρία το 1956, από τις ακηδεμόνευτες κοινωνικές-ταξικές συγκρούσεις σε όλα τα μήκη και τα πλάτη του πλανήτη.

Η σκέψη μας δεν εγκλωβίζεται. Πλουταίνει από την επαναστατημένη φαντασία των λυσσασμένων του Μάη του 1968 που δε σαγηνεύτηκαν από το μειλίχιο τέρας του καπιταλισμού και της αποικιοκρατίας, που έδωσαν ορμή στην επαναστατική σκέψη σε όλο τον κόσμο. Από τα κινήματα αμφισβήτησης που επιχείρησαν την έφοδο στον ουρανό με την ανυποταγή να κυκλοφορεί από τα εργοστάσια και τα σχολεία, στις κουζίνες και τις κρεβατοκάμαρες. Από τους ριζοσπαστικούς φεμινιστικούς αγώνες για οικιακό μισθό, έλεγχο γονιμότητας και ισοτιμία, το κίνημα αντικουλτούρας των γκέτο που γύρισε την πλάτη στον συμβιβασμό και τον καθωσπρεπισμό. Από τα ανεκπλήρωτα αιτήματα της πολύμορφης εξέγερσης του Πολυτεχνείου τον Νοέμβρη του 1973. Από τα αντάρτικα πόλης σε όλο τον κόσμο που δε διστάζουν να διαβούν το δρόμο της ένοπλης σύγκρουσης.

Ο κόσμος για τον οποίον παλεύουμε βλασταίνει στις ζούγκλες του Μεξικού όπου οι εξεγερμένες κοινότητες των Ζαπατίστας ανακοινώνουν ξεκάθαρα πως η επανάσταση δεν είναι κάτι το μακρινό. Αρθρώνεται στις καθημερινές κουβέντες των επαναστατών και των επαναστατριών στις ελευθεριακές κοινότητες της Ροζάβα στη Βόρεια Συρία.

Όσο ο έλεγχος και η καταστολή αυξάνονται, τόσο πιο αινιγματικές γίνονται οι κοινωνικές αντιδράσεις. Τόσο πιο απρόβλεπτες γίνονται στον χώρο και τον χρόνο. Η ανυποταγή, ο αγώνας για ελευθερία και αυτοδιάθεση, ήταν, είναι και θα είναι μέρος της ιστορίας. Γι’ αυτό και η ιστορία δε λέει να τελειώσει. Γράφεται κάθε μέρα και από εμάς. Γράφεται από τους μαθητές, τους μετανάστες, τους εξεγερμένους, τους περιθωριακούς, τις «αισχρές μειοψηφίες» που έστησαν τα οδοφράγματα οργής και αντίστασης του Δεκέμβρη του 2008 μετά τη δολοφονία του αναρχικού μαθητή Αλέξη Γρηγορόπουλου. Γράφεται από τον κόσμο του αγώνα, που κατά τη διάρκεια της κρίσης, πήρε τη ζωή του στα χέρια του, από τους αντιφασίστες που κρατούν ζωντανή τη μνήμη του Παύλου Φύσσα και του Σαχζάτ Λουκμάν τσακίζοντας τον φασισμό στον δρόμο, από τα άτομα της ΛΟΑΤΚΙ+ κοινότητας -και όχι μόνο- που δεν ξέχασαν ούτε στιγμή τον Ζακ Κωστόπουλο/Zackie Oh, που κάθε μέρα ελευθερώνουν με πάθος τις φυλακισμένες και υπονομευμένες επιθυμίες από μια παγερή και θλιβερή κανονικότητα. Γράφεται από τους φυλακισμένους που βάζουν φωτιά στα κελιά τους, από τους μετανάστες που καίνε τους καταυλισμούς τους. Από αυτούς που δεν κάθονται σπίτι τους, που νοιάζονται για τους άλλους, που στέκονται εμπόδιο σε παλιές και νέες πειθαρχήσεις.

Είμαστε αυτοί που επιζητούν την καταστροφή κάθε μηχανισμού που διοχετεύει τη σκέψη της εξουσίας. Είμαστε μαζί με όλους αυτούς που θέλουν να στήσουν ένα μεγάλο γλέντι πάνω στις στάχτες των υπουργείων, των κυβερνητικών κέντρων, των βιλών των αφεντικών, των εργοστασίων, των εργασιακών κάτεργων, των αστυνομικών τμημάτων, των κρατητηρίων, των στρατοπέδων, των φυλακών, των ψυχιατρείων.

Με τη ζωή & τους αγώνες του σήμερα.

Για την καθολική ανατροπή του κόσμου της εξουσίας.

Για τις λεύτερες μέρες του αύριο.

Κατάληψη Apertus

Ελεύθερος κοινωνικός χώρος στο Αγρίνιο

Καλυβίων 70

1η Μαΐου 2010 – 1η Μαΐου 2020

11 ΧΡΟΝΙΑ ΚΑΤΑΛΗΨΗ APERTUS

Με τη ζωή & τους αγώνες του σήμερα.

Για τις λεύτερες μέρες του αύριο.

Συλλογικά και μαχητικά. Αυτοοργανωμένα, αντι-ιεραρχικά και ισότιμα.

Για μια κοινωνία ελευθερίας, ισότητας, αλληλεγγύης και κοινοκτημοσύνης.

κατάληψη Apertus

Ελεύθερος κοινωνικός χώρος στο Αγρίνιο

Καλυβίων 70 

Τις προηγούμενες μέρες πραγματοποιήθηκε αντεθνική-αντιμιλιταριστική παρέμβαση στην πόλη (με αφίσες, αυτοκόλλητα και διακίνηση εντύπων) ενάντια στις εθνικές φιέστες και στο κυρίαρχο αφήγημα για τα 200 χρόνια από το 1821.

Για περισσότερα για το υλικό της παρέμβασης ακολουθήστε τους παρακάτω συνδέσμους:

200 χρόνια

Αντεθνικοί αστερισμοί

Αντεθνικά αυτοκόλλητα

Casus Rebelli

Η υψωμένη γροθιά των εργατών και των εργατριών της Πρωτομαγιάς του 1886 τροφοδοτεί με λύσσα μέχρι σήμερα τις κοινωνικές-ταξικές συγκρούσεις σε όλα τα μήκη και τα πλάτη του πλανήτη. Με πρόσχημα τη διαχείριση της νόσου του νέου κορωνοϊού, κράτος και κεφάλαιο ενισχύουν τη διαρκή επίθεση που έχουν εξαπολύσει στην κοινωνία. Μια επίθεση που πραγματοποιείται με:

• την καθολική εφαρμογή του κράτους-έκτακτης ανάγκης
• την αναβάθμιση του ελέγχου, της επιτήρησης και της καταστολής
• την εντατικοποίηση της μισθωτής σκλαβιάς
• την ανάπτυξη νέων κύκλων καπιταλιστικής συσσώρευσης σε παλιές και νέες περιοχές εκμετάλλευσης
• τη μονιμοποίηση της καραντίνας και των υγειονομικών οδηγιών
• την αναδιάρθρωση και την επιβολή νέων πειθαρχήσεων σε όλες της βαθμίδες της εκπαίδευσης
• το μόνιμο χαρακτήρα του καθεστώτος εξαίρεσης σε πληθυσμούς που είναι «αόρατοι» ή «περισσεύουν» (μετανάστες, Ρομά, κρατούμενους, φυλακισμένους αγωνιστές, τοξικοεξαρτημένους, ατόμων με ψυχιατρική εμπειρία κ.ά.)
• την τηλε-καθημερινότητα με την υποχρεωτική ψηφιακή μεσολάβηση σε όλο το φάσμα της κοινωνικής ζωής

Δεν περιμένουμε τίποτα από τον γραφειοκρατικό-κομματικό συνδικαλισμό. Σ’ αυτήν την επίθεση κράτους και κεφαλαίου, Δημιουργούμε σχέσεις αλληλεγγύης και εστίες αντίστασης. Κοινοί αγώνες, ντόπιων και μεταναστών, ενάντια στην εντεινόμενη εκμετάλλευση από κράτος και κεφάλαιο. Να οξύνουμε τους αγώνες ενάντια στις απαγορεύσεις, σε παλιές και νέες πειθαρχήσεις, στη συνολική υποτίμηση της ζωής μας.

ΣΥΓΚΕΝΤΡΩΣΗ-ΠΟΡΕΙΑ 1/5

ΠΛΑΤΕΙΑ ΔΗΜΑΔΗ, 11:00

Κατάληψη Apertus

Ελεύθερος κοινωνικός χώρος στο Αγρίνιο

Καλυβίων 70